Εξανάστησον!!!
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Ν’ αφήσω θέλω σκέψεις
πίσω μου,
τα όνειρα, πάνω απ’ τα μαύρα σύννεφα,
ισχύς εγγύς πάλι, φρέσκο εφόδιο.
***
Ν’ αδράξω σφικτά λέξεις,
στη χούφτα μου,
ζωής, τα νέφη απ’ τα σκιώδη κάτεργα,
άνυδρα, αποπνικτικό εμπόδιο.
***
Πασχίζω ν’ απλώσω σχέδια
για της ζωής το μέλλον,
στην ώρα όμως προληπτική λογοκρισία
στριφνή, στυγνή και γλυφή σιμά.
***
Στάση ανάσας και λογισμών
το παρελθόν μου,
δεινή κι η ακατάληπτη αγνή λαγνεία
με σπρώχνει σε νέο Γολγοθά.
***
Οι λυγμοί της έσω πόρνης
εντός και επί τα αυτά,
ως πουλιών πρόωρα κελαηδίσματα
μιας ανοιξιάτικης καινής Έγερσης.
***
Οι χαρές ωραίας πολυφίλης
εδώ και τώρα, πάραυτα,
ως γεύση δέντρου γόνιμου καρπίσματα
της ενδεκάτης εαρινής Ανάστασης.
*
Πάτρα, Μ. Δευτέρα- Μ. Τρίτη, 14-15_04-2014
Filed under: Ορθόδοξη Ζωή,Π. Μπούρδαλας,Πασχάλια Μηνύματα,Ποίηση |
Σχολιάστε