UPDATE – 08/03/2008, Ωρα 14.00
Έχει σημασία να συγκρηθεί και το κείμενο αυτό με τα στοιχεία που παρατίθενται στο κύριο – αρχικό ποστ!
………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Έφτασε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στα «χέρια μου» μια ανακοίνωση από το «ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ» – ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΟΚΑΝΑ & ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Για όσους δεν γνωρίζουν, τονίζουμε ότι τα Κέντρα πρόληψης υφίστανται σε κάθε Νομό σχεδόν και συμμετέχουν ως μέλη συνήθως οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, τοπικοί Δήμοι ή Κοινότητες, Μητροπόλεις, άλλοι Κοινωνικοί φορείς.
Το έργο των Κέντρων αυτών είναι κυρίως να προάγουν την πρωτογενή πρόληψη σε ομάδες, σχολεία κλπ. Φαίνεται ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Η ανακοίνωση δείχνει μια προσπάθεια του εν λόγω σωματείου να μη καταρρεύσει το σύστημα. Αρωγός σε αυτό βρέθηκε η Αρχιεπισκοπή της Αθήνας.
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος έκανε μια σημαντική κίνηση. Οφείλει όμως η Κυβέρνηση να μη «παρατήσει» το ζήτημα μόνο σε εθελοντές….
Ένα άρθρο σχετικό με το θέμα που αξίζει να δει κάποιος είναι κι αυτό: «Ατσαλάκωτοι» Υπουργοί και Πρόληψη Ναρκωτικών. Παραθέτω τώρα όλη την ανακοίνωση του Σωματείου για σχολιασμό.
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ»
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΟΚΑΝΑ & ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Διεύθυνση Γραμματείας :
Κέντρο Πρόληψης της Χρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών 5.3.2008
Δήμων Αχαρνών – Θρακομακεδόνων “Διέξοδος”
Ταχ.Δ/νση: Πλ. Αγ.Νικολάου 3
Αχαρνές, Τ.Κ. 13671
Τηλ.: 210-24.09.015
Fax : 210-24.09.016
Ιστολόγιο: www.prolipsiworkers.blogspot.com
Email 1: prolipsiworkers@yahoo.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης Χρήσης Εξατησιογόνων Ουσιών του ΟΚΑΝΑ και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συναντήθηκε στις 29/02/2008 με τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, κατόπιν μεσολάβησης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου. Τον οποίο και ευχαριστούν εγκάρδια για την άμεση ανταπόκρισή του.
Το Σωματείο, προέβη στη παραπάνω κίνηση, λόγω του γεγονότος, ότι σε πολλά Κέντρα Πρόληψης η Εκκλησία συμμετέχει ως μέλος στα Διοικητικά Συμβούλια.
Ο Αρχιεπίσκοπος, δεσμεύτηκε ότι θα ενημερώσει για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτή την στιγμή τα Κέντρα Πρόληψης τον Υπουργό Υγείας, κ. Αβρομόπουλο και τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Αλογοσκούφη.
Οι συνθήκες στα Κέντρα Πρόληψης, δεν έχουν αλλάξει στο απειροελάχιστο προς το καλύτερο, αντιθέτως οι εργαζόμενοι, στα περισσότερα από αυτά παρέχουν το έργο τους υπό συνθήκες εξαθλίωσης, χωρίς να έχουν πληρωθεί, με οφειλές στο ΙΚΑ τους και στα λειτουργικά τους έξοδα.
Εξακολουθούν, λοιπόν να διεκδικούν και να επιζητούν να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι ιθύνοντες την ευαισθησία του Αρχιεπισκόπου.
Ø ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΧΡΕΩΝ- 7 εκατ. ευρώ – του Υπουργείου Υγείας προς τα Κέντρα Πρόληψης
Ø Στην πάγια εγγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό δαπανών για τα Κέντρα Πρόληψης της Χρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών
Ø Στην εργασιακή εξασφάλιση του προσωπικού
Ø Στην πιστοποίηση των στελεχών και των Κέντρων Πρόληψης ως Φορέων Πρωτογενούς Πρόληψης και Προαγωγής της Ψυχο – κοινωνικής Υγείας
Ø Στην εισαγωγή ενός σαφούς και λειτουργικού θεσμικού πλαισίου για τα Κέντρα Πρόληψης
Ø Στην αναγνώριση και συνέχιση του έργου που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα
Ø Στην εξασφάλιση της περιφερικότητας και της ευελιξίας στην λειτουργία τους που βοήθησε ώστε να αναδειχθούν σε πρωτοπόρες κοινωφελείς υπηρεσίες υγείας , αναγνωρισμένες διεθνώς
Ø Στην αύξηση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών ( πρόληψη-θεραπεία –επανένταξη),
Το παρόν Δελτίο Τύπου, αποτελεί εκτός από ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις μας, και ΥΣΤΑΤΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ όχι κυρίως για τα οικονομικά και εργασιακά μας προβλήματα, όχι μόνο για τους πολλούς μήνες που συνάδελφοί μας παραμένουν απλήρωτοι, αλλά για την σωτηρία του έργου μας.
Καλούμε οποιονδήποτε φορέα ή ενεργό πολίτη πιστεύει ότι προσωπικές και κοινωνικές καταστάσεις κρίσης, όπως η χρήση, η εξάρτηση, η εξαθλίωση και ο θάνατος συνανθρώπων μας από Ναρκωτικά δεν είναι άσχετες με ευρύτερες ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές αιτίες και άρα υπάρχει δυνατότητα ουσιαστικής Πρόληψης. Το έργο αυτό είχαν αναλάβει να συντονίζουν σε περιφερειακό επίπεδο οι δομές στις οποίες εργαζόμαστε με επιτυχία όπως ομολογείται από πολλούς εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών (Αιρετούς της Αυτοδιοίκησης, Εκπαιδευτικούς, Εκπροσώπους Επιστημονικών και Επαγγελματικών Ενώσεων, Κληρικούς, Τοπικό Τύπο και πάρα πολλούς Ενεργούς Πολίτες.)
To έργο αυτό είναι αναγκαίο να ενισχυθεί και όχι να πιέζεται μέσω της υποχρηματοδότησης να παρακμάσει με «μισόλογες» δικαιολογίες!
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Αλέξανδρος Σταθακιός Παναγιώτης Τριανταφύλλου
Filed under: Ανοιχτές Επιστολές,Δημόσια αγαθά,Ειδήσεις,Εναλλακτικά,Κράτος,Κοινωνικά,Ορθόδοξη Εκκλησία,Πρόληψη,Πολιτισμός,Σχόλια |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
στην Δυση η αναπτυξη του προνοιακου κρατους εκτος αλλων αιτιων ειχε και την πολιτικη επιθυμια του λαϊκου-διαφωτιστικου κρατους να παρη απο την Εκκλησια ενα βασικο της κοιωνικο ρολο-παρεμβαση
αν το αστειο κρατος της Ελλαδιτσας θελη να την σκαπουλαρη και να ‘φορτωση’ στην Εκκλησια αυτον τον ρολο (δεν τους εχω βεβαια για τοσο ηλιθιους, αλλα δεν ξερει κανεις ποτε), τοτε τοσο το καλυτερο για την Εκκλησια (και μαλιστα τωρα)
@ vassilip
Χμ είναι πιθανό.
Η τάση «Αργεντινοποίησης» που αρχίζει να εκδηλώνεται και να εντείνεται με τα άγρια μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους και αδύνατους, πιθανά να σημάνει και ως ανατολή νέας στάσης της Εκκλησίας – Ιεραρχίας στα κοιωνικά προβλήματα και τη δυστυχία – σκουπίδι του άναρχου καπιταλισμού στην ..ελλαδίτασα μας.
Από όλο το κείμενο σημειώνω κυρίως ότι δεν έχουν πληρωθεί οι εργαζόμενοι για τις υπηρεσίες τους. Κακώς!
Από κει και πέρα τα σχετικά με την πρωτοπορία τα αμφισβητώ. Η λειτουργία των συγκεκριμένων κέντρων του ΟΚΑΝΑ και εννοώ εκείνα τα σημεία όπου χορηγούνται υποκατάστατα ηρωίνης έχουν δεχτεί σκληρή κριτική από τις θεραπευτικές κοινότητες που δεν χρησιμοποιούν φάρμακα. Αφήνω το άλλο μέγα θέμα του τόπου μέσα στον ιστό της πόλης που έχει εγκαταστήσει ο ΟΚΑΝΑ τα σχετικά κέντρα σε ήδη υποβαθμισμένες περιοχές και κοντά σε σχολεία… ώστε να αναρωτιέται κανείς για τα κριτήρια επιλογών των υπευθύνων και την επίγνωσή τους! Και αν ακόμη δεχτούμε μια κάποια χρησιμότητά τους οι απίστευτες ουρές αναμονών χρηστών για χορήγηση υποκαταστάτων μετά από τόσα χρόνια εφαρμογής των σχετικών προγραμμάτων τί δείχνει; ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ-ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ-ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
Η γνώμη μου
Οι εξαρτησιογόνες ουσίες να χορηγούνται στα νοσοκομεία γιατί η εξάρτηση είναι στην ουσία της μια ασθένεια αντιμετωπίσιμη από την ιατρική. Από κει και πέρα η συνδρομή ψυχολόγων και λοιπών Ψ βοηθάει τα μέγιστα.
Τα Κέντρα Πρόληψης ουδεμία σχέση δεν έχουν με τις μονάδες υποκατάστασης (μεθαθόνη, βουπρενορφίνη κτλ)
Είναι συνεργασίες του ΟΚΑΝΑ και τις αυτοδιοίκησης και στόχο έχουν ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ στον Ευρύ πληθυσμό.
Δηλαδή δράσεις στην σχολική κοινότητα, μακρόχρονη και βιωματική εκπαίδευση γονέων, δράσεις για τα Στρατευμένα Νιάτα κλπ΄.
Επίσης παρέμβαση πριν την πιθανή εμφάνιση χρήσης σε ομάδες υψηλού κινδύνου π.χ. νέους που εγκατελείπουν το σχολείο.
Επίσης οικογενειακή και ατομική συμβουλευτική σε περιπτώσεις κάποιας δυσκολίας στην ζωή του νέου, που μπορεί να σταθεί προθάλαμος για την χρήση ή να είναι παράλληλη με πειραματική χρήση. Δηλαδή έγκαιρη παρέμβαση.
Παρέμβαση στους φορείς των τοπικών κοινωνιών για την αλλαγή στάσης απέναντι στο πρόβλημα.
Τώρα οι μονάδες υποκατάστασης για συγκεκριμένο πληθυσμό χρηστών είναι σωτήριες. Φτάνει να τηρούνται τα κριτήρια εισαγωγής καθώς επίσης οι κανόνες ασφαλείας …
Το Πρόβλημα δεν είναι ο Χώρος…
Ας πούμε πως πάνε στο Νοσοκομείο.. δεν θα γίνεται νταραβέρι έξω από τα Νοσοκομεία;
Τα ποιοτικά κριτήρια και οι προυποθέσεις ασφαλείας κοστίζουν όμως.
Έρχομαι τώρα και στον ρόλο της Εκκλησίας.
Για την πρόληψη είναι αναγκαία η συνεργασία με κάθε συσσωμάτωση των ανθρώπων. Από την Ενορία μέχρι τον Φοιτητικό Σύλλογο, όπου ενδεχομένως κυριαρχούν αριστεριστές…
Όπου υπάρχουν ανοιχτοί στις συνεργασίες μητροπολίτες η συνεργασία Κ.Π. και Εκκλησίας είναι πολύ στενή.
Ειδικά στην Επαρχία, ένας άνθρωπος που ανησυχεί για το παιδί του είναι πιθανό να ανοιχτεί σε έναν παππά που εμπιστεύεται.. ¨Οπότε ο παππάς πρέπει να ξέρει πως θα ενεργήσει και πως θα παραπέμψει στις ανάλογες δομές. Είπαμ έγκαιρη παρέμβαση.
«Οι εξαρτησιογόνες ουσίες να χορηγούνται στα νοσοκομεία γιατί η εξάρτηση είναι στην ουσία της μια ασθένεια αντιμετωπίσιμη από την ιατρική.»
Αυτό επιχειρούν για να γλιτώσουν τις ευθύνες να πιστέψουμε την βιολογικοποίηση του φαινομένου..
Η ιατρική μπορεί να βοηθήσει, αλλά οι αιτίες είναι πρώτιστα κοινωνικές για αυτό και αντιμετωπίσιμες σε άλλο επίπεδο..
Άλλο σωματική αποτοξίνωση και άλλο απεξάρτηση..
@ ardalion
Η μη πληρωμή είναι απαράδεκτη και συμφωνώ μαζί σου.
Ας σκεφτούμε όμως οτι οτι η μη πληρωμή εκφράζει διάλυση του συστήματος ασφάλησης – πρόληψης από το κράτος.
Όσον αφρά τα Κέντρα Πρόληψης:
Προσωπικά είμαι πάντα ΥΠΕΡ της πρόληψης και ΕΝΑΝΤΙΑ στη υποκατάσταση της θεραπείας…
@ Τσουκνίδα
Μου αρέσει ο τρόπος που τα θέτεις. Συμφωνώ κατ΄αρχήν μαζί σου.
Σε καμιά περίπτωση δεν υποτιμώ τις κοινωνικές αιτίες που οδηγούν στη χρήση. Όπως δεν υποτιμώ και τις προδιαθεσικές αιτίες, διαφορετικές κατά περίπτωση. Ας μην μιλήσουμε για απόκληρους, γιατί υπάρχουν και οι συνειδητές επιλογές.
Όταν μιλάμε για τοξικομανείς, εννοούμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη να παίρνουν καθημερινά ουσίες. Και υποθέτω τους πονάμε. Μπορεί να είναι και αδέλφια μας ή παιδιά μας. Προσωπικά, είμαι κατά των υποκαταστάτων (π.χ. μεθαδόνης). Κυρίως είμαι υπέρ των κοινοτήτων που βασίζονται στην αλληλοβοήθεια.
Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό ο αποχρωματισμός της χρήσης των ουσιών από μια συγκριμένη στάση ζωής. Εδώ, πιστεύω ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο η αντιμετώπιση των τοξικομανών ως ασθενών (όπως και οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται). Η χορήγηση σε νοσοκομεία είναι σαφές ότι αποσυνδέει την αναζήτηση της ουσίας από τα κυκλώματα εμπορίας και την υποκουλτούρα, ενώ ταυτόχρονα ο χώρος των νοσοκομείων εγγυάται την ελεγχόμενη ασφαλή χορήγηση, που σπάει και την αλυσίδα της προώθησης των ναρκωτικών. Το βαποράκι παύει να έχει έναν ρόλο και ο έμπορος μένει άνεργος, ενώ το θέμα αποφορτίζεται από συμφραζόμενα ενός τρόπου ζωής και περιορίζεται στην πραγματική του διάσταση: ο άρρωστος λαμβάνει την αγωγή του μέχρι τη στιγμή που οι ειδικοί μέσα σε έναν χώρο ελεγχόμενης ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ χορήγησης θα τον βοηθήσουν να ζει χωρίς ουσίες. Εάν αυτό θα πραγματοποιηθεί σε κοινοτικό επίπεδο ή απόλυτα δυαδικό είναι άλλο θέμα. Όπως επίσης δεν μας ενδιαφέρει εάν συγκεντρώνονται εκτός του νοσοκομείου διάφοροι και γίνεται νταραβέρι. Εφόσον είναι ΔΩΡΕΑΝ και όχι εμπορική συναλλαγή πιστεύω ότι θα πάψει και το νταραβέρι.
Το θέμα είναι να μάθει κανείς να αγαπάει τον εαυτό του και να σχετίζεται με τους άλλους. Κάτι που μαθαίνουμε πρωτίστως στο σπίτι και στο σχολείο. Εάν δεν γίνει ποτέ αυτό…
Στην Ιδιωτική Οδό μου έχω αναρτήσει από καιρό ένα κείμενο για το κατεπείγον της υπόθεσης Ναρκωτικά, με τον τίτλο ΒΟΗΘΕΙΑ! Ελπίζω ο νέος Αρχιεπίσκοπος να ανταποκριθεί χωρίς καθυστέρηση στο μείζον αυτό πρόβλημα που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Κάθε λεπτό που αδρανούμε χάνονται ζωές. Πράξη εδώ και τώρα!
Λοιπόν δεν θα μπούμε σε μια αντιπαράθεση ορισμών.
Η εξάρτηση είναι βιοψυχολογικοκοινωνικό φαινόμενο συμφωνείς;
Τα Νοσοκομεία ναι μπορούν να βοηθήσουν, αρκεί να προετοιμαστούν κατάλληλα.
Αυτό που πάει να κάνει τώρα η Κυβέρνηση είναι να φορτώσει τα χρέη του ΟΚΑΝΑ στο ΕΣΥ για να χαθούν στον μεγαλύτερο λογαριασμό.
Προετοιμασία, σημαίνει νέες υποδομές κτήρια σχεδιαμό κλπ.
Ας πούμε πόσο χρόνο θα πάρει για να γίνουν και άλλες κοινότητες σαν το 18 Άνω ή την Αργώ στην Θεσαλλονίκη μέσα στα Νοσοκομεία;
Νομίζω ότι συμφωνούμε εφόσον δεχόμαστε ότι η εξάρτηση είναι ασθένεια με πολλές διαστάσεις και σαφώς έχει κοινωνικό χαρακτήρα. Διαφωνώ απόλυτα στη χρήση υποκαταστάτων και στην ενίσχυση του μύθου των ναρκωτικών (άρα και της υποκουλτούρας τους).
Το θέμα μας είναι να γίνουν κοινότητες εντός νοσοκομείων; Το ζήτημα είναι να γίνουν μονάδες χορήγησης αυτών που έχουν ανάγκη οι χρήστες μέσα στα νοσοκομεία, ώστε να πάψει ο τζόγος γύρω από την παράνομη προὠθηση και εμπορία των ουσιών που ευθύνονται και για τόσους θανάτους!
Όσον αφορά τον χρόνο που μπορούν να γίνουν κοινότητες εάν ρεύσει χρήμα τότε όλα απλοποιούνται.
Δεν ήξερα ακριβώς την ιστορία αυτή με τις μονάδες πρόληψης σε τοπικό επίπεδο που ακούγεται ενδιαφέρουσα σα θεσμός, αν και αναρωτιέμαι ποιοι και με ποια προσόντα εργάζονται και σε ποιο πλαίσιο…
Κατά την γνώμη μου ο ardalion θέτει το ζήτημα σε σωστή βάση. Η κάθε είδους εξάρτηση είναι ασθένεια κατ’ αρχήν, ενά αποτελεί ΚΑΙ μέγιστο κοινωνικό απ[οτέλεσμα. Όμως μέσα σε μία κοινωνία ολοκληρωτικής π.χ. ανοχής στο κάπνισμα (που προσωπικά θεωρώ χειρότερη εξάρτηση από το κάθε επώνυμο ναρκωτικό), δεν μπορώ να περιμένω σοβαρή αντιμετώπιση. Πόσοι από τους ασχολούμενους με τις εξαρτησιογόνες ουσίες καπνίζουν σαν φουγάρα (προσωπικά γνωρίζω ουκ ολίγους…΄); Δεν πρέπει πρώτα αυτοί οι ίδιοι να απεξαρτηθούν για να είναι έπειτα σε θέση να βοηθήσουν και άλλους;
Απορώ επίσης βρε παιδιά με την προσμονή που έχετε από το «κράτος». όπου δεν υπάρχει «νταβαντούρι» και προοπτική χλιδογκλαμουριάς, το «κράτος» μας είναι εκκωφαντικά απόν. Αλήθεια, θυμάστε πόσο πήγε εκείνη η ισπανικιά τέντα που βάλαμε εκεί στο Μαρούσι για να σκιάζονται καλοκαιριάτικα οι χλιδοκωλάριοι της ΔΟΕ; Για μεταφράστε το κόστος της σε αντιεξαρτησιογόνα υποστήριξη και τα ξαναλέμε…
ardalion, δες εδώ στα δημοσιεύματα και στα λινκ και τα ξαναλέμε:
http://www.prolipsiworkers.blogspot.com/
Το κάπνισμα σίγουρα είναι μια από τις χειρότερες εξαρτήσεις, ωστόσο όμως δεν απολυτοποιούμε τα πράγματα, αν πιστεύουμε ότι κάποιος που καπνίζει δεν μπορεί να στηρίξει έναν εξαθλιωμένο άνθρωπο;
Τσουκνίδα, φαίνεται ενδιαφέρουσα η ιστορία με την πρόληψη και προσυπογράφω την ενίσχυση σχετικών προγραμμάτων καθώς και την πληρωμή των εργαζομένων.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι δεν χρειάζεται να κόψεις το τσιγάρο για να βρεις την ανθρωπιά σου. Αντίθετα, πολύ που έχουν σταματήσει το κάπνισμα έχουν γίνει φρικτοί ρατσιστές. Μιλάει τώρα, ο πρώην καπνιστής που το έχει κόψει εδώ και ένα χρόνο και έχω γράψει μικρές ιστορίες για τον καπνό.
Με το τσιγάρο γενικά και την πολιτική ως προς αυτό τα πράγματα είναι αρκετά πολύπλοκα με κυρίαρχο το στοιχείο της υποκρισίας. Χαίρομαι πάντως που εδώ στην Ελλάδα δεν έχει περάσει η αντικαπνιστική εκστρατεία του life style (που κυριαρχεί στην Αμερική) ότι δηλαδή όποιος καπνίζει είναι αμόρφωτος ή δευτεροκλασάτος.
Drakumel, έχεις δίκαιο για τις σπατάλες που γίνονται σε περιστάσεις πρόσκαιρες, που θα μπορούσαν να γίνουν ενδεχομένως και πιο οικονομικά λόγω του εφήμερου χαρακτήρα τους. Δυστυχώς, ακόμη, δεν πείθει η κρατική πολιτική για υποστήριξη σε εξαρτημένους. Και βέβαια, ο κοινός νους πάει σε συμφέροντα… Και προσωπικά, όπως έχω ξαναπεί με ενδιαφέρει και ο ήδη εξαρτημένος, πώς αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία και από τον περίγυρο. Θέλω να είναι ενήμεροι οι γονείς και λοιποί συγγενείς για την ψυχολογία του. Αυτοί οι συγγενείς τραβάνε το λούκι. Και είναι οι πρώτοι που έχουν ανάγκη την στήριξη από ειδικούς…
Μεγάλο κομμάτι των «στεγνών» προγραμμάτων απευθύνεται σε αυτούς του τελευταίους.
Προσωπικά πιστεύω, ότι με την κατάλληλη εκπαίδευση το προσωπικό των Κ.Π. θα μπορούσε να αναλάβει ρόλο και σε αυτό το κομμάτι.
Ήδη κάποια το κάνουν.
Βέβαια πως μπορεί κανείς να ζητά τώρα τέτοια όταν εδώ και δυο χρόνια έχουν στραγγιχτεί οικονομικά και έχει φύγει ήδη ένα μεγάλο τμήμα του εκπαιδευμένου προσωπικού τους;
[…] Τι αξιοπερίεργο συμβαίνει στα Κέντρα Πρόληψης; […]
Όπως όλοι οι συμβασιούχοι (ωρομίσθιοι / ΙΚΑ κλπ) υποχρεούνται να προσφέρουν εθελοντικά δηλαδή δωρεάν υπηρεσίες σε αρκετές περιπτώσεις έξω απο τα επίσημα καθήκοντα τους. Σε αντάλλαγμα β’εβαια τα κέντρα συχνά υπολειτουργούν.
Ο ρόλος τους είναι συμβουλευτικός. Είναι ανακριβές λοιπόν ότι δεν προωθούν τον ΟΚΑΝα. Εκεί ανήκουν. Απλό. Δεν παρέχουν τα χημικά αλλά μπορεί να βρεθεί και κανένας ψυχολόγος (παλιότερα δλδ).