Προ-σ-καλώ τους όντως οικολόγους υπέρ της διάσωσης του δασικού πρόποδα 4.250 στρεμμάτων του … Λιτοχώριου Ολύμπου
Τώρα θα δούμε «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος»! Το σημείο αιχμής λοιπόν στους πρόποδες του Ολύμπου είναι μια …απόφυση δάσους (όχι απλά δασικής περιοχής, όπως με ενημέρωσε δημοσιογραφών της περιοχής). Πρόκειται για την «επιθυμούμενη» επέκταση αμμορυχείου στο Λιτόχωρο. Το αμμορυχείο φαίνεται να σχετίζεται τόσο με ιδιώτες όσο και με συμφέροντα οικονομικά του Δήμου.
Εάν η πληροφορία είναι αληθής, ότι δηλαδή χρειάζονται να πάρουν, ισοπεδώσουν και μετατρέψουν την απόφυση του δάσους των 4.250 στρεμμάτων σε προέκταση του αμμορυχείου, ε τότε κατανοούμε όλο το σχέδιο πιο ζήτημα έχει ως πολιτική αιχμή.
Κάποιοι ψιθυρίζουν ότι σχετίζεται με κάποιο «απέναντι» αεροδρόμιο που χρειάζεται χιλιάδες τόνους χαλικιών για την επέκταση του… Τα λεφτά λοιπόν είναι πολλά, ο Μαμωνάς μουγκρίζει, και ποιος είναι το εμπόδιο; Μα αυτοί που κρατούν σε ύπαρξη την απόφυση του δάσους, που φτάνει σχεδόν μέχρι την εθνική οδό Λάρισας – Θεσσαλονίκης. Κάνετε κλικ πάνω στην εικόνα για να τη δείτε σε πολύ μεγάλη μεγέθυνση. Το ίδιο ισχύει και για τις επόμενες…
Στους χάρτες – αεροφωτογραφίες που σας παρουσιάζω φαίνεται καθαρά τι περιμένει την απόφυση του δάσους, από το τι γίνεται ένθεν – κακείθεν (δεξιά-αριστερά) του δάσους: Η ερημοποίησή του. Απόδειξη; 1000 περίπου στρέμματα έχουν καταντήσει να είναι Κρανίου τόπος! Τώρα μάλιστα φαίνεται να υπάρχει και οικονομική και επιχειρηματική βία-βιασύνη.
Όποιοι θέλουν να ισοπεδώσουν το δάσος με ποιους θα τα βάλουν; Μα με αυτούς που το διατηρούν. Ποιοι το διατηρούν; Μα η Ι. Μ. Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω, στην οποία ακόμα ανήκει η απόφυση του δάσους. Τι το κάνει η Ι.Μ.; Το διαφυλάσσει με πλήρη θεολογική – οικολογική συνείδηση. Να λοιπόν ποια είναι μία από τις αιτίες (πέραν του χιονοδρομικού και της … επτάπολης) των επιθέσεων στην Ι. Μ. του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
Οικολόγοι ήλθε η ώρα σας. Εμπρός λοιπόν «ίτε παίδες … όντως οικολόγων»: Πιάστε δουλειά.
Εμπρός λοιπόν αληθείς δυνάμεις της αριστεράς οικολογικής ή ριζοσπαστικής: Πιάστε δουλειά.
Εμπρός λοιπόν αληθείς δυνάμεις της παράδοσης: Πιάστε δουλειά.
Συμμαχήστε και κρατάτε το δάσος ζωντανό. Εδώ δεν επιτρέψαμε την αλλαγή του συντάγματος και στο άρθρο 24 κλπ ενάντια στα δάση, εδώ θα κωλώσουμε;
► Δείτε τα τρία προηγούμενα σχετικά ποστ:
1) Μια εφ’ όλης της ύλης παρέμβαση της Ι. Μ. του Αγ. Διονυσίου εν Ολύμπω
Posted on Ιουλίου 10, 2009 by manitaritoubounou
Περιήλθε στα χέρια μου μια εκτενής, συνολική και σταράτη παρέμβαση απάντηση από την Ιερά Μονή εφ’ όλης της ύλης. Περιλαμβάνει εννέα μικρά κεφάλαια κατά σειρά:….
https://manitaritoubounou.wordpress.com/2009/07/10/imag-dionysiou-enolympw-efolis-tisylis/
2) Όλυμπος: στους δύο τρίτος δεν χωρά
Posted on Ιουλίου 9, 2009 by manitaritoubounou
Αρχίζουμε σιγά-σιγά να ξεδιπλώνουμε το κουβάρι του Ολύμπου. … Η «πολιορκία» περιλαμβάνει τέσσερα στάδια:…
https://manitaritoubounou.wordpress.com/2009/07/09/olympos-dyo-tritos-den-xwra/
3) Όχι μάγκες της “ΕΑΡ”, δεν είναι όλα για γκρέμισμα
Posted on Ιουλίου 7, 2009 by manitaritoubounou
Εντάξει στην δημοκρατία όλοι έχουν θέση, αλλά η κριτική θα είναι αμείλικτη, όταν ειδικά οι σκοποί και οι στόχοι είναι εμφανώς αντι- και μόνο.
https://manitaritoubounou.wordpress.com/2009/07/07/oxi-ear-gremisma/
Filed under: Όλυμπος,Αποκαλυπτικά,Αεροδρόμια,Αμμορυχεία,Δάση - δασικές εκτάσεις,Εκκλησιαστική Περιουσία,Εμπορευματοποιήσεις,Ι. Μ. Αγ. Διονυσίου εν Ολύμπω,Ορθόδοξη Ζωή,Οικολογία,ΠΑΝΔΟΙΚΟ,Πιερία,Φωτογραφικό υλικό,Φθόγγοι και κραυγές,Χρήμα |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
@ΜτΒ
Αν τα όσα καταγράφονται τις τελευταίες μέρες για τις προθέσεις των διαδηλούντων και τα συμφέροντα που υποκρύπονται πίσω τους μάλλον προκύπτει λαβράκι!!!
Ας σημειωθεί ότι το αμμορυχείο ανήκει στο Δήμο Λιτοχώρου και από εκεί παίρνει υλικό ο Μπομπολ-ΑΚΤΩΡ.!!!
EYΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ !
(Είναι και απάντηση-απόδειξη σε όσους εκκλησιαστικούς διαμαρτύρονταν ότι ,δήθεν , αδικούσες (-σαμε) την νεοβατοπεδινή ηγεσία σε παλαιότερες αναφορές.)
Τώρα πλέον το μπαλάκι είναι στην πλευρά των οικολόγων και οικολογολογούντων.
Ο ευρωβουλευτής Τρεμόπουλος και το κόμμα του καθώς και ο ΣΥΡΙΖΑ του οποίου βουλευτής ήταν παρούσα στη μάζωξη της περασμένης Κυριακής οφείλουν να πάρουν θέση.
ΒΟΥΝΑ ΥΛΙΚΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΑΜΙΑΝΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΑ ΣΤΟ ΑΜΜΟΡΥΧΕΙΟ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ
Ωρολογιακή βόμβα στους πρόποδες του Ολύμπου
-Καθησυχαστική η ΠΑΘΕ: «Δεν συνιστούν κίνδυνο, αν δεν διαβρωθούν»!
-Από τον Ιανουάριο του 2005 η χώρα μας, εναρμονιζόμενη και με την κοινοτική Oδηγία 1999/77/EC, έχει θέσει σε ισχύ την απαγόρευση εμπορίας, διακίνησης και χρήσης όλων των τύπων αμιάντου.
Άκρως ανησυχητική, έως και επικίνδυνη, δείχνει να είναι η ελαφρότητα με την οποία ορισμένοι υπεύθυνοι αντιμετωπίζουν θέματα της δημόσιας υγείας.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας «ΕΠΤΑ», σύμφωνα με το οποίο χιλιάδες κυβικά μέτρα υλικού, που περιέχει μεγάλες ποσότητες αμιάντου, έχουν εγκαταλειφθεί από την ΑΤΤΙΚΑΤ στο εργοτάξιο της ΔΕΑΛ στο Λιτόχωρο, εδώ και περίπου δυο χρόνια, εν γνώσει της ΠΑΘΕ και εν αγνοία των Πιεριέων.
Της Βέτας Χαϊλατζίδου
Τα τεράστια βουνά του αδρανούς υλικού, που εμπεριέχουν «ωρολογιακή βόμβα που σκορπάει ασθένεια», όπως χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες τον αμίαντο, βρίσκονται εκτεθειμένα, χωρίς καμία προφύλαξη και κανένα μέτρο ασφαλείας, όταν η ενοχή του αμιάντου για πρόκληση καρκινογενέσεων, είναι διαπιστωμένη εδώ και τρεις δεκαετίες.
Ενήμερη και … καθησυχαστική η ΠΑΘΕ
Την ίδια στιγμή, η ΠΑΘΕ, δηλώνει ενήμερη και … αφοπλιστική: «Κακώς δημιουργείτε θέμα, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος», μας είπε χθες σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του ο προϊστάμενος της ΠΑΘΕ, αρμόδιος για το τμήμα της εθνικής οδού από τα όρια της Λάρισας έως τη Θεσσαλονίκη, Κωνσταντίνος Μπέλλος.
Δυο περίπου χρόνια πριν η ΠΑΘΕ, είχε απαγορεύσει να χρησιμοποιηθεί το συγκεκριμένο υλικό στο οδόστρωμα της εθνικής οδού, γιατί περιείχε μεγάλη περιεκτικότητα σε αμίαντο και υπήρχε κίνδυνος έκλυσης ινών αμιάντου από την τριβή του με τα ελαστικά των αυτοκινήτων.
«Αν είχε στρωθεί στο δρόμο, τότε θα υπήρχε πρόβλημα», μας είπε ο κ. Μπέλλος, για να μας διαβεβαιώσει πως τα βουνά του υλικού που έχουν εγκαταλειφθεί στο αμμορυχείο Λιτοχώρου, δεν αποτελούν κίνδυνο, γιατί είναι συμπαγή και δεν … διαβρώνονται.
Αλλά, ακόμη κι αν δεχθεί κανείς πως οι καιρικές συνθήκες στους πρόποδες του Ολύμπου, δεν «αγγίζουν» τους τεράστιους όγκους του επικίνδυνου υλικού, δεν υπάρχει κίνδυνος οι ίνες αμιάντου να εισχωρήσουν στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής, το έδαφος της οποίας είναι πιο απορροφητικό και από σφουγγάρι, σύμφωνα με τους γεωλόγους;
Ο προϊστάμενος της ΠΑΘΕ είναι καθησυχαστικός και ως προς αυτό. «Οι ίνες αμιάντου είναι επικίνδυνες μόνο αν τις εισπνεύσει κάποιος, δεν συνιστούν κίνδυνο στο νερό», υποστηρίζει.
Διαμετρικά αντίθετη άποψη έχουν οι επιστήμονες, που εδώ και καιρό έχουν αναγκάσει τις κυβερνήσεις των χωρών της Ευρώπης να αντικαταστήσουν όλα τα δίκτυα ύδρευσης, που χρησιμοποιούν αμιαντοσωλήνες για την παροχή νερού. «Αν το έδαφος είναι όξινο και το νερό μαλακό, ενεργούν διαβρωτικά στο τσιμέντο και με αυτό τον τρόπο απελευθερώνονται ίνες αμιάντου από τις αμιαντοσωλήνες, με αποτέλεσμα να καταλήξουν μερικές στο στομάχι μας».
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα επιστημόνων ο αμίαντος εισβάλλει στον οργανισμό του ανθρώπου, τόσο δια μέσου του πεπτικού του συστήματος, όσο και δια μέσου του αναπνευστικού συστήματος και μπορεί να του προκαλέσει αμιάντωση, μεσοθηλίωμα-καρκίνο του πνεύμονα και καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος.
Ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμό Υγείας προειδοποιεί: « … οπωσδήποτε η υπόθεσις ότι οι καταπινόμενες ίνες αμιάντου προκαλούν καρκίνο, δεν μπορεί να αποκλεισθεί σήμερα».
Από το 2005 απαγορεύεται και στην Ελλάδα η εμπορία και χρήση αμιάντου
Εν τέλει, σε ποια επιστημονικά δεδομένα στηρίζεται μια δημόσια υπηρεσία, όπως είναι η ΠΑΘΕ, για να επιτρέπει και να απενοχοποιεί την εναπόθεση των χιλιάδων αυτών επικίνδυνων κυβικών αδρανών υλικών στους πρόποδες του Ολύμπου;
Αν κανείς δυσκολεύεται να απαντήσει στο ερώτημα αυτό, μπορεί εύκολα να προσφύγει στη .. νομοθεσία.
Θεωρητικά, από τον Ιανουάριο του 2005 η χώρα μας, εναρμονιζόμενη και με την κοινοτική Oδηγία 1999/77/EC, έχει θέσει σε ισχύ την απαγόρευση εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων αμιάντου. Ωστόσο, η ΠΑΘΕ φαίνεται πως συνεχίζει να χρησιμοποιεί το υλικό αυτό στη οδόστρωση των εθνικών οδών. Απόδειξη, η απαγόρευση της χρήσης των εγκαταλειμμένων στο Λιτόχωρο υλικών, απλά και μόνο γιατί «περιείχαν μεγαλύτερες απ’ τα επιτρεπτά» –από ποιόν;- «ποσότητες αμιάντου».
Έτσι, τα φορτηγά που μεταφέρουν αμίαντο, ή υλικά που περιέχουν αμίαντο, όπως αυτά που τα μετέφεραν στην Πιερία, μάλλον συνιστούν συνηθισμένη εικόνα στις εθνικές οδούς, χωρίς κανείς να τα ελέγξει και να τα διώξει ποινικά για διακίνηση παράνομου θανατηφόρου υλικού.
Αν και κ. Μπέλλος μας διαβεβαίωσε πως, όσο αφορά το τμήμα της ΠΑΘΕ από τον Πηνειό μέχρι τη Θεσσαλονίκη, δεν έχει χρησιμοποιηθεί τέτοιου είδους υλικό, παραμένει το ερώτημα: πώς γίνεται μια δημόσια υπηρεσία να επιτρέπει τη χρήση τέτοιου υλικού, όταν η νομοθεσία απαγορεύει ακόμα και την ελάχιστη χρήση ή διακίνηση του υλικού αυτού;
Δικαστική διαμάχη για την κυριότητα του επικίνδυνου υλικού
Κι ενώ η Πιερία δεν γνώριζε τι φιλοξενούσε στα πόδια της κι ενώ ο πρώην δήμαρχος δήλωνε άγνοια, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «ΕΠΤΑ», για τα βουνά του υλικού, που εδώ και περίπου δυο χρόνια έχουν εγκαταλειφθεί στο αμμορυχείο, η νυν διοίκηση φέρεται να έχει στείλει έγγραφα στην ΑΤΤΙΚΑΤ να τα απομακρύνει το συντομότερο δυνατό.
Το θέμα ωστόσο είναι «ποιος» έχει την κυριότητα αυτού του υλικού; Σύμφωνα με τον κ. Μπέλλο, το υλικό ανήκει στην ΑΤΤΙΚΑΤ. Σύμφωνα με την ΑΤΤΙΚΑΤ ανήκει στην ΠΑΘΕ, στο δημόσιο. Αν η ιδιωτική κατασκευαστική εταιρεία, που έχει προσφύγει για τον λόγο αυτό στα δικαστήρια, δικαιωθεί, τότε τον πρώτο λόγο θα τον έχει η ΠΑΘΕ.
Τι θα γίνει όμως μέχρι να αποφανθεί το δικαστήριο ποιος έχει την κυριότητα της «ωρολογιακής βόμβας που σκορπά ασθένεια» στην Πιερία; Είναι ένα ερώτημα, που μάλλον πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τους τοπικούς άρχοντες, τους φορείς και τους πολίτες του νομού. Γιατί, μπορεί η άγνοια να σκοτώνει, η αδιαφορία όμως για τη δημόσια υγεία συνιστά έγκλημα, που -υποθέτουμε πως- διώκεται και ποινικά.
http://www.evonymos.org/greek/viewarticle.asp?id=3223
Παρολύμπια σκόνη
Σάκης Κουρουζίδης
Ο Όλυμπος, τα Πιέρια και οι δυτικές ακτές του Θερμαϊκού κόλπου, οριοθετούν μια περιοχή «χαμηλών τόνων», που την σηματοδοτούν το θρυλικό βουνό των μυθικών θεών και οι παρολύμπιες περιοχές, το ήπιο και κατάφυτο βουνό των Πιερίων και η μακρύτερη ακτή της Ελλάδας, αυτή που ξεκινά από τις εκβολές του Αλιάκμονα και φτάνει σχεδόν στις εκβολές του Πηνειού. Στη μέση μια πολύ εύφορη γεωργική γη στην οποία καλλιεργούνται κάθε είδους οπορωφόρα, κηπευτικά εν γένει και δημητριακά. Αλυκές, μεταλλεία, ορεινή οικονομία, αλλά και ναυτική παράδοση, έστω και χωρίς κάποιο σημαντικό λιμάνι, συμπληρώνουν μια πολύ δυναμική οικονομική δραστηριότητα.
Η τουριστική δραστηριότητα αρχίζει από τη δεκαετία του ’60, όταν δέχεται τους Θεσσαλονικείς και τους Λαρισαίους στις ατελείωτες παραλίες της, όπου υπήρχε εύκολη πρόσβαση με το τραίνο (το «εκδρομικό ωτομοτρίς» για τους Θεσσαλονικείς) αλλά και με τη νέα εθνική οδό που ακολουθεί τις πιερικές ακτές από τα τέλη του ’50. Η κορύφωση της τουριστικής ανάπτυξης έρχεται στα τέλη του ’80, όταν τροφοδοτείται από βαλκάνιους εκδρομείς, καθώς τα ελληνο-γιουγκοσλαβικά σύνορα απέχουν ούτε 100 χλμ. από τις βόρειες ακτές του νομού. Η μεγάλη όξυνση της κατάστασης στη τότε Γιουγκοσλαβία και ο παροξυσμός του «μακεδονικού ζητήματος» επέφεραν μια μεγάλη κρίση η οποία σταδιακά ξεπεράστηκε. Στη ζώνη αυτή των περίπου 100 χλμ. ακτής καταγράφονται τα περισσότερα, ίσως αυθαίρετα της χώρας –μια παλαιότερη καταγραφή της νομαρχίας, πριν από 15 χρόνια, τα ανέβαζε σε 100.000!-, αλλά και πολλές σύγχρονες τουριστικές εγκαταστάσεις και πάρα πολλά κάμπινγκ –τα περισσότερα στη χώρα!
Την εικόνα της περιοχής δίνει τις τελευταίες δεκαετίες και η περιοχή της αρχαίας πόλης του Δίου, με το μοναδικό αρχαιολογικό πάρκο, το αρχαίο θέατρο και τα εκτεταμένα ευρήματα της ιερής πόλης των Μακεδόνων. Η επίσης σημαντική Πύδνα, τα Λείβηθρα και ο προϊστορικός οικισμός που αποκαλύφθηκε στη διάρκεια των έργων για τη νέα γραμμή του ΟΣΕ, δίνουν και το στίγμα για το ιστορικό βάθος της περιοχής, η οποία, όμως, σήμερα έρχεται πλέον στη δημοσιότητα περισσότερο μέσω του αστυνομικού ρεπορτάζ και ελάχιστα μέσω του πολιτιστικού, του επιστημονικού ή άλλων.
Τους τελευταίους μήνες, την τοπική κοινωνία απασχολεί ένα θέμα που συνδέεται με την αποκομιδή τεράστιων ποσοτήτων αδρανών υλικών από την ευρύτερη περιοχή του Λιτοχώρου, που θα τροφοδοτήσουν τα έργα επέκτασης του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης. Περισσότερα από 5 (ίσως και 7) εκατομμύρια κυβικά μέτρα, αδρανών υλικών θα χρειαστούν για να υλοποιηθεί η επέκταση του αεροδρομίου της συμπρωτεύουσας. Την κατασκευή της επέκτασης του αεροδρομίου έχει αναλάβει η κοινοπραξία «Αθηνά ΑΤΕ» και «Άκτωρ ΑΤΕ», ενώ από τον περασμένο Απρίλιο, ο Δήμος Λιτοχώρου έχει έρθει σε συμφωνία με την κοινοπραξία για την προμήθεια αδρανών υλικών. Η περιοχή από την οποία πρόκειται να γίνει η εξόρυξη, μια έκταση 1200 στρεμμάτων -το μεγαλύτερο αμμορυχείο του νομού- ήδη έχει μια εικόνα απωθητική για κάθε διερχόμενο και αποτελεί μια παραφωνία, μια ύβρη απέναντι στο ευρύτερο περιβάλλον.
Η συμφωνία που έχει υπογραφεί μεταξύ της κοινοπραξίας των κατασκευαστών και του δήμου Λιτοχώρου αφορά την προμήθεια μόλις 800.000 κυβικών μέτρων από το αμμορυχείο της περιοχής, αλλά παραμένει ένα τεράστιο ερωτηματικό για την περιοχή της αμμοληψίας των υπολοίπων 4.200.000 κυβικών. Κατ’ αρχήν, όπως έχει υπολογιστεί από τη μελέτη, ημερησίως θα μεταφέρονται 6 χιλιάδες κυβικά μέτρα αδρανών υλικών, που σημαίνει το λιγότερο 420 δρομολόγια φορτηγών, από το λατομείο του Λιτοχώρου έως το, υπό γενική ανακατασκευή –ειδικά για τις ανάγκες μεταφοράς των αδρανών υλικών-, λιμάνι στην περιοχή της Γρίτσας και σε μια απόσταση 3 χιλιομέτρων. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα φόρτωσης των δρομολογίων θα είναι 42 την ώρα, δηλαδή ένα ατελείωτο κομβόι φορτηγών για 2,5 περίπου χρόνια!
Όταν μια περιοχή δεν έχει ένα αναπτυξιακό σχέδιο, όταν δεν έχει αποσαφηνίσει για τις προτεραιότητες, τις χωροθετήσεις και τις αλληλεπιδράσεις των αναπτυξιακών της επιλογών και, το κυριότερο, οι αντιλήψεις περί «ανάπτυξης» έχουν μείνει στην εποχή που αυτές συνδέονταν με την «οικονομία», μόνο, χωρίς παράλληλη συνεκτίμηση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων και κατά προέκταση με μια κοντόφθαλμη και βραχύβια ικανοποίηση εισπρακτικών αναγκών, τότε δεν μπορεί να πείσει για τόσο σοβαρές επιλογές. Η σκόνη από τα αμμορυχεία και τα φορτηγά θα επικάθεται και θα θολώνει την ακτινοβολία και το μεγαλείο του μυθικού βουνού και των παρολύμπιων περιοχών. Μια περιοχή που έχει όλες τις φυσικές και ανθρώπινες προϋποθέσεις να αναπτύξει εναλλακτικό ορεινό, θαλάσσιο και αρχαιολογικό τουρισμό, να πρωτοστατήσει σε οικοτουρισμό και αγροτουρισμό, να απλωθεί στις βιοκαλλιέργειες και τη βιολογική κτηνοτροφία, να αξιοποιήσει τον αστείρευτο δυναμισμό των κατοίκων του, να συνειδητοποιήσει την τεράστια πολιτιστική υστέρηση που για δεκαετίες εκπέμπει, τελικά παζαρεύει την …«εξαγωγή» εδάφους, γης, τοπίου συσκευασμένου σε περιτύλιγμα νταλίκας.
Δεν υπάρχει αύριο, παρά μόνο ένα αγοραίο παρόν.
Δαίμων της Οικολογίας,τ. 68, 2/07
http://www.evonymos.org/greek/viewarticle.asp?id=3160
@ Misha
Καταπληκτικές συμπληρωματικές πληροφορίες. Και δένει για καλά ο .. μπακλαβάς. Βρε πράμα που κρύβεται από πίσω από την «επιθεσούλα»!!!! Επομένως οι πληροφορίες μιλάνε για αεροδρόμιο Μακεδονίας – Θεσσαλονίκης και η εταιρεία έχει ονοματεπώνυμο. Ας διασταυρωθούν αυτές οι πληροφορίες από τις λαϊκές και οικολογικές δυνάμεις.
Ας τις πάρουν στα χέρια τους. Πρόκειται για «καυτή πατάτα». Να την πετάξουν εκεί που οφείλουν και αρμόζει…
Άρχισαν τα όργανα…
Απόφαση βόμβα:»Δικαιώθηκε η Βατοπαιδίου για Βιστωνίδα» Γράφει ο/η troktiko – Romfea.gr 13:02
11.07.09
Δικαιώθηκε χθες, η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο πρώτο δικαστήριο που έγινε μετά από μήνυση που έκανε ο πρόεδρος δημοτικού διαμερίσματος Ουρανούπολης, αλλά και ο Δήμος Τρίγλιας για παράνομη ανταλλαγή.
α). της λίμνης Βιστωνίδας προς το δημόσιο (ο μηνυτής έλεγε πως η λίμνη είναι κοινόχρηστη και εκτός συναλλαγής)
β). της έκτασης 8.800 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη που ο μηνυτής έλεγε πως είναι αρχαιολογικός χώρος, δάσος ή δασική έκταση εκτός συναλλαγής.
Μάλιστα ζητούσαν την ακύρωση του συμβολαίου μεταξύ Ελληνικού δημοσίου και μονής.
Το δικαστήριο δικαίωσε την Ι. Μονή Βατοπαιδίου με χθεσινή απόφαση λέγοντας ότι η Βιστωνίδα δεν είναι λιμνοθάλασσα αλλά λίμνη, και ακόμα και αν είναι κοινόχρηστη λίμνη ορθώς η Ι.Μ. μεταβίβασε την λίμνη στο δημόσιο, γιατί έτσι προστατεύεται και η κοινοχρησία αν αυτή υπάρχει.
Το συμβόλαιο δεν είναι άκυρο και η λίμνη ανήκε στην Ι.Μ. Βατοπαιδίου, που σωστά την μεταβίβασε.
Ενώ για την έκταση στην Ουρανούπολη το δικαστήριο είπε ότι ορθώς έγινε η μεταβίβαση, και τυγχάνει της προστασίας του συντάγματος και των νόμων μετά από αυτή.
Θυμάστε που έγιναν μέχρι και αυτοψίες για να δούνε αν έχει ψάρια η λίμνη, αλλά και αν είναι λιμνοθάλασσα;
Ε, τώρα η δικαστική απόφαση δικαιώνει την Ι.Μ. Βατοπαιδίου.
Και φυσικά δεν είναι τυχαίο που είναι καταχωνιασμένο.
Αλλά το πιο ωραίο είναι εκεί που δικαιώνει τη μονή για την κοινοχρησία της λίμνης…
Θα δούμε πολλά ακόμη. Κι έχουμε κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις…
@ Cacofonix
Η υπόθεση είναι γνωστή από το πρωί. Αν και οι δύο υποθέσεις έχουν λιγότερα κοινά σημεία, απ’ ό, τι τα διαφορετικά, δείχνει μια όψη του νομικού ζητήματος.
Εμείς όμως δεν ξεχνούμε το κλασσικό: «Μή πεποίθατε επ΄ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οίς ούκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145, 3).
Καλό όμως είναι να μη παρεκτραπεί η συζήτηση για το Βατοπέδι. Θερμή παράκληση.
Η υπόθεση της δικαίωσης του Βατοπαιδίου, όπως κι αυτή εδώ της ΙΜ Αγίου Διονυσίου, δεν θα ακουσθούν, ποτέ μα ποτέ από τα ΜΜΕ ή και ΜΜΑ (Μαζικά Μέσα Αποβλάκωσης).
Να προσθέσω ότι δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις αμφισβήτησης κυριότητας μοναστικής περιουσίας.
Οι υποθέσεις είναι πανομοιότυπες κι η δεύτερη είναι συνέπεια της πρώτης…
Κι όχι δεν ψάχνουμε την επί γης δικαίωση, αλλά όπως και να το κάνεις αδερφέ μου χαίρεσαι όταν η αλήθεια λάμπει. Ή δεν χαίρεσαι;
Ή δεν χαίρεσαι;
ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ; Μας πήραν χαμπάρι;;;
@ Cacofonix
Όταν η Α-λήθεια λάμπει.
@ ΑνόρθΩσις
Κακιούλες. Αυτές πάντα σε λάθος χωροχρόνο.
Επιστολή δημοτών Λιτοχώρου για το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου και τα έκτροπα
Παρασκευή, 10 Ιούλιος 2009
Ευγνωμοσύνη στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Ολύμπου.
Λύπη για τις ενέργειες της Δημοτικής Αρχής Λιτοχώρου.
Εμείς, οι Δημότες του Δήμου Λιτοχώρου που διατηρούμε άριστες σχέσεις με το μοναστήρι και αποτελούμε τη μεγαλύτερη μερίδα των κατοίκων του, εκφράζουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής, που μέσα σε λίγα χρόνια ανασυγκρότησε το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι του Αγίου επιτελώντας ταυτόχρονα ένα τεράστιο πνευματικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο (εργασίες αναστήλωσης της Παλαιάς Μονής, ανέγερση εκκλησιών, Μουσείου-σκευοφυλακίου, αιθουσών για τους πιστούς, συγκρότηση σπάνιας βιβλιοθήκης, διοργάνωση συνεδρίων με διεθνές κύρος, υλική και πνευματική βοήθεια σε άπορες οικογένειες, στήριξη ευπαθών ομάδων, παροχή εργασίας σε αρκετές οικογένειες, κ.α).
Ταυτόχρονα εκφράζουμε την πεποίθησή μας πως το μοναστήρι, ως Ν.Π.Δ.Δ. έχει υποχρέωση να διαφυλάξει και να υπερασπιστεί τα περιουσιακά του στοιχεία. Άλλωστε έχει προτείνει επανελειμμένως σε κατοίκους του Λιτοχώρου που βρίσκονται σε κτήματα της Μονής, ευνοϊκές και φιλάνθρωπες λύσεις γι αυτούς, παραχωρώντας τους μάλιστα κτήματα με τίτλους που οι ίδιοι δεν έχουν.
Δυστυχώς, μια ελάχιστη μερίδα Λιτοχωριτών, επηρεάζοντας τη Δημοτική Αρχή, επαναλαμβάνει σήμερα το ίδιο λάθος που διέπραξαν οι πρόγονοί μας πριν 500 χρόνια περίπου, όταν ζήτησαν την εκδίωξη του Αγίου Διονυσίου από τον τόπο μας, με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες (ανομβρία-ξηρασία για τρία χρόνια).
Σίγουρα με πανώ, πορείες και ύβρεις δεν μπορούμε να καυχόμαστε πως λειτουργούμε σύννομα και δημοκρατικά σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Νιώθουμε λύπη πραγματική για τις ενέργειες της Δημοτικής Αρχής, που παραβιάζουν κάθε έννοια του δικαίου και του σεβασμού σε αξίες, νόμους και θεσμικά όργανα της πολιτείας (αμετάκλητες αποφάσεις Διοικητικών Δικαστηρίων 1922, 1925, τελεσίδικες αποφάσεις Αρείου Πάγου 2002).
Καμαρώνουμε για το στολίδι αυτό της Πιερίας, τη Μονή Αγίου Διονυσίου, που στέκεται αγέρωχο στις προκλήσεις και στους εκβιασμούς όσων ζητούν να το καταστήσουν αδύναμο και ανενέργητο, υποχείριο διαφόρων συμφερόντων.
Το μοναστήρι μαζί με τους χιλιάδες πιστούς του από όλον τον κόσμο, έχει τη δική του απάντηση σε όσους πρωτοστατώντας σε πορείες και διαπληκτισμούς με περίεργες ιαχές και εκκωφαντικούς θορύβους προσπαθούν να ταράξουν την ησυχία του.
Και η απάντηση του μοναστηριού και των πιστών του είναι οι ψαλμωδίες των μοναχών που αντηχούσαν από τα μεγάφωνα την Κυριακή 5 Ιουλίου, – και θα αντηχούν πάντα – αντίσταση στην παραφωνία των διαδηλωτών που ζητούσαν με το έτσι θέλω να εισέλθουν στη μονή για να ζητήσουν…. Τι; αυτό που έγραφαν στις προκηρύξεις τους: να εκδιώξουν μοναχούς… από πού; από το μοναστήρι τους!
Όμως εμείς οι Λιτοχωρινοί που αγαπούμε και σεβόμαστε το μοναστήρι, είμασταν εκεί και είμαστε κάθε Κυριακή και θα είμαστε πάντα. Είμαστε πάρα πολλοί, αλλά δεν θα φοβόμασταν κι αν είμασταν λίγοι. Βρισκόμαστε εκεί για να συμμετάσχουμε στη θεία Λειτουργία, να ακούσουμε γνήσιο πνευματικό λόγο από το στόμα του καταξιωμένου σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο Γέροντα της Μονής, να ανταλλάξουμε απόψεις και να επιστρέψουμε στα σπίτια μας τροφοδοτημένοι από μια γνήσια πνευματική ζωή, για να μπορούμε να προσφέρουμε στις οικογένειες μας και στο καλό της τοπικής κοινωνίας μας. Έτσι μόνο μπορούμε να ελπίζουμε σ’ ένα καλύτερο κόσμο.
Στη ζωή μας και στην πορεία μας το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου είναι και θα είναι πάντα ο φωτεινός σηματοδότης που θα μας οδηγεί με ασφάλεια και εμπιστοσύνη στην ειρήνη, στη χαρά, στην αντιμετώπιση όλων των δυσκολιών της ζωής.
Γι’ αυτό και εμείς θα το υπερασπιζόμαστε και θα στεκόμαστε πάντα μπροστά στην πύλη του άφοβα και αγέρωχα για να διατρανώνουμε μαζί με τους μοναχούς όχι κάτι καινούργιο και διαφορετικό, αλλά την ίδια την παρακαταθήκη του Αγίου. Αυτήν που όλοι, αν θέλουμε να λέμε πως αγαπάμε τον Άγιό μας, οφείλουμε να γνωρίζουμε.
Λιτοχωρινή φωνή
ΠΗΓΗ: http://lefteria.blogspot.com/2009/07/blog-post_4175.html
Κακιούλες. Αυτές πάντα σε λάθος χωροχρόνο.
Μην κρίνετε για να μην κριθείτε. Γιατί με βάση το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε και με βάση το μέτρο που μετράτε θα σας μετρηθεί.
Οι «κακιούλες» – εξ ιδίων πάντα οι κρίσεις κι οι αναλογίες – έχουν να κάνουν με τη θέση που πήρε ο μπλόγκερ γαι την υπόθεση Βατοπαιδίου (Αλήθεια πόσο ευχάριστο είναι να λάμπει η αλήθεια, αλλά πιο ευχάριστο να βλέπουμε τα λάθη μας και να τα παραδεχόμαστε) και για τις περιουσίες των μοναστηριών…
Βέβαια όταν βάζεις την πολιτική στην εκκλησία τέτοια θα σου συμβαίνουν…
Τα άλλα περί χωροχρόνου – όσο κι αν τα θεωρήσω περιπαιχτικά – μου ποιούν τιμή. Από τη μια φανερώνουν αμηχανία κι έλλειψη επιχειρήματος. Από την άλλη μου κάνουν προσωπικά αρκετό καλό γιατι δείχνουν τη μικρότητά μου…
Τις ευχές μου…
@ Cacofonix
Ασε τις ταπεινολογίες στην άκρη. Η επιθετική οικονομική πολιτική, είτε από πρόσωπα, είτε από συλλογικά υποκείμενα, είναι καλβινιστική. Καμιά σχέση δεν έχουν με την ορθόδοξη παράδοση. Δεν πουλιόμαστε για 30 αργύρια πουλώντας τον Ατίμητο. Αν μπορείς, πάρε παράδειγμα από την εν λόγω Ι. Μονή….
Αν δεν ήσουν τυφλός, θα έβλεπες ότι όλο το βάρος της (θεολογικής) κριτικής του μπλόγκερ – και όχι μόνο – έπεφτε στον τρόπο κτήσης ΚΑΙ της μοναστηριακής περιουσίας, με αφορμή το βατοπέδι, στο σήμερα, και όχι στο παρελθόν. Η υπόθεση Ολυμπιακό ακίνητο, που ήταν και η τελική αφορμή, όσο και οι οφ σορ εταιρείες, δεν τιμούν την ορθόδοξη θεολογία, ούτε παράδοση, πλην καλβινικών αποφύσεων στη Ρωσία την εποχή του Αγίου Μαξίμου του Γραικού, του και Βατοπεδινού, που χάριν της πολεμικής του, αγίασε. Δεν μπορούμε τώρα να τιες ξαναβρούμε μπροστά μας και μέσω … Κύπρου.
Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Αυτά για να μη μένουμε μόνο στο φανατισμό και την υποκρισία και «να μη μπερδεύουμε τις μύγες με τις μαρμελάδες»…
ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!
Τα πρωτοφανή έκτροπα της Κυριακής μπροστά στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου «ξύπνησαν» πολλούς από εμάς που ως τώρα ήμασταν εντελώς ανυποψίαστοι, για τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος του Ολύμπου. Είμαστε μια ομάδα νέων ανθρώπων από την Κατερίνη που χτες το βράδυ συνεδριάσαμε και αποφασίσαμε να συστήσουμε ομάδα και να αυτοαποκαλούμαστε -ΟΑΣΟ- Ομάδα Αντίστασης για τη Σωτηρία του Ολύμπου-.
Όχι, δεν θα τους επιτρέψουμε να ξεπουλήσουν τον Όλυμπο. Δεν θα περάσουν τα μεγαλοοικονομικά συμφέροντα που θέλουν να τσιμεντοποιήσουν το βουνό μας.
ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!
Ευχαριστούμε
ΟΑΣΟ
Κατερίνη
http://lefteria.blogspot.com/2009/07/blog-post_5236.html#comments
@ Bill
Έστω και κάπως αργά, έστω και κάτω από τέτοιες συνθήκες, μπορείτε με ορθή στρατηγική και συμμαχίες με συνειδήσεις καλής θέλησης να αποτρέψετε την (πλήρη) τσιμεντοποίηση του Ολύμπου, την καταστροφή του Εθνικού Δρυμού, των δασών του και να διατηρήσετε τα μνημεία του…
Εδώ στο ΜτΒ, μπορείτε να στέλνετε υλικό προς αυτή την κατεύθυνση.
Καλή σας συνέχεια.
[…] Πρόποδες Ολύμπου: Επιχειρηματικά «χαλίκια» ενάντια σε… […]
[…] φαντάρου 1982: Πως μίλησε για εμπειρίες και καημούςΠρόποδες Ολύμπου: Επιχειρηματικά «χαλίκια» ενάντια σε…ΦΟΒΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄- Εξέγερση νιάτωνΗ […]