Εξανάστησον!!!

 

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ν’ αφήσω θέλω σκέψεις

πίσω μου,

τα όνειρα, πάνω απ’ τα μαύρα σύννεφα,

ισχύς εγγύς πάλι, φρέσκο εφόδιο.

***

Ν’ αδράξω σφικτά λέξεις,

στη χούφτα μου,

ζωής, τα νέφη απ’ τα σκιώδη κάτεργα,

άνυδρα, αποπνικτικό εμπόδιο.

***

Πασχίζω ν’ απλώσω σχέδια

για της ζωής το μέλλον,

στην ώρα όμως προληπτική λογοκρισία

στριφνή, στυγνή και γλυφή σιμά.

***

Στάση ανάσας και λογισμών

το παρελθόν μου,

δεινή κι η ακατάληπτη αγνή λαγνεία

με σπρώχνει σε νέο Γολγοθά.

***

Οι λυγμοί της έσω πόρνης

εντός και επί τα αυτά,

ως πουλιών πρόωρα κελαηδίσματα

μιας ανοιξιάτικης καινής Έγερσης.

***

Οι χαρές ωραίας πολυφίλης

εδώ και τώρα, πάραυτα,

ως γεύση δέντρου γόνιμου καρπίσματα

της ενδεκάτης εαρινής Ανάστασης.

*

Πάτρα, Μ. Δευτέρα- Μ. Τρίτη, 14-15_04-2014