Ο Λόγος της σιωπής μου…

Συχνά η σιωπή είναι βροντερή. Η απουσία των λόγων, η έλλειψη από πολυ-λογία, η απόσταση από κοκορομαχίες ή αψιμαχίες λόγων, κάνει αισθητή στα αυτιά των συνειδήσεων το βροντερό παρόντα Λόγο της σιωπής, δηλαδή της απουσίας πολυ-λογίας ή και α-λογίας. Μια κίνηση πιο αργόσυρτη λοιπόν προς τα βάθη της συνείδησης μου είναι αναγκαία…

Η ευκαιρία μου δόθηκε τριπλά:

Advertisements

Αυτά π. Λίβυε συμβαίνουν και στις «καλύτερες» οικογένειες…

Επειδή πολλά πράγματα έχουν πάρει γενικότερες διαστάσεις και όντως «η εξουσία των ιστολογίων» ενοχλεί σφόδρα τις παραδοσιακές … εξουσίες, ίσως να γίνεται και κατάχρηση, για αυτό θα αναδημοσιεύσω το τελευταίο (;) ποστ του παπα Λίβυου, που μου παραχώρησε ευγενικά για αναδημοσίευση από προχθές δημόσια σε απάντηση σε σχόλιό μου…

Να προσθέσω με λύπη μου ότι αυτό το ποστ από σήμερα αφορά έμμεσα και το Μανιτάρι του Βουνού….

Η αναδημοσίευση λοιπόν:

Ένας απολογισμός ή το τέλος και με πολλά σχόλια …

Πέμπτη, 23 Ιούλιος 2009

Αυτή η ανάρτηση που διαβάζεται ήθελα να είναι η τελευταία αυτού του blog. Σκεπτόμενος ότι ολα τα πράγματα έχουν ένα τέλος, που δε σημαίνει και απόλυτα ότι είναι τερματισμός. Ίσως να είναι και μια νέα αρχή για όλα και για όλους. Άλλωστε όταν κλείνει μια πόρτα ο Θεός μας ανοίγει μια άλλη.

Ο ΠΟΕ να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων παντού και ειδικά στις πιο φτωχές χώρες

Η roche στον κόσμο:

«Είμαστε παγκόσμιος ηγέτης στη φροντίδα της Υγείας. Εστιαζόμαστε στα Φαρμακευτικά και στα Διαγνωστικά με αιχμή την καινοτομία»…

Αλλά εμείς άντε να τα βάλουμε από την αρχή, ώστε να φτάσουμε και στον παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας:

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από «μαλάρια», κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα. Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί  με ένα σιρόπι των 25 σέντς. Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.

Αδιόριστοι θεολόγοι και νεοθωμανικές αποσπάσεις μέχρι και στη θεσμική εκκλησία…

Αφορμή για το σημερινό ζέον ποστ, που ίσως στεναχωρήσει πολλούς και πολλές,  αποτέλεσε η ανακοίνωση σήμερα και «εκκλησιαστικών» αποσπάσεων, 47 εκπαιδευτικών (27+6+10+3+1) έναντι 72 περσινών μέχρι στιγμής, ανάμεσά τους βέβαια πολύ  γνωστών στο δημόσιο βίο, αλλά και προσωπικών φίλων (αυτό είναι μια άλλη παράμετρος). Βεβαίως στις περίπου 7.500 αποσπάσεις τέτοιου τύπου, τι είναι οι … 47;

Το δίλημμα μέγα: να συγχαρώ τις φίλες και φίλους ή να τους λυπήσω;

Η σημασία που θέλω να προσδώσω δεν είναι ποσοτική, αλλά ποιοτική, αξιακή.  Εξ αυτών λοιπόν οι 33 είναι θεολόγοι, υπάρχουν ιδιαιτερότητες, αλλά και μερικοί εξ αυτών ιερείς (αλήθεια αποσπώνται στην Μητρόπολή τους και παίρνουν «διπλό» μισθό;)

Και άλλα ακόμα ερωτήματα:

Πατημένα χώματα – ποίηση

Πατημένα χώματα

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Πορεύομαι με βήμα μη σταθερό

στα πατημένα χώματα

απλών και επώνυμων,

αλλά η σκέψη μου τρέχει

στους δρόμους της ασφάλτου,

Ολόκληρο το ποίημα στην Αποικία Ορεινών Μανιταριών…

Είμαστε μανιτάρια, τρωκτικά, άνθη και άλας… Μας δίνετε ενέργεια, συνεχίστε!

Ε, ναι είναι φανερό. Το τέλος της μεταπολίτευσης διαβάζεται από κάποιους, «τρωκτικά» των εξουσιών, ως ολική επιστροφή στη φαυλοκρατία του 1960, τον αυταρχισμό, στη διάλυση αυτής ακόμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Γελιούνται όμως όσοι κοιτούν τον… Όργουελ…

Οι αλυκές Μεσολογγίου κάνουν φτερά, δηλ. γίνονται … Όλυμπος;

Ναι, ναι καλά ακούσατε, μάλλον διαβάσατε. Θάλεγε κάποιος: ε, και; Εδώ  πουλήθηκε ο ΟΤΕ, ίσως κομμάτια της ΔΕΗ, η Ολυμπ-ιακή, ετοιμάζεται ο Όλυμπος  και  οι Αλυκές θα μας στεναχωρήσουν;