Ανοικτή επιστολή στο Νίκο Τεμπονέρα 2020

Ανοικτή επιστολή στο Νίκο Τεμπονέρα 2020

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνάδελφε Νίκο Τεμπονέρα, αγαπητέ μας Νίκο

Νάμαστε πάλι απόψε εδώ στο χώρο που σημάδεψες πριν τρεις περίπου δεκαετίες, στις 9 Γενάρη 1991, ενώνοντας σχολείο και εκπαιδευτικό κίνημα, καθηγητές και μαθητές σε άλλου είδους μάθημα: Αυτό της κοινωνικής γνώσης στο πεδίο των συλλογικών αγώνων. Δεν ήθελες να γίνεις «λαϊκός ήρωας», αλλά να συνεχίσεις να είσαι εκπαιδευτικός μαζί με το σωματείο σου, την Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, κι ας μην ήσουν εκλεγμένος στο ΔΣ της. Έτρεξες μαζί με τα περισσότερα μέλη του κι έφτασες άοπλος από το Παράρτημα, την τότε έδρα του σωματείου, μέχρις εδώ να στηρίξεις τους αγωνιζόμενους μαθητές απέναντι σε οργανωμένους τραμπούκους που επιτίθονταν με λοστάρια και όχι μόνο.

Έπεσες νεκρός κτυπημένος με λοστό στο κεφάλι από το στέλεχος της τότε ΟΝΝΕΔ Γ. Καλαμπόκα, μετά από εισβολή ομάδας ροπαλοφόρων τραμπούκων μέσα σ’ αυτό το σχολικό συγκρότημα -τότε 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας-, που τελούσε υπό μαθητική κατάληψη, όπως εκατοντάδες σχολεία στην επικράτεια. Ναι καταλήψεις πολύ μεγάλης κλίμακας και χρόνου, κι όχι «δυσλειτουργίες» όπως προσπαθούν να τις ονομάσουν οι εκσυγχρονιστές των τελευταίων ετών με τις αλλαγές όρων.

Το όνομά σου Νίκο μας έγινε σύμβολο του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των καθηγητών, των μαθητών, των φοιτητών, της σπουδάζουσας νεολαίας. Γιατί εσύ, όχι μόνο στάθηκες στη πρώτη γραμμή του αγώνα συνεπής με τη πολιτική-συνδικαλιστική σου αντίληψη, σταθερός στο συλλογικό σου αξιακό σύστημα, αλλά και άοπλος αιματοβαμμένος μάρτυρας της παιδείας και του ευρύτερου εκπαιδευτικού κινήματος.

Νίκο μας,

Ο 21^ος αι., όπως και τα τελευταία χρόνια του 20^ου, διαπνέεται από μία παγκόσμια προσπάθεια να καθιερωθεί ένας «νέος τύπος ανθρώπου». Για όσους βλέπουν χωρίς μυωπικά γιαλιά, ο «νέος τύπος ανθρώπου» που προβάλλεται από της δυνάμεις της αγοράς, τους «δυνατούς» της εποχής μας, είναι ο «εξατομικευμένος άνθρωπος».

Σελίδες: 1 2

Γιορτή Τριών Ιεραρχών 2014 με πολλά ερωτήματα – Ανοιχτή επιστολή στους Τρεις Ιεράρχες

Γιορτή Τριών Ιεραρχών 2014 με πολλά ερωτήματα

Ανοιχτή επιστολή στους Τρεις Ιεράρχες

Του Παναγιώτη Μπούρδαλα*

 «…Αυτός που αδίκησε φτωχό, και του πήρε το χωράφι, και κακώς ξεπέρασε τα όριά του, είτε έκλεψε, είτε τυράννησε, και πρόσθεσε κι άλλα σπίτια στην περιουσία του και χωράφια, αφαιρώντας τα από το διπλανό του, για να είναι ο μόνος κάτοικος στη γη και να μην φιλονικεί με κανέναν. Άλλος δε, που μόλυνε τη γη με τόκους και πλεονασμούς, συγκεντρώνοντας από εκεί που δεν έσπειρε και  θερίζοντας εκεί όπου δεν σκόρπισε, καλλιεργώντας όχι τη γη, αλλά την ανάγκη των φτωχών…».  

Γρηγόριος Θεολόγος**:

********

Αγαπητοί μας μαθητές, φίλοι συνάδελφοι, ενορίτες της Χαλανδρίτσας, αιδεσιμώτατε

Μετά την ομόθυμη απόφαση του Συλλόγου διδασκόντων του Γυμνασίου μας, δεν θα ήθελα σήμερα να μιλήσω με ένα συνηθισμένο τρόπο. Ζούμε στις μέρες μας σε όλη την ευρύτερη περιοχή, αλλά και στη χώρα μας, στην κοινωνία, στην Εκπαίδευση, στην Εκκλησία μια ευρεία ρευστοποίηση αξιών, αντιλήψεων, προσεγγίσεων, θεσμών, επιβίωσης, όπως και συσχετισμού δύναμης. Επομένως είναι ανάγκη να θέσουμε τα ζητήματα σε μια νέα βάση, την οποία βεβαίως οφείλουμε να αναζητήσουμε «εκ βαθέων» το συντομότερο. Γι’ αυτό σήμερα θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε, να απευθύνω ένα είδος ανοιχτής επιστολής στους ίδιους τους Τρεις Ιεράρχες, αν και δεν γνωρίζω αν θα μας απαντήσουν σύντομα…

*****

Σεβαστοί Ιεράρχες, αν και πέρασαν περίπου 17 αιώνες από την εποχή που ζήσατε και δράσατε με καίριο, δυναμικό και πρωτόγνωρο για μας τρόπο, οι άνθρωποι εντός και εκτός Εκκλησίας δεν σας αφήνουμε ακόμα ήσυχους. Μάλλον γιατί και σεις ποτέ δεν επιτρέψατε να είμαστε δήθεν, να παριστάνουμε τους χριστιανούς, να βλέπουμε τις θέσεις ευθύνης ως «καρέκλες», τις γνώσεις ως εργαλείο κυριαρχίας, το χρήμα ως μέσο υποταγής ανθρώπων και λαών.

Πολλοί σας αγάπησαν, οι μοχθηροί σας πίκραναν, οι εξουσιαστές προσπάθησαν να σας ποδηγετήσουν. Μα εσείς, ανυπόταχτοι έως θανάτου, δείχνατε ότι έρχεστε «από άλλον πλανήτη».

Οι Τρεις Ιεράρχες «στα αζήτητα» (;) μιας γιορτής (;) για την Παιδεία

Του Χριστόφορου Γ. Παπασωτηρόπουλου*

Έπρεπε να μιλήσω για τους Τρεις Ιεράρχες, όμως είχα κουραστεί ν’ ακούω μεγάλες κουβέντες και να μιλώ για ανθρώπους άγιους, πανάκριβους, ανεκτίμητους σαν να διαφημίζω ένα προϊόν στο ραδιόφωνο. Είναι κι η εποχή που πάσχει από πολυλογία, κι έτσι βάλθηκα να περπατώ στα σοκάκια της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, με προσοχή να μη χαθώ και με σκοπό να φτάσω στην πλατεία, στο ξέφωτο της παρουσίας των Αγίων, που και σήμερα τιμά η παιδεία μας – Του Μεγάλου Βασιλείου, του Ιερού Χρυσοστόμου, του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου – και να ψηλαφίσω τη σχέση τους με τον σημερινό μας βίο.

Η υπολοιπη (χθεσινή) Ομιλία στην ΑΠΟΙΚΙΑ μας….

Τι είναι ο άνθρωπος; Ομιλία π. Νικόλαου Λουδοβίκου

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος είναι καθηγητής της Ανωτάτης Εκκλ/κής Σχολής Θεσσαλονίκης και στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Cambridge (Πτυχιούχος Θεολογίας, Ψυχολογίας, Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής).

Μπορείτε να την ακούσετε άμεσα από την πηγή (Τρίτη, 30 Μαρτίου 2010), στη διεύθυνση:  http://apantaortodoxias.blogspot.com/2010/03/blog-post_5477.htm

Για να την κατεβάσετε στον υπολογιστή σας πατήστε τη διεύθυνση:  video-play.mp4?contentId=dc87e59c20a1d41b&type=video%2Fmp4

Doping στην ελληνική κολύμβηση: «Ύπτιo» και «Ελεύθερo» πρωταθλητών.

Τα σκάνδαλα doping και με την «υπόθεση Δρυμωνάκου» στο «ελλαδιστάν», αλλά και παγκοσμίως σπάνε με πολύ κρότο. Δεν γνωρίζω πόσο είναι αληθινή. Φέρεται με γραπτή του δήλωση σε δημοσιεύματα, όπως: «…ο Γιάννης Δρυμωνάκος έβαλε άδοξα τέλος στην καριέρα του. Ύστερα από το δεύτερο θετικό δείγμα στην υπόθεση ντόπινγκ ο Έλληνας κολυμβητής, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, τονίζοντας όμως «ότι ουδέποτε εν γνώσει του έλαβε ή διανοήθηκε να λάβει απαγορευμένες ουσίες».

Δείτε εδώ το επίπεδο δύο πρωταθλητών κολύμβησης εν έτει 2002. Ανάμεσά τους ο εν λόγω πρωταθλητής, που σταματάει τον πρωταθλητισμό μετά το σκάνδαλο αυτού του μήνα. Είτε ως σκάνδαλο doping, είτε ως φερόμενο σκάνδαλο. Ούτως ή άλλως λοιπόν, σκάνδαλο είναι. Πιο κάτω στην ιστοσελίδα μια πρωταθλήτρια – η Μαρία Δακουτρού – που τελικά εν έτει 2007 φαίνεται να μην «αντέχει» στον ανελέητο πρωταθλητισμό, για τον ακριβώς αντίθετο λόγο!!!

Γιατί όμως φέρεται ο υπερπρωταθλητής (μας) να παραιτείται από το «άθλημα»;

Ο ανταγωνισμός στην εκπαίδευση του σήμερα

Το ερώτημα τέθηκε: γιατί τα παιδιά λοιπόν μαζικά στρέφονται στο ντόπινγκ; Νομίζω ότι είναι δύσκολο να απαντηθεί, ούτε εγώ θα μπορέσω φυσικά να το απαντήσω, απλώς ίσως μπορέσω να φωτίσω κάποιες άλλες πλευρές. Πάντως οι απαντήσεις είναι ήδη φαλκιδεμένες από τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε ο προηγούμενος ομιλητής. (ΣΣ Εσπερίδα για φαρμακοδιέγερση). Όταν υπάρχουν τόσο μεγάλα ποσοστά παιδιών που απαντούν «δεν με ενδιαφέρει αν με πιάσουν ή δεν με πιάσουν, αρκεί να γίνω ο πρώτος», τα πράγματα όπως καταλαβαίνετε έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολα.

Το θέμα για το οποίο θα ήθελα να πω δυο λόγια, είναι ο ανταγωνισμός μέσα στο σχολείο. Κάνοντας όμως μια αρχική διαπίστωση. Όλοι εμείς που είμαστε εδώ έχουμε ζήσει ένα σχολείο που είχε και αυτό ανταγωνισμό.

Βέβαια, όσο πιο παλιοί είμαστε, τόσο μέσα σε αυτό το σχολείο είχαμε δει και άλλα στοιχεία εκτός από τον ανταγωνισμό. Είχαμε δει στοιχεία αλληλεγγύης, είχαμε δει στοιχεία συνεργατικότητας. Τώρα πλέον νομίζω ότι αυτά τα στοιχεία έχουν εξαλειφθεί.

Η ελευθερία στην ορθόδοξη πνευματική ζωή

ΟΜΙΛΙΑ π. Νικόλαου Λουδοβίκου 15-03-2008 στη Διακίδειο σχολή Πατρών

Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, κύριε αντινομάρχα, κύριε βουλευτά, κύριε κοσμήτορα, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ευχαριστώ για την ωραία σας πρόσκληση, για την όμορφη αυτή σύναξη, ευχαριστώ την κυρία Κωτσάκη η οποία εκ των προτέρων απήντησε αυτά τα οποία δεν ξέρω αν θα καταφέρω να πω και ευχαριστώ για το ότι η σύναξη αυτή είναι αφιερωμένη επίσης σε ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό θέμα, σαν κι αυτό της ελευθερίας.

Υποθέτω, υπέθεσα ότι αυτή θα ήταν μια σύναξη κυρίως θεολόγων. Βεβαίως η θεολογία δεν είναι μια πολυτέλεια, δεν είναι η θεολογία δηλαδή κάτι το οποίο αφορά μόνον τους θεολόγους. Η θεολογία είναι μια ουσιώδης διάσταση του ανθρώπινου είναι, είναι ουσιωδώς θεολογικό το ανθρώπινο ον. Και υπό αυτήν την έννοια δεν υπάρχει ένας τρόπος για να μην θεωρήσουμε την θεολογία βαθιά ανθρωπολογική.

Η Χρήση και εξάρτηση των παιδιών από τα κινητά τηλέφωνα – Ομιλία

Η υπόθεση της εξάρτησης των παιδιών από τα κινητά τηλέφωνα είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία με απρόσμενα στοιχεία στη δημόσια συζήτηση. Νέες πλευρές επιπτώσεων από τη χρήση και παράχρηση, ειδικά στα παιδιά επισημαίνονται. Και δεν αφορούν μόνο ζητήματα υγείας…

Τα θετικά της τεχνολογίας είναι αυτονόητα. Τα αρνητικά δυστυχώς σ’ αυτό το πολιτισμό, όσο δεν κάνουμε πρόληψη, τα βρίσκουμε στο δρόμο αργότερα. Μια σειρά τέτοιων επιπτώσεων (άλλων πολύ πιθανών και άλλων βέβαιων) και με προσέγγιση κατά το δυνατόν πολύπλευρη, αναπτύσσεται στην ομιλία που σας παραθέτουμε.

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε από τον Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα (καθηγητή φυσικής στη β/βάθμια εκπαίδευση και πτ. θεολογίας) στο Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ν. Αγ. Βαρβάρας Πατρών στις 18-02-2008. Προλογίζει ο Προϊστάμενος του Ι. Ν. π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας.

Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Λύχνος Πατρών.

Οι συναντήσεις μικρής κλίμακας ζωντανεύουν!

Αυτή τη περίοδο που το συλλογικό φαίνεται να μειώνεται, η ζωή αποδεικνύει το αντίθετο, αλλά σε άλλες κλίμακες. Δεν αναφέρομαι μόνο στα κινηματικά ξεσπάσματα με αφορμή μεγάλα διακυβεύματα, όπως εκπαιδευτικό, ασφαλιστικό, κλπ.

Αναφέρομαι και σε μικρότερες συναντήσεις εκδηλώσεων. Σ αυτές χρειάζεται πάντα μια φρεσκάδα. Η Τέχνη σ’ αυτό πάντα βοηθάει. Σας παρουσιάζω λοιπόν μερικές από συναντήσεις που θα γίνουν αυτό το καιρό στη Δυτική Ελλάδα. Μερικές – ελάχιστες – ήδη πραγματοποιήθηκαν.

Η πρώτη που παρουσιάζω, έγινε αργά χθες το βράδυ και είχε τεράστια επιτυχία. Οι υπόλοιπες αναμένονται… Και πρόκειται για πολλές και πολυποίκιλες…

Η τραγική μορφή του καρνάβαλου και η υποκρισία μας.

Αν από τη προηγούμενη Κυριακή απολαύσαμε τον Κωστή Μπαστιά, σήμερα θα ταξιδέψουμε μακριά με τον κυρό γέροντα Χαλκηδόνας Μελίτωνα. Τελειώνει η τυρινή βδομάδα, έρχεται η καθαρή, ως αρχή της ορθόδοξης εκκλησιαστικής σαρακοστής.

Στα κοσμικά και συνεχώς μεταβαλλόμενα πράγματα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πορεία «αργεντινοποίησης» της ελλαδίτσας μας, με ασφαλιστικά μέτρα μιας άγριας λεηλασίας της ασφάλισης και σύνταξης από έναν άναρχο καπιταλισμό και μια πορεία πιέσεων στα νέα γεωπολιτικά παιχνίδια των υπερδυνάμεων (ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία, Τουρκία, κλπ) στα Βαλκάνια, Κυπρο κλπ.

Στα εκκλησιαστικά και εσωτερικά συνεχώς επαναλαμβανόμενα πνευματικά προβλήματα έχουμε μια νέα ευκαιρία να κοιταχτούμε στο καθρέπτη.

Σ’ αυτό το κοίταγμα σήμερα ως πυροκροτητής ας χρησιμεύσει ένα προφητικό κείμενο της 08-03-1970. Πριν 38 χρόνια ακριβώς!