Συσχετισμοί μισθολόγιου 2016 με το νέο συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό περιβάλλον

Συσχετισμοί μισθολόγιου 2016 με το νέο συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό περιβάλλον

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι) Εισαγωγικά

Το 3^ο Μνημόνιο-Συμφωνία μεταξύ θεσμών και 4^ης μνημονιακής κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και με τις πλάτες των αμιγώς μνημονιακών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι),  είναι γεγονός.

Σ’ αυτό το σημείωμα θα κάνουμε κάποιες απόπειρες συσχετισμού του επερχόμενου μισθολογίου 1/1/2016 με αυτό του 1/11/2011 με στόχο να φωτιστούν οι σχέσεις του με το νέο συνταξιοδοτικό-ασφαλιστικό περιβάλλον και προς τρεις κατευθύνσεις. Δηλαδή:

α) πως θα επηρεάσει την περεταίρω μείωση των συντάξεων μέσω των χαμηλότερων νέων βασικών μισθών, β) πως θα μειωθούν επί πλέον τα καθαρά των εργαζόμενων μέσω των αυξημένων αναμενόμενων κρατήσεων και γ) ποιά θα είναι η επίπτωσή του στον ευρύτερο «κοινωνικό μισθό» των εργαζομένων ως πολιτών (ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη, άμεση φορολογία, έμμεση φορολογία-ΕΝΦΙΑ, σεισάχθια-δάνεια-κατασχέσεις, κλπ). Για διευκόλυνσηθα υπάρχει μια μικρή «εισαγωγή» με κάποια στοιχεία και ένα «συμπέρασμα» για το θέμα.

Συνέχεια →

Παρατηρήσεις και πρώτα συμπεράσματα για το μισθολόγιο …«ΘΕΣΜΩΝ» & ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Παρατηρήσεις  και πρώτα συμπεράσματα για το μισθολόγιο …«ΘΕΣΜΩΝ» & ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Στη συνέχεια των σκέψεων και προτάσεων σε άρθρο μου (26-09-2015) και με τίτλο “Σκέψεις και προτάσεις για το επερχόμενο μισθολόγιο στο Δημόσιο και στην εκπαίδευση”  έχουν δει το φως της δημοσιότητας:

Ι) Στοιχεία για τον προϋπολογισμό του 2016

ΙΙ) Οι προτάσεις και αρχιτεκτονική της «Επιτροπής Σοφών» για το νέο ασφαλιστικό –συνταξιοδοτικό και οι επισημάνσεις του Υπ. Εργασίας κ. Κατρούγκαλου

ΙΙΙ) Διαρροές με πίνακες, παρατηρήσεις και επί μέρους στοιχεία για το επερχόμενο μισθολόγιο.

Συνέχεια →

Ενιαίο σχολείο, ενιαία γνώση, ενιαία θρησκευτικά: 12 Σημεία

Ενιαίο σχολείο, ενιαία γνώση, ενιαία θρησκευτικά: 12 Σημεία

Κοινή Παρέμβαση επτά στελεχών των Παρεμβάσεων–Συσπειρώσεων Δ. Ε.*

α) Απέναντι στην πρόσδεση του σχολείου (δημόσιου και ιδιωτικού) με την εξελισσόμενη νεοελληνική ιδεολογία και τις διαδοχικές αφηγήσεις της αστικής τάξης, που ηγεμονεύει ακατάπαυστα από την ίδρυσή του, αναπτύχθηκε παράλληλα και ένα ριζοσπαστικό εκπαιδευτικό κίνημα που προσπάθησε να κάνει τομές, σε σχέση με την ιστορική και πολιτική συγκυρία και σε αντιστοιχία με τη στράτευση των ενεργών διανοητών και δασκάλων της χώρας. Επιτομή αυτής της ριζοσπαστικής διεκδίκησης ήταν το «όλη η γνώση, ενιαία και κριτική, για όλα τα παιδιά». Στην πράξη το κίνημα αυτό ακολούθησε μια δαιδαλώδη διαδρομή, ωστόσο κάποιες φορές συνδέθηκε και με τη ζώσα παράδοση του τόπου.

β) Μέσα στο 2015 και την πολλαπλή κρίση στην Ε.Ε. και στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Ελλάδα η παλιότερη νεοελληνική «ελληνοχριστιανική ιδεολογία» με τους στημένους βασιλιάδες και πολιτικούς έχει αντικατασταθεί από το νέο αφήγημα της «πάση θυσία» απόλυτης πρόσδεσης με τον φθαρμένο «ευρωπαϊσμό», τον καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Και στις δυο ιστορικές φάσεις η χώρα ήταν βουτηγμένη στα χρέη, στα τοκοχρεολύσια, στην εξάρτηση, στη διαπλοκή, στην ανάθεση, στον νόθο κρατισμό, στο ψευτορωμέϊκο, στη λογική της ψωροκώσταινας, στην ψευτιά.

Συνέχεια →

Υφαντική και Ραπτική στην Κέρτεζη – Μέρος VI

Οι προβιομηχανικές βιοτεχνίες-οικοτεχνίες της Κέρτεζης και τρεις μεταβιομηχανικές απόπειρες

Υφαντική και Ραπτική στην Κέρτεζη – Μέρος VI

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το μέρος Μέρος V

Χ)  Οι αργαλειοί

Η υφαντική στην προβημιοχανική εποχή στην επαρχία ήταν μια πολύ συνηθισμένη οικοτεχνία. Οι αργαλειοί, αυτό το σύνθετο εργαλείο ήταν το κυρίως μέσο για την υφαντική. Υπήρχαν όμως και άλλα συμπληρωματικά εργαλεία, κυρίως για την προεργασία της ύφανσης.

Για τους αργαλειούς της Κέρτεζης δεν χρειάζεται να κάνουμε κατ” αρχήν αποκλειστική μνεία επιμέρους προσώπων. Σε όλα σχεδόν τα σπίτια της Κέρτεζης, τουλάχιστον μέχρι και τη δεκαετία του 1970, ο αργαλειός δούλευε σε δευτερεύοντες χώρους, λίγο πριν το Χειμώνα μέχρι την Άνοιξη, όταν δηλαδή σταματούσαν οι πολλές αγροτικές εργασίες.

Συνέχεια →