Κατ’ αρχάς να πω ότι κρύβονται πολλά. Οι μαθητικές παρελάσεις βεβαίως πήραν γενικά χαρακτηριστικά – λένε οι ιστορικοί – στην περίοδο του Ι. Μεταξά. Οφείλουμε όμως να συμφωνήσουμε ότι αποτελούν σύμβολο του «έθνους – κράτους». Την ίδια περίοδο δημιουργήθ8ηκε το ΙΚΑ, αλλά και μέσα απ’ αυτό το στόμα ειπώθηκε το 1ο Όχι στον ιταλικό φασισμό. Ακολούθησε το μεγάλο «Όχι» του ηρωικού λαού στην Πίνδο και η εθνική αντίσταση.
Βεβαίως από τότε πολλά άλλαξαν. Η πάλαι ποτέ Σοβιετική συνένωση κατέρρευσε, αλλά δημιουργήθηκε η καπιταλιστική Ε. Ε. Η παγκοσμιοποίηση σε άλλους τομείς αναπτύσσεται (χρηματιστήρια) και σε άλλους τομείς συρρικνώνεται (πολιτισμικές ταυτότητες).

Οι αλλαγές αυτές βεβαίως επηρεάζουν βαθιά και τα διάφορα ιστορικά ρεύματα της αριστεράς, του ελευθεριακού και αναρχικού κινήματος, αλλά και των κομμάτων εξουσίας και των αναδυόμενων ρευμάτων της πολιτικής οικολογίας. Ταυτόχρονα αναπτύσσονται νέες μορφές πατριωτισμού, που είτε έχει εθνικιστικές απολήξεις, είτε ενσωματώνεται στις συσσωματώσεις κρατών (π.χ. το ρεύμα της συνομοσπονδίας στην ΕΕ), είτε εντάσσεται στα κινήματα ανατροπής (αντιϊμπεριαλιστικά, αντικαπιταλιστικά, μη κοσμοπολίτικα πολιτικά ρεύματα).
Συνέχεια →
Filed under: Αντιϊμπεριαλισμός,Αντιεξουσιαστικά,Αντιθέσεις,Εκπαιδευτικά,Ελληνική κοινωνία,Καπιταλισμός,Μαθητ. Παρελάσεις | 18 Σχόλια »