Δυτική Ελλάδα-τηλεκδήλωση Μνήμης, προς τιμή της επετείου της θυσίας του Νίκου Τεμπονέρα

Τηλε-εκδήλωση Μνήμης προς τιμή της επετείου της θυσίας του Νίκου Τεμπονέρα της πλειοψηφίας των κατά τόπους σχημάτων που αναφέρονται από τον Σεπτέμβρη του 2020 σε επίπεδο Αιρετών των Περιφερειακών Συμβουλίων μέσω της εκλογικής πλατφόρμα της «ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ» Δ.Ε. στη Δυτική Ελλάδα. Στην εκδήλωση μίλησαν μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ εκείνης της εποχής, αυτόπτες μάρτυρες της Πάτρας και σημερινά μέλη των ΕΛΜΕ της Δυτ.Ελλάδας.

(74) Εκδήλωση Μνήμης προς τιμή της επετείου της θυσίας του Νίκου Τεμπονέρα της «ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ» Δ.Ε. – YouTube

Σημείωση: την τεχνική υποστήριξη είχε υπό την εποπτεία του ο Νεκτάριος Καζάνης (Αν/πρόεδρος της Β΄ΕΛΜΕ Αχαΐας) και τον συντονισμό ο Παναγιώτης Μπούρδαλας, συνταξιούχος από την 1/9/2020 και απερχόμενο μέλος του ΔΣ της Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας.

Προσφυγικές δομές και covid-19

Προσφυγικές δομές και covid-19

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Και τώρα ας πάρουν σειρά οι προσφυγικές κλειστές δομές. Στα Καλάβρυτα και απέναντι στο πρώην ορφανοτροφείο βρίσκεται σήμερα το κτήριο Θεοδώρου Βουγά και Ερυθρού Σταυρού, το οποίο κτίστηκε το 1964 από τον Ερυθρό Σταυρό. Φιλοξένησε μαθήτριες του Γυμνασίου από τα γύρω Χωριά. Τότε οι μεν μαθητές έμεναν σε μικρά δωμάτια επί πληρωμή μόνοι, ενώ τα κορίτσια σπάνια έρχονταν να φοιτήσουν στο γυμνάσιο. Έτσι δημιουργήθηκε κι αυτή η δομή, που είναι κοντά στο Γυμνάσιο Καλαβρύτων.

Όταν η συγκοινωνία άρχισε να αναπτύσσεται έπαψε και ο ρόλος του. Εξάλλου δημιουργήθηκαν κάπου εκεί κοντά και λειτούργησαν οι μαθητικές εστίες. Το κτήριο χρησιμοποιήθηκε κάποια χρόνια για στέγαση της τοπικής πυροσβεστικής για να μη μένει έρημο και θλιμμένο. Το 2017 δέχτηκε μέσω της δημοτικής αρχής Γεωργ. Λαζουρά (προς τιμήν της) 20 ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα.

«Να σημειώσουμε ότι κέντρο καταγραφής και προσωρινής φιλοξενίας ανηλίκων μεταναστών στο κτήριο του ΕΕΣ (κτήριο Βουγά) έχει ως επίσημη ημερομηνία έναρξης λειτουργίας την 1η Αυγούστου [δηλαδή του 2017] και στο κτήριο συνεχίζονται οι εργασίες, παρ όλα αυτά μεταφέρθηκαν 6 ανήλικοι πρόσφυγες (συμπεριλαμβανομένου στον αριθμό και του εξαφανισθέντος) Σημειώνουμε επίσης ότι από την Πέμπτη 20 Ιουλίου το κτήριο φυλάσσεται από την εταιρεία security «ARGOS»» (Καλάβρυτα News, 27.07.2017).

Παρά τις αντιδράσεις κάποιων Καλαβρυτινών τελικά εκεί στεγάζονται από τότε ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Πρόκειται λοιπόν για μια δεύτερη κλειστή δομή. Δεν γνώριζα τις συνθήκες διαβίωσης, όπως κι αν έχουν ενταχθεί σε κάποιο από τα συστήματα εκπαίδευσης.

Με ενημέρωση του υπεύθυνου Κώστα Κακαβά], έμαθα ότι: «Yπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που δεν είναι αόρατοι. Στην δομή πλέον φιλοξενούνται ασυνόδευτοι από διάφορες χώρες που είτε βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη είτε διανύουν ανθρωπιστική και δημοκρατική κρίση λόγω βίαιων επεμβάσεων και πολέμων στο παρελθόν. Τέτοιες χώρες είναι το Αβγανιστάν, το Ιράν, η Συρία κ.α.. Τα παιδιά που έχουν κάρτα ασύλου από το 2017 έχουν πρόσβαση στο σχολείο και παρακολουθούν μαθήματα στο ΕΠΑΛ  Καλαβρύτων…».

Επίσης «Λαύρα Καλαβρύτων» (πρώην ένθετο της πατρινής εφημερίδας «Πελοπόννησος», 14.09.2018) διάβασα ότι: «Έχει μετατραπεί σε μια φιλόξενη γωνιά, όπου τόσο το προσωπικό όσο και πολλοί Καλαβρυτινοί και εθελοντές φροντίζουν για τις δράσεις της δημιουργικής τους απασχόλησης… Το πιγκ πόγκ, το βόλευ, η κολύμβηση και το κρίκετ είναι μερικές από τις καθημερινές δραστηριότητες… Το σκάκι, η ζωγραφική…, τα μαθήματα κεραμικής και άλλες δράσεις επιμορφωτικές συμπληρώνουν την εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση στον ελεύθερο χρόνο των παιδιών από τη Συρία…».

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τις αρχές της πανδημίας ζουν εκεί χωρίς η υπόλοιπη κοινωνία, ειδικά των γύρω χωριών, να γνωρίζει τη δομή. Πολύ δε περισσότερο να σχετίζεται πολιτισμικά και βοηθητικά με αυτή. Όμως, παρά το γεγονός των ελάχιστων εξωτερικών επαφών, η τροφοδοσία, οι γιατροί, οι υπεύθυνοι σχετίζονται. Για αυτό βγήκε μια λιτή ανακοίνωση, που θα την έλεγα αρχικά χαρούμενη από δύο Καλαβρυτινές σελίδες [Καλάβρυτα News και Καλάβρυτα Net, 13.01.2021]:

«Αρνητικά όλα τα rapid tests στη δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. 0 rapid tests πραγματοποιήθηκαν σήμερα, Τετάρτη 13 από την ομάδα Νασιώτη στη δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων στα Καλάβρυτα. Όλα τα tests βγήκαν αρνητικά».

Όντως είναι μια ευχάριστη νότα, όχι μόνο γιατί βρίσκονται απέναντι από το ίδρυμα χρονίων πασχόντων και στα όρια της μικρής τουριστικής πόλης. Γιατί κυρίως τα ανήλικα αυτά, θύματα κοινωνικών ακροτήτων, έχουν δικαίωμα στην επιβίωση και τη ζωή. Όμως ο κίνδυνος της πανδημίας ελλοχεύει και ο κορονοϊός κρύβεται επιδέξια, χωρίς ο ίδιος ο φορέας να το γνωρίζει κατά κανόνα. Επομένως χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση και μέχρι τώρα πολύ σοφά το χειρίζεται ο Καλαβρυτινός συνταξιούχος καρδιολόγος Θεόδ. Νασιώτης και πρόεδρος του Δ.Σ. του Δήμου (επί σημερινής δημαρχίας Θαν. Παπαδόπουλου) και υπεύθυνός του για την πανδημία.

Οι δικές μου σκέψεις πάνε σε δεκάδες δομές, πολλές από τις οποίες έχουν υπερπληθυσμό. Αυτή που είναι η πιο ξακουστή είναι στο «Καρά Τεπέ» ή αλλιώς «Μαύρο Βουνό» της Λέσβου. Η αλήθεια είναι ότι την πανδημία και στις δύο φάσεις δεν την πήραμε από τους πρόσφυγες και μετανάστες. Την πρώτη την πήραμε από τις εμπορικές σχέσεις και την δεύτερη από τον σχεδόν ανεξέλεγκτο εξωτερικό τουρισμό…

Το δικό μου τελικό ερώτημα είναι: Γιατί τα μεγάλα και μικρότερα ΜΜΕ και φυσικά η Κυβέρνηση δεν ενημερώνει στον ίδιο βαθμό με τις καθημερινές ενημερώσεις, υποδείξεις και τρομοκρατίες για τις δομές αυτές;

Αρχική δημοσίευση: f/b, 14.01.2021, Panos Kastanisios Bourdalas | Facebook

Φυλακές και covid-19

Φυλακές και covid-19

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Μιας και ανοίξαμε το ζήτημα των κλειστών δομών  (χρονίων πασχόντων) σε σχέση με τον κορωνοϊό, ας συνεχίσουμε και με άλλες. Φυλακές και covid-19 λοιπόν σήμερα. Να μοιράσουμε κι εδώ αγάπη μακρινή στους στιγματισμένους «ληστές». Ας επισκεφτούμε τους φυλακισμένους και πολλές φορές βασανισμένους με σύγχρονες και παλιές μεθόδους. Και γι’ αυτούς η δημοσιότητα είναι σπάνια, αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει με τα ιδρύματα.

Πολλοί έχουμε την εντύπωση ότι εκεί τα πράγματα βαίνουν ομαλά σε σχέση με την πανδημία, επειδή δεν έχουμε δημοσιεύσεις. Όμως, η απλή λογική, ένα κείμενο φυλακισμένων γυναικών, η απεργία πείνας του Βασίλη Δημάκη που δικαιώθηκε, αλλά και η πρόσφατη απειλή απεργίας πείνας του γνωστού τρομοκράτη/πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα ταράζουν τώρα την σκέψη μου και την καρδιά μου.

Η απλή λογική λέει ότι στις φυλακές συνήθως υπάρχει συνωστισμός σε πολλά κελιά και στον προαυλισμό. Τα κελιά έχουν αποσυμφορηθεί; Ο προαυλισμός γίνεται, κι αν ναι, με τι μέτρα; Οι εργασίες συνεχίζονται; Γιατί τα ρωτώ αυτά; Αν οι εργασίες δεν γίνονται, τότε χάνεται και η οικονομική στήριξη και ο διπλασιασμός ημερών μέτρησης των ποινών. Αν η αποσυμφόρηση γίνεται με επταήμερες ή με δεκατετραήμερες απομονώσεις, λόγω ή με αφορμή την πανδημία, δεν θά ‘πρεπε τουλάχιστον να μετρούν διπλά οι ημέρες απομόνωσης; Αν προαυλισμός δεν γίνεται ή είναι λειψός με ποια άλλα ψυχολογικά μέτρα σωφρονίζονται οι κρατούμενοι; Τι συμβαίνει με τις βιβλιοθήκες, τον προαιρετικό εκκλησιασμό τους, τα αθλήματα, τις θεατρικές παραστάσεις;

Θυμάμαι τις ιστορίες με την απεργία πείνας του κρατούμενου φοιτητή Βασίλη Δημάκη, με αφορμή την πανδημία. Και πως δικαιώθηκε μετά από γενικότερο ξεσηκωμό. Υπάρχουν πολλοί κρατούμενοι που σπουδάζουν. Και επιθυμούν να βγούνε στη δική μας μισοσάπια κοινωνία να ζήσουν το υπόλοιπο της ποινής τους. Γιατί δεν βγαίνουν με κατ’ οίκον περιορισμό και να συνεχίσουν τις σπουδές τους, αποσυμφορίζοντας τις φυλακές; Αυτό δεν έγινε με τον Καλαμπόκα και τους λοιπούς; Δεν είχαν φτιάξει συμμορία και τρομοκρατούσαν; Βγήκε στα 7 χρόνια και ζει ανάμεσά μας. Μάλλον ήσυχος.

Σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να κινηθεί και η χάρη με διπλό όφελος. Και για τους ίδιους και για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Τι γίνεται με αυτή τη διαδικασία; Κινείται;

Για τον φυγά Παπά της Χ.Α. σιγή ιχθύος, κυρία εισαγγελέα και λοιποί της κοινωνίας μας. Για τον Κουφοντίνα όμως άλλα διαβάζω σε αναρτήσεις. Ο Παπάς λάκισε (λέμε στο χωριό μου), ενώ ο Κουφοντίνας προσήλθε άοπλος και οικειοθελώς και φοβήθηκε ο φρουρός τότε. Έχει εκτίσει, διάβασα χθες, 18 χρόνια. Τόσο μίσος από θεολόγους; Δεν έχουν διαβάσει τον βίο του Αγίου Διονυσίου; Έστω, δεν θυμούνται πως δεν μίλησε ο Ιησούς στον ληστή δίπλα του στο Σταυρό, παρότι αυτός δεν άλλαζε γνώμη;

Είναι ή δεν είναι λοιπόν η ιδιόμορφη πανδημία αφορμή να αλλάξει στάση και να υπάρξει κυβερνητική και κρατική ευθύνη για τους φυλακισμένους; Μόνο για να αλλάζουν νόμους ενάντια στα δημόσια αγαθά την πήραν ως ευκαιρία; ΥΓ: Με τους εμβολιασμούς εκεί υπάρχει κάποιο σχέδιο;

Πρώτη δημοσίευση, 13.01.2021: Panos Kastanisios Bourdalas | Facebook.

Σημείωση: Μια πιο δουλεμένη εκδοχή της ανάρτησης εδώ από τις 12.02.2021: Φυλακές και covid-19: Ερωτήματα γενικά και σχόλια ειδικά, http://www.tomtb.com/2021/02/12/fylakes-kai-covid-19-pam/ .

Το Ίδρυμα των Καλαβρύτων

Το Ίδρυμα των Καλαβρύτων

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Η καρδιά μου από την Παρασκευή είναι στο «Ίδρυμα». Ας μιλήσουμε γι’ αυτό σήμερα. Βλέπετε μια όψη του παλιού Ορφανοτροφείου Καλαβρύτων, ακριβώς αντίθετα από την κεντρική είσοδο.

Κτίστηκε μετά το ολοκαύτωμα με επικεφαλή την Μητρόπολη. Εκεί βρήκαν καταφύγιο πολλά από τα παιδιά εκείνου του αποτρόπαιου γεγονότος. Συνεχίστηκε η λειτουργία του για κάμποσα χρόνια αργότερα. Και έκλεισε όταν η ανάγκη εξέλειπε.

Σε κάποια φάση έγινε δορυφόρο οίκημα – ίδρυμα του ΚΕΔΙΚ (Καλλιμμανοπούλειου Εκκλησιαστικού Διακονικού Κέντρου) με χρόνια πάσχοντες και μη αυτοεξυπηρετούμενους γέροντες ή μικρότερους. Πολλές και πολλοί βρήκαν εκεί εξυπηρέτηση, φροντίδα, παρέα, εκδρομές οι μη κατάκοιτοι, αγάπη. Βρήκαν και εργασία πολλές κυρίως Καλαβρυτινές και εργάζονται σε όλα τα πόστα.

Όπως όλους μας, το βρήκαν οι δύο κοινωνικές κρίσεις. Πρώτα η κρίση χρέους με μείωση της εισροής χρημάτων. Πέρισυ το κτύπησε η υγειονομική κρίση. Όλες οι κλειστές δομές βρέθηκαν και βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Χωρίς καμία πολιτική προετοιμασία, χωρίς προηγούμενη εμπειρία, χωρίς σημαντικές επιμορφώσεις. Αυτή ήταν η μοίρα γενικά. Δεν καταλογίζω λοιπόν ατομικές ευθύνες. Γνωρίζω από πρώτο χέρι τα πράγματα. Οι φιλοξενούμενοι έχασαν πολλές χαρές. Ναι χαρές, αλλά ζούσαν ως δύο οικογένειες στους δύο ορόφους. Οι εργαζόμενες υπερβάλανε εαυτό. Έχουν την αγάπη μου.

Εμείς σταματήσαμε τις επισκέψεις. Δεν τις σταμάτησαν όμως εξ ανάγκης οι εξωτερικοί συνεργάτες, όπως η τροφοδοσία, οι γιατροί, κλπ. Και ο κορωνοϊός έσκασε ξαφνικά. Στατιστικά ήταν αναμενόμενο. Να σταματήσουν κάποιοι να ψαχουλεύουν. Ζούμε με αυτόν. Τον βρήκαν, κι αυτό έχει σημασία, γιατί κάθε 15 μέρες έκαναν τεστ. Τώρα έχουν την αγάπη μας και τη συμπαράστασή μας, τόσο οι εργαζόμενοι, όσοι και οι τρόφιμοι. Έχω και από τις δύο μεριές «δικούς μου» ανθρώπους…
Πρώτη δημοσίευση: 12.01.2021, στην Panos Kastanisios Bourdalas | Facebook

Κοκκινομανίταρα Κερτέζης στιφάδο

Κοκκινομανίταρα Κερτέζης στιφάδο

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Ι. Εισαγωγικά

Υπάρχει μια ποικιλία μανιταριών του γένους Lactarious και της ευρύτερης τάξης Russulales τα οποία αναφύονται κάτω από κωνοφόρα δέντρα, κυρίως πεύκα. Συμβιώνουν μαζί τους. Στην Κέρτεζη τα έχουμε βρει μερικά από αυτά τα είδη κάτω από τα κωνοφόρα έλατα σε μια ευρεία ακτίνα -μέχρι και πάνω από τα 500 μέτρα- γύρω από το παλιό μοναστήρι / μετόχι της Αγίας Λαύρας (Αγίου Νικολάου του εν Μύροις) και του σημερινού εξωκκλησιού Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (Αγιά Σωτήρω στην ντόπια γλωσσολαλιά). Πολλά από αυτά είναι εδώδιμα και ένα τοξικό.

Ένα από αυτά το κοκκινομανίταρο και πιο επιστημονικά Lactarious deliciosus (ή συνήθως Λακτάριος ο νόστιμος) συναντάται στα έλατα λοιπόν της Κέρτεζης. Αποτελεί ένα «…κοινό, θερμόφιλο…» και «…είναι ένα νόστιμο φαγώσιμο μανιτάρι, καρποφορεί σε μεγάλες ομάδες το φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα, σε διαφόρων ειδών πεύκης (Pinus), κυρίως σε πευκοδάση…».

Συνέχεια στην Αποικία μας: Μανιτάρια Κοκκινομανίταρα Κερτέζης στιφάδο | Αποικία Ορεινών Μανιταριών (tomtb.com)