Οδός ηρώων Πολυτεχνείου και αθλίων Προσφύγων

Το ποίημα διαβάστηκε στη χθεσινή λογοτεχνική και πολιτική αλληλεγγύη υπέρ των αφγανών προσφύγων που κάλεσε η Κίνηση στο θεατράκι της μαρίνας της Πάτρας.

Βρέθηκε ένα μεγάλο ενεργό κομμάτι από τους πολλούς Πατρινούς, που δεν κλείνουν τα μάτια σε ένα ζήτημα που δεν είναι πια προσωρινό.

Ο μικρός Ανδρέας σας ευχαριστεί!!!

Αναρρώνοντας μετά την, όπως διαβεβαίωσε ο επικεφαλής γιατρός, επιτυχημένη επέμβαση αφαίρεσης του κακοήθους όγκου στο νεφρό, ο μικρός Ανδρέας Χαράλαμπος μας ευχαριστεί όλες και όλους.

Σημείωση: Η φωτογραφία του Ανδρέα τραβήχτηκε στις 16 Ιουνίου στον παιδότοπο του Νοσοκομείου, πριν του πέσουν τα μαλάκια από τις χημειοθεραπείες. Ελπίζουμε και αναμένουμε σύντομα να γίνουν πιο πυκνά και δυνατά απ’ ότι στη φωτογραφία.

Οι ευχές, αλλά και οι προσευχές σας δημιούργησαν ένα πεδίο κλήσης της θείας Ευλογίας. Οι ιερείς μέρες τώρα μνημόνευαν το μικρό Ανδρέα – Χαράλαμπο. Και οι γιατροί έβαλαν τα δυνατά της επιστήμης τους που μαζί με τη εσωτερική τους φώτιση έφτασαν να πουν:

Όσο πλησιάζει η κρίσιμη ώρα του τετράχρονου Ανδρέα

…. αλλά και Χαράλαμπου, οι ευχές και προσευχές μας ας ενταθούν, ανάλογα με το βάθος της πίστης μας.

Ο Μικρός Ανδρέας – Χαράλαμπος στις 16-06-2008…

Δείτε και τα σχετικά που έχουν γραφτεί στο ιστολόγιο του εγκόλπιου…

Λογοτεχνική εκδήλωση ανθρωπιάς προς αφγανούς στην Πάτρα

Η υπόθεση με τον πρόχειρο καταυλισμό στην Ηρώων πολυτεχνείου στην Πάτρα έχει φτάσει για 2^η φορά σε οριακό σημείο. Η πρώτη ήταν εκεί στις γιορτές των Χριστουγέννων. Όπως γράφτηκε σε πατρινό φόρουμ, οι αφγανοί βρίσκονται, ειδικά αυτές τις μέρες, σε ιδιότυπη κατάσταση πολιορκίας!

Η εκδήλωση αλληλεγγύης είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.

Το 4ο πέρασμα της γέφυρας Χαρ. Τρικούπη

Τετάρτη  16  Ιουλίου 2008: Με  τους  Πολίτες  Εν  Δράσει.

Εντάξει δεν παίρνει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο ή στόχο, ενώ θα μπορούσε. Πάντως καλοκαίρι είναι, να περπατήσουμε πάνω από τη … θάλασσα.

Να χαλαρώσουμε κουβεντιάζοντας με τα πολύχρωμα καπέλα μας και τα γυαλιά μας. Να ανταλλάξουμε ιδέες. Και στο κάτω – κάτω να κάνουμε ελεύθερη άθληση – άσκηση χωρίς βραβεία και ανταγωνισμούς.

Η Λυδία πολεμά με τον καρκίνο

Να ιστολόγιο που θέτει το ζήτημα της ζωής παλεύοντας με το θάνατο. «Πόλεμος είναι. Από τη μια μεριά το παιδί, από την άλλη η ασθένεια. Δεν είναι η έκβαση το θέμα. Είναι το παιδί, η μάχη, η ασθένεια. Και μια αγκαλιά να τα χωράει όλα αυτά….».

Αυτός είναι ο υπότιτλος του ιστολόγιου. Γράφει κάπου στο τέλος του τελευταίου του μηνύματος ο πατέρας της:

Το οχληρό υποκείμενο

Ένα μικρό κουνούπι πέταξε για λίγο κι έπειτα στάθηκε στο γραφείο του πολιτευτή. Αναφορές, υπομνήματα, το αναμμένο laptop. Πολύ θα ήθελε να τα εξαφανίσει και να ρίξει ένα υπνάκο. Όμως το καθήκον τον καλούσε. Μια ματιά στην ώρα, στο μισοάδειο φλιτζανάκι του εσπρέσσο και δάχτυλα στο πληκτρολόγιο.

Ήρθε η ώρα για δράση. Το κουνούπι πρόλαβε την κίνηση και βρέθηκε στο καταλληλότερο  σημείο: ανάμεσα  στα δάχτυλα την ώρα που ο πολιτευτής