Η «μπάντα» και το σχολείο

Η σημερινή είναι μια μέρα που τα κελαηδίσματα των παιδιών πλημυρίζουν τα σχολεία. Ο Αγιασμός όλης της σχολικής κοινότητας για να εργαστεί στο πολυποίκιλο πεδίο της γνώσης, της αγωγής, της δεξιότητας και της συλλογικότητας είναι αναγκαίος και ωφέλιμος αν συνδιαστεί με το αγωνιστικό φρόνημα, το συλλογικό πνεύμα και το αλληλέγγυο ήθος.

Σ’ αυτή τη φάση όλα αυτά συνοψίζονται σε 5 αιτούμενα: ι) Καθαρίστριες στα σχολεία χωρίς μπλοκάκια σε ιδ. εταιρίες με αξιοπρεπή μισθό, ιι) Τμήματα μαθητών ανθρώπινα, ιιι) Άμεσοι διορισμοί καθηγητών χωρίς υπερβολές στις 2ες αναθεσεις των μονίμων, ιιιι) σοβαρή λειτουργία των συλλόγων διδασκόντων και ιιιιι) Άμεση χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.

Η Εκκλησία ως παιδικό υποκείμενο

Η Εκκλησία ως παιδικό υποκείμενο

Στο γνωστό παρεκκλήσιο, τα απλωμένο ημικυκλικά χέρια των (μικρών) παιδιών πραγματώνουν μα και συμβολίζουν αυτό που γίνεται (η) Εκκλησία.

Ι) Την πείναι και δίψα της ανθρώπινης φύσης

ΙΙ) Την συλλογικότητα-κυκλικότητα του εκκλησιαστικού – συλλογικού υποκειμένου, και όχι τα ανταγωνιστικά σπρωξίδια των ατομικών ηθικολόγων

Ως μικρο-εξουσιαστές ας ανέβουμε στη συκομουριά των εκλογών…

Ως μικρο-εξουσιαστές ας ανέβουμε στη συκομουριά των εκλογών…

Τις ώρες που η ελπίδα έρχεται (όπως παρόμοια το 1974, 1981, 1993, 2009) στην Ελλάδα και την Ευρώπη, μένω πιό ήρεμος και πιο απαθής, όπως ο νέος Πρωθυπουργός μιας «δημοκρατικής» χώρας, που ευαγγελίζεται να «σώσει» την Ελλάδα, την Ευροζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση…

Αυτή τη φορά δεν θέλω να γράψω την ΔΕΝ θα φηφίσω ή ακόμη τι θα ψηφίσω, γιατί δεν έχει πλέον καμμιά σημασία. Έχει αποφασιστεί να αποκαθηλωθούν οι εξουσιαστές της τελευταίας εξηκονταετίας και κυρίως της τελευταίας «μνημονιακής» εξαετίας –καιρός ήταν- και ένας νέος «εξουσιαστής», πιο συλλογικός και πιο φρέσκος, φαίνεται ότι θα ανέλθει τα σκαλιά του «Μαξίμου»… χωρίς γραβάτα.

Η «ελπίδα έρχεται» λοιπόν –και καλώς να έλθει- όμως το όντως νέο θέλει πριν απ’ όλα όλους εμάς τους μικρο-εξουσιαστές και μερικούς αρχι-εξουσιαστές να κάνουμε τρεις βασικές κινήσεις, παίρνοντας αντίστοιχες αποφάσεις.

Η Ελλάδα που βογκά πήγε … ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι λεφτάδες έκαναν κατάθεση κυρίως στην ΝΔ…

Εντάξει, μην πάρετε μανιχαϊστικά τον τίτλο, αλλά η κύρια τάση είναι αυτή. Αυτή είναι και η συνολική αίσθηση, αλλά και τα ευρήματα από τις σχετικές δημοσκοπήσεις που αναλύονται από τις αντίστοιχες εταιρείες. Γνωρίζουμε βεβαίως ότι έχουμε μετακινήσεις ψηφοφόρων απ’ όλους σε όλους, αλλά αυτά που θα σημειώσουμε αφορούν τις κύριες τάσεις. Δεν θάθελα σ’ αυτή την ανάρτηση να βάλω συνειδητά ειδική θεολογική γλώσσα. Θα βάλω την «καθομιλούμενη» πολιτική γλώσσα σε μαθηματική έκδοση.

Αξίζει να σημειωθεί η συνεχιζόμενη τάση αύξησης της αποχής που εκφράζεται με 260.889 λιγότερους ψηφοφόρους και 2,63%. Αντίθετα, απ’ όσους προσήλθαν είχαμε μείωση τόσο στα άκυρα κατά 80.612 και 1,22%, όσο και στα λευκά κατά 10.708 και 0,15%!

Πέρα από το γεγονός της πρωτοφανούς διεθνούς τρομοκρατίας και του εσωτερικού φόβου που περιχύθηκε  μέσω των διεφθαρμένων και διαπλεκόμενων ΜΜΕ σε συνταξιούχους, νοικοκυρές και αγροτικό πληθυσμό (όπως απεδείχθη από τα ευρήματα), σημαντικό ρόλο για την δημιουργία (ασταθούς βεβαίως) κυβέρνησης παίζει το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που αυτή τη φορά έδωσε πραγματικό  με αναγωγή –  bonous στην (1^η) ΝΔ 40 βουλευτές (129-89). Ταυτόχρονα συνέθλιψε με το πλαφόν του 3% όσες πιθανότητες υπήρχαν σε κάποια μικρά κόμματα να το περάσουν και να μπουν στη Βουλή ή να κρατήσουν τις πραγματικές τους δυνάμεις, εξαιρουμένου του ΚΚΕ.

Ούστ!!!! Ψηφίζω – με πίστωση βεβαίως – υπέρ του λαού και της χώρας και όχι υπέρ του Ευρωμάρκου!!!

Ο Τάσος Παπαδόπουλος ας είναι το πρότυπό μας σ’ αυτές τις κρίσιμες ιστορικά εκλογές. Στην αντίστοιχη περίοδο τον Απρίλη του 2004 δεν υπέκυψε στις απειλές και στο Φόβο. Αυτό μεταφέρθηκε και στο λαό του. Έτσι σήμερα υπάρχει Κύπρος και κυπριακός λαός με δυνατότητα να αλλάξει και την ιστορική του μοίρα και την κοινωνική του. Αλλιώς θάταν απλά ένα νησί στην Ανατολική Μεσόγειο και ο λαός ένα τσούρμο.

Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς, ώστε να υπάρχει Ελλάδα όχι μόνο ως χερσόνησος και εμείς όχι ως δουλοπάροικοι του βορειοευρωπαϊκού καπιταλιστικού κέντρου, υποκύπτοντας στους ιμπεριαλιστικούς τους σχεδιασμούς βήμα το βήμα. Σήμερα Παρασκευή 15 Ιούνη μέσω της εφημερίδας Financial Times Deutschland (FTD) η γερμανική ιμπεριαλιστική τάξη «προτείνει» και φυσικά εκβιάζει το λαϊκό ελληνικό φρόνημα: «Αντισταθείτε στο δημαγωγό».

Το 2012 θα αποτελεί «Νέο Έτος» για ευχές;

Χμμμμ! Δεν είναι και τόσο βέβαιο «κατά τα ειωθότα». Θα το ευχόμαστε «από βάθους καρδίας» όλες και όλοι. Ακόμη και τα μικρά παιδιά. Φαίνεται ότι το ευρύτερο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον μας επηρεάζει ακόμα πολύ βαθιά. Και όμως! Δεν είναι και τόσο  στέρεο πάντως, όσο νομίζουμε.  Και δεν ομιλώ μόνο «ελληνικά»: Ελλάδα απροετοίμαστη μπροστά στο «αδιανόητο»!!!

Λόγος αντίστασης για την παραλογία των δοσιλόγων και παραλόγων

 Της Νίνας Γεωργιάδου από την Β΄ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου: ποιοι τούτοι που διαφεντεύουν και διαλύουν… Ποια είναι η δική μας πατρίδα …  για το μεγάλο ξεσηκωμό και τη μεγάλη ανατροπή

Τα «φαινόμενα Σήραγγος» ως μέθοδος για νίκη ενάντια στο ελληνικό χρέος και η Κυριακή του σπορέα

Μοιάζει ή δεν μοιάζει το ελληνικό χρέος απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους (ιδιωτικές τράπεζες, ΕΚΤ, ΕΕ και ΔΝΤ, ΗΠΑ, …) σαν ένα πολύ μεγάλο βουνό που οφείλουμε να διαβούμε  – αν όχι τα Ιμαλάϊα της Ασίας, τουλάχιστον τις Άλπεις της Ευρώπης;  Μοιάζει βεβαίως. Να γιατί η αμηχανία, οι σπασμωδικές αντιδράσεις, ο φόβος, το σιγοβράσιμο του κοινωνικού τσουκαλιού.

Τα Ιμαλάϊα και τις Άλπεις είναι δύσκολο να τις διαβεί κάποιος περνώντας από πάνω τους. Χρειάζεται ή να επιλέξει δρομίσκους 0τις χαράδρες  ανάμεσα στις οροσειρές ή να τις διαπεράσει με μεγάλες … σήραγγες.

Γιατί τέτοια καταιγίδα αντίδρασης για το Νέο Λύκειο;

Βγήκε στο φως της δημοσιότητας μέρος του σχεδίου αλλαγών του (κάπως ; )  Υπουργείου Παιδείας, Κατάρτισης και Θρησκευμάτων και υπήρξε ομοβροντία εναντίον του. Γιατί την πέφτουν ταυτόχρονα φιλόλογοι, χημικοί, βιολόγοι, θεολόγοι, πληροφορικοί; Για την πέφτουν ταυτόχρονα «συντηρητικοί» θεολόγοι και η εφημερίδα αυγή; Τι συμβαίνει άραγε;

Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε δυο μικρές προσεγγίσεις: Από τη μια να παρουσιάσουμε μικρά αποσπάσματα απ’ αυτό τον καταιγισμό των πρώτων αντιδράσεων και από την άλλη να κάνουμε τις πρώτες προσεγγίσεις για το τι περίπου σχεδιάζεται.

Η Παναγιά της Κέρτεζης ως ΜτΒ γιόρτασε μετά σαράντα χρόνια…

Όταν στην Παναγιά της Κέρτεζης – ομώνυμος λόφος, αφού εκεί υπήρχε σκήτη στο όνομα της Παναγιάς – κτίστηκε το ομώνυμο ξωκκλήσι ήμουν μικρό παιδί. Έχασα τότε για λόγους υγείας τη πρώτη και δεύτερη (μοναδικές) Λειτουργία.

Έκτοτε μια σειρά συγκυριών το άφησαν μόνο σε προσκυνητές και … κατσίκες. Πέρσι αιφνιδιαστικά έγινε μια Θ. Λειτουργία σε τυχαία μέρα, αλλά φέτος με κάθε εκκλησιολογική απλότητα λειτουργήθηκε από δεκάδες χριστιανούς κάθε ηλικίας στα εννιάμερα της Παναγίας (απόδοση της Κοίμησης της Παναγιάς).

Πολλά παιδιά – ντόπια και μη – και μερικοί γέροντες (3 άνω των 80) ανέβηκαν κυριολεκτικά με τα πόδια τα 5 δύσκολα χιλιόμετρα περνώντας μέσα από το πανέμορφο καστανόδασος.