Γρηγόριος Παλαμάς ως οδοδείκτης του σήμερα

Με αφορμή τη σημερινή πανηγυρική εορτή του μεγαλύτερου μάλλον θεολόγου της 2^ης χιλιετηρίδας μ. Χ., δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας ουσιαστικά, θάθελα λίγες σκέψεις να απλώσω σε πέντε επίπεδα. Ως εργαλείο στο τέλος του αρθριδίου θα έχω παραπομπές σε δυο άρθρα για τον άγιό μας,  δημοσιεύσεις κειμένων του και ένα βίντεο περίπου 50 λεπτών.

Ελλάδα, Γερμανία, ΗΠΑ και Μεσόγειος

Δυο κείμενα μικρά, αλλά που θέτουν το χέρι επί τον τύπο των ήλων του.. παρελθόντος. Αλλά και επί του παρόντος και ίσως του άμεσου μέλλοντος. Και τα δυο ανεβασμένα πρόσφατα στην Αποικία. Αφορούν σε δυο αλληλοσυμπληρούμενα επίπεδα μέρος των τεκταινομένων στην περιοχή μας. Μια περιοχή που πλέον πάει γι’ άλλα και για αλλού, ειδικά αν μείνουμε απαθείς και αποσβολωμένοι…

Για τον αναστοχασμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους σε video

εκδήλωση περιοδικού «Σύναξη»

Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος Εκκλησία «sui generis» – Θρησκευτικά για όλους

Νικ. Σηφουνάκης

Θαν. Παπαθανασίου

Στ. Ζουμπουλάκης

Ν. Αλιβιζάτος

ολόκληρη η εκδήλωση σε video:

Ο διαπολιτισμός στάθηκε όρθιος, όμως νέα ερωτήματα αναμένουν απαντήσεις (132ο Δημ. Σχ. Γκράβας)

Χθες, 23 Φεβρουαρίου 2010 βγήκαν στην επιφάνεια δυο ανακοινώσεις πανηγυρικού περιεχομένου, από τα υποκείμενα του 132^ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας (Γκράβα). Οι ανακοινώσεις τόσο του συλλόγου διδασκόντων, όσο και του συλλόγου γονέων, εκφράζουν με αισθήματα νίκης την επιστροφή μετά από 2,5 χρόνια εκδίωξης, της διευθύντριας κ. Στέλλας Πρωτονοταρίου. Και αυτό ανεξάρτητα από το γεγονός ότι πρόκειται για συλλογικά υποκείμενα που αλλάζουν (κυρίως των γονέων). Η δασκάλα τελικά δικαιώθηκε στα δικαστήρια για τις διαπολιτισμικές της προσπάθειες, που είχαν ως υπόβαθρο τη συμπαράσταση του συλλόγου διδασκόντων, του συλλόγου γονέων και πολλών άλλων φορέων της εκπαίδευσης.

Η πρώην διευθύντρια του 132ου Δημοτικού, Στέλλα Πρωτονοταρίου, κατηγορήθηκε γιατί δίδασκε – εκτός ωραρίου λειτουργίας του σχολείου – αλλοδαπούς μαθητές τη μητρική τους γλώσσα.

Θα μπορούσε εδώ να σταματήσει ο σχολιασμός, να πανηγυρίσουμε και να γυρίσουμε πλευρό ευχαριστημένοι από μια δικαστική δικαίωση μιας αγωνίστριας δασκάλας που έδωσε νόημα και χαμόγελο «σε όλα τα παιδιά» του σχολείου (70% μεταναστόπουλα).

Προκύπτουν όμως μια σειρά νέα ερωτήματα για όσους «δεν βολεύονται με λίγο ουρανό»:

Περί αναστυλώσεων και αποκαθηλώσεων

Ήθελα σήμερα να γράψω λίγες σκέψεις να βγάλω κάτι από τα σωθικά μου αφορμή τα κοινωνικά τεκταινόμενα στην χώρα μας, αλλά και όλη και τη νότια Ευρώπη, με αφορμή τη αυριανή γιορτή της Ορθοδοξίας. Μάταια όμως  μπορώ να σημαζέψω τη σκέψη μου, να δω μέσα στον εαυτό μου, να κάνω κάποιο αντικατοπτρισμό.

Ήθελα να αναποδογυρίσω σε αράδες τη λογική του οικονομικού κέρδους, της εξουσιαστική λογικής, της μωροφιλόδοξης αναστύλωσης των παθών στους τοίχους των φυλακών της βιοτής μας. Μα δεν μπορώ. Ευτυχώς που μ’ ακούμπησε κάπως το κειμενάκι του παπα Ηλία μας.

Ήθελα να περιστρέψω τη συζήτηση για τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη και πως μπορεί να ανοίξει ένας τέτοιος δρόμος, αλλά δεν τα κατάφερα.

Ο Όλυμπος – πάλι – σε πολιορκία

Φαίνεται ότι το αφιέρωμα του περασμένου Ιουλίου για το συμβαίνει επιχειρηματικά στον Όλυμπο δεν έπεσε… έξω. Δείτε σημερινό δημοσίευμα σε ιστολόγιο της εκεί περιοχής, σχετικά με τα αμμορυχία:

«Είναι γνωστές οι πολυετείς αντιδράσεις για τις παρεμβάσεις που απειλούν τον Όλυμπο και οι οποίες γίνονται από τους πρόποδες του βουνού, μέχρι και τις κορυφές του. Θυμίζουμε, το πεδίο βολής Λιτοχώρου και τις επεκτάσεις του,   το αυθαίρετο καταφύγιο στα 2,700 μ. υψόμετρο, τα ξενοδοχεία και τις βίλες στα δάση, οι παράνομες ηλεκτροδοτήσεις αυθαιρέτων, οι παράνομες κατατμήσεις αγροτεμαχίων, τα επιχειρηματικά σχέδια για χιονοδρομικά και θέρετρα, για «θεματικά πάρκα», αρχαίες πόλεις κτλ.

Όμως, διαχρονικά, κύριος στόχος των επικρίσεων πολιτών, πολιτευτών και περιβαλλοντικών οργανώσεων, αποτελεί το αμμορυχείο της ΔΕΑΛ,  της Δημοτικής Επιχείρησης Λιτοχώρου, που όλο και…. βαθαίνει για να  δίνει υλικό στις εταιρίες συμφερόντων Μπόμπολα, αντί τιμήματος που από πολλούς χαρακτηρίστηκε  ως μικρό…

Κριτική ασκείται για το μέγεθος της επέκτασης του ορυχείου που έχει γίνει σαν ένα μικρό … γκραν κάνυον και για την μη αποκατάσταση του τοπίου. Οι φωτογραφίες είναι πράγματι καταλυτικές:..».

Η συνέχεια του άρθρου με πολλές αποκαλυπτικές φωτογραφίες εδώ στο ιστολόγιο.. αυτονόητο…. με ένα κλικ!

Η άλλη όψη στο Γυμν. Χρυσοπηγής Χανίων με παραίτηση του προέδρου της ΕΛΜΕ

Ευτυχώς ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Χανίων χθες βράδυ κατάφερε, ό,τι δεν κατάφερε για το … facebook απέναντι στα ντόπια και πανελλαδικά ΜΜΕ: να δει με ψυχραιμία το λάθος της υπερεκτίμησης του διαδικτύου*  και να αντισταθεί στα κελεύσματα της παράταξής του (Αγων. Συνεργασίας) να μη παραιτηθεί από τη θέση του. Τουλάχιστον φεύγει με αξιοπρέπεια.

* Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Χανίων Βασίλης Παπαστάμος δήλωσε στα ΜΜΕ (δείτε στα ΝΕΑ) πως «παρότι η ΕΛΜΕ δεν έχει αρμοδιότητα για θέματα ποινολογίου μαθητών, θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση αναδεικνύει το μεγάλο έλλειμμα και το κενό που υπάρχει στους εκπαιδευτικούς, όσον αφορά τη γνώση για τον ψηφιακό κόσμο και την ψηφιακή κοινωνία στην οποία ζούμε. Η συγκεκριμένη τιμωρία δεν θα έπρεπε, κατά την προσωπική μου γνώμη, να επιβληθεί και δεν θα δινόταν αν οι εκπαιδευτικοί είχαν επιμορφωθεί επί της ουσίας και χρησιμοποιούσαν τις νέες τεχνολογίες».

Οι πληροφορίες λένε πως υπήρξε κείμενο που ψηφίστηκε από την πλειοψηφία του ΔΣ της εκεί ΕΛΜΕ, που

Σαρακοστή και λιτότητα μπροστά μας…

Πρόκειται όντως για δυο τρόπους ύπαρξης, που επί της ουσίας αποκλίνουν τόσο στη μορφή, όσο και στο περιεχόμενο. Η κυριαρχία του ερμαφρόδιτου ιδεολογήματος του «αστοχριστιανισμού» και στη χώρα μας φτάνει στο τέλος του με εκκωφαντικό υπόκωφο.

Θάθελα λίγα ανακατεμένα λόγια να στήσω σήμερα «Καθαρά Δευτέρα» από την άλογη ξεγνοιασιά της πολυποίκιλης δουλείας και ν’ απλώσω σ’ αυτόν εδώ τον μικρόκοσμο:

Το άκρον άωτον της συντεχνίας από υπέρμαχους του… έθνους

Ζούμε την ιστορική ώρα που η χώρα μας είναι στο μάτι του κυκλώνα και οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι ανήμποροι και η νεολαία μπαίνουν στην εργασιακή, μισθολογική πρέσα.  Είμαστε μέσα στην κρίσιμη ώρα δηλαδή που οφείλουν να ξεδιπλωθούν παλαϊκοί αγώνες με διπλό στόχο: Να αντισταθεί η χώρα σε Ε. Ε. και διεθνή ελίτ από τη μια και από την άλλη να αντισταθούν οι αδύνατοι απέναντι στους εθνικούς ισχυρούς που τα θέλουν όλα δικά τους.

Βεβαίως υπάρχουν υποκατηγορίες που χτυπιούνται περισσότερο, όπως οι μητέρες, οι μισθωτοί και οι μικροί επαγγελματίες. Το σοφό είναι να δημιουργείται ένα πλέγμα αντίστασης που ούτε το γενικό να αφήνεται, ούτε το ειδικό να ξεχνιέται.

Σαν παραμύθι: Η «Ελλάς» ομφαλός της γης!!!

Εννοείται ότι δεν μας τα λένε όλα όσα σήμερα αποφάσισαν στην σε εξέλιξη συζήτηση στο άτυπο συμβούλιο κορυφής σχετικά με το σχέδιο δήλωσης που αναμένεται να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο…

Μετά από 2300 χρόνια η Ελλάδα αποτελεί τον ομφαλό της γης… Όχι ως κέντρο πολιτισμού και εξάπλωσης ένθεν κακείθεν, αλλά ως το μέγιστο (;) πείραμα στη νέα φάση του καπιταλισμού. Η «πράσινη» ανάπτυξη αποτελεί τον πυρήνα του μετά και το σπάσιμο των επιστημονικών ορίων (ρομποτική, νανοτεχνολογία, βιοτεχνολογία, κλπ). Θα ακολουθήσουν όλες οι χώρες προς βορράν της Μεσογείου: Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία (όλη;), Γαλλία (όλη;).

Φαίνεται ότι οι αποφάσεις σήμερα σηματοδοτούν πράγματα απίστευτα στον κοινό νου και δένουν όλο το «γλυκό» στην περιοχή: Γεωοικονομία, Γεωτεχνολογία, Γεωπολιτική…

Ένα πουλάκι μου μίλησε γι’ αυτά στ’ αυτί και μούπε απίστευτα πράγματα: