Μέρες τώρα τριγυρνούν από τη σκέψη μου μερικά απ’ αυτά που θα προσπαθήσω να εκθέσω παρακάτω. Καθυστέρησα. Βλέπετε δεν ζούμε σε .. έρημο με ησυχία, αλλά σε ένα εξίσου άνυδρο τοπίο, όπου όλα τα «στοιχεία δημοκρατίας» που επιβλήθηκαν μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο στο δυτικό κόσμο και μετά τη επτάχρονη χούντα ελλαδικά, εξαφανίζονται από τους ίδιους τους δήθεν φύλακές τους. Αντίθετα όλα τα αρνητικά στοιχεία που οδήγησαν τόσο στο πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όσο και όσα οδήγησαν στην επτάχρονη δικτατορία αποτελούν τη βάση των σύγχρονων επαγγελματιών πολιτικών, οικονομικών παραγόντων, δημοσιογραφικών loby’ s, συντεχνίας διανοουμένων, υποταγμένων επισκόπων, κλπ…
Και η διέξοδος απ’ αυτό το πλέγμα έχει ως προϋπόθεση το ξεκίνημα της εξόδου – πάλι και πάλι – και από το θεωρητικό πλέγμα μέσω του οποίου θα βρούμε το δρόμο της ψηλάφησης, αλλά και της επέκτασης της ψηλάφησης από τον μικρόχωρο στο μεγαλύτερο τοπίο, μη περιμένοντας απόλυτες καθαρότητες, γιατί αυτές είναι εξω-ιστορικές…
Ήταν όμως και κάτι άλλο. Εγώ ο ίδιος ήθελα να ζυγίσω λίγο καλύτερα αυτή τη σύνδεση. Τώρα έχω πολλά στοιχεία απ’ αυτά στα …χέρια μου.
Ι) Η απιστία και η ψηλάφιση του Θωμά:
Filed under: παπ Φιλόθεος Φάρος,Απόστολος Θωμάς,Απελευθερωτικά,Αποπροσανατολισμοί,Αστοχριστιανισμός,Δημ. Γρηγορόπουλος,Κυριακοδρόμιο,Καπιταλισμός καταστροφής,Καλβινισμός,Κινήματα,Κοινωνικός Χρισιανισμός,Λατινική Αμερική,Χρ. Λιάσκος | Leave a comment »
Δεν γνωρίζω πόσο θα περιμένουμε για την άρθρωση φωνής για τα ευρύτερα σχέδια στην καθ’ ημάς Ανατολή, που έχουν επίκεντρο τώρα το Ισραήλ-Παλαιστίνη…