«…Μείζον θέμα για την ελληνική κοινωνία οι Πανελλαδικές και η Εκκλησία, κυρίως από την εποχή του μακαριστού Χριστοδούλου, κοντά στους διαγωνιζόμενους και επομένως …δοκιμαζόμενους νέους, με ειδικές λειτουργίες και παρακλήσεις, με μηνύματα ενθάρρυνσης προς αυτούς, με στυλό, εικονίτσες και άλλες ευλογίες…».
Αυτά αναφέρει ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος μεταξύ πολλών σε άρθρο του Ο Αρχιεπίσκοπος και οι «αποτυχημένοι» των Πανελλαδικών στην καινούρια εκκλησιαστική πύλη http://www.amen.gr/.
Η μετατροπή του απελευθερωτικού και επαναστατικού μηνύματος της ορθόδοξης πίστης μετατρέπεται σε φυσική θρησκεία μέχρι μαγεία. Οι προχωρημένοι κάνουν και αγρυπνίες!!!
Δεν θέλω να γράψω περισσότερα απ’ αυτή μου την παρατήρηση, παρά μόνο να σημειώσω το ορθόδοξο σε ήθος και θεολογία μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Β΄. Μπορείτε να το διαβάσετε το πρωτόγνωρο για μας μήνυμά του προς τις/τους εξεταζόμενους μαθητές/τριες και στην Αποικία Ορεινών Μανιταριών.
Μπορείτε όμως να παρακολουθήσετε ένα σημαντικό διάλογο στο Ιστολόγιο του Παναγιώτη Ανδριόπουλου που ξεκίνησε από τις 13 Μαΐου, αλλά και δύο κείμενα στο Ιστολόγιο της Εκπ. Παρέμβασης Αχαΐας:
Το 1ο είναι της εκπαιδευτικού Διονυσίας Ασπρογέρακα με τίτλο ΑΓΡΥΠΝΙΑ και το διαλαμβάνει εξαίρετα με εκπαιδευτικά καθαρά κριτήρια. Το 2ο είναι ένα σχόλιο σ’ αυτό μέσω προηγούμενων σχολιασμών του Γιώργου Μάλφα με θεολογικά κριτήρια με τον τίτλο Σχόλια στην Αγρυπνία.
Κλείνοντας να σημειώσω πως χρειάζεται «αρετή και τόλμη» για να αποκτηθεί η ελευθερία και από τις μαγείες που έχουν υπεισέλθει στην ορθόδοξη θεσμική εκκλησία…
Filed under: Amengr,προσευχές,Αποικία Ορεινών Μανιταριών,Ανταγωνισμοί,Αντιθέσεις,Αναδημοσιεύσεις,Αναιρέσεις,Γ. Μάλφας,Δ. Ασπρογέρακα,Ιερώνυμος Β΄,Παναγ. Ανδριόπουλος,Πανελλαδικές Εξετάσεις,μαγείες |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
Ένα ακόμη ποστ από τον π. Λίβυο, όπου αναρτά και ένα σχετικό βίντεο για την ανταγωνιστική όψη των εξετάσεων και του σχολείου:
http://plibyos.blogspot.com/2009/05/blog-post_16.html
@Φίλε ΜτΒ
Είναι άραγε «μαγεία» η προσδοκία του θείου φωτισμού (κατά το θέλημα Του) στη διαδικασία των εξετάσεων και δεν είναι «μαγεία»πχ η προσδοκία θεραπείας μετά από το μυστήριο του ευχελαίου;
Είναι εκκλησιαστικώς «ορθή» η επευλόγηση της συμμετοχής στην Ευρωβυζιόν του Σάκη Ρουβά από τον «πατριάρχη του γένους» και είναι λαθεμένη η συμμετοχή της ποιμαίνουσας εκκλησίας στην αγωνία και την λαχτάρα των μαθητών ;
Η τοποθέτηση του αρχιεπισκόπου με αναπαύει και δε νομίζω πως έρχεται σε αντίθεση με τις πρωτοβουλιές άλλων ιεραρχών,όπως του μητρ.Βύρωνος.
Όμως νομίζω ότι οι φιλοι που καταδικάζουν μετά βδελυγμίας τις λειτουργίες για τους υποψηφίους κάνουν την τρίχα τριχιά,διυλίζουν τον κώνωπα ενώ την ίδια στιγμή καταπίνουν την κάμηλο μετ΄ευχαριστήσεως.
@ Μisha
Φέτος δίνει πανελλαδικές ο 2ος γυιός μου και έχω εμπειρία μεγάλη και ως γονιός…, εκτός από εκπαιδευτικός.
Δυο παρατηρήσεις:
1) Η ευλογία σε ανταγωνιστικές εκδηλώσεις με τον τρόπο που γίνονται – όχι με το πνεύμα του Αρχιεπισκόπου, αλλά με σκοπό την επιτυχία εις βάρος άλλων- είναι καταδικαστέα. Επομένως ισχύει και για τις πατριαρχικές (διπλωματικές και δήθεν…), όπως του πάλαι ποτέ Πατριάρχη Ιεροσολύμων με .. Ολυμπιακό…
2) Το ευχέλαιο η παράδοση το θέλει να γίνεται με όλο το εκκλησίασμα ΜΟΝΟ μια φορά το χρόνο και σε ακραίες ειδικές περιπτώσεις. Όχι «οικεί και ως έτυχεν», χάριν φολοδωρημάτων…
ΥΓ Η οικείωση των ακτίστων ενεργειών δεν είναι επικοινωνιακό παιχνιδάκι…, ούτε μαγεία…
«Τι μου ζητάς να ευχηθώ ευλογημένη;! Να περάσει στο πανεπιστήμιο; Δε μου ζητάς καλύτερα να του έρθει ένας ωραίος κ α ρ κ ί ν ο ς ;
[παπα Κώστας Στρατηγόπουλος σε μητέρα που του ζήτησε να ευχηθεί να γράψει ο γιός της καλά στις πανελλήνιες…και όποιος κατάλαβε κατάλαβε[
@ΜτΒ
Α.Καλή επιτυχία στο βλαστάρι σου,από καρδιάς!
Β.Το ζήτημα είναι τι διάσταση δίνεται σε κάθε εκδήλωση.
Το κάλεσμα μιας μητρόπολης προς τους αγχωμένους υποψηφίους , μπορεί να έχει χαρακτήρα φιλάνθρωπο,παιδαγωγικό και εποικοδομητικό.
Ασφαλώς το «Καλή επιτυχία» δε μπορεί να ερμηνευθεί σαν «επιτυχία πάση θυσία» αλλά ως επιτυχία με καλό τρόπο και για το καλό όλων.
Η επίκληση του θείου φωτισμού,δεν έχει σχέση λοιπόν ούτε με την επίκληση πνευμάτων για να μάθουμε τα θέματα που θα πέσουν , ούτε με μιά πιθανή ουρανοκατέβατη αποκάλυψη στο μυαλο ενός μαθητή που δεν έχει ανοίξει βιβλίο όλη τη χρονιά!
Γ. Το ανταγωνιστικό μοντέλο είναι παρόν σε όλες τις διεργασίες.Μήπως να θυμηθούμε τις κατευθυνόμενες συκοφαντίες Σαββάτου κατά του μητρ.Σπάρτης ωστε να αποδυναμωθεί η υποψηφιότητα του τελευταίου στις πρόσφατες αρχιεπισκοπικές εκλογές ;
Ή τις ανάλογες κατά του νυν αρχιεπισκόπου από το περιβάλλον Χριστόδουλου;
Μήπως να θυμηθούμε το πώς πετάχτηκε από τον πατριαρχικό θρόνο ως ψυχοπαθής ο προοδευτικός πατράρχης Μάξιμος για να έρθει φυτευτός από τις ΗΠΑ ο Αθηναγόρας με το προσωπικό αεροσκάφος του προέδρου των ΗΠΑ;
Και ένα σωρό ανάλογα γεγονότα στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν.
Δ.Το ευχέλαιο,ο αγιασμός,η παράκληση,η Θεία Λειτουργία έχουν την αναφορά τους στο υπερβατικό.Μπορούν λοιπόν όλα αυτά να θεωρηθούν και σαν είδη μαγείας και έτσι τα χαρακτηρίζουν οι άθεοι.
(Εμείς λέμε ότι στη Θ.Λειτουργία μετέχουν στρατιές αγγέλων και οι άθεοι λένε «ποια η διαφορά σας με αυτούςπου πιστέυουν σε νεράιδες και ξωτικά;»)
Το αν λειτουργούν ή όχι σαν μαγικές τελετές εξαρτάται από την ποιότητα της πίστης του προσερχομένου αλλά και από την στάση του λειτουργού.
@ egolpion
Πέντε κουβέντες που δίνουν την Άλλη διάσταση του ζητήματος. Όμως πόσοι θα κατανοήσουμε;
Γι’ αυτό εκτιμώ ότι το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου εισάγει στο βαθύτερο νόημα, ενώ οι «αγρυπνίες» αυτού του είδους … εξάγουν…. Το ίδιο και οι «ευλογίες» πατριαρχών για «επιτυχίες»… Αλλοίμονό μας…
@egolpion
Μια μάνα στην Αμερική, σφόδρα θρησκευόμενη, σκότωσε το γιό της σε μια κρίση «αυτοθυσίας».
«Ξέρω ότι με αυτό που έκανα εγω θα πάω στην κόλαση αλλά το παιδί μου (προφανώς επειδή υπέστη άδικο και επώδυνο θάνατο αλά «θυσία Ισαάκ») στον Παράδεισο.» έγραψε σε ένα σημείωμα.
Παλιότερα μερικές τρελαμένες καλόγριες στην Κερατέα υποχρέωναν τους φιλοξενούμενους τους να πίνουν και να τρωνε από άπλυτα σκεύη φυματικών , ωστε να κολλήσουν την αρρώστια και μέσα από τα βάσανα της να κερδίσουν τον Παράδεισο…
είπα… και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
εδώ συμφωνώ απόλυτα με Μανιτάρι.
Να προσθέσω στα περί «μαγείας», ότι δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα στην Εκκλησία, που τονίστηκε από «φιλομοναχικούς» τις τελευταίες δεκαετίες σε αντιδιαστολή με τον ηθικισμό των οργανώσεων.
Ειδικά για το ευχέλαιο προτείνω να διαβάσουν προσεκτικά τα αναγνώσματα που εμπεριέχονται στην ακολουθία, και ειδικά την β» Κορ. Αγάπη δε μη έχω γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλλαλάζον..
@ Μisha
Για θυμήσου από το ευ-αγγέλιο τη ρήση περί «ευνουχισμού». Κάποιοι (π. χ. Ωριγένης – αν δεν κάνω λάθος) τη πήραν κατά γράμμα….
ΥΓ Για το προηγούμενο μήνυμά σου (που γράφαμε παράλληλα) μια κουβέντα: Δεν υπάρχει θεία ευχαριστία, παρά μόνον με κέντρο τον Αναστάντα Ιησού, της Παναγίας ή προς τιμήν Αγίου /Αγίας…. Όλα τα άλλα είναι περιφερειακά. Όταν μετατρέπονται σε κέντρο ΔΕΝ είναι Ορθοδοξία, αλλά ιησούιτικα, καλβινικά, θρησκευτικά, μαγικά, ειδωλολατρικά…. Τελεία και παύλα, ανεξάρτητα με οποιαδήποτε επένδυση ατομικής πίστης…
@ egolpion
Χεχεχχεχεχ …. βρε παιδί μου μεθυσμένος γράφεις; Ευχαριστώ γιατί έβαλες με ακραίο τρόπο μια σημαντική πτυχή του ζητήματος.
@ tsouknida
η μαγεία δεν κυκλοφορεί έξω μόνο από τους ναούς…
Χριστός Ανέστη αδελφοί μου! Επιτρέψτε μου να απασχολήσω την αγάπη σας με τα εξής :
Η Εκκλησία, ανέκαθεν εύχεται, μεριμνά και φροντίζει για όλες τις πτυχές του ανθρώπινου βίου και του πιστού. Η τοπική Εκκλησία που διακονώ σήμερα έκανε δέηση για όλους τους μαθητές να έχουν φώτιση σ’ αυτή τους την δοκιμασία και να έχουν φωτισμό πρώτα καρδιάς και μετά της διανοίας. Η σχετική ευχή που διαβάστηκε (αν την θυμάμαι καλά γιατί δεν την έχω μπροστά μου) μιλούσε για να προκόπτουν στην πίστη και στην αρετή, να απαλλαγούν από κάθε κακία και σκοτισμό κ.α! Γενικά να έχουν τον Κύριό μας συμπαραστάτη στην δοκιμασία τους αλλά και να δώσει κουράγιο σε τυχόν αποτυχία τους.
Κανείς δεν έχει την πεποίθηση ότι μόλις διαβάστηκε η ευχή, «δια μαγείας» θα περάσουν έναντι των άλλων που δεν την άκουσαν! Ούτε ζητήσαμε το Θεό να προτιμήσει τα «Χριστιανόπουλα» έναντι των άλλων. Αυτό που ζητήσαμε είναι να ενισχυθούν κατά Θεόν και να καταλάβουν ότι Εκκλησία στην πράξη σημαίνει ότι νοιάζομαι για τον άλλον, στις χαρές, στις λύπες και στις δοκιμασίες. Ζητάμε να ενεργήσει και κυρίως οι μαθητές να είναι δεκτικοί στην Χάρη Του Θεού.
Οι γονείς, οι καθηγητές και οι ίδιοι οι μαθητές στοχεύουν ανθρωποκεντρικά στην γνώση και στις προσωπικές ικανότητες του κάθε μαθητή (φροντιστήρια, διάβασμα κτλ)! Η Εκκλησία εύχεται για OΛΟΥΣ και τονίζει ότι ο Θεός είναι αυτός που χορηγεί τα πάντα. Ο άνθρωπος είναι αυτός που ενεργοποιεί αυτά που ο Θεός του χορήγησε! Αυτό από μόνο του, (όταν αλλάζει το κέντρο βάρους) είναι σημαντικό!
Η προσευχή γίνεται για όλους και για τα πάντα, αλλά στο τέλος πάντα ζητάμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας!
Γι αυτό τονίζουμε ότι «επιτυχία» στις πανελλήνιες δεν σημαίνει και «πνευματική επιτυχία». Όπως επίσης δεν σημαίνει ότι αν «αποτύχει» κάποιος στις πανελλήνιες, ότι είναι αποτυχημένος και στην ζωή!
Για να μην σας κουράσω, πιστεύω ότι σωστά η Εκκλησία δείχνει την συμπαράστασή της στους δοκιμαζόμενους μαθητές. Θα ήταν λάθος όμως αν νομίζουν οι μαθητές ότι πάμε στην Εκκλησία μόνο για τις δεήσεις για να περάσουμε στις ανώτερες σχολές και μετά πάλι απέχω! Όλα γίνονται στα εκκλησιολογικά πλαίσια και προοπτικές της Εκκλησίας και έχουμε ευθύνη οι ποιμένες να κατηχούμε τον κόσμο καταλλήλως!
Η αντίληψη ότι προσεύχομαι και πάω στην Εκκλησία όταν έχω μόνο πρόβλημα είναι προβληματικό! Από την άλλη όμως για μερικούς «χλιαρούς αδελφούς μας» είναι μια αρχή και μια μεγάλη ευκαιρία για να ενταχθούν συνειδητά στο σώμα της Εκκλησίας!
Αυτή είναι η άποψή μου. Μπορεί να σφάλλω μπορεί και όχι, συγχωρέστε με!
Χριστός Ανέστη
π. Αντώνιος Χρήστου
@ π. Αντώνιος Χρήστου
Αληθώς ανέστη. Με χαρά διάβασα το σχόλιό σου.
Είναι κα’ αρχάς ευχάριστο για το τι περιέχουν οι ευχές. Υπάρχουν όμως τρία σημεία (αφορούν γενικά το θέμα και όχι ειδικά το σχόλιό σου):
1) Μπορεί να γίνεται Θ. Λειτουργία με αφορμή ή ακόμη χειρότερα εξ αιτίας κοινωνικών γεγονότων ή αυτό είναι κατ’ εξοχήν εκκλησιολογικό ζήτημα; Θεωρώ το 2ο. Άλλο όμως ζήτημα ότι εκεί περιλαμβάνονται τα θεολογικώς και εσχατολογικώς καθολικά συμφέροντα του «σύμπαντος κόσμου» και «του καθόλου της ζωής» μας, ως εκκλησιαστικό σώμα δηλαδή.
2) Δυστυχώς – από την εποχή του μακ. Χριστόδουλου – έχει δοθεί μια διαφορετική επικοινωνιακή θεολογία ειδικά για τους μαθητές των πανελλαδικών, όπου μάλιστα επακολουθούν και .. βραβεύσεις σε εκκλησιαστικούς χώρος. τελείως δηλαδή αντίθετα πράγματα με το περιεχόμενο των ευχών που ανέφερες.
3) Ειδικά οι ανταγωνιστικοί διαγωνισμοί (όχι μόνο οι πανελλαδικές), όπως οι πρωταθλητισμοί, κλπ έχουν μια αντιεκκλησιολογική διάσταση ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΟΓΩ του ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, που είναι το αντίθετο της σύνθεσης του εκκλησιαστικού σώματος.
Επομένως όσο αυτά και τα τρία ζητήματα αφήνονται να «σέρνονται» η εικόνα που δίνεται είναι άλλη. Δηλαδή η εκκοσμίκευση με τη χειρότερη μορφή της…
@ΜτΒ
Προσφάτως απενεμήθη «χρυσός δίσκος» στον Πέτρο Γαϊτάνο εντός του ναού,παρόντος του αρχιεπισκόπου, ο οποίος μετείχε και στην απονομή.
@π.Αντώνιε
Συμφωνώ με την τοποθέτηση σας.
@ Μisha
Πολύ σωστή η παρατήρησή σου. Και αυτό εκκοσμίκευση είναι. Πλάγια βεβήλωση του Κυρίως ναού. Αντιεκκλησιολογική. Ο κυρίως ναός είναι λειτουργικός χώρος και μόνο. Τέτοιες εκδηλώσεις σε πρόναους, αρχονραρίκια, αυλές και τοιαύτα όταν είναι αναγκαίοι ή σημαντικοί με νόημα. Όπως στα χωριά μας …
ΥΓ Για να μη νομίζουν μερικοιί ότι χαρίζουμε κάστανα σε Πατριάρχες ή Αρχιεπισκόπους.
Οι εξετάσεις είναι μια δοκιμασία για τα παιδιά.
Η συμμετοχή σε λειτουργία δεν βλέπω να έχει
αρνητικό νόημα. Αρκεί να συνοδεύεται και με
κάποιο κήρυγμα, που θα αποφορτίσει τα παιδιά.
Λέγοντάς τους , για παράδειγμα,πως η επιτυχία ή η αποτυχία
δεν είναι το Α και το Ω για τη ζωή τους. Η οποία είναι
σαν τον μαραθώνειο δρόμο.
Όπου οι πρώτοι στην αρχή μπορεί να
είναι οι έσχατοι στο τέλος. Και τανάπαλιν.
Δεν γνωρίζω, αν έχουν συμπήξει και κάποια ευχή.
Και ποιο είναι το περιεχόμενό ης.
Εκείνο ,που κατά τη γνώμη μου, έχει σημασία είναι
να συνηθίσουν τα παιδιά να επικοινωνούν
με το Θεό. Σε κάθε στιγμή της ζωής τους.
Γι αυτού που κόπτονται για την ιερότητα των εκκλησιών μας και την πρέπουσα χρήση τους.
Ειδικά για τους φαναριολάτρες φίλους.
«Υπό την αιγίδα του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και της Ελληνικής κοινότητας ο Οργανισμός του Φεστιβάλ Τέχνης και Πολιτισμού της γείτονος θα φιλοξενήσει στις 13 Ιουνίου στον ιστορικό Ιερό ναό της Αγίας Ειρήνης ο οποίος κτίσθηκε τον 6ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη,για πρώτη φορά στην ιστορία… του σε μια εκδήλωση ανοιχτή στο κοινό την συναυλία του συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου με ερμηνεύτρια την Φωτεινή Δάρρα με την συνοδεία της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής και τη χορωδία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Πυλαρινού.»
http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_543.html
Η σέξυ Φωτεινή μετά του συντρόφου της Παπαδημητρίου θα «τιμήσουν» με μία ακόμα βεβήλωση την πολυβεβηλωμένη Αγ.Ειρήνη.Και βεβαίως θα εισπράξουν επαίνους και κομπλιμέντα από τα επισημότερα χείλη, όπως και ο Ρουβάς προ ημερών.
@ Μisha
Αυτό είναι ένα ζήτημα που ένα φορά μόνο το Πατριαρχείο, πού έχει πιο επείγοντα ζητήματα να φέρει εις πέρας, αλλά και σε τοπικές εκκλησίες πιο «άνετες’, όπως η ελλαδική π. χ. Και σ αυτό το επίπεδο οφείλουμε να εμβαθύνομαι κυρίως με εκκλησιολογικές-θεολογικές προσεγγίσεις, παρά με κραυγές… (τύπου ζηλωτών και φανατικών …).
ΥΓ. Αυτό βέβαια δεν αφορά εσένα…
[…] […]