Η Ανάληψη του Ιησού, οι πρωτοβουλίες των πολλών και ο ρόλος του Πνεύματος

Θα προσπαθήσουμε σήμερα να κάνουμε μερικές «πολιτικές» θεολογικές νύξεις στη μεγάλη γιορτή της Ανάληψης του αναστημένου Ιησού.

Στην ιστορική συνείδηση των Ισραηλιτών, αλλά και όλων σχεδόν των ανθρώπων  Μεσσίας σημαίνει ένα είδος πολιτικού Αρχηγού που ηγείται των πολλών, αφήνοντας τους χωρίς πρωτοβουλίες, για την επανάκτηση μιας συλλογικής πολιτικού, ταξικού ή εθνικού τύπου ελευθερίας. Πρόκειται για το είδος του Ηγέτη που κυρίως αυτός παίρνει τις αποφάσεις και ίσως τις επιβάλλει στους πολλούς. Η χειρότερη εκδοχή είναι η ναζιστική άποψη, σαν αυτή του Χίτλερ ή της Χρυσής Αυγής: Ο Μεσσίας – Ηγέτης αυτού του προτύπου «κατανοεί τη βούληση του λαού» (των πολλών) και  με σπαρτιατική πειθαρχία την επιβάλλει. Ο Ιησούς όμως είναι άλλου τύπου ηγέτης.

Μάιος 2011: η πιο αθώα απογραφή της μεταπολίτευσης

ΟΧΙ!!! Δεν είναι ο γαλατάς αυτός που θα μας κτυπήσει την πόρτα του σπιτιού μας. Και έχουμε ακόμα οι περισσότεροι πόρτα, γιατί οι λιγότεροι έχουν κουρελού ή μάλλον νάυλον. Και πολλοί άλλοι ούτε καν νάυλο, γιατί κοιμούνται σε παγκάκια, στοές, παρατημένα σπίτια, μετρό….

 Να σκεφτούμε με ή χωρίς τρόικα, με νέα κατοχή ή όχι, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα ή ναι; Μήπως δεν μας έχει εφαρμοστεί το «Σοκ και Δέος» από Τρόικα-ΕΕ-ΔΝΤ-Κυβέρνηση ΠΑ-chok-ΜΜΕ-Αυλοκόλακες και απαντάμε σαν στον πιο αγαπημένο μας φίλο; Μήπως είναι ο νοσοκόμος του ψυχιάτρου πολιτικού που όλα τα κάνει «για το καλό μας χωρίς εμάς για μας;»

 Που κοιμήθηκες χτες το βράδυ; Είναι μια από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις. Όσο πιο πολλοί απαντήσουμε «στο σπίτι μας». Τόσοι λιγότεροι του χρόνου θα μπορούν να πουν το ίδιο.