Είναι ηλίου φαεινότερο για όσους έχουν παιδιά στο σχολείο (ακόμη σε Δημοτικό και νηπιαγωγείο) ότι το σημερινό σχολείο δεν είναι, όχι αγαπητό, αλλά ούτε και πολύ ανεκτό στους μαθητές του.
Αντιστοιχεί σε μια άλλη – περασμένη κοινωνικά – εποχή, τη βιομηχανική. Εκεί η πληθώρα των εργατών και των χειρωνάκτων εκφράστηκε με την πληθώρα των μαθητών στα τμήματα. Η «αλυσίδα παραγωγής» πέρασε στα στρατιωτικού τύπου θρανία εντός της αυστηρής τάξης. Η γνώση και η τεχνολογία ήταν το «μακρύ τεχνολογικό χέρι» του δυνάμει και ενεργεία εργάτη. Όσοι συζητούσαν για το συνεργατικό σχολείο ήταν οι ριζοσπάστες.
Σήμερα που ο άνθρωπος τείνει να θεωρηθεί από το νέο καπιταλισμό ως «η μακριά ζωντανή προέκταση των μηχανών και του net», που η πλειοδοσία στα «ατομικά δικαιώματα» είναι συμβατή με τον εξατομικευμένο άνθρωπο, πολίτη και εργαζόμενο, το σχολείο «βογγά».
Τι θα περίμενε λοιπόν κανείς από μια δημοσκόπηση, όταν συνειδητά το σχολείο αφήνεται στο παλιό μοντέλο με μερικές μόνο αυτονόητες επιφανειακές μεταρρυθμίσεις;
Είναι δυνατό η κατάργηση των σχολείων αρρένων-θηλέων ή της ποδιάς και του πηλίκιου, του ξύλου, του πλήρους κουρέματος και των αποβολών να φέρει την άνοιξη;
Όντως όποιος μιλά για αλλαγές σήμερα στο σχολείο γίνεται κατ’ αρχήν αποδεκτός, μέχρι της στιγμή που θα αποδειχτεί ότι οι προτάσεις του κάνουν το σχολείο πιο σκληρό (λέγε με Γεράσιμε – Αρσένη).
Ελπιδοφόρο είναι πως ο Θ. Βερέμης που έπαιζε με τις προτάσεις ως πρόεδρος του ΕΣΥΠ τα 3 τελευταία χρόνια καταποντίστηκε, ενώ ο νέος συνυπεύθυνος Γ. Μπαμπινιώτης ξεκινά από πιο χαμηλά στις προσδοκίες. Χαμηλά είναι ακόμα τα κόμματα και οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες.
Όντως λοιπόν βρίσκεται «Το σχολείο σε σταυροδρόμι – εκδήλωση συζήτηση στην Πάτρα, 12/2/2009».
Όσο ο συλλογικός διανοούμενος δεν θέτει επιτακτικά το ζήτημα του σχολείου πέρα από τις προσωρινές (;) ανάγκες του νέου καπιταλισμού και την παραγωγή πέρα από την διαφήμιση, τυποποίηση, παρασιτισμό οι όποιες δημοσκοπήσεις θα είναι θετικές.
Δείτε ενδεικτικά μερικά από τα κωδικοποιημένα συμπεράσματα ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ MRB ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ[1]:
1) Στο ερώτημα αν χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης το 77,3% των ερωτηθέντων απαντά «Σίγουρα- Μάλλον Ναι».
Αντίστοιχα για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση «Σίγουρα- Μάλλον Ναι» απαντά το 85%. Το ποσοστό αυτό στις ηλικίες 18-24 ανέρχεται στο 97,2%.
2) Στο ερώτημα «πώς κρίνετε συνολικά την πρόταση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Α. Σπηλιωτόπουλου για διάλογο από μηδενική βάση στα θέματα Παιδείας με όλους τους εμπλεκόμενους / αρμόδιους φορείς» το 76,6% απαντά «Πολύ-Μάλλον θετικά».
3) Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης συγκεντρώνει το 41,6% των θετικών κρίσεων.
4) Από την άλλη ο επί Μ. Γιαννάκου επιλεγείς: Ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας Καθηγητής Θ. Βερέμης συγκεντρώνει το 18,6% των θετικών κρίσεων.
Δείτε περισσότερες κωδικοποιημένες λεπτομέρειες της έρευνας στην alfavita.gr με ένα κλικ!
[1] ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ MRB ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2009.
Filed under: Αρ. Σπηλιωτόπουλος,Αντιθέσεις,Ανασχηματισμοί,Αξιολόγηση,Γιώργ. Μπαμπινιώτης,ΔΣ ΔΟΕ,ΔΣ ΟΛΜΕ,Δημοσκοπήσεις,Διάλογοι-αντίλογοι,Ε.ΣΥ.Π.,Επικοινωνιακά,Εκπαιδευτικά,Εξεταστικά,Θάν. Βερέμης,Καπιταλισμός,Περιεχόμενο σχολείου,MRB |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
Επί του … πιεστηρίου:
Πρόταση Βερέμη
Δευτέρα, 9 Φεβρουάριος 2009
Παρέδωσε σήμερα στον ΥΠΕΠΘ την ολοκληρωμένη πρόταση του ΕΣΥΠ ο κ. Βερέμης. Τα βασικά στοιχεία της πρότασής του είναι αυτά που λίγο πολύ ξέραμε.
Συγκεκριμένα η επιτροπή προτείνει:
1) Μείωση των διδασκόμενων μαθημάτων σε 7, από 14 που είναι σήμερα, μείωση της δουλειάς στο σπίτι και η αντικατάστασή της από εργασίες στο σχολείο και καθιέρωση των «διδακτικών δίωρων», διάρκειας 80 λεπτών με ένα 10λεπτο διάλειμμα. Η μείωση των μαθημάτων θα ισχύει και στις 3 τάξεις του Λυκείου (4 υποχρεωτικά και τα υπόλοιπα θα τα επιλέγουν οι μαθητές από έναν κατάλογο)….
2) Το Λύκειο χωρίζεται σε δύο ζώνες, η μία απευθύνεται στους μαθητές που δεν ενδιαφέρονται να συνεχίσουν σε ΑΕΙ, ΤΕΙ και θέλουν μόνο απολυτήριο και η άλλη στους υποψηφίους για την ανώτατη εκπαίδευση.
Το πρόγραμμα της πρώτης ζώνης θα αποτελείται από τέσσερα 80λεπτα «διδακτικά δίωρα», (δηλαδή το σχολείο θα τελειώνει περίπου στις 1.30 το μεσημέρι). Όσοι θα επιλέξουν τη δεύερη ζώνη για το προπαρασκευαστικό πρόγραμμα της Β’ και Γ’ Λυκείου, θα παρακολουθούν δύο επιπλέον 80λεπτα αμέσως μετά το πέρας του κανονικού προγράμματος (δηλαδή θα φεύγουν περίπου στις 4 το απόγευμα).
3) Για την Α’ Λυκείου η πρόταση Βερέμη δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον επαγγελματικό προσανατολισμό των μαθητών.
4) Από τη Β’ Λυκείου γίνεται χωρισμός του προγράμματος σε δύο κατευθύνσεις (θεωρητική και θετική), με διαφορετικά υποχρεωτικά μαθήματα ανά κατεύθυνση. Το μάθημα Δεξιότητας Γλώσσας-Λογοτεχνίας θα είναι το μόνο υποχρεωτικό μάθημα και για τις δύο κατευθύνσεις.
5) Ο καθορισμός της ύλης των μαθημάτων όλων των τάξεων του Λυκείου θα πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή και των ΑΕΙ.
6) Θα υπάρχουν πολλά βιβλία σε κάθε μάθημα (τα οποία θα έχουν εγκριθεί απο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) και κάθε Σχολείο θα επιλέγει ποιο βιβλίο θα χρησιμοποιήσει σε κάθε μάθημα. Η προμήθεια από τους μαθητές θα γίνεται με ισόποσα κουπόνια που θα προμηθεύει η Πολιτεία.
7) Οι εξετάσεις για την απόκτηση του απολυτηρίου Λυκείου θα είναι ενδοσχολικές. Εναλλακτικά, οι εξετάσεις αυτές θα μπορούσαν να γίνουν σε επίπεδο περιφέρειας με κοινά θέματα.
8 ) Ο βαθμός του κάθε μαθήματος θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη και τον προφορικό βαθμό του κάθε μαθητή.
πηγές ΕΤ1, Ελ. Τύπος
Υπάρχουν δυο ειδών σφυγμομετρήσεις, αυτές που καταγράφουν την κοινή γνώμη και αυτές που καταγράφουν μια γνώμη μέχρι να γίνει κοινή.
**********************************************
βλέπε και:
http://www.esos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=597&Itemid=231
@ Ερημίτης
καλοοοοοοοοοοοοοοοοοό!!!!!!!!!!
Κλεμμένο είναι…
Ο αντίλογος… του διαλόγου για την Παιδεία
Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ*
Η συζήτηση για τα φλέγοντα ζητήματα της εκπαίδευσης ανέδειξε, εκτός των άλλων, και το ακανθώδες ερώτημα «γιατί τα παιδιά δεν μαθαίνουν γράμματα;».
Έχει, βέβαια, περάσει πολύς καιρός από το αντίστοιχο σκηνοθετικό πόνημα του Θόδωρου Μαραγκού, ωστόσο οι χιλιάδες σελίδες αποτυπωμένης ανησυχίας δεν έλυσαν τον γόρδιο δεσμό.
Συνοψίζω κωδικοποιημένα ορισμένες σκέψεις και παρατηρήσεις:
* Το σχολείο απαξιώνεται! Οι σχολικές δομές και το απολυτήριο του λυκείου αποτελούσαν για χρόνια έναν ασφαλή δρόμο για την κοινωνική ανέλιξη, την εργασιακή σιγουριά και ένα σταθερό αύριο. Ωστόσο, η γενίκευση της ανεργίας και η αποσύνδεση κάθε «τίτλου μόρφωσης» από την εργασία συρρικνώνουν το σχολείο.
* Το σχολείο περικυκλώνεται! Δίπλα στο σχολείο, το οποίο αποτελούσε έναν από τους πλέον σημαντικούς φορείς κοινωνικοποίησης, προστέθηκε και μια σειρά νεοπαγείς δομές, με κυρίαρχη αυτή των ΜΜΕ. Οταν το πρωί διδάσκεις τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Δ. Σολωμού και όλο τον υπόλοιπο χρόνο το εφηβικό μυαλό βομβαρδίζεται από τα σκουπίδια της υποκουλτούρας, τότε ο Σολωμός «έχει χάσει»!
* Κατακερματισμένη γνώση! Το παραδοσιακό σχολείο, το οποίο αντιστοιχούσε σε μια ανάλογη κοινωνία, είχε ως μέθοδο την αφήγηση, τους μεγάλους αφηγηματικούς κανόνες. Το σημερινό σχολείο με συστηματικό τρόπο θρυμμάτισε τη γνώση σε πληροφορία, σε χιλιάδες ασύνδετες πληροφορίες τύπου διαφήμισης, με αποτέλεσμα ο μαθητής να γίνεται δέκτης ενός τεράστιου όγκου ασύνδετων και, εν τέλει, άχρηστων κωδικών.
* Κοινωνικοί φραγμοί! Χιλιάδες μαθητές, αλλοδαποί, μετανάστες, με ειδικές ανάγκες, παιδιά φτωχών λαϊκών τάξεων, αντιμετωπίζουν καθημερινά συνεχή φράγματα με τη μορφή της απόρριψης, πολλές φορές νομιμοποιημένης. Χιλιάδες παιδιά βρίσκονται στην πρόωρη εργασία και όχι μόνο.
* Απομνημόνευση (παπαγαλία)! Η γνώση είναι μια συναρπαστική περιπέτεια. Ωστόσο, το σχολείο συμπιέζεται από τον λαβύρινθο των εξετάσεων, γίνεται προθάλαμος για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Χρήσιμο και ωφέλιμο είναι ότι βοηθά τα «τελικά» των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Η μηχανική απομνημόνευση λαμβάνει μυθικές διαστάσεις.
* Η ευθύνη της πολιτείας! Αντί η πολιτεία να ρίξει βάρος στο ευρύχωρο, δημοκρατικό δημόσιο σχολείο, από το νηπιαγωγείο ώς τα πανεπιστήμια ασχολείται με τις εξετάσεις, τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και τις δυνάμεις της αγοράς. Αντί να χρηματοδοτήσει γενναία την παιδεία, να χτίσει σχολεία και υποδομές, να στηρίξει πολύπλευρα το έμψυχο δυναμικό της, καταδικάζει, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, τον δημόσιο εκπαιδευτικό χώρο σε μαρασμό. Μια βόλτα στα δημόσια σχολεία της Αθήνας θα πείσει ότι περισσότερο μοιάζουν με φυλακές και υπνωτήρια ψυχών παρά με ναούς γνώσης.
Απέναντι στον στείρο ανταγωνισμό, στη βαθμοθηρία και το σχολείο-φυλακή, μπορούμε να χτίσουμε το σχολείο των αναγκών και των ονείρων μας. Ιδού η Ρόδος!
* Μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ
ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία, 10/2/2009,
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=31275908
Αφού σχολιάζετε τη δημοσκόπηση (που προφανώς έχει καταγραφεί με τη λογική της «γνώμης που πρέπει να γίνει κοινή» όπως λέει κι ο Ερημήτης), πως και δεν σχολιάζετε, συνδικαλιτάρες μου, και τη γνώμη της «κοινής » για τις θέσεις των οργάνω σας;
Μια ελάχιστη αυτοκριτική δεν υφίσταται;
Παραθέτω από τη δημοσκόπηση:
-η στάση της της ΟΛΜΕ κρίνεται ως«Πολύ+Αρκετά Καλή» από το 24,6%,
-της ΔΟΕ 25,4%,
-της ΟΙΕΛΕ 14,2%.
-η στάση της της ΝΔ κρίνετε ως «Πολύ+Αρκετά Καλή» από το 35,6%
-το αντίστοιχο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι 32,8%,
-του ΚΚΕ 22,5%,
-του ΣΥΡΙΖΑ 22,6%,
-του ΛΑΟΣ 19,2%,
Όσον αφορά στην αξιολόγηση των προσώπων:
-Η στάση του Άρη Σπηλιωτόπουλου κρίνετε ως «Πολύ+Αρκετά Καλή» από το 57% των ερωτηθέντων.
-Η Πολιτική Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Άννα Διαμαντοπούλου συγκεντρώνει το 45,3% θετικών γνωμών για τη στάση της.
-Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης συγκεντρώνει το 41,6% των θετικών κρίσεων.
-Ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας Καθηγητής Θ. Βερέμης συγκεντρώνει το 18,6% των θετικών κρίσεων.»
@ Δελφινάκι
εμπρός λοιπόν για κάνε την αρχή να για να συνεχίσουμε και εμείς…
ΥΓ Εδώ γράφει ένας (όχι πολλοί) άνθρωπος (όχι συνδικαλιστάρας), φίλος υποτίθεται και όχι κατηγορούμενος (Μια ελάχιστη αυτοκριτική δεν υφίσταται;) Με εννόησες;
Mήηη … ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ…
Αν υποψιαστώ θα πεθάνω…
*********************************************
@ Ερημίτης
… μάλλον έρχεται η ώρα σου….
Οι αναφορά μου γίνεται στον πλυθηντικό Μανιτάρι μου, επειδή ακριβώς δεν απευθύνομαι ειδικά σε εσένα αλλά στο σύνολο των συνδικαλιστών της εκπαίδευσης πολλοί από τους οποίους πιστεύω ότι παρακολουθούν το υψηλής αναγνωσιμότητας μπλόγκ σου.Αλλά και για σένα μου προκαλούνται απορίες αφού σχολίασες τόσα άλλα αποτελέσματα του γκάλλοπ, αλλά τ ο συγκεκριμένο, που τσούζει, δεν το σχολιάζεις. Μην πω τη γνωστή παροιμία «Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινή». Εμένα πάντος, αν είμουν εκπαιδευτικός, είτε το συγκεκριμένο ποσοστό θα με έθιγε και θα το αμφισβητούσα, είτε θα προβληματιζόμουν έντονα και θα αναζητούσα το λόγο γιατί οι απόψεις της ομοσπονδίας μου έχουν τόσο μικρή αποδεκτικότητα, ενώ είναι διπλάσιας αποδοχής π.χ. οι απόψεις Σπηλιοτόπουλου και Διαμαντοπούλου (αυτή η ακατανόμαστη που θέλει να κάνει παράλληλη επίσημη γλώσσα την αγγλική κι άλλα ωραία). Η κατάντια του οργάνου μου είναι, ή τόσο μεγάλη είναι η κατάντια της κοινωνίας!
Επαναλαμβάνω πάντως ότι θεωρώ αναξιόπιστες και ύποπτες τέτοιου είδους δημοσκοπήσεις, που πάνε να δημιουγήσουν κλίμα.
Καλώ πάντως τους εκπαιδευτικούς να πάρουν θέση!
Υ.Γ. Η επίκληση σε συνδικαλιστάρες έγινε ύπο την επιρροή της ανάρτησης της άποψης τόυ μέλους του ΔΣ της ΟΛΜΕ, που λανθασμένα θεώρησα ότι το είχε αναρτήσει ο ίδιος
@ Δελφινάκι
Έχω την εντύπωση ότι δεν διάβασες ή έστω δεν πρόσεξες ένα από τα πολλά εκπαιδευτικά προηγούμενα ποστ που ανέβασα και έκανα κριτική στο ΔΣ της ΟΛΜΕ για τα μέτρα που δεν έχει πάρει ακόμα για το θέμα, με τίτλο:
Κουπόνια παιδείας και tabula raza: κολόνια σε άπλυτα ρούχα
Δημοσιεύθηκε την Φεβρουαρίου 5, 2009
Επομένως καλοδεχούμενη η κριτική σου, αλλά κάπως καθυστερημένη όσον με αφορά.
Μήπως «κτυπάς το σάμαρο για ν’ ακούσει ο γάϊδαρος«;
ΥΓ Δεν αμφισβητώ κατά κανόνα τις δημοσκοπήσεις, παρά το γεγονός ότι κάποιες μπορεί να είναι κατευθυνόμενες.