Μια φοβερή συνέντευξη για τη λαϊκή ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Οι άλλοι πρωταγωνιστές «Στην Αθήνα έπρεπε να υπάρχουν 500 Κιβωτοί»
«Ακόμα και το καλύτερο ίδρυμα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μάνα»
Η προηγούμενη συνάντησή μας είχε γίνει σε ένα μπαλκόνι στη Λένορμαν.
Μέσα στο διαμέρισμα, άστεγοι, εθελοντές, μωρά και γυμνασιόπαιδα δεν είχαν αφήσει ούτε σπιθαμή ανεκμετάλλευτη. Από κάτω τα μηχανάκια έκαναν κόντρες και στα πεζοδρόμια έβλεπες φερετζέδες και άλλα πολυπολιτισμικά σύμβολα.
Ο άντρας απέναντί μου φοράει ράσο, έχει περιποιημένη γενειάδα και από το τσεπάκι του στο στήθος εξέχουν 2-3 καλά στυλό. Την πρώτη φορά που είχα ακούσει γι΄ αυτόν ήταν το 1998. Παιδευόταν να «τραβήξει» τα παιδιά από τους δρόμους και να τα πάει στο σχολείο. Ήταν μόλις 26 ετών. «Ο τρελός της Κιβωτού».
………………………………………………………………………………………
Συνεχίστε μου όμως την ιστορία. Τι κάνετε εσείς;
Σας είπα, παίζω μπάσκετ και συζητάω. Καμιά φορά πάω στη γυναίκα μου και της λέω: «Αντί για δύο, μαγείρεψε για πέντε». Μετά για δέκα. Αλλά αυτό το πράγμα δεν οδηγούσε πουθενά. Κάθε μέρα γνώριζα και άλλα παιδιά που είχαν ανάγκη. Τότε αποφασίζω να κάνω το μεγάλο άνοιγμα και να νοικιάσω ένα παλιό καφενείο. Στην οδό Πύλου. Μιλάω και σε κάτι φίλους και δέχονται να τσοντάρουν. Βάλαμε θρανία και φτιάξαμε και μια κουζίνα. Στη αρχή έτρωγαν 20 παιδιά, μετά 30, μετά 50. Βέβαια παγώναμε τον χειμώνα και λειώναμε το καλοκαίρι, αλλά είχαμε επιτέλους έναν χώρο.
Με φαγητό αλλά και θρανία. Ναι, γιατί από την αρχή ο στόχος μου ήταν να μάθουν γράμματα. Τους φτιάχναμε τα χαρτιά, τα γράφαμε στο σχολείο και τις άλλες ώρες, αντί να γυρνάνε στους δρόμους, έρχονταν στο καφενείο. Έτρωγαν, έπαιζαν, συζητούσαν, διάβαζαν. Μετά, αφού τα παιδιά έγιναν πάρα πολλά, νοικιάσαμε και δύο ορόφους.
……………………………………………………………………….
Πόσα παιδιά έρχονται σήμερα στην Κιβωτό;
Από πέρυσι υπήρχαν 187, αλλά κάθε μέρα γράφουμε καινούργια. Σήμερα γράφτηκαν έξι παιδιά, ένα από τη Συρία, τρία από το Αφγανιστάν και δύο Τσιγγανάκια από την Αλβανία.
Τα οποία το βράδυ έρχονται οι γονείς τους και τα παίρνουν. Ναι. Μα δεν θέλω να κάνω ορφανοτροφείο. Και αν δεν έρθουν να τα πάρουν, θα πάμε εμείς στο σπίτι τους να τους μιλήσουμε. Δηλαδή τους στριμώχνουμε και λίγο, για να αναλάβουν κάποιες ευθύνες.
……………………………………………………………………………
Πόσους εθελοντές έχετε;
Πάνω από εκατό εθελοντές, όλων των ειδικοτήτων. Μαγείρισσες, ψυχολόγους, καθηγητές για να μπορούν τα παιδιά του λυκείου να διαγωνισθούν επί ίσοις – όροις για τις Ανώτατες Σχολές.
………………………………………………………………………………
Όλη συνέντευξη στα χθεσινά ΝΕΑ, Σάββατο 28-09-2008, σελ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=1401227
UPDATE 30-09-2008, 00.30
Μου ζητήθηκε από φίλους να αναρτηθεί όλη η συνέντευξη:
Η προηγούμενη συνάντησή μας είχε γίνει σε ένα μπαλκόνι στη Λένορμαν.
Μέσα στο διαμέρισμα, άστεγοι, εθελοντές, μωρά και γυμνασιόπαιδα δεν είχαν αφήσει ούτε σπιθαμή ανεκμετάλλευτη. Από κάτω τα μηχανάκια έκαναν κόντρες και στα πεζοδρόμια έβλεπες φερετζέδες και άλλα πολυπολιτισμικά σύμβολα. Ο άντρας απέναντί μου φοράει ράσο, έχει περιποιημένη γενειάδα και από το τσεπάκι του στο στήθος εξέχουν 2-3 καλά στυλό. Την πρώτη φορά που είχα ακούσει γι΄ αυτόν ήταν το 1998. Παιδευόταν να «τραβήξει» τα παιδιά από τους δρόμους και να τα πάει στο σχολείο. Ήταν μόλις 26 ετών. «Ο τρελός της Κιβωτού».
Την προηγούμενη εβδομάδα Η Κιβωτός του Κόσμου μεταφέρθηκε στα νέα της κτίρια. Ένα όνειρο που θα το ζήλευε και το καλύτερο ιδιωτικό σχολείο βορείων προαστίων. «Θέλαμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο για τα παιδιά. Μια ζωή όλοι τους λένε πόσο άχρηστοι είναι, ότι δεν έχουν αξία. Ε, τώρα έχουν κάτι για να υπερηφανευτούν», μου λέει ενώ μου δίνει το χέρι του. Είναι πια 36 χρόνων, έχει ζήσει 4 επιθέσεις από «αγνώστους» και είναι η ψυχή της πιο παραγωγικής ίσως Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που ασχολείται με παιδιά.
Γιατί γίνατε παπάς;
Πίστεψα ότι θα μπορούσα να προσφέρω κάτι στους ανθρώπους. Αυτό σκεφτόμουν τότε.
Πού μεγαλώσατε;
Η Κτηματική δεν μας έδινε ένα κουτούκι στον Κολωνό να βάλουμε τα παιδιά και τώρα ακούμε ότι παραχωρούσε ολόκληρες περιοχές. Όργια. Τι άλλο να πω;
Στη Δραπετσώνα. Στο σπίτι που είχαν δώσει στη γιαγιά μου που ήταν πρόσφυγας. Φτώχεια πολύ, κι εγώ έλεγα στη μάνα μου να κάνουμε κάτι για αυτά τα παιδιά. Γιατί δίπλα μας υπήρχαν οικογένειες που είχαν περισσότερα προβλήματα και από εμάς.
Και πώς μεγαλώσατε; Στο κατηχητικό;
Η μητέρα μου με είχε στείλει στο κατηχητικό, αλλά ήμουν ανήσυχος άνθρωπος. Αν έβλεπα κάτι λάθος, αντιδρούσα. Συγκρουόμουν. Σιγά σιγά τελείωσα δάσκαλος, μετά πήγα στη Θεολογική Σχολή.
Θα μπορούσατε να είχατε γίνει ακτιβιστής,αν υπήρχε στη Δραπετσώνα ένα τέτοιο κίνημα;Ένας οικολόγος ή ένας επαναστάτης;
Ναι, γιατί όχι; «Είδες αδελφό σου, είδες κύριο και Θεό σου», λένε οι Πατέρες.
Και πώς βρεθήκατε από τη Δραπετσώνα στον Κολωνό;
Έπεσα σαν αλεξιπτωτιστής το ΄98. Όταν χειροτονήθηκα, μου είπαν: «Θα πας στον Άγιο Γεώργιο στην Ακαδημία Πλάτωνος». Πήγα και είδα ότι υπήρχαν παιδιά που μεγάλωναν στον δρόμο. Λες και ήταν εγκαταλε- λειμμένα. Άρχισα να μαθαίνω για νεανικές συμμορίες, για ναρκωτικά, για διαλυμένα σπίτια…
Όταν λέτε «άρχισα να μαθαίνω»;
Κοιτάξτε, εγώ έμενα σε μια πολυκατοικία απέναντι από την πλατεία. Έβλεπα λοιπόν ότι δύο – τρεις η ώρα το πρωί, η πλατεία ήταν γεμάτη με παιδιά. Προσπαθούσαμε με τη γυναίκα μου να καταλάβουμε τι γίνεται, πώς είναι δυνατόν να μην ενδιαφέρεται κανείς; Άρχιζα να παίζω μπάσκετ με τα παιδιά. Ιδρώναμε και μετά συζητούσαμε. «Αφού δεν έχουμε παπούτσια, γιατί να μην τα κλέβουμε», μου έλεγαν. Δεν το θεωρούσαν κακό. Έμπαιναν σε ένα πολυκατάστημα και έπαιρναν.
Και βεβαίως δεν πήγαιναν στο σχολείο.
Τι σχολείο μου λέτε; Εδώ δεν είχαν να φάνε. Σκέφτηκα τι μπορούσα να τους προσφέρω. Η Εκκλησία φράγκο δεν έδινε.
Όταν λέτε «η Εκκλησία»;
Η Εκκλησία, όλοι αυτοί. Ρώτησα και τους «από πάνω», αλλά δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον. Ούτε σήμερα υπάρχει. Και ό,τι λέγεται είναι για το θεαθήναι. Ούτε φράγκο δεν δίνουν γι΄ αυτά τα παιδιά. Μόνο καραμελίτσες και εικονίτσες στο κατηχητικό. Αστεία πράγματα.
Συνεχίστε μου όμως την ιστορία.Τι κάνετε εσείς;
Σας είπα, παίζω μπάσκετ και συζητάω. Καμιά φορά πάω στη γυναίκα μου και της λέω: «Αντί για δύο, μαγείρεψε για πέντε». Μετά για δέκα. Αλλά αυτό το πράγμα δεν οδηγούσε πουθενά. Κάθε μέρα γνώριζα και άλλα παιδιά που είχαν ανάγκη. Τότε αποφασίζω να κάνω το μεγάλο άνοιγμα και να νοικιάσω ένα παλιό καφενείο. Στην οδό Πύλου. Μιλάω και σε κάτι φίλους και δέχονται να τσοντάρουν. Βάλαμε θρανία και φτιάξαμε και μια κουζίνα. Στη αρχή έτρωγαν 20 παιδιά, μετά 30, μετά 50. Βέβαια παγώναμε τον χειμώνα και λειώναμε το καλοκαίρι, αλλά είχαμε επιτέλους έναν χώρο.
Με φαγητό αλλά και θρανία. Ναι, γιατί από την αρχή ο στόχος μου ήταν να μάθουν γράμματα. Τους φτιάχναμε τα χαρτιά, τα γράφαμε στο σχολείο και τις άλλες ώρες, αντί να γυρνάνε στους δρόμους, έρχονταν στο καφενείο. Έτρωγαν, έπαιζαν, συζητούσαν, διάβαζαν. Μετά, αφού τα παιδιά έγιναν πάρα πολλά, νοικιάσαμε και δύο ορόφους.
Ούτε φράγκο δεν δίνουν γι΄ αυτά τα παιδιά. Μόνο καραμελίτσες και εικονίτσες στο κατηχητικό.Αστεία πράγματα επάνω στη Λένορμαν. Κάναμε έναν μικρό ξενώνα, το βράδυ δηλαδή βγάζαμε θρανία και βάζαμε κρεβάτια, γιατί είχαμε πάρα πολλούς αστέγους. Στον πόλεμο του Κόλπου, άνοιγε η πόρτα και έμπαιναν μέσα προσφυγάκια, ούτε ήξεραν να μιλήσουν ούτε τίποτα. Σιγά σιγά βρήκαμε τους γονείς τους, τα γράψαμε στο σχολείο, κάναμε τμήματα αναλφάβητων, τα εμβολιάσαμε… Η περιοχή εδώ έχει πολλούς ξένους.
Η πλειονότητα. Στην τραπεζαρία που περάσαμε ήταν μόνο τρία- τέσσερα Ελληνόπουλα και τα άλλα ήταν παιδιά από το Αφγανιστάν, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Συρία, το Σουδάν, τη Νιγηρία.
Πόσα παιδιά έρχονται σήμερα στην Κιβωτό;
Από πέρυσι υπήρχαν 187, αλλά κάθε μέρα γράφουμε καινούργια. Σήμερα γράφτηκαν έξι παιδιά, ένα από τη Συρία, τρία από το Αφγανιστάν και δύο Τσιγγανάκια από την Αλβανία.
Τα οποία το βράδυ έρχονται οι γονείς τους και τα παίρνουν. Ναι. Μα δεν θέλω να κάνω ορφανοτροφείο. Και αν δεν έρθουν να τα πάρουν, θα πάμε εμείς στο σπίτι τους να τους μιλήσουμε. Δηλαδή τους στριμώχνουμε και λίγο, για να αναλάβουν κάποιες ευθύνες.
Έχετε σκεφθεί μήπως κάποιοι γονείς από αυτούς δεν προσφέρουν τίποτα στα παιδιά τους;
Μπορεί, αλλά ακόμη και το καλύτερο ίδρυμα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μάνα. Αυτή είναι η άποψή μου. Έρχεται το παιδί, κλαίει και μου λέει: «Η μάνα μου χθες έκανε αυτό και αυτό, αλλά εγώ πάτερ την αγαπώ».
Πείτε μου ενδεικτικά δύο τρεις δύσκολες περιπτώσεις που αντιμετωπίσατε.
Στην αρχή σχεδόν, είχαμε δύο παιδιά που ο πατέρας τους ήταν ναρκομανής, η μάνα τους τα είχε εγκαταλείψει και μέσα στο σπίτι γινόταν διακίνηση ναρκωτικών. Αυτή τη στιγμή, το ένα παιδί έχει περάσει στο πανεπιστήμιο και το άλλο έχει βρει μια καλή δουλειά.
Μιλάμε πάντα για οικογένειες με βαρύ ιστορικό;
Ναι, δυστυχώς. Υπήρχε ένα παιδάκι, μας το έφερε ο φίλος της μάνας, που είχε μεγαλώσει μέσα σε ένα δωμάτιο βλέποντας κινούμενα σχέδια. Να φανταστείτε εμένα με έλεγε «μαμά». Βρήκαμε αυτή τη γυναίκα, δούλευε σε κάποιο μπαρ, είχε κάνει τέσσερα παιδιά με τέσσερις διαφορετικούς άντρες. Τη στηρίξαμε και πήρε πίσω το παιδάκι της.
Όταν λέτε τη στηρίξατε;
Αυτό που χρειάζονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μια δουλίτσα και δυο φράγκα στην αρχή για να σταθούν στα πόδια τους. Τους νοικιάσαμε εμείς ένα σπίτι, μετά είναι το νερό, το φως, τα φάρμακα.
Πόσους εθελοντές έχετε;
Πάνω από εκατό εθελοντές, όλων των ειδικοτήτων. Μαγείρισσες, ψυχολόγους, καθηγητές για να μπορούν τα παιδιά του λυκείου να διαγωνισθούν επί ίσοις όροις για τις Ανώτατες Σχολές.
Τώρα και με τα νέα κτίρια πρέπει να αισθάνεστε ευτυχισμένος πάντως. Το σχέδιο επετεύχθη.
Δεν είχα κάποιο σχέδιο. Το ένα έφερε το άλλο. Τα περισσότερα παιδιά ήταν άρρωστα, τα δόντια τους ήταν σάπια. Και λέμε πρέπει να κάνουμε ένα μαγειρευτό, βρε παιδί μου. Και στην άλλη γωνία να τους μαθαίνουμε γράμματα. Μετά ήρθαν οι άστεγοι. Βάλαμε κρεβάτια. Μέχρι και έγκυοι γέννησαν εκεί πέρα. Μετά υπήρχε ανάγκη να φτιάξουμε λουτρά. Γιατί τα έδιωχναν από το σχολείο τα παιδιά. Βρωμούσαν. Βάλαμε ντουσιέρες και είπαμε τρεις φορές την εβδομάδα, μπάνιο. Έκανα ό,τι θα έκανε ο καθένας μας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι του Θεού πάντως,που πρωταγωνιστούν αυτές τις μέρες στα δελτία,δεν φαίνεται να νοιάζονται καθόλου για όλα αυτά.
Γι΄ αυτό νιώθω αδικία και οργή. Κανονικά στην Αθήνα έπρεπε να υπάρχουν πεντακόσιες Κιβωτοί.
«Η περιουσία της Εκκλησίας ανήκει μόνο στους φτωχούς»
Τον παπα-Αντώνη δεν τον είχα δει ποτέ θυμωμένο. Ακόμη και τότε που η «Κιβωτός του» ήταν στριμωγμένη στο παλιό καφενεδάκι της οδού Πύλου και η μια αναποδιά διαδεχόταν την άλλη, αυτός ήταν πάντα ήρεμος. Για να είμαι ειλικρινής και αυτή η συνάντησή μας με χαμόγελα ξεκίνησε. Πριν αρχίσουμε και επισήμως τη συνέντευξη, περάσαμε από το εστιατόριο. Μακαρόνια με κιμά, χωριάτικη σαλάτα και φρέσκο ψωμί. Και μετά ένα πράσινο μήλο. Ήταν μεσημέρι. Άλλα παιδιά τρώγανε, άλλα ερχόντουσαν. «Πώς τις είδατε λοιπόν τις μπίζνες του Βατοπαιδίου;». Στην αρχή με κοίταξε πλάγια. Τα παιδιά τον φώναζαν λες και ήταν ο αγαπημένος τους θείος. «Κοίτα, το έφαγα». Τα μεγαλύτερα του μιλούσαν σαν φιλαράκια. Σίγουρα είχαν παίξει ποδόσφαιρο μαζί του. «Εσύ τι γνώμη έχεις» με ρωτάει ενώ τον φωτογράφιζα. Του είπα κυρίως για τις ευθύνες των πολιτικών που είναι φανερό ότι συναλλάχθηκαν με τον Εφραίμ. «Άλλοι για να σώσουν την ψυχή τους, άλλοι για τις ορθοδόξους ψήφους». «Θα δούμε τι θα δείξουν και οι λογαριασμοί, τα λεφτά είναι πολλά» του είπα ενώ είχαμε βγει από την τραπεζαρία. «Άκου να σου πω», μου φώναξε, αναγκάζοντάς με να τον κοιτάξω στα μάτια. «Τα λεφτά της Εκκλησίας, τα οικόπεδα, τα σπίτια, οι περιουσίες, όλα αυτά που συζητάμε ανήκουν μόνο σε αυτούς που πεινάνε και σε κανέναν άλλο». Ήταν βουρκωμένος και για μια στιγμή στενοχωρήθηκα που τον είχα φέρει σε δύσκολη θέση.
Σκέφτεστε πόσα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν με αυτά τα λεφτά;
Όταν οι μικροί παπάδες- γιατί υπάρχουν και άλλοι που προσπαθούν- μπορούν να κάνουν τόσα πράγματα χωρίς λεφτά, σκεφθείτε τι θα μπορούσαν να κάνουν όλα αυτά τα «μεγάλα μυαλά» με τα εκατομμύρια. Αλλά ποιος νοιάζεται για τον φτωχό κόσμο; Δηλαδή, πού είναι οι ηγεσίες, πού είναι όλοι αυτοί, όταν είναι γνωστό ότι παντού υπάρχουν παιδιά σε κίνδυνο.
Εσάς δεν σας έχουν βοηθήσει;
Στα λόγια; Όλοι. Αν δεν ήταν ο απλός κόσμος δεν θα είχα κάνει τίποτα. Εχθές πάλι ήρθε μια μητέρα που έχασε το παιδί της και τέλος πάντων αντί για στεφάνια έφεραν τα χρήματα εδώ. Μας βοηθούν και κάποιοι πλούσιοι που δεν θέλουν να λέμε το όνομά τους.
Συγγνώμη,τόσα χρόνια δεν έχει βρεθεί μια πλούσια Μητρόπολη, ένα πλούσιο μοναστήρι, να σας βοηθήσει;
Δεν θέλω να συζητάω αυτά τα πράγματα, εμείς απομονωθήκαμε εδώ και κάνουμε τον δικό μας αγώνα. «Αντί να καταριόμαστε το σκοτάδι ας ανάψουμε ένα σπίρτο». Υπάρχει πάντως λίγη πίκρα ότι κάναμε τόσες προσπάθειες χωρίς καμία βοήθεια και κάποιοι άλλοι μπαινόβγαιναν στα γραφεία και έπαιρναν εκατομμύρια. Και εμείς δεν θέλαμε τα λεφτά για την πάρτη μας…
Θα μου επιτρέψετε να επιμείνω.Λεφτά από την επίσημη Εκκλησία δεν έχετε πάρει ποτέ;
Τον μισθό μου. 700 τότε και τώρα παίρνω 1.000 ευρώ. Δέκα χρόνια που κάνουμε αυτή την προσπάθεια δεν πήραμε άλλα λεφτά, ίσως γιατί τα περισσότερα παιδιά είναι από άλλες χώρες, μουσουλμανάκια κυρίως. Και πάντα κάποιος βρισκόταν και μας έλεγε «με τους ξένους ασχολείσθε;». Δηλαδή αυτόν που θα έρθει και θα μου χτυπήσει την πόρτα θα τον ρωτήσω από πού είσαι;
Από τις υπηρεσίες του κράτους έχετε παράπονα;
Παντού υπάρχουν και καλοί άνθρωποι. Εγώ βέβαια ποτέ δεν χώθηκα στα γραφεία, δεν έγλειψα και δεν ζήτησα κάτι για μένα. Η Κτηματική δεν μας έδινε ένα κουτούκι στον Κολωνό να βάλουμε τα παιδιά και τώρα ακούμε ότι παραχωρούσε ολόκληρες περιοχές. Όργια. Τι άλλο να πω;
Κάποτε ένας πολιτικός υποστήριζε ότι η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία πρέπει να πάει στον λαό.
Εγώ θα ξαναρωτήσω: Τι εξυπηρετεί η περιουσία αν δεν αποδίδεται στον λαό; Εκεί θα πρέπει να διοχετεύεται η αγάπη μας. Εγώ στην αρχή μπόρεσα να μοιράσω φαΐ, τώρα έχουμε 200 παιδιά και προσφέρουμε καταλύματα σε 22 μονογονεϊκές οικογένειες. Ανάλογα να πράξουν και όλοι οι άλλοι. Όλα τα άλλα είναι προκλητικά.
Filed under: Δημιουργίες,Διαπολιτισμικά,Διατροφικά,Ειδήσεις,Εκδηλώσεις αλληλεγγύης,Κοινωνικά,Ορθόδοξη Ζωή,Περί Παράδοσης,Φθόγγοι και κραυγές |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
στις συγχρονες συνθήκες η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι παρά λαϊκή και με εμφανή την δια Χριστόν φιλανθρωπία αλλα και σαλότητα Της.
η καθεστωτική εκκλησία (με μικρό ε), στην ελλαδική επικράτεια τουλάχιστον, έλαβε τέλος και στα ψυχορραγήματα της μάλλον μοιάζει με, υπό απόλυση, πανικόβλητο υπάλληλο.
ο παπα Αντώνης χρειάζεται στήριξη, έστω ένα λόγο συμπαράστασης ή ένα τηλεφώνημα αλληλεγγύης.
η πρόταση του τρελο-Misha είναι να παραχωρηθούν οικειοθελώς ΟΛΑ τα χρήματα των βαρύφορτων τραπεζικών λογαριασμών και τα τζιπ των νεοβατοπεδινών στην Κιβωτό για να συμβάλλουν στην «κλωνοποίηση» της και μην υπάρχει ούτε ένα παιδί δίχως φαγητό, σχολείο και ψυχολογική στήριξη.
έτσι ίσως επέλθει και κάποιου είδους κάθαρση στην τραγωδία των ημερών.
[…] συνεντευξη για την οποια εμαθα απο τον Μανιταρη: Ο παπα-Αντώνης διηγείται την επίκαιρη ιστορία της […]
Αγαπητό Μανιτάρι,
θα ήθελα να κάνω 2 παρατηρήσεις:
α) Περί φιλανθρωπίας κι εκκλησίας (καθεστωτικής και μη).
Ένας Χριστιανός ανταποκρίνεται σε μια άμεση ανάγκη συνανθρώπου του, από αγάπη, στο όνομα του Χριστού. Αν όμως σκεφτεί: «αφού είναι καλό να ταΐσεις έναν πεινασμένο άνθρωπο, τότε είναι πολύ καλύτερο να ταΐσεις χίλιους, διότι ο ένας δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό», τότε αρχίζει να μετατρέπει το Χριστιανισμό σε σύστημα και να τον συρρικνώνει στο επίπεδο μιας ιδεολογίας. Ενθυμούμενος τα λόγια του Χριστού – «…τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.» (Επειδή, τους φτωχούς τούς έχετε πάντοτε μαζί σας· εμένα, όμως, δεν με έχετε πάντοτε.) – ο Ευγένιος έγραψε: «Ο Χριστός δεν ήρθε για να ταΐσει τους φτωχούς, αλλά για να σώσει τις ψυχές όλων, πεινασμένων και χορτασμένων».
π. Σεραφείμ Ρόουζ, Η ζωή και το έργο του, Τόμος Α’, σελίδες 236-237.
Αυτά περί οργανωμένης εκκλησιαστικής φιλανθρωπίας. Ο παπα – Αντώνης έκανε ότι έκανε γιατί προήλθε από την καρδιά του. Και συνέχισε γιατί απλά όλο και περισσότερο κόσμος ζητά τη βοήθειά του. Η στράτευση στη Φιλανθρωπία («Στρατός της Σωτηρίας»;) θα είναι καταδικαστική και καταδικαστέα μέσα στην ορθόδοξη πραγματικότητα.
2. Για τον κ Θεοδωράκη.
Αντί να πετάει μπηχτές για τους κρατούντες την Εκκλησία, θα προτιμούσα να δώσει το 10% ενός μηνιαίου εισοδήματός του στον παπά Αντώνη και να αφήσει τις υπόλοιπες εξυπνάδες. Αν θέλει τα λεγόμενά του να έχουν κάποια βαρύτητα. Αλλοιώς κι αυτός στο κόλπο με την κονόμα είναι…
Πολύ καλό μπράβο σε εσένα που μας το έδειξε και στον Πάτερ που το πραγματοποιεί ο Θεός να του δίνει δύναμη
@cacofonix
Ακόμα και αν ο Θεοδωράκης είναι στο κόλπο της κονόμας, που μπορεί και να είναι αφού είναι δημοσιογράφος και όχι βατοπεδίτης ή μητροπολίτης, τουλάχιστον η προβολή που έδωσε στην κιβωτό και μάλλον και στους πρωταγωνιστές μιας που αναπαράγει τα περισσότερα θέματα της εφημερίδα στο mega καλό θα κάνει στο πάτερ αντώνιο. Από την άλλη που το παράλογο να ρωτήσει έναν ιερέα για τα τεκταινόμενα στην εκκλησία. Και μια που ανέφερα τη μαγική λέξη μητροπολίτης ένα μικρό σχόλιο, στην Θεσσαλονίκη στην οποία ζω, ο Άνθιμος αποφάσισε ότι προτεραιότητα της Μητρόπολης είναι το Μακεδονικό και όχι η φτώχεια, οι κοινωνικές ανισότητες, τα ναρκωτικά και η ξενοφοβία, προσωπικά θα προτιμούσα την αντικατάσταση του Άνθιμου με τον Πατέρα Αντώνιο, μόνο που ο δεύτερος προχώρησε στο επαγγελματικό σφάλμα του γάμου που σου μηδενίζει την εξέλιξη στον κόσμο της εκκλησίας. Και επειδή διάφοροι εξυπνάκηδες θα ρωτήσουν τι κάνεις εσύ, απαντώ κάνω αλλά it’s fuckin none of your business ή όπως έλεγε ο boss για την δεξιά και την αριστερά παλάμη. Τέλος, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην φιλανθρωπία και το empowerment, ο πάτερ Αντώνιος δραστηριοποιείται στην δεύτερη κατηγορία. Όσο για τον Ευγένιο μάλλον δεν είχε κατανοήσει τι είναι πείνα και φτώχεια.
@ Misha,
συμφωνώ ότι ο κάθε παπα- Αντώνης χρειάζεται στήριξη, με κάθε τρόπο.
@ Black Cat ★ Red Cat,
σημαντική η προώθηση του μηνύματος και από σένα.
@ Cacofonix,
καλές οι απόψεις να μη γίνει σύστημα η πίστη στο Χριστό. Πολύ δε καλύτερο να αποφύγουμε τη «διπλή’ πίστη σε Μαμωνά («θεό» – κεφάλαιο) και στον Κύριο της Ζωής, της ελπίδας, της Αγάπης.
Πριν προχωρήσω, μια παρατήρηση: Φτωχοί δεν είναι μόνο όσοι δεν έχουν χρήματα. Είναι κι αυτοί που δεν έχουν γονείς, υγεία, ελευθερία, γνώσεις, κλπ και κυρίως θείο Φως….
Λοιπόν, μαζί με τα συστήματα περί «ελεημοσύνης» φτηνής,
ας διαβάσουμε από τα συναξάρια όχι μόνο τα του Μ. Βασιλείου, αλλά ας πούμε το βίο και κυρίως την Πολιτεία του (και αγίου) Ιωάννη της Κροστάνδης, τέλος 19ου έως και αρχές του 2οου αιώνα.
Προτείνω για αρχή:
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ο προορατικός & ιαματικός ιερέας της εκκλησιαστικής ζωής και της κοινωνικής αλληλεγγύης
http://www.oodegr.com/oode/sygxronoi/iwannis_krostandis1.htm
@ collector
με τις ευχές σας θα συνεχίσουμε …
@ Servitoros
Όπως θα κατάλαβες το ζήτημα ανοίγει σιγά – σιγά στο ΜτΒ και αρχίζουν τα τσιμπήματα. Η Ορθοδοξία δεν είναι σύστημα, αλλά είναι τρόπος ζωής πλήρης και ΔΕΝ αφήνει (κλιμακωτά και κατά δύναμη) τίποτα απ’ έξω από τη ζωή των πιστών.
Όσοι δεν το κατανοούν, έχουν σχεδόν συνειδητή διπλή ζωή. Αυτό που μπορούμε να συζητήσουμε λοιπόν είναι μόνο το «πως».
@servitoros
όχι πως έχει ανάγκη υποστήριξης ο π.Σεραφείμ,αλλά ετσι για την αποκατάσταση μιας πληρέστερης εικόνας.
το κομμάτι που λέει “Ο Χριστός δεν ήρθε για να ταΐσει τους φτωχούς, αλλά για να σώσει τις ψυχές όλων, πεινασμένων και χορτασμένων”. μοιάζει με κάτι που γράφει και ο αγ.Συμεών ο Ν.Θεολόγος δλδ πως υπάρχει και πνευματική ελεημοσύνη.
Ο αγ.Συμεων βεβαίως ήταν εθελουσίως πένης και πάμπτωχος ,το ίδιο και ο π.Σεραφείμ κατα τα έτη της μετανοίας του,ως γνησιος μαθητής του οσιου Ιωαννου Μαξιμοβιτς ο οποίος φορούσε μια χάρτνη μίτρα διακοσμημένη με πολύχρωμες πλαστικές χάντρες ,φτιαγμένη από παιδιά ορφανοτροφείου.
πάντοτε ισχύει το του αδελφοθέου Ιακώβου,ο οποίος παρομοιάζει τους πιστούς που δε βοηθούν τους συνανθρωπους τους με τα δαιμόνια (!!!):
«Θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου.
………………………………………………………………………………..
Τί τὸ ὄφελος, ἀδελφοί μου, ἐὰν πίστιν λέγῃ τις ἔχειν, ἔργα δὲ μὴ ἔχῃ; Μὴ δύναται ἡ πίστις σῶσαι αὐτόν;
Ἐὰν δὲ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσι καὶ λειπόμενοι ὦσι τῆς ἐφημέρου τροφῆς,
εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν, ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ, θερμαίνεσθε καὶ χορτάζεσθε, μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια τοῦ σώματος, τί τὸ ὄφελος;
Οὕτω καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ’ ἑαυτήν.
Ἀλλ’ ἐρεῖ τις· σὺ πίστιν ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω· δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου.
Σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι.»
@servitoros
Ακόμα και αν ο Θεοδωράκης είναι στο κόλπο της κονόμας, που μπορεί και να είναι αφού είναι δημοσιογράφος και όχι βατοπεδίτης ή μητροπολίτης, τουλάχιστον η προβολή που έδωσε στην κιβωτό και μάλλον και στους πρωταγωνιστές μιας που αναπαράγει τα περισσότερα θέματα της εφημερίδα στο mega καλό θα κάνει στο πάτερ αντώνιο.
Δεν βγάζω νόημα από την πρόταση και δεν μπορώ να καταλάβω τι θες να πεις. Εγώ είπα ότι ο κ Θεοδωράκης, αντί να προσπαθεί να ψέξει τους «κρατούντες» ας δώσει για μια φορά το δέκατο των χρημάτων που βγάζει σ’ ένα μήνα στο παπά Αντώνη. Για να δει πως είναι η «φιλανθρωπία». Τα άλλα ο καθένας από μόνος του
@μανιτάρι
Συμφωνώ περί φτώχειας υλικής, συναισθηματικής και πνευματικής. Όμως αυτό δεν αναιρεί τον πατέρα Σεραφείμ, όταν λέει ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε για όλους και τους φτωχούς αλλά και τους πλούσιους. Για τα περί φιλανθρωπίας της Εκκλησίας είναι ενδιαφέρον κι αυτό εδώ:
http://www.parembasis.gr/2008/08_01_11.htm
Αλλά πιο πολύ ας κάνουμε εμείς ένα πείραμα. Αντί να κοπανάμε το πληκτρολόγιο, ανταλλάσσοντας απόψεις και κατηγορίες ας δώσουμε το δέκατο του μηνιαίου εισοδήματός μας σε φιλανθρωπικό σκοπό. Γιατί θα το θέλουμε εμείς. Και γιατί μας το ζήτησε ο Χριστός:
Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα· επειδή, δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών.
Μακάριοι αυτοί που πενθούν· επειδή, αυτοί θα παρηγορηθούν.
Μακάριοι οι πράοι· επειδή, αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη.
Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη· επειδή, αυτοί θα χορτάσουν.
Μακάριοι αυτοί που ελεούν· επειδή, αυτοί θα ελεηθούν.
Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
Μακάριοι οι ειρηνοποιοί· επειδή, αυτοί θα ονομαστούν γιοι τού Θεού.
Μακάριοι αυτοί που έχουν διωχθεί εξαιτίας τής δικαιοσύνης· επειδή, δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών.
Μακάριοι είστε, όταν σας ονειδίσουν, και σας θέσουν υπό διωγμό, και πουν εναντίον σας κάθε κακό λόγο, λέγοντας ψέματα, εξαιτίας μου.
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο απελευθερώνει…
ΥΓ Τα δύο τελευταία πόσο αλήθεια θα ταίριαζαν στους βατοπαιδινούς;
Διαβάζοντας τη συνέντευξι, θυμήθηκα την Βασιλειάδα του Μ.Βασιλείου, την οποία δημιούργησε από την προσωπική του περιουσία και η οποία εκτός από πτωχοκομεία κ.τ.τ., είχε και δωρεάν (εξυπακούεται!) «σχολές επαγγελματικής κατάρτισης», όπως θα λέγαμε σήμερα… Ειλικρινά εύχομαι να συνεχίση το έργο του και να τον μιμηθούν πολλοί……
Πάνω στο θέμα δε του αν ο χριστιανισμός, δηλαδή η Ορθοδοξία, είναι σύστημα ή όχι, προφανώς δεν είναι σύστημα, αλλά παράγει συστήματα…!!! Αλλοιώς, απορώ γιατί ο νεαρός(περί τα 29) μετέπειτα Μέγας Βασίλειος συνέγραψε τους «Όρους κατά πλάτος και «Όρους κατ’επιτομήν» με θέμα την μοναστική πολιτεία, π.χ…. Ήταν ιδεολογικοποίηση της Ορθοδοξίας, άραγε, τούτο; Ή μήπως είναι ιδεολογικοποίηση οι ρήσεις των Πατέρων για την πολιτική/εκκλησιαστική οργάνωσι, για την κοινωνική συμπεριφορά, για την οικονομική, όπως την αποκαλούμε, συμπεριφορά; Γενικώς, το να είμαστε χριστιανοί δεν είναι εύκολο, και να αποβάλουμε τα κοσμικά ιζήματα… Προσφάτως, στον Ο.Τ.(εφημερίδα ‘εκκλησιαστικού’ περιεχομένου), διάβαζα κάποιαν επιστολή κάποιου επιφανούς Θεσσαλονικέα «ανθρώπου της Εκκλησίας» που υποστήριζε, ότι η υπεράγαν αστικοκαπιταλιστική, ανοικτά φιλοπαγκοσμιοποιητική κτο παλαιά εφημερίδα «Εστία» μαζί με τον Ορθόδοξο Τύπο είναι οι δύο τηλαυγείς φάροι του …’Έθνους και της Ορθοδοξίας… Βεβαίως, καταλαβαίνουμε, ότι ο επιστολογράφος μάλλον …..χωλαίνει στην θεολογία… : ) Ένα (θλιβερότατο) παράδειγμα είναι αυτό για μία πληθώρα άλλων αδελφών (ή «αδελφών»)………
Νομίζω, ότι το ενδιαφέρον για τον άνθρωπο γίνεται «σύστημα» και καθεστώς, όταν σταματά να είναι ενδιαφέρον και χρησιμοποιείται ως μέσον για άλλους σκοπούς.
Έχουμε τα ιστορικά παραδείγματα για να το καταλάβουμε…
Από κει και πέρα η οριοθέτηση του ακτιβισμού, ή η αποφυγή της ακτιβιστικής μονομέρειας, δεν πρέπει να οδηγεί στην αδράνεια.
Ο.Κ. δεν είναι μόνο οι πρόσφυγες και οι εντελώς ενδεείς..
είναι οι άνθρωποι που κινδυνέουν από την μόλυνση του περιβάλλοντος (ο παππάς του Ασωπού, εδώ το παράδειγμα), είναι η φτώχεια της ψυχής που γράφτηκε παραπάνω. Αλήθεια τι κάνουν οι παπάδες με τη μοναξιά στις μεσοαστικές και μεγαλοαστικές συνοικίες;
Εξαπολύουν μύδρους για τον ασεβή μοντερνισμό, ή προσπαθούν να φανούν υποστηρικτικοί;
Κακοφονίξ, θέλω να πιστεύω ότι δεν αντιδράς έτσι γιατί τέτοια παραδείγματα από μόνα τους ασκούν κριτική…
Με βάση τα ελάχιστα που έχω διαβάσει, αν τα έχω καταλάβει και δεν έχω πλανηθεί, μου λέει ο λογισμός ότι θα πρέπει σε ανάλογες περιπτώσεις, πριν αποδώσουμε εύσημα ή ρίξουμε στον Καιάδα οποιονδήποτε ή οτιδήποτε, να σκεφτόμαστε ότι σκοπός του Ορθόδοξου χριστιανού είναι η εκ νεκρών Ανάσταση και η κατά Χάριν θέωση.
Τα υπόλοιπα είναι, απλώς, μέσα προς αυτόν το σκοπό.
Όσο για τις φιλανθρωπίες που υπερπροβάλλονται, αντί να γίνονται εν κρυπτώ, με τους ελεήμονες να χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για την προβολή αυτή το να δώσουν το παράδειγμα στους άλλους, αυτό από μόνο του έχει τόσο εγωισμό από την πλευρά τους που γίνεται κολάσιμο, αν δεν μετανοήσουν.
Επιπλέον, προκειμένου, ενδεχομένως, να τους θαυμάσουν ή να νιώσουν οι ίδιοι αγιότεροι από τη Διοίκηση της στρατευόμενης Εκκλησίας, ακολουθούν μόνο το θέλημά τους, αφού τους αρκεί ν’ αρέσουν στον εαυτό τους, κι όχι το να υπακούσουν στην εντολή του Χριστού. Στην περίπτωση αυτή μάλλον απουσιάζει η πίστη ότι η Θεία Πρόνοια θα φροντίσει να «προδώσει» την αρετή εκείνου του οποίου η αριστερά δεν γνωρίζει τι ποιεί η δεξιά, ότι ο Θεός, εάν το κρίνει σκόπιμο, θα φέρει στο φως όσα πρέπει από τα καλά μας έργα, προκειμένου να ωφεληθούμε τόσο εμείς όσο και κάποιοι άλλοι. Δεν υπονοώ κάτι για το συγκεκριμένο ιερέα, επειδή δεν τον έχω γνωρίσει τον άνθρωπο και δεν μπορώ να κρίνω, όμως είμαι της γνώμης πως η μεγάλη κοσμική δημοσιότητα μάλλον θα πρέπει να μας κάνει φειδωλούς τόσο στους επαίνους, ώστε να μην παρουσιάζουμε ως χριστιανικό απαραίτητα κάτι που δεν γνωρίζουμε σε βάθος, όσο, βεβαίως, και στην αρνητική κριτική, ώστε να μην αδικήσουμε, επειδή και πάλι δεν γνωρίζουμε τα πράγματα σε βάθος. Ας μην ξεχνούμε, άλλωστε, πως φιλανθρωπίες κάνουν και παπικοί ή πεντηκοστιανοί. Τα κίνητρά τους, όμως ποια είναι;..
Κι έπειτα, αντί ν’ ανταλλάσσουμε απόψεις για τον κάθε παπα – Αντώνη, δεν είναι καλύτερα να στεκόμαστε, καθένας ξεχωριστά, μπροστά στον καθρέφτη και να προσπαθούμε να διακρίνουμε κατά πόσο τα κίνητρα των προσωπικών μας έργων ή πάρεργων είναι κατά Χριστόν ή όχι; Επειδή, και σ’ όλη τη ζωή μας αν το κάνουμε αυτό, δεν θα μας μείνει χρόνος για τίποτ’ άλλο…
@Evangelos
Προσωπικά ως μη Χ.Ο. αδιαφορώ για την αποκάλυψη την δευτέρα παρουσία, το σπάσιμο των σφραγίδων και όλα τα υπόλοιπα γαμάτα που περιέγραψε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Άμα καίγεσαι τόσο για την ανάσταση νεκρών συνιστώ να ακολουθήσεις το παράδειγμα των χριστιανών φονταμενταλιστών στις ΗΠΑ που είναι εναντίον της καταπολέμησης της φτώχειας παγκοσμίως, εναντίον στα μέτρα για την κλιματική αλλαγή, πιστεύουν στην επιδείνωση των πολέμων στη Μέση Ανατολή και προωθούν την εξάπλώση του AIDS αφού όλα αυτά είναι σημάδια της Αποκάλυψης. Προσωπικά πιστεύω ότι σκοπός του ατόμου στη γη είναι η καταπομέληση των κοινωνικών ανισοτήτων, του φόβου και της φτώχειας, τα μεταφυσικά τα αφήνω στους άλλους, παράλληλα κατανοώντας ότι ένα μέρος του πληθυσμού θα συνεχίσει να ανήκει σε κάποιο δόγμα θεωρώ ότι η θεολογία της απευλευθέρωσης είναι ο καλύτερος δρόμος για τα δόγματα. Ο Πατέρας Αντώνιος ακολουθεί αρκετές από τις ιδέες της θεολογίας της απελευθέρωσης η οποία είναι ενοχλητική στις ανώτερες θέσεις των δογμάτων γιατί προκαλεί ερωτήσεις. Π.χ. η Εκκλησία της Ελλάδος μόνιμα υποστηρίζει ότι δεν έχει μεγάλη περιουσία κτλ. και ξαφνικά εμφανίζεται ένας παπάς με το 1/1000000 των χρημάτων και παράγει έργο που η μεγαλύτερες Μητροπόλεις αδυνατούν να παρέχουν στους πιστούς. Ξαναλέω άλλο η φιλανθρωπία και άλλο το empowerment. Τέλος Evangele το «εν είναι καλύτερα να στεκόμαστε, καθένας ξεχωριστά, μπροστά στον καθρέφτη και να προσπαθούμε να διακρίνουμε κατά πόσο τα κίνητρα των προσωπικών μας έργων ή πάρεργων είναι κατά Χριστόν ή όχι;» κοινώς η αδιαφορία για το τί γίνεται γύρω μας ως αρετή.
Και ξέχασα, παρόμοια περίπτωση στην καθολική εκκλησία εδώ: http://www.guardian.co.uk/world/2007/apr/09/spain.gilestremlett
@Servitoros
Ποιος σου έχει πει ότι η Μητροπόλεις δεν «παράγουν» φιλανθρωπικό έργο μεγαλύτερο του παπά Αντώνη; Από που το ξέρεις; Γιατί στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα, η μητρόπολη Θεσσ/νίκης με τις όμορες μητροπόλεις ετοιμάζουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ γεύματα αρκετών χιλιάδων ανθρώπων. Εντάξει δεν το διαφημίζουν. Όπως δε διαφημίζουν και τα νοσοκομεία και τα σχολεία στην Αφρική και την Ινδία…
Και ξέρεις γιατί;
Ματθαίος 6:1-4.
Προσέχετε να μη κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους, για να σας βλέπουν αυτοί· ειδάλλως, δεν έχετε μισθό από τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς.
Όταν, λοιπόν, κάνεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις μπροστά στους ανθρώπους, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να δοξαστούν από τους ανθρώπους· σας διαβεβαιώνω, έχουν ήδη τον μισθό τους.
Όταν, όμως, εσύ κάνεις ελεημοσύνη, ας μη γνωρίσει το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί·
για να είναι η ελεημοσύνη σου στα κρυφά· και ο Πατέρας σου, που βλέπει στα κρυφά, αυτός θα σου ανταποδώσει στα φανερά.
Εσύ όμως τι έκανες για να ιλάς και να κατακεραυνώνεις; Έδωσες μια φορά κάτι από τα δικά σου; Ή λέμε για να λέμε;
@φιλαληθή
Η ορθοδοξία δεν είναι σύστημα. Είναι το όλον. Από την παραμικρή σκέψη εως το σκοπό το «τέλος» της ζωής και την αρχή της αιωνιότητας. Η ορθοδοξία είναι η αρχή και το τέλος, το Α και το Ω. Δεν είναι ιδεολογία. Είναι η ίδια η ζωή.
Η ορθοδοξία είναι η πορεία του κάθε ένα από εμάς στην προετοιμασία για την επόμενη ζωή, κοντά στον Κύριο.
Όλη η πατερική συγγραφική εργασία αποσκοπεί στην κατανόηση αυτού…
@tsouknida
Εγώ δεν αντιδρώ. Απλά κοιτάω στον καθρέφτη και βλέπω τα χάλια μου. Αν κάτι λέω είναι για τον άνθρωπο Θεοδωράκη. Κάνει εμπόριο το αντιεκκλησιαστικός μένος, όταν ο ίδιος, όπως κι εγώ, δεν είναι καλύτερος από αυτούς που καταδικάζει…
@Evangelos
Αυτό με τον καθρέφτη είναι μεγάλη κουβέντα, που δυστυχώς στη Δύση ειδικά δεν μπορεί να γίνει κατανοητό. Δες και την επιστολή του Σολζενίτσκυ για τα διεθνή προβλήματα που δημοσίευσα στο δικό μου blog.
http://cacofonix-cacofonix.blogspot.com/2008/09/blog-post_23.html
(Χίλια συγγνώμη αγαπητό Μανιτάρι, που για πολλοστή φορά γίνομαι καταχραστής της φιλοξενίας σου κι παραπέμπω στο δικό μου blog).
@Cacofonix
Αγαπητέ Cacofonix, δεν ζεις μάλλον στην Θεσσαλονίκη οπότε δεν μπορείς να κατανοήσεις την κατάσταση. Επιπλέον τα γεύματα από μόνα τους δεν σώζουν την κατάσταση, όπως είπε ο Κομφούκιος δώσε σε κάποιον ένα ψάρι και δεν θα πεινάσει μια μέρα, μάθε σε κάποιον να ψαρεύει και δεν θα πεινάσει όλη του τη ζωή. Παρεπιπτώντος, που ήταν ο Άνθιμος όταν μπλόκαραν την δημιουργία του ΟΚΑΝΑ στα Λαδάδικα, προφανώς είναι καλύτερο να πεθαίνουν οι ναρκωμανείς στο δρόμο.
Υ.Γ. Μια παρόμοια περίπτωση με του Πατέρα Αντώνιου στην Καθολική Εκκλησία για να μην λέτε ότι πιστεύω ότι η υποκρισία είναι προνόμιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. http://www.guardian.co.uk/world/2007/apr/09/spain.gilestremlett
Κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία εδώ:
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=3887
http://www.greekorthodoxchurch.org/ierapostoli/first_text.html
http://www.orthodoxtanzania.com/gr/filantrhopia.asp
Τώρα θα μου πεις γιατί ο κ Θεοδωράκης δεν έκανε τον κόπο να ασχοληθεί με αυτά;
Όπως επίσης να τονίσω ότι είμαι αντίθετος και στη ΜΚΟ της Εκκλησίας την αλληλεγγύη. Ήταν μέγιστο λάθος…
Όταν μιλάς για τα ΟΚΑΝΑ και την κρατούσα Εκκλησία φαντάζομαι θα εννοείς κάτι τέτοιο;
http://www.zostinionia.gr/zo.php?articleid=193&archiveissue=86&showarchivearticle=1
ή
http://www.okana.gr/eidiseis.php?cat=7,24&action=view&id=220
ή
http://www.okana.gr/eidiseis.php?cat=7,23&action=view&id=219
ή
http://www.okana.gr/eidiseis.php?cat=7,23&action=view&id=225
ή
http://prolipsiworkers.blogspot.com/2008/03/5.html
ή
http://prolipsiworkers.blogspot.com/2008/05/blog-post_29.html
ή
http://www.discussion.gr/895/txt9.html
ή
http://www.hri.org/E/1999/99-04-20.dir/keimena/greece/greece2.htm
ή
http://www.hri.org/cgi-bin/brief?/news/greek/mpegr/1997/97-04-19.mpegr.html
Αν κάνεις τον κόπο να διαβάσεις θα δεις ότι η κρατούσα Εκκλησία πληρώνει από το δίσκο που βγάζει για τα κέντρα πρόληψης του ΟΚΑΝΑ σε όλη την Ελλάδα. Αν θες κι εσύ λοιπόν να βοηθήσεις τα ΟΚΑΝΑ, μπορείς να πας την Κυριακή στην Εκκλησία και να ρωτήσεις πως μπορείς να συμμετάσχεις – εθελοντικά πάντα κι όχι με χρήματα – στο πρόγραμα για τη βοήθεια σε ναρκομανείς…
Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί τέτοια εμπάθεια με τον Άνθιμο ή με την «κρατούσα¨εκκλησία; (Παρεπιμπτόντως ο Άνθιμος έχει κάνει αγώνα για το ΟΚΑΝΑ στο σταθμό.)
Αν κάποιος δεν ζει στη Θεσσαλονίκη αυτός μάλλον είσαι εσύ!
Κι επίσης δεν μπορώ να καταλάβω την μονομέρεια. Η κρατούσα εκκλησία αποφεύγει να διαφημίζει αυτές τις δραστηριότητες της. Και δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει το κράτος πρόνοιας, αν κι εγώ θα το προτιμούσα, αφού από το ελληνικό κράτος δεν περιμένω τίποτε… Και κάτι ακόμη για τα γεύματα, οφείλεις να γνωριζεις ότι σε πολλούς αστέγους που μπορούν να δουλέψουν η Εκκλησία βρίσκει δουλειά, ακόμη κι ως καντηλανάφτες ή οτιδήποτε άλλο, έτσι ώστε να αποκτήσουν και πάλι πίσω τη χαμένη αξιοπρέπειά τους.
Αλλά να θυμάσαι πάντα αυτό: Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Είναι ένα από τα μέσα για φτάσεις τον Ιησού Χριστό. Πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό…
«Δεν μπορούν να μας συμφιλιώσουν με τον Θεό τόσο οι σωματικοί αγώνες και οι κόποι, όσο η συμπάθεια της ψυχής και η φιλανθρωπία και η προς τον πλησίον αγάπη»
(Γέρων Παϊσιος).
Πάντως ό,τι και να γράψουμε ορθόδοξη ζωή χωρίς έκφραση πρακτική της Αγάπης δεν υπάρχει.
Και η έκφραση είναι φανερή σε όσους έχουν μάτια. Το αν γίνεται κάποιες φορές και από κάποιους (πιστούς ή μη , δεν έχει καμμιά ιδιαίτερη τελικά σημασία) ως επίδειξη και υποκρισία, γρήγορα φανερώνεται.
Και αλλοίμονό (μας) τότε στους .. επιδειξίες…
Πάντως, στην Ορθόδοξη νηπτική ζωή εκγυμναζόμαστε για το αντίθετο.
Η προσπάθεια σοβαρής συζήτησης με κάποιον που βάζει ώς προσφορά της Εκκλησίας στο πρόβλημα των ναρκωτικών τους αγιασμούς κέντρων απεξάρτησης από Μητροπολίτες είναι δύσκολη, αλλά ας προσπαθήσω λίγο ακόμη. Όσο για τα λεφτά της εκκλησίας που χρηματοδοτούν τον ΟΚΑΝΑ δεν ξέρω που τα είδες ένας απολογισμός του ΟΚΑΝΑ ίσως να φώτιζε την κατάσταση, ο οργανισμός πάντως πάει για κλείσιμο οπότε τα εκκλησιαστικά λεφτά μάλλον ήταν αέρας. Για τον αγώνα του Άνθιμου στην Θεσσαλονίκη μπορώ να σου πώ ότι εγώ δεν τον είδα σε καμία αντιδιαδήλωση ενάντια σε αυτούς που διαδήλωναν για την λειτουργία του ΟΚΑΝΑ στα Λαδάδικα ούτε τον είδα να απειλεί με αφορισμό κανέναν από αυτούς (εδώ έχει απειλήσει με αφορισμό την μισή Ελλάδα, 50 νοματαίοι παραπάνω δεν θα χάλαγε ο κόσμος). Επίσης η Μ.Θ. έχει μια σειρά από εξαιρετικά οικόπεδα και ακίνητα στην Θεσσαλονίκη, γιατί λοιπόν ο Άνθιμος δεν κάνει τα λόγια πράξη και ας χαρίσει ενά ακίνητο στον ΟΚΑΝΑ. Το τι κάνω εγώ δεν σε αφορά, δεν σκοπεύω να κάνω διαγωνισμό με τους συζητητές για να δούμε ποίος την έχει μεγαλύτερη (την φιλανθρωπία εννοώ). Όπως θα πώ για τρίτη φορά, η φιλανθρωπία με αφήνει αδιάφορο αφού το μόνο που προσφέρει είναι ξέπλυμα συνειδήσεων. Από την αλλή καλό θα ήταν να σκεφτείς πως θα καταλήξεις στον παράδεισο όταν στον άμεσο περίγυρο σου υπάρχει φτώχεια, δυστυχία και πόνος και εσύ σφυρίζεις αδιάφορα ή περιορίζεσαι στους δίσκους της εκκλησίας. Ο Γέρων Παϊσίος μόνο γέλιο προκαλεί ας τον αφήσουμε εξώ από την συζήτηση.
@ Cacofonix
Συμφωνούμε απολύτως στο ότι δεν είναι η Ορθοδοξία σύστημα. Το, ότι παράγει συστήματα, όπως και «δόγματα» δεν χρειάζεται να το πω εγώ, είναι αυταπόδεικτο. Αν διαβάσης, π.χ., Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο,(κάποια συγκεκριμένη) «ομιλία εις τας πράξεις» -που έχω «ανεβάση» εν μέρει σε κάποιο φόρουμ, ειρήσθω εν παρόδω- θα δεις μία ολόκληρη πολιτειακή ή πολιτική(=της πόλεως) οικονομική οργάνωση…!
@ Servitoros
Λες:
«Ο Πατέρας Αντώνιος ακολουθεί αρκετές από τις ιδέες της θεολογίας της απελευθέρωσης η οποία είναι ενοχλητική στις ανώτερες θέσεις των δογμάτων γιατί προκαλεί ερωτήσεις.»
Ως μελετητής της θεολογίας της απελευθέρωσης, λέω, ότι αυτή η θεολογία είναι όντως ενοχλητική για τον παπισμό, που κάποτε(κάποιος Πάπας Πίος ήταν,αν θυμάμαι καλά τώρα) αποκήρυξε την «πάλη των τάξεων»(!). Παραταύτα, αν διαβάσης Χέλντερ Καμάρα, π.χ., θα δης να επικαλήται ριζοσπαστικότατες, πράγματι, ρήσεις των αρχαίων («Δυτικών», ας πούμε) Πατέρων, των Ορθόδοξων. Όπως, παραδείγματος χάριν, του Αγίου Αμβροσίου Μεδιολάνων. Αυτό που κάνει η θεολογία της απελευθέρωσης είναι να πλησιάζει σε πολλά, κοινωνικοοικονομικά, την Ορθοδοξία. Παρόμοια είχε συμπεράνη, αν δεν απατώμαι, και ο π. Γ. Μεταλληνός σε σχετικό του κείμενο…… Και κάτι ακόμη που παρατηρώ είναι, ότι δεν γνωρίζεις ουδόλως τι σημαίνει ο όρος – φανατικής μαρξιστικής προέλευσης – νεορθόδοξος. Καλόν είναι, λοιπόν, να μην βιαζόμαστε τόσο… Αν δεν έχουμε χάση από τις ρασιοναλιστικές ή αντιχριστιανικές παρωπίδες το φως μας ολότελα, θα δούμε πάρα πολλά, ελπίζω… : ) Πάντα, αν θέλουμε…
@Servitoros
προφανώς έχεις πρόβλημα ανάγνωσης. Οι μητροπολίτες κάνουν αγιασμό στα κέντρα ΟΚΑΝΑ γιατί συμμετέχουν και οικονομικά, ειδικά στα κέντρα πρόληψης.
Πέραν τούτου… Λειτουργούν από το καλοκαίρι τα Κέντρα Πρόληψης. Βρίσκονται σε τέσσερα διαμερίσματα του Δήμου Αθηναίων (1ο, 2ο, 3ο, 5ο) και σκοπό έχουν, μέσω των ειδικών επιστημόνων (κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι), να πλησιάσουν γονείς, καθηγητές, μαθητές, τοπικούς συλλόγους και να τους ενημερώσουν για τα ναρκωτικά. Πρόκειται, στην ουσία, για μια αστική εταιρεία, η οποία έχει συσταθεί από τον ΟΚΑΝΑ (τη χρηματοδοτεί κατά 50%) και από το Δήμο Αθηναίων, το Δικηγορικό και Iατρικό Σύλλογο Αθηνών, την Εκκλησία. Βέβαια, όπως αναφέρει η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ Μένη Μαλιώρη όσο και ο αντιδήμαρχος Γιάννης Πιερουτζάκος, παρατηρείται καθυστέρηση στην εφαρμογή των προγραμμάτων (είναι τριετή) λόγω των πολύμηνων καταλήψεων στα σχολεία.
Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις. Επίσης ο Άνθιμος δεν απείλησε κανέναν με αφορισμό, αν κι ο αφορισμός είναι μια πράξη που εσένα δεν σε αφορά, κι άρα είναι περιττό να τη σχολιάζεις. Κατέβα από τα σύννεφα της παραπληροφόρησης που ζεις και δες την πραγματικότητα τριγύρω σου.
Ο Άνθιμος είχε ταχτεί υπέρ της λειτουργίας του ΟΚΑΝΑ, αλλά σε περιοχή που δεν συχνάζουν νέοι για διασκέδαση, δηλαδή περίπου 200 μέτρα πιο κάτω στην περιοχή των δικαστηρίων, κι αν θυμάμαι καλά είναι της μητρόπολης. Όπως βλέπεις από τους αγιασμούς που κάνουν, είναι πάγια τακτική της κρατούσας εκκλησίας, να συνδράμει και ουσιαστικά (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ) τόσο στον ΟΚΑΝΑ, όσο και στα κέντρα πρόληψης. Εσύ δεν θες να το δεις. Εσύ το ανέφερες το θέμα. Άλλωστε χρήσιμες πληροφορίες θα βρεις και σ’ αυτό το ιστολόγιο. Εγώ δε σου φταίω που το μυαλό σου κι η ψυχή σου έχουν βουλώσει σε μια ψευτοεπανάσταση της αρλούμπας και της ντεμεκιάς.
Και στο κάτω κάτω, το πιο σημαντικό είναι εσύ τι κάνεις, κι όχι οι υπόλοιποι. Αλλά απ’ ότι καταλαβαίνω είσαι προφανώς απασχολημένος ν’ ασκείς κριτική. Α κι εκείνο το «η φιλανθρωπία με αφήνει αδιάφορο αφού το μόνο που προσφέρει είναι ξέπλυμα συνειδήσεων» είναι αρκετά … ρηχό.Έτσι είναι οι καλοζωισμένοι ντεμεκο-επαναστάτες. Αφού είμαι χορτάτος, πετάω μια «εξυπνάδα» για συνειδήσεις κι έτσι κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, αδιαφορώντας για τους γύρω μου και καθυβρίζωντας όσους κάνουν κάτι άλλο.
Και σε παρακαλώ την ντεμεκιά σου στο σπίτι σου όχι εδώ, γιατί καταχράσαι φιλοξενία. Γιατί το επιχείρημα περί γελοιότητας, που νομίζω ότι είναι προσβλητικό τουλάχιστον προς τον οικοδεσπότη, φανερώνει απλά το δικό σου ποιόν. Δεν είναι επιχείρημα αυτό αλλά στιγματισμός. Και δεν θίγει αυτόν στον οποίο απευθύνεται, αλλά αυτός ο οποίος το εκστομίζει. Τόσο μπορείς να σκεφτείς, έτσι σε μάθαν να λες, αυτά λες. Εγώ σ’ αφήνω στο χαρακτηρισμό σου.
Τουλάχιστον στο θέμα του σερβιτόρου, εγώ αυτά που είχα που είχα να του πω του τα είπα. Ελπίζω να απαντήσει κόσμια.
@φιλαλήθης
Μα αγαπητέ η ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη από συστήματα γιατί είναι κάτι παραπάνω. Εμάς βολεύει να τη βλέπουμε ως σύστημα. Και τους λαϊκούς και τους μητροπολίτες και τους εκκλησιομάχους. Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτός.
Επίσης κάθε τι που κάνει ένας ορθόδοξος χριστιανός, πρέπει να πηγάζει από την καρδιά του, και να είναι το προϊόν αυτόβουλης σκέψης. Βέβαια μπαίνουμε σε άλλα … χωράφια τώρα. Ας μείνουμε στο ότι η φιλανθρωπία είναι το μέσο που μας υπέδειξε ο Κύριος για τη σωτηρία της ψυχής. Κι ας ενδοσκοπήσουμε για να ελέγξουμε αυτό που κάναμε εμείς, κι ας μην αφήνουμε τη συνείδηση και την ψυχή να κοιμάται με ιδεολογικά φάρμακα…
@φιλαληθής
Η ορθοδοξία τουλάχιστον όσο εφαρμόζεται από την Εκκλησία της Ελλάδος μόνο με την θεολογία της απελευθέρωσης δεν έχει σχέση. Σχετικά με τον π. Γ. Μεταλληνό, ο συγκεκριμένος είναι γνωστός ακροδεξιός, οι τελευταίες του συνεντεύξεις στον χουντικό Ελεύθερο Κόσμο είναι άκρως αποκαλυπτικές. Σχετικά με την νεορθοδοξία μιλάμε για ένα κατασκεύασμα της παρέας Ζουράρη, Κ. ανέλη, Καραμπελία και λοιπών ακροδεξιών λύκων με αριστερή προβιά.
@cacofonix
Το ξαναλέω για τέταρτη φορά, πιστεύω στο empowerment και όχι την φιλανθρωπία, στο θεαθήναι οι δυο πρακτικές μοιάζουν παρόμοιες αλλά απέχουν χιλίομετρα. Και όχι δεν κοιμαμαι ήσυχος τα βράδια όπως τύποι του λόγου σου που με πέντε δεκάρες σε ένα δίσκο καθάρισαν με το φιλανθρωπικό τους έργο. Ψάξε τι σημαίνει street work και τα ξαναλέμε.
Σχετικά με την παρέμβαση της εκκλησίας στην αντιμετώπιση των Ναρκωτικών η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση. Υπάρχει πράγματι μια παρήγορη εμπλοκή και υποστήριξη πολλών μητροπόλεων και ενοριών χωρίς φραμπαλάδες και απομονωτισμούς και «κυρηγματική» εκμετάλευση του θέματος (που ακούγονται ορισμένες φορές βέβαια από αμετροεπείς άμβωνες…). Ωστόσο η εκκλησία θα μπορούσε να κάνει αρκετά περισσότερα, πάντα σε αυτό το πλαίσο της συνεργασίας και όχι του απομονωτισμού.
Cacofonix
χάνεις την ώρα σου με τον ΑΘΕΟ.
Είσαι ένα βήμα πριν από το επόμενο comment του που θα είναι λίαν Υβριστικό και ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ.
Παράτα τον, δεν είναι καλά το παιδί…
@Skinious
Το μόνο που έχω προς εσένα αγαπητέ είναι συμπόνια, δεν είναι και εύκολο τώρα που ο μητροπολίτη σας, θα σας πουλάει τον αγιασμό σε μπουκαλάκι εμφιαλωμένου νερού.
Υ.Γ. Ο αγαπητός Skinious έφαγε διάφορες χλαπάτσες στου πλανεμένου Ροϊδή και του βγαίνουν σε κακιούλες, δεν πειράζει skinioulini μου, οπώς λένε και οι βάρβαροι vinegar.
Ο Χριστός εκείνη την εποχή επαίνεσε τη χήρα για το δίλεπτο που προσφέρε. Σήμερα νομίζω θα επαινούσε όποιον προσέφερε το δίλεπτο του χρόνου του.
Μην το βάζεις κάτω πατέρα Αντώνιε!
Ο κόσμος μας άλλαξε και αλλάζει ΜΟΝΟ από αυτούς που πήραν μόνοι τους το σταυρό τους στον ώμο και προσχώρησαν με ή χωρίς Κυριναίους…
Αγαπητοί μου φίλοι τα πράγματα είναι λίγο πιο απλά και ξεκάθαρα:
1) Η προσφορά του χρόνου μας σε οποιοδήποτε επίπεδο κοινωνικής αλληλεγγύης είναι το πρώτο ζητούμενο από τη σκοπιά του λόγου του Χριστού («εν φυλακή ήμην και ουκ ήλθατε»…). Σωστά το γράφεις @ Αναστασία.
Και να μη ξεχνάμε, φυλακές υπάρχουν πολλές σήμερα και πολλών ειδών.
Με αφορμή την ΑΠΕΡΓΙΑ στα κέντρα πρόληψης που αναφέρει και @ ο Τσουκνίδας, να δούμε την εξάρτηση ως φυλακή. και πέρα από την χρηματοδότηση από την Πολιτεία, ανοίγει και ο δρόμος για οικονομική βοήθεια από τα συλλογικά υποκείμενα της Εκκλησίας (ΔΙΣ, Αρχιεπισκοπή, Μητροπόλεις, Ενορίες, Μοναστήρια, κλπ).
Κυρίως όμως χρειάζεται μια Ορθόδοξη θεολογία για την πρόληψη ως τρόπου ζωής.
Η αντίθεση μεταξύ @ Servitoros, και @ skinious, βρίσκεται έξω σχεδόν από τη θεματολογία του ποστ. Η αντίθεση όμως μεταξύ @ Φιλαλήθη και @ Cacofonix, βρίσκεται μεν μέσα, αλλά εκφράζει τα δυο μεγάλα θεολογικά ρεύματα της ιστορικής ορθόδοξης εκκλησίας: Το ένα ρεύμα είναι ριζοσπαστικό και εκφράστηκε με την ερημική ζωή, τα φτωχά μοναστήρια, τη επαναστατικότητα μέσα στο κόσμο και αυτό προσπαθεί να το δείξει ο Φιλαλήθης (και φυσικά το ΜτΒ).
Το άλλο ρεύμα είναι ρεύμα κομφορμισμού, μιλάει για δικαιώματα ιδιοκτησίας (καλβινοκακαπιταλιστικής απόκλισης) χωρίς να λαμβάνει υπόψιν ούτε το «ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν», ούτε «το Κυρίου η Γη και το πλήρωμα αυτής», ούτε το «Μακάριοι οι πτωχοί» και τα τοιαύτα…
Τα ρεύματα αυτά συγκρούονται και θα συγκρουστούν δυναμικά και ενδοεκκλησιαστικά (π.χ. φυλάκιση του Αγίου Μαξίμου του Γραικού για 23 χρόνια και στέρηση Θείας Κοινωνίας για 10 από το ρεύμα των κορφομιστών στη Ρωσία, όπως αναφέραμε σε προηγούμενο ποστ το 16ο αιώνα) και πολιτειακά μέσα από τις κοινωνικοπολιτικές σταθερές ή μη.
Ο καιρός γαρ (πάντα) εγγύς…
@ φίλε εν Χριστώ ΜτΒ
συνυπογράφω ασμένως την διαπίστωση :
προσθέτω:
η διαμάχη μεταξύ φεουδαρχών – μοναχών και οπαδών της ασκητικο-ησυχαστικής παραδόσεως κορυφώθηκε στη Ρωσία του 15 ου αιώνα με την διαμάχη δύο κορυφαίων μορφών του εκκλησιαστικού γίγνεσθαι της εποχής εξ αφορμής της διαμάχης περι του Ιουδαϊζοντες, μια αίρεση που έβρισκε ευήκοα ώτα σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας:
από τη μια ο λόγιος Ιωσήφ, ηγούμενος του Βολοκολάμσκ οπαδός των μοναστηριών – μεγαλογαιοκτημόνων και της δίωξης με σωματικές ποινές, και θανατώσεις των αιρετικών, και από την άλλη ο όσιος Νείλος Σόρσκυ, οπαδός της ησυχαστικής παράδοσης, της ακτημοσύνης και της πτωχείας, της ανοχής και συγχωρητικότητας.
Τελικά ο όσιος Νείλος δεν εισακούστηκε από τη Σύνοδο, τα μοναστήρια συνέχισαν (όχι όλα ευτυχώς) να είναι φεουδαρχικές δομές, έως ότου ή οργή των κολίγων παρέσυρε τα πάντα στο πέρασμα της.
Νομοτελειακά….
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΙΑ ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ Π. ΑΝΤΩΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ ΤΟΥ !
@ Cacofonix
Αδελφέ μου, πιστεύω ότι τα κίνητρα του Σερβιτόρου είναι αγνά, όμως διαφέρουν οι κοσμοθεωρίες μας. Επομένως, όσο κι αν διαφωνήσουμε μαζί του ή διαφωνήσει μαζί μας, οι δρόμοι μας δεν θα συναντηθούν παρά μόνο σε ψήγματα αληθείας.
Γνώμη μου είναι, επειδή ο ίδιος δεν δείχνει διατεθειμένος να το κάνει -και πώς να το κάνει ο άνθρωπος, με τόσα Βα(λ)τοπαίδια που βλέπει καθημερινά- να φροντίσουμε να άρει ο Θεός το αυτεξούσιο. Κι αυτό μόνο με την προσευχή μπορεί να γίνει. Ειδικά αν στη δική μας προστεθεί και το κομποσκοίνι κάποιου με μεγαλύτερη παρρησία…
Να ‘ναι ευλογημένο!
@ Servitoros
Επειδή ξεχάστηκα και επειδή πρέπει κάποιος να ρίξη μία …μαρμαρυγή φωτός κάποτε και εδώ. Λες:
«Σχετικά με την νεορθοδοξία μιλάμε για ένα κατασκεύασμα της παρέας Ζουράρη, Κ. ανέλη, Καραμπελία και λοιπών ακροδεξιών λύκων με αριστερή προβιά».
Νεο-ορθοδοξία δεν υπάρχει, εννοιολογικώς. Νεοχριστιανισμός κάποτε υπήρξε, ο τολστοϊσμός, απνευμάτιστος χριστιανικός ηθικισμός. Νεοορθόδοξοι είναι δε ένας …. εμπνευσμένος όρος κάποιων (παληών) φανατικών μαρξιστάδων, από αυτούς που σήμερα στηρίζουν τον κάπηλο και νεκροθάφτη του καθ’ όλου, δυστυχώς, (αυτά έχουν οι καπηλείες) σοσιαλισμού Ιωσήφ Στάλιν. Και αναφέρεται στον «χριστιανομαρξιστικό διάλογο» της δεκαετίας του ’80 και, κατά βάσιν, την διαφώτιση και στροφή κάποιων μαρξιζόντων ή μαρξιστών στην Ορθοδοξία καθ΄όλου.
Έτσι, νεορθόδοξοι ήσαν όχι η Λιάνα ούτε «ο Καραμπελιάς», θα έλεγα, αλλά ο Κωστής Μοσκώφ, ο (εξαίρετος και φίλτατος) Κ. Ζουράρις και άλλοι άνθρωποι όμοιας σπουδαιότητας και ύψους. (Η Κανέλλη πριν υπήρξε ΝΔ, αν δεν απατώμαι.) Καμία σχέση με «νεοφώτιστη ορθόδοξη»(=νεοορθόδοξη), λοιπόν…
Και ειλικρινά απορώ – συγχώρησέ μου αυτό – με την γνωστική αχλύ που ωθεί κάποιον να ονομάση τα εν λόγω πρόσωπα …….ακροδεξιούς λύκους. Ειλικρινά θα έλεγα, ότι δεν πιστεύω στα μάτια μου. 🙂
Τέλος, και ο μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης που θα αναφερθώ στο επόμενο κείμενο -Θεού παραχωρούντος : ) – είχε κάποτε χρησιμοποιήση τον όρο «νεορθόδοξος» για τον Γιανναρά, αλλά αυτός είχε μία τεράστια σύγχυσι νοός σε διάφορα θέματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το βιβλίο του «Ορθοδοξία και πολιτική», που θα αρνηθώ τον λογισμό να το σχολιάσω τώρα… Σημειωτέον, ότι την θέσι που υποστηρίζω την έχω δη ανεπτυγμένη (και) από τον π. Μεταλληνό στο βιβλίο του για τον (δογματολόγο) περίφημο καθηγητή π. Ι. Ρωμανίδη……
Το ότι ο Μοσκώφ έγραψε μερικά κείμενα περί νεορθοδοξίας δεν τον κάνει νεοορθόδοξο, η νεοορθοδοξία ξεκίνησε στις αρχές του 90΄ ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία ως αντίδοτο του γεωπολιτικού μυθεύματος του «Ισλαμικού Τόξου», η Κανέλη μέσω του περιοδικού Νέμεσις, ο Καραμπελιάς μέσω του περιοδικού Άρδην και ο Ζουράρις με βιβλιαράκια και τηλεοπτικές εκπομπές και διάφοροι άλλοι του μεταφυσικού χώρου (strange, τριτο μάτι, Στάμκος κτλ.). Τώρα η τριάδα της νεοορθοδοξίας προφανώς και είναι ακροδεξιοί ανεξάρτητα εάν οι ίδιοι προσδιορίζουν τον ευατό τους στην πατριωτική αριστερά (μην ξεχνάμε ότι και ο χίτλερ αυτοπροσδιορίζονταν ως εθνικοσοσιαλιστής). Όσο για τον π, Μεταλληνό αυτός έχει ασπαστεί πλήρως τον ακροδεξιό χώρο, το λέει και μόνος του!!
@ Misha,
συμφωνούμε σ’ αυτό. Ήδη το ανέδειξα με το ποστ για «το Φτωχό Βατοπέδι του Μαξίμου του Γραικού (του και αγίου)».
Πάντως το ζήτημα στην ιστορική του πλευρά πρέπει να ξεκινήσει πολύ πιο παλιότερα και με επίκεντρο τη … Μεσόγειο…
Όσον αφορά το «νομοτελειακά», κάποιοι αδυνατούν να διαβάσουν την ιστορία απ’ όλες τις όψεις της…
@ MYRIAM,
…η ΑΓΑΠΗ πάντα στέγει.…
@ Evagelos,
Γράφεις:
Το αυτεξούσιο αίρεται με συνεργία του Δωρητή και του αποδέκτη μόνο…. Εμείς το πολύ απλώς … να ευχόμαστε…
@ φιλαλήθης,
Ναι ναι: Ο Καραμπελιάς είναι φιλο-νεο-ορθόδοξος εσχάτως. Λίγο πριν η Κανέλλη, αλλά όχι ως νεο-ορθόδοξη με την παλιά εκδοχή (αυτή έκανε την αντίστροφη πορεία).
Η νεο-ορθοδοξία ήταν μια ορολογία που ήλθε από χείλη της αριστεράς με επικριτικό περιεχόμενο. Κατόπιν προσελήφθη από χείλη της δεξιάς με το ίδιο περιεχόμενο και ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 1970!!!
Σ’ αυτόν τον διάλογο έχω συμμετάσχει ενεργά μέσα από τα φοιτητικά αμφιθέατρα και γνωρίζω πολλά. Όταν χρειαστεί θα γράψω αναλυτικά. Συμφωνώ πάντως μαζί σου πως πρωτοπόροι δεν είναι τα γνωστά πρόσωπα που αναφέρεις αλλά εκατοντάδες και χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες στα αμφιθέατρα κυρίως της Θεσαλλονίκης, Αθήνας, Πάτρας, Ιωαννίνων και … Ξάνθης…
@ Servitoros,
νομίζω ότι δεν γνωρίζεις καλά το φαινόμενο, παρ’ ότι τίμια προσπαθείς να το προσεγγίσεις από την πολιτική – ιδεολογική του διάσταση.
Γι αυτό είναι ανάγκη να γραφτεί ειδικό πόστ…
@ manitari
Το θέμα της νεο-ορθοδοξίας το βλέπω ως πολιτισμικό και πολιτικό φαινόμενο της δεκαετίας του 90′ όπως εκφράστηκε από πολιτισμικά προϊόντα (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία τηλεόραση) μορφές κατανάλωσης (κομποσκοίνια, έντυπα, εκδρομές σε μοναστήρια κτλ.) και με πολιτικές πρακτικές (διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, πολιτικοί σχηματισμοί, ακτιβισμός κτλ.).
Η νεο-ορθοδοξία στα τέλη της δεκαετίας του 1970′ δεν έιχε καμία απήχηση έξω από τα αμφιθέατρα και ο αντίκτυπός της έμεινε σε χίλιους αξύριστους φοιτητές και φοιτήτριες από τους οποίους οι περισσότεροι σήμερα έχουν μετακινηθεί σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς.
@ Servitoros,
έγινες κατανοητός, παρότι ούτε τότε έμεινε στα αμφιθέατρα.
Όμως συμφωνώ μαζί σου ότι μετά το 1990 έχουμε φαινόμενα σαν αυτά που λες.
Αυτά όμως δεν έχουν οργανική σχέση με τα φαινόμενα της δεκαετίας του ’70, αλλά μόνο έμμεση ιστορική.
@ Servitoros
Με την έννοια που προσδίδεις στην «νεοορθοδοξία», θα έπρεπε να περιλαμβάνεται και η πανεπιστημιακή/φοιτητική Χριστιανική Σοσιαλιστική Κίνηση σε αυτήν. Έχεις υπ’όψει, αφού το θέτεις, τι περίπου ποσοστά αποσπούσε τότε;…! Για να δούμε την απήχησι, μεταδικτατορικώς…
@ manitari
O μακαριστός πατήρ Παΐσιος έλεγε πως η προσευχή μας για τον άλλο δίνει, τρόπον τινά, την ευκαιρία στο Θεό να ενεργήσει -όπου και όταν Εκείνος κρίνει- χωρίς να μπορεί να του προσάψει ο πονηρός ότι δεν σεβάστηκε το αυτεξούσιο. Για να το πει ο Γέροντας, κάτι θα ήξερε.
Ακόμη, όμως, κι αν δεν είναι έτσι, οπωσδήποτε δεν κάνει κακό να ευχόμαστε, εκτός απ’ τον εαυτό μας, και για τους άλλους. Όχι, βεβαίως, επειδή είμαστε Άγιοι και θα ΄΄ωσουμε εμείς τον κόσμο, αλλά έστω επειδή οφείλουμε να ομολογούμε την πίστη μας πως ο Πατέρας εισακούει όλα τα παιδιά του, αναλόγως προς το συμφέρον της ψυχής τους.
Άλλωστε, όπως μου είχε πει κάποιος Γέροντας στη Χαλκιδική, «… εδώ ο Χριστός εισάκουσε την παράκληση των δαιμονίων και τα έβαλε μέσα στους χοίρους όταν το ζήτησαν και δεν θα εισακούσει τους, έστω και ανάξιους, χριστιανούς του;»
@ manitaritoubounou
Συγγνώμην, κατ’ αρχάς, για την ….μη-απόκριση. 🙂
Ας επωφεληθώ από την αργία της Κυριακής, για να …»σχολάσω» και σε αυτό, λοιπόν. Πολύτιμη η μαρτυρία που δίδεις, κατά την ταπεινά εκφερόμενη μου γνώμη, και πράγματι απαιτείται μία εκτενέστερη πραγμάτευση του θέματος…
Πολλοί αδελφοί, που διαβάζουν τον μοναχό Θεόκλητο Διονυσιάτη (σε μεγάλο απόλυτο μέγεθος, παληά εθεωρείτο διαμορφωτής πολλών συνειδήσεων «θρησκευομένων» στην χώρα μας…), θα έχουν σίγουρα μάθη την «νεοορθοδοξία» από αυτόν, δηλαδή για τον (υποτιθέμενο) «νεονικολαϊτικο ερωτισμό των νεοορθοδόξων», όπου «νεοορθόδοξος» είναι ο γνωστός διδάσκαλος Χ. Γιανναράς, βεβαίως, με βάσι κάποια (αναφερόμενη) ρήση του για μία «νέα ορθοδοξία» θελκτική προς «ανθρώπους προερχόμενους από την Αριστερά» κτλ…!
Αφήνοντας την λοιπή σύγχυσι που διαχέεται δια μέσου αυτών των αναγνωσμάτων, και μόνον αυτός ο «ορισμός» χρήζει εκτενούς αναίρεσης, διότι απλώς είναι «εκτός τόπου και χρόνου», φοβάμαι…
Ενά πρόσφατο άρθρο για την πτωχή αλλά κατά τα άλλα φιλάνθρωπη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης (γνωστή και ώς Anthimos Real Estate) για να μην ξεχνόμαστε.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=75224848
@ Servitoros,
ναι και στην Πάτρα χάνονται αρκετά οικόπεδα ιδιωτών.
Ο λόγος βέβαια είναι ότι οι Δήμοι δεν τα αγοράζουν. Φυσικά υπεύθυνες οι δυο τελευταίες κυβερνήσεις που δεν δίνουν ούτε αυτά που χρωστάνε νόμιμα σ’ αυτούς!!!
Επομένως να χρεώνουμε σωστά σύντροφε.
yparxei sobaro problima ygeias logo mageias se mikro paidi….. DEN 8ELO NA PAO SE MAGOYS EJO 8ELO NA BRO TON PAPASABBA ALLA TYPOTA DEN EINA POY8ENA AN MPOREITE STEILTEME KAPOY POY LINOYN DIAMESO TIS EKKLISIAS MAGEIA KAI MESA SE SPITI EINAI EPEIGON PROLABENO DEN PROLABENO EYXAREISTO..
Παρήγορο ότι υπάρχουν Ορθόδοξοι Κληρικοί που βλέπουν τον Ουρανό στο πρόσωπο του κάθε μη προνομοιούχου και τη σωτηρία της ψυχής τους μέσα από την ανακούφιση του άλλου.
Γιατί ακούει κανείς τόσα μπλα μπλα μπλα εντός και εκτός Εκκκλησίας που σου έρχεται στο μυαλό το ερώτημα αν αυτοί οι κληρικοί πιστεύουν στο Θεό, ή αν απλώς προσποιούνται.
Παπα-Αντώνη σ’ευχαριστούμε γιατί δείχνεις ότι ο Χριστιανισμός είναι η έμπρακτη Αγάπη και όχι Προσποίηση, Τυπολατρία, και το υλικά πολυτελές φαίνεσθαι.Μακάρι να υπάρχουν και άλλοι και ας μη τους ξέρουμε. Μόνο έτσι θα επιζήσει και ο Χριστιανισμός και ο Ελληνισμός στην πολυπολιτισμική, παγκοσμιοποιημένη και τεχνολογικά συνεχώς εξελισόμενη κοινωνία που ζούμε.
Ευγε για το υπέροχο έργο σας. Κάποιοι σαν εσας βοηθούν και εμας να εμφανίσουμε μια ελάχιστα καλή εικόνα στο έργο του Θεού. Με λίγα λόγια είμαστε περίφανοι που έχουμε τέτοιους ανθρώπους στην Ελλάδα.
@ ΤΣΙΛΙΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Ακριβώς!!!! Καλώς ήλθες και στους σχολιασμούς.
Το εργο που κανει ο Παπα Αντωνης ειναι παραδειγμα προς μιμηση!!!!Δεν μπορω μονο να καταλαβω γιατι ολα αυτα τα σχολια για την Εκλησια;Λες και δεν ξερουμε οτι απο την εκλησια παιρνεις μονο αντιδωρο.Ευτηχως που υπαρχουν ιερωμενοι του επιπεδου του Παπα Αντωνη,και η Ορθοδοξια κρατιεται ακομα ορθια.Ολοιμας αθορυβα και χωρις φανφαρες πρεπει οσο μας επιτρεπουν οι δυναμεις μας να στηριξουμε το εργοτου!!!!!!!
πριν από 50 χρόνια είμουν 12 χρονών ζούσα στην Εθνική Στέγη
στην Ν.Σμύρνη στην οδό Βάρνης.
ημέρες του Πάσχα τότε που τα παγκάρια της εκλησίας ξεχειλήζουν
από χρήματα, η διευθήντρια του σχολείου μας έστειλε στην εκλησία
4 μαθήτριες,και όταν πήγαμε μας έβαλαν αφού κάποιος έβγαζε με
το καλάθι τα χρήματα απο το παγκάρι να τα χωρίζουμε σε δραχμές,
δίφραγκα,κτλ.και να τα πηγαίνουμε στο γραφείο,όπου ηταν μέσα
οι ιερείς με κλεισμένη την πόρτα. Εμεις τούς ακόυγαμε να βρίζοντε
και να τσακώνοντε.Γιατι άραγε.Έίχε αρχίση να σουρουπώνει χωρίς
να ‘εχει σκοτινιάσει όταν τελειώσαμε καί μας είπαν να επιστρέψουμε
στο σχολειο,φύγαμε χωρίς να μας συνοδεύσει κανείς τους και χωρίς
να μας δώσουν ούτε μία δραχμή να παρουμε μια σοκολάτα.
Βλέπετε να άλλαξε κάτι.
Πατέρα Αντώνιε κράτα το τιμόνι γερά θά τα καταφέρεις.
Η εκλησια ήταν η Αγία Φωτεινή.
Μαζί σου όλοι π.Αντώνιε…
Να ειδοποιούμαι μέσω mail για σχόλια που θα ακολουθήσουν.