Ο Θεός ποδήλατο και ο Θεός νερό

Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό αργώ τις αναρτήσεις μου. Ο κύριος λόγος είμαι ο ίδιος, οι ασχολίες μου, οι προτεραιότητές μου, η πολλαπλή κρίση και οι αφορμές. Ευτυχώς να ‘ναι καλά το ρεύμα των δημιουργικών αναρχικών που πάντα έχουν ευφάνταστα συνθήματα. Βάζουν διλλήματα, ανοίγουν θέματα και προκαλούν την κάθε είδους ακηδεία μας.

Στο πανεπιστημιακό εκκλησάκι που λειτουργεί χωρίς πολλές φανφάρες μέσα στις ελιές του πανεπιστήμιου της Πάτρας ανέβηκε πριν λίγες μέρες το σύνθημα που αποτύπωσα φωτογραφικά (από το κινητό). Το σύνθημα αυτό βάζει διλληματικά και παράλληλα πολλά ζητήματα:

«Άνθρωπος χωρίς Θεό  ψάρι χωρίς ποδήλατο» (Α).

Τι θέλει να πει ο ποιητής (μάλλον νεαρός φοιτητής); Όπως τα ψάρια κολυμπούν μόνα τους, αυτόνομα, ζουν, περιοδεύουν, γεννοβολούν και μεγαλώνουν μέσα στο νερό χωρίς να έχουν ανάγκη από κανένα μηχάνημα-εξάρτημα, έτσι κι ο άνθρωπος. Δέχονται ως αξίωμα ότι στους θρησκευτικούς τύπους «ο Θεός τους» λειτουργεί ως μηχανικό μέσο, ως ποδήλατο και έτσι οι ίδιοι δεν έχουν μάθει να περπατούν στα (και με τα) «δικά τους πόδια».

Οι δήθεν: Η κυβέρνηση, οι δήμαρχοι, οι περιφερειάρχες και ο εθνάρχης Άνθιμος

Πάμε γι’ άλλα οριστικά. Όχι βέβαια γιατί ανατράπηκαν και άλλαξαν χέρια (που τύποις και στο φαίνεσθαι άλλαξαν) οι μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Πάτρα,   Γιάννενα, κλπ. Και αν παρέμειναν στα ίδια, αυτό έχει πολύ μικρή σημασία. Στις χθεσινές επαναληπτικές εκλογές είχαμε τη μεγαλύτερη αποχή στη μεταπολίτευση, χώρια τα άκυρα-λευκά. Πώς συνέβη αυτή και πως άλλαξαν κάμποσα χέρια   και γιατί;

Ταυτόχρονα η τεράστια αποχή φαίνεται να παγιώνεται. Έτσι η αποχή στις περιφέρειες πέρασε το 63,2 % (την προηγούμενη 39%), ενώ τα άκυρα – λευκά έφτασαν επί των ψηφισάντων κοντά στο 11,7%. Δηλαδή η ενεργητική αποχή πέρασε 68%!!! Παρόμοια στους δήμους (με μικρότερη πολιτική σημασία, όπου σε κάποιους οι αντίπαλοι πήραν και λιγότερους ψήφους από την προηγούμενη Κυριακή)[i] είχαμε αντίστοιχα αποχή 51,75% (την προηγούμενη 39%) και άκυρα-λευκά 7,65%, δηλαδή σύνολο πάνω από 55%.

8 Αλήθειες από την ΑΚ Θεσσαλονίκης για την δολοφονία στη Marfin

Το σχεδιασμένο έγκλημα στην Τράπεζα Marfin, ιδιοκτησίας Βγενόπουλου κλπ, δεν επρόκειτο ούτε ζήτημα άμυνας διαδηλωτών, ούτε καν στιγμιαίας οργής. Μπορεί να μη γνωρίζουμε ακόμα ποιοι «μπάχαλοι» ήταν οι φυσικοί αυτουργοί, γνωρίζουμε ποιοι ωφελήθηκαν και ποιοι «χαροποιήθηκαν»…

Εμείς γράψαμε αυθόρμητα και ολιστικά την ίδια μέρα εξοργισμένοι, όχι μόνο με τους φυσικούς αυτουργούς, αλλά και όλους αυτούς που οδηγούν το μονομερές «αυθόρμητο» των ελάχιστων σε σχεδόν προδιαγεγραμμένους σκοτεινούς ατραπούς…

Όχι ότι δεν μπορούμε να προσθέσουμε πράγματα που αφορούν το «σύστημα», αλλά και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να οριοθετήσουν και καλώς τη στάση τους και τις θέσεις τους. Οι καιροί που έρχονται το επιβάλλουν… Γιατί άλλο βία και άλλο δολοφονία…

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε – και σας προτείνουμε να διαβάσετε – την σπουδαία ανακοίνωση ΑΚ Θεσσαλονίκης … πατώντας ένα απλό κλικ…

Κρίση, φορολογία, μοναστήρια, αστικό κράτος και πολίτες…

Θα επιμείνω ότι υπάρχουν τρεις τουλάχιστον τρόποι να διαβάσει κανείς την αρνητική απάντηση της κυβέρνησης να συναντήσει την αγιορείτικη αντιπροσωπεία της σαρανταμελούς διπλής συνάξεως του Αγίου Όρους. Η αρνητική απάντηση της κυβέρνησης δεν αποτελεί καλό οιωνό, αλλά το εάν επικοινωνιακά κερδίσει θα εξαρτηθεί και από τη δημόσια έκθεση των απόψεων και προτάσεων των συλλογικών θεσμικών υποκειμένων της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Της αγιορείτικης διοίκησης εν προκειμένω)…

Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται χθες 12-12-2009 στη romfea.gr: «…Η σαρανταμελής Διπλή Σύναξη των Ηγουμένων και των Αντιπροσώπων των 20 Μονών του Άθω (ΕΔΙΣ) που συνεδρίασε εκτάκτως στις Καρυές είχε αποφασίσει ομόφωνα στις 17.11.2009 τη συγκρότηση επιτροπής που θα συναντηθεί με τους συναρμόδιους υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, προκειμένου να ζητήσει την εξαίρεση των Αγιορείτικων Μονών από τον φόρο ακίνητης περιουσίας και το Ε.Τ.Α.Κ…».

Οι τρεις επόψεις:

Το εμβόλιο που μετρά τη σύνεση της ελευθερίας

Δυο ποστ με σιγουρεύουν ακόμα και τώρα που παίζεται η έξαρση στα … ΜΜΕ. Με αποθαρρύνουν δηλαδή για να εμβολιαστώ… Το επιχείρημα της «κοινωνικής ευθύνης» δεν  πείθει.

Ορίστε δυο ακόμα τρανταχτά τεκμήρια:

Από τα σκάνδαλα στο κλείσιμο της Βουλής και της μεταπολίτευσης!

Από μια άποψη το κλείσιμο της Βουλής εκφράζει το τέλος της αντιπροσωπευτικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας σε επίπεδο θεωρητικό, αλλά όχι πρακτικό. Αν ζούσαμε πριν το 1967 αυτό το κλείσιμο οδηγούσε σε στρατιωτικό πραξικόπημα με μεγάλες πιθανότητες. Μεγάλη δεξιά!!!

Σήμερα οδηγεί, παρά τις όποιες αντιδράσεις, σε κατακερματισμό του πολιτικού συστήματος, σε αύξηση της πολιτικής δύναμης των … μπαχαλάκηδων, της ασφάλειας, των διαρρηκτών, αλλά και ν’ ανοίξει νέους σημαντικούς πολιτικούς  δρόμους βάσης:

Μια όντως ρηξικέλευθη εκπαιδευτική εφημερίδα στην Πάτρα

Μια εφημερίδα που στηρίζεται πολιτικο-συνδικαλιστικά από συγκεκριμένο χώρο (χώρο της αυτονομίας και αντικαπιταλιστικής εκπαιδευτικής οπτικής), όπου το συνδικαλιστικό βρίσκεται στην περιφέρεια και το εκπαιδευτικό στο κέντρο.

Ενώ ο εκπαιδευτικός «θεσμικός διάλογος» ήδη βουλιάζει παλιά γνωστά  βαλτόνερα: Αλλαγές στη βαθμολογία εισαγωγής στα ΑΕΙ, η «Περιοδική έκδοση για την εκπαίδευση», με τίτλο «Ρωγμές και Παρεμβάσεις» στην Πάτρα τα ταράζει!!! Για να δείτε τα περιεχόμενα, το γιατί και πως της έκδοσης και για να κατεβάσετε σε  μορφή pdf το 1^ο φύλλο της Β΄ περιόδου μπείτε εδώ:  Από τις «Ρωγμές» στις «Ρωγμές και Παρεμβάσεις»

Μοναχισμός είναι αποταγή του κόσμου και των πραγμάτων του κόσμου…

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Η Ιερά Μονή μας, ανταποκρινόμενη στο επίμονο αίτημα πολλών προσκυνητών και αναλογιζόμενη την πονηρία των καιρών, λύει προς στιγμήν τη σιωπή της και προβαίνει στις ακόλουθες γενικές εκτιμήσεις, με αφορμή τον σκανδαλισμό που για πολύ καιρό ταλανίζει τις συνειδήσεις του κόσμου εξαιτίας του θορύβου που δημιουργήθηκε στα ΜΜΕ για δραστηριότητες μοναχών Αγιορειτικού καθιδρύματος. Σήμερα που η καπηλεία θεσμών, αρχών και αξιών αποτελεί προϋπόθεση κοινωνικής ανόδου και καταξίωσης, με θλίψη συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να μιλάμε για όσα κάποτε ήταν αυτονόητα.

1. Μοναχισμός είναι αποταγή του κόσμου και των πραγμάτων του κόσμου, γι’ αυτό και μία από τις μοναστικές υποσχέσεις είναι η ακτημοσύνη. Όπου και  να βρίσκεται ο μοναχός, οφείλει να καλλιεργεί μέσα του τη συνείδηση ότι δεν κατέχει τίποτε, ότι δεν κατέχεται από τίποτε, και ότι κάθε ατομική ιδιοκτησία αποτελεί σοβαρό παράπτωμα. Κοινοβιάτης μοναχός και ατομικός τραπεζικός λογαριασμός προς ιδίαν χρήση αποτελεί αντίφαση στους όρους και στην ουσία.

Το μοντέλο των επαναστατών σε εισαγωγικά έχει συντριβεί

Ο αντιεξουσιαστής Επαμεινώνδας Σκυφτούλης σε μια απρόσμενη συνέντευξη επιτίθεται σε «επαναστάτες» και «πρωτοπορίες». Συνέντευξη στο Σταύρο Θεοδωράκη στα ΝΕΑ τον περασμένο…  Νοέμβρη…

Είχα να τον δω χρόνια. Ίσως και πάνω από μια δεκαετία. Προχωρούσε στην πλατεία κοιτώντας με αυστηρότητα δύο μεθυσμένους που έκαναν πλάκα σπάζοντας μπουκάλια μπίρας. «Παιδιά τέλειωσε», τους είπε και αυτοί, σαν να τον άκουσαν, σηκώθηκαν κι έφυγαν προς τη Στουρνάρη. Ίσως να ήταν τυχαίο και να ήταν η ώρα τους να φύγουν για τα σπίτια τους. Εγώ το είδα πάντως ως σεβασμό. Άλλωστε, το όνομά του «ακουγόταν» πάντα στην πλατεία. «Επαμεινώνδας Σκυφτούλης», για τους φίλους του «Νώντας». «Γνωστός άγνωστος» για τρεις δεκαετίες – δεν ξέρω καν αν έχει βγει πια από τη λίστα – «επισκέπτης» του Κορυδαλλού στα χρόνια του ΄90, «ύποπτος για ΕΛΑ» και μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη της 17Ν.

«ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ» και «ΕΤΕΡΟΝΟΜΙΑ» της κοινωνίας

Του Γιάννη – Portaaurea

Αυτονομία σημαίνει η πολιτική κοινότητα όχι απλώς να θέτει τους νόμους της στον εαυτό της, όχι απλώς να μπορεί να το κάνει – δίχως εξωτερικές επεμβάσεις – αυτό, αλλά και να γνωρίζει ότι είναι η ίδια, εκείνη τη στιγμή, η οποία θεσπίζει τους νόμους αυτούς. Όχι ο Θεός, η Φύση, οι Πρόγονοι. Τέτοιο πράγμα δεν υπήρξε ποτέ βέβαια. Ούτε στην αρχαία Αθήνα. Διότι εκεί έλεγαν «έδοξε τω Δήμω» κ.λπ., ωστόσο προηγείτο η ρητή υπενθύμιση ότι κύριοι της πόλης είναι οι θεοί και οι ήρωές της.

Η σοφιστική άποψη ότι η πόλη ανήκει στους άντρες της (ή είναι αυτοί) δεν επικράτησε. Αποσιωπάται (λ.χ. από τον Καστοριάδη·

τις ίδιες απόψεις υποστηρίζει άκριτα ο Τ. Φωτόπουλος, όταν ισχυρίζεται ότι «η  πίστη ήταν προσωπική υπόθεση για τους Έλληνες που δεν αφορούσε ούτε την κοινότητα ούτε την πολιτεία»)

ότι οι σοφιστές διώχτηκαν άγρια και αποτελεσματικότατα από τους αρχαίους Αθηναίους αμεσοδημοκράτες βάσει αμεσοδημοκρατικών ψηφισμάτων· άρα δεν γίνεται να ήταν ευρέως ή επισήμως αποδεκτή η πλήρης αυτονομία ή ο δικός τους ορισμός της πόλεως.