Ταξικές διεκδικήσεις, κοινωνική δικαιοσύνη και προσωπική αγάπη

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Βιβλιοπαρουσίαση του «Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΣ ή ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ; Από το συμφέρον στην αγάπη» του Γεώργιου – Νεκτάριου Παναγιωτίδη, εκδ. « ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», ΑΘΗΝΑ 2018.

1. Εισαγωγικά

Σήμερα και πριν μισή ώρα εδώ κοντά μας ξεκίνησε μια παρόμοια εκδήλωση και αποτελεί όντως σύμπτωση με βάση τ’ ανθρώπινα δεδομένα! Ο ιστορικός ερευνητής και αναλυτής της Πάτρας Βασίλης Λάζαρης ομιλεί με ελεύθερη είσοδο για την «Χριστιανοσοσιαλιστική κίνηση στην Πάτρα στα τέλη του 19ου αιώνα»^[1]. Την κίνηση αυτή θ’ αναφέρουμε κριτικά προς το τέλος της παρουσίασης. Επομένως το ζήτημα που ανοίγει ο συγγραφέας είναι και πάλι επίκαιρο.

Έτσι στο σημείο αυτό θα ευχαριστήσω και δημόσια για την απεύθυνση σε μένα, ο οποίος τυχαίνει να έχω δύο διακριτές θεωρητικές και πρακτικές στάσεις στον λεγόμενο ευρύτερο «χριστιανοσοσιαλιστικό χώρο». Μία στη νεανική μου δεκάχρονη φάση και μία πολύχρονη στην επόμενη τριαντάχρονη, δηλαδή μέχρι σήμερα. Επομένως θα μου ήταν αδύνατον να αποφύγω και σημεία κριτικής, στην κατεύθυνση όμως που ανοίγει ο συγγραφέας.

2. Μια θεολογική θεμελίωση της κριτικής παρουσίασης

Συνέχεια →

 

Γιορτή Τριών Ιεραρχών 2014 με πολλά ερωτήματα – Ανοιχτή επιστολή στους Τρεις Ιεράρχες

Γιορτή Τριών Ιεραρχών 2014 με πολλά ερωτήματα

Ανοιχτή επιστολή στους Τρεις Ιεράρχες

Του Παναγιώτη Μπούρδαλα*

 «…Αυτός που αδίκησε φτωχό, και του πήρε το χωράφι, και κακώς ξεπέρασε τα όριά του, είτε έκλεψε, είτε τυράννησε, και πρόσθεσε κι άλλα σπίτια στην περιουσία του και χωράφια, αφαιρώντας τα από το διπλανό του, για να είναι ο μόνος κάτοικος στη γη και να μην φιλονικεί με κανέναν. Άλλος δε, που μόλυνε τη γη με τόκους και πλεονασμούς, συγκεντρώνοντας από εκεί που δεν έσπειρε και  θερίζοντας εκεί όπου δεν σκόρπισε, καλλιεργώντας όχι τη γη, αλλά την ανάγκη των φτωχών…».  

Γρηγόριος Θεολόγος**:

********

Αγαπητοί μας μαθητές, φίλοι συνάδελφοι, ενορίτες της Χαλανδρίτσας, αιδεσιμώτατε

Μετά την ομόθυμη απόφαση του Συλλόγου διδασκόντων του Γυμνασίου μας, δεν θα ήθελα σήμερα να μιλήσω με ένα συνηθισμένο τρόπο. Ζούμε στις μέρες μας σε όλη την ευρύτερη περιοχή, αλλά και στη χώρα μας, στην κοινωνία, στην Εκπαίδευση, στην Εκκλησία μια ευρεία ρευστοποίηση αξιών, αντιλήψεων, προσεγγίσεων, θεσμών, επιβίωσης, όπως και συσχετισμού δύναμης. Επομένως είναι ανάγκη να θέσουμε τα ζητήματα σε μια νέα βάση, την οποία βεβαίως οφείλουμε να αναζητήσουμε «εκ βαθέων» το συντομότερο. Γι’ αυτό σήμερα θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε, να απευθύνω ένα είδος ανοιχτής επιστολής στους ίδιους τους Τρεις Ιεράρχες, αν και δεν γνωρίζω αν θα μας απαντήσουν σύντομα…

*****

Σεβαστοί Ιεράρχες, αν και πέρασαν περίπου 17 αιώνες από την εποχή που ζήσατε και δράσατε με καίριο, δυναμικό και πρωτόγνωρο για μας τρόπο, οι άνθρωποι εντός και εκτός Εκκλησίας δεν σας αφήνουμε ακόμα ήσυχους. Μάλλον γιατί και σεις ποτέ δεν επιτρέψατε να είμαστε δήθεν, να παριστάνουμε τους χριστιανούς, να βλέπουμε τις θέσεις ευθύνης ως «καρέκλες», τις γνώσεις ως εργαλείο κυριαρχίας, το χρήμα ως μέσο υποταγής ανθρώπων και λαών.

Πολλοί σας αγάπησαν, οι μοχθηροί σας πίκραναν, οι εξουσιαστές προσπάθησαν να σας ποδηγετήσουν. Μα εσείς, ανυπόταχτοι έως θανάτου, δείχνατε ότι έρχεστε «από άλλον πλανήτη».

Το Ευαγγέλιο αποτελεί μήπως πολιτική πρόταση;

Ο γνωστός από το απώτερο παρελθόν πρώτος υποβολέας όντως είπε από στήθους και από καρδιάς, την Κυριακή που μας πέρασε στο γνωστό εκκλησάκι, ενδιαφέροντα, καίρια και αισιόδοξα πράγματα. Είπε όμως – «εν τη ρύμει του λόγου»; – και μια αρνητική πρόταση, η οποία έχει αναπαραχθεί από πολλά παλαιορθόδοξα, νεορθόδοξα, συντηρητικά, αλλά και  εκσυγχρονιστικά  ρεύματα που είτε πολιτικά προσπαθούν και να θεολογούν διακριτικά, είτε θεολογούν και πολιτικολογούν επίσης είτε απροκάλυπτα, είτε με κάλυψη: «Το ευαγγέλιο ΔΕΝ αποτελεί πολιτική πρόταση, αλλά πρόταση ήθους».

Η μέρα εκείνη, εκτός από Κυριακή της Ε΄ Νηστειών που προετοιμάζει ποιμαντικά τους πιστούς και «πιστούς» για την γνωστή πολιτική είσοδο προς την Πόλη των Ιεροσολύμωντου Ιησού ως «Μεσία» – «… ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται…» -, κατά σύμπτωση ήταν και αποφράς, ως 21^η Απριλίου. Γι’ αυτό ο ίδιος πρώτος υποβολέας «πέταξε» κάποια στιγμή αναφέροντας άλλο, αλλά όντως σχετικό αποστολικό χωρίο, «…νάτο εδώ το Πραξικόπημα…»!

Εκκλησία και Αριστερά ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό και το δεσποτισμό: Προσέγγιση 1η

Όταν ό άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής επιμένει στη σύζευξη θεωρίας και πράξης, πράξης και θεωρίας δεν ενδιαφερόταν μόνο για την εξέλιξη της προσωπικής αγιοσύνης. Το ίδιο και ο κοινός ευαγγελικός, πατερικός, οσιακός λόγος. Μα και η λαϊκή ορθόδοξη εκκλησιαστική συνείδηση.

Από την κάπως, κάποτε θεωρούμενη «αντίπερα» όχθη της αριστεράς (του μαρξιστικού κομμουνισμού ή και του αναρχισμού) τα ίδια διδάγματα. Πράξη με όσο γίνεται καλή θεωρητική ματιά και όχι θεωρίες του σαλονιού, του αστακού και των χρυσών…

Ταυτόχρονα σε ένα επιστημονικό συνέδριο είναι δυνατόν να απουσιάζουν τα πρόσωπα της διπλής πράξης, δηλ. Όσα βιώνουν την προσπάθεια της εκκλησιαστικής συνείδησης και ζωής και ταυτόχρονα την «αριστερή» προσωπική και συλλογική δράση; Και ανάποδα: Είναι δυνατόν να υπάρχει ολική εκκλησιαστική προσέγγιση μόνο με θεολόγους ακαδημαϊκούς και επισκόπους, όπου το σύνηθες – παρά κάποιες εξαιρέσεις – επικρατεί ο βυζαντινός και οθωμανικός δεσποτισμός; Γι’ αυτό ανησυχούμε σφόδρα…

Για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει «Μασωνία»…

Μετεκλογικό ερώτημα:

α) Για όσους συντηρητικούς μονόφθαλμους ιερωμένους (που οδηγούν σε βόθυνο) τυφλούς μέσα από τα ιερά της Ορθόδοξης Εκκλησίας με μετεμφυλιακά χαρακτηριστικά. Γνωρίζω πολλά που έγιναν στους νεοσυντηρητικούς θρησκευτικούς χριστιανικούς «κύκλους» που είχε αφετηρία μερικούς «δεσποτάδες», πολλούς εξαρτημένους ιερείς, θρησκευτικές παρα-εκκλησιαστικές οργανώσεις.

Γνωρίζετε τι σημαίνει το σήμα του Αντωνάκη σας που έκανε στους … έξω;

Για τον αναστοχασμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους σε video

εκδήλωση περιοδικού «Σύναξη»

Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος Εκκλησία «sui generis» – Θρησκευτικά για όλους

Νικ. Σηφουνάκης

Θαν. Παπαθανασίου

Στ. Ζουμπουλάκης

Ν. Αλιβιζάτος

ολόκληρη η εκδήλωση σε video:

50 κληρικοί σε καραντίνα, εκατοντάδες σε αμηχανία

Εμ, δεν πήγαινε φαίνεται άλλο. Οι κακομαθημένοι Προϊστάμενοι ιερών ναών όχι μόνο δεν ήθελαν τη διαφάνεια στα οικονομικά των ενοριών τους στην μητρόπολη Αθηνών των οποίων προΐσταται ως οικείος Μητροπολίτης, αλλά τόπαιξαν και ψευτόμαγκες: Αρνήθηκαν να κάνουν απολογισμό μέχρι τέλος Ιουνίου. Έτσι με μακροθυμία ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄, δηλαδή μετά από τρεις ολόκληρους μήνες πέρασε από την «αφωνία» στο «άστραμμα και βρόντημα»:

Με αφορμή το μόνο μοναστήρι: Ενδο-ορθόδοξα παιχνίδια και στη Σικελία

Το μοναδικό Ορθόδοξο Μοναστήρι στη Σικελία κινδυνεύει

ΕΠΕΙΓΟΝ!

Αναγνώστη μας  από τη Σικελία

Έκκλησις εις όλους τους ευσεβείς Ορθοδόξους Χριστιανούς δια να παραμείνει εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΟΝΗ του mandanici στη Σικελία!

Σημείωση: Πλούσιο φωτογραφικό υλικό στην  «Αποικία Ορεινών Μανιταριών»

Bivongi 18 Σεπεμβρίου 2009.

Ένας μεγάλος φίλος και υποστηρικτής της αποκαταστάσεως της Ορθόδοξου μοναστικής παρουσίας εις την Μεγάλη Ελλάδα και την Σικελία, ο Καθηγητής Mario Carpo πρώην Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Mandanci (που για χρόνια υπερασπίστηκε σθεναρά την ανάθεση της Ιεράς Μονής στους Ορθοδόξους), χθες μας ανακοίνωσε με ειλικρινή διάθεση και βαθιά θλίψη ότι είχε αποστείλει μήνυμα εις τους Πατέρας Ιωάννη Φέστα, νυν Αρχιερατικό Επίτροπο Σικελίας και εις τον προκάτοχό του πατέρα Νείλο Βατοπαιδινό, καλώντας τους να ενεργήσουν, με όλους τους δυνατούς τρόπους, για να διατηρηθεί ο προορισμός της Ιεράς Μονής του Mandanici για την Ορθόδοξον Εκκλησία εν όψει της βαρύνουσας αποφάσεως η οποία θα ληφθεί την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου από το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο θα κληθεί να αποφασίσει για την διαδικασία ενάρξεως ανάκλησης της αξιοπιστίας της Ελληνόφωνης Μητροπόλεως Ιταλίας σχετικά με την παραχώρισιν της Ιεράς Μονής.

Αδιόριστοι θεολόγοι και νεοθωμανικές αποσπάσεις μέχρι και στη θεσμική εκκλησία…

Αφορμή για το σημερινό ζέον ποστ, που ίσως στεναχωρήσει πολλούς και πολλές,  αποτέλεσε η ανακοίνωση σήμερα και «εκκλησιαστικών» αποσπάσεων, 47 εκπαιδευτικών (27+6+10+3+1) έναντι 72 περσινών μέχρι στιγμής, ανάμεσά τους βέβαια πολύ  γνωστών στο δημόσιο βίο, αλλά και προσωπικών φίλων (αυτό είναι μια άλλη παράμετρος). Βεβαίως στις περίπου 7.500 αποσπάσεις τέτοιου τύπου, τι είναι οι … 47;

Το δίλημμα μέγα: να συγχαρώ τις φίλες και φίλους ή να τους λυπήσω;

Η σημασία που θέλω να προσδώσω δεν είναι ποσοτική, αλλά ποιοτική, αξιακή.  Εξ αυτών λοιπόν οι 33 είναι θεολόγοι, υπάρχουν ιδιαιτερότητες, αλλά και μερικοί εξ αυτών ιερείς (αλήθεια αποσπώνται στην Μητρόπολή τους και παίρνουν «διπλό» μισθό;)

Και άλλα ακόμα ερωτήματα:

Ήταν επιτυχής η επίσκεψη της αγγλικανικής αντιπροσωπείας στην ελλαδική εκκλησία;

Εντάξει, συχνά «άλλα λέμε, άλλα εννοούμε και άλλα κάνουμε», έλεγε ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής. Μπορεί να ισχύει το ίδιο στην εκκλησιαστική θεσμική γλώσσα; Εάν ομιλούν κάποιοι θεσμικοί πολιτικά, τότε ναι, εάν ομιλούμε όμως εκκλησιολογικά, τότε όχι.

Η σημερινή ανακοίνωση της συνοδικής επιτροπής, ομιλεί περί επιτυχούς επίσκεψης:

«…Ολοκληρώθηκε επιτυχώς η επίσκεψη Αντιπροσωπείας της Αγγλικανικής Εκκλησίας στην Εκκλησία της Ελλάδος από 8-12 Μαΐου. Η Αντιπροσωπεία απαρτιζόταν από τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Λονδίνου κ. Richard, τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Μπέρμινχαμ κ. David, τον Γραμματέας των Οικουμενικών Σχέσεων της Αγγλικανικής Εκκλησίας π. Jonathan Goodall και τον εφημέριο της ενορίας της Αγγλικανικής Εκκλησίας των Αθηνών π. Malcolm Bradshaw…».

Η επιτυχία εξαρτάται από τους στόχους.