Η βίαιη εξέγερση της τελευταίας εβδομάδας που ακολούθησε την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη (Γρηγορόπουλου) δίχασε τα σπίτια, την ελληνική κοινωνία, τα συνδικάτα και τα πολιτικά κόμματα. Στο διαδίκτυο τα σχετικά ποστ και οι συζητήσεις έχουν φουντώσει, όπως και στα ΜΜΕ. Δεν είναι επομένως τυχαίο κάποια σχόλια να έχουν και ακραίες εκφράσεις και σ’ αυτό το ποστ.
Θεωρώ ότι είναι η ώρα να γίνουν οι πρώτες νύξεις για το ζήτημα της βίας με αφορμή τη στάση του Ιησού Χριστού, η οποία αποτελεί τον «υπογραμμό» στην πορεία «κάθαρσης, φωτισμού και θέωσης» στο βίο και πολιτεία των πιστών, αλλά και το «κριτήριο» για την ανάγνωση, αποκωδικοποίηση, αιτιολόγηση και ερμηνεία των κοινωνικών συγκρούσεων.
Δυστυχώς πολλοί δεν κατανοούν ότι η δημιουργία του αστοχριστιανισμού, που συχνά μετατρέπεται σε καθεστωτικό, αλλοιώνει το περιεχόμενο της Πίστης, αλλοιώνει επομένως και τη δυνατότητα κάθαρσης και αφήνει το πεδίο ανοικτό να ασκούν τις ελπιδοφόρες «κραυγές», όχι οι αγιασμένες καρδιές, αλλά οι πέτρινες[i]!
Η στάση του Ιησού απέναντι στη κοινωνική βία χαρακτηρίζεται κυρίως από τρία γεγονότα, στα οποία συμμετείχε με τρεις διαφορετικούς τρόπους και τα οποία έχουν εσωτερική συνοχή.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι η βία είναι αποδεκτή στην Εκκλησία μόνο ενάντια στην ανθρώπινη φύση – θέληση (ασκητική[ii] που στηρίζεται στην σαρανταήμερη άσκηση του Ιησού) ή σε απρόσωπα αντικείμενα – σύμβολα που ως θέλγητρα διασπούν τις ανθρώπινες σχέσεις[iii] (π.χ. εμπορεύματα, χρήματα). Αντίθετα θεωρείται αστοχία η άσκηση βίας στα άλλα πρόσωπα και μάλιστα με αφαίρεση ζωής. Έτσι λοιπόν έχουμε για την κοινωνική βία τρία σημαντικά ευαγγελικά γεγονότα από τον Ιησού:
Α) Η στάση Του απέναντι στην ομαδική προσπάθεια λιθοβολισμού της «μοιχαλίδος», όπου μπήκε ανάμεσα στην «αμαρτωλή» και στους «εξεγερμένους»[iv]. Η άσκηση δηλαδή του πλήθους σε προσωπική βία έχει όρια και κριτήρια. Στη φάση αυτή ο Ιησούς τα έθεσε και τα αποδέχτηκε το πλήθος.
Β) Στη φοβερά βίαιη (και δυσερμήνευτη στους συντηρητικούς κομφορμιστές κάθε εποχής) συμπεριφορά Του μέσα στο Ναό (του Σολομώντα) απέναντι κυρίως στους «εμπορευματικούς και χρηματιστικούς στόχους».[v]
Εδώ ο Ιησούς γκρέμισε με φραγγέλιο (ειδικό μαστίγιο) όλο το εμπορευματικό υλικό, τα χρήματα, τους πάγκους, έδιωξε τα ζώα, αλλά δεν αναφέρεται για άσκηση ιδιαίτερης προσωπικής βίας απέναντι στα υποκείμενα, πλην της εξώθησης έξω από το ναό.
Παρ’ όλα αυτά η αγανάκτηση και οργή εναντίον του είναι ξεκάθαρη. Και εδώ δεν έχουμε κοινωνικό ξέσπασμα, αλλά ενός μόνο υποκειμένου (του Υιού του ανθρώπου), αφού όμως προηγουμένως υπήρξε η θριαμβευτική Του «άνοδος – είσοδος στην Ιερουσαλήμ» πάνω στο «πολεμικό» ζώο της περιοχής (πώλος όνου) και τα «ωσσανά» νεολαίας και λαού…
Αυτό αποτέλεσε τη σταγόνα, που ξεχείλησε το ποτήρι της φθονερής ψυχής των εχθρών Του, οδηγώντας σε απόφαση αυτό το «σκυλολόϊ» για να τον «ξεπαστρέψουν», αφού τους χάλασε τη «σούπα». Η αντίστροφη πορεία για την σταύρωση του Ιησού είχε ήδη ξεκινήσει. Είναι άξιο όμως να σημειωθεί ότι ο Ιησούς αποφάσισε να το κάνει όχι στην αρχή της δημόσιας δράσης του, αλλά αφού είχε περάσει μια γεμάτη τριετία με ξεχωριστή στάση, έργα και διδασκαλίες.
Γ) Στον τρόπο που δέχτηκε την πιο βίαιη και ταυτόχρονα άδικη συμπεριφορά, τόσο από τις δυο μορφές εξουσίας (κυρίαρχη ρωμαϊκή και ντόπια ιουδαϊκή υποτελή), όσο και από τον εξεγερμένο όχλο, που κατέληξε σε ατιμωτικό – σταυρικό θάνατο.
Εδώ βέβαια έχουμε μια συμπύκνωση της ανθρώπινης ιστορίας…
Τελειώνοντας αυτές τις νύξεις, οφείλουμε λοιπόν να δούμε τα πράγματα και της τελευταίας εξέγερσης μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη (ακραία βία- δολοφονία από το κρατικό χέρι). Να δούμε τη κοινωνική δολοφονία της νεολαίας με το σκοτεινό κοινωνικό μέλλον, το μεγάλωμα στα κλουβιά, τη εξόντωση στην εκπαίδευση, την έλλειψη νοήματος. Να ακουμπήσουμε τόσο στην ανωμαλία της άνισης κατανομής των αγαθών (Χρυσόστομος) όσο και στο σύγχρονο χάος των ανέργων απασχολούμενων, ωρομίσθιων, απολυόμενων, μικροσυνταξιούχων, μεταναστών 1ης και 2ης γενιάς. Να διαισθανθούμε την κοροϊδία από την ΝΔ του «σεμνά και ταπεινά», όπως και τον θεολογικό εκτροχιασμό πολλών της θεσμικής Εκκλησίας (βλέπε Βατοπέδι…).
Εξαιρώντας κάποιους χουλιγκάνους ανεγκέφαλους ή εγκάθετους οργανωμένους ασφαλίτες και παρακρατικούς (με εκ των προτέρων σχέδιο ή μη),
οφείλουμε να πούμε ότι:
α) Οι εξεγερμένοι δεν σκότωσαν.
β) Χτύπησαν κυρίως «κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους» (ειδικά στις μικρές πόλεις).
γ) Έδειξαν, έστω και με τις «πέτρες», την αγανάκτηση και οργή και την αναζήτηση αυτών που οι «ώριμοι» δεν θέλουν ή δεν μπορούν δώσουν.
δ) Από την άλλη οι πολίτες διχάστηκαν.
ε) Τα κόμματα κέντρου και δεξιάς έμειναν αμήχανα κατά κανόνα.
στ) Τα κόμματα της αριστεράς ξεπεράστηκαν με διαφορετικούς τρόπους.
ζ) Εμείς διχαστήκαμε…
η) Η θεσμική εκκλησία πιάστηκε στα δόκανα των επενδύσεων… ή στο τέλμα του συντηρητισμού…
Ας κάνουμε λοιπόν την αυτοκριτική μας.
UP DATE, 13-12-08, ώρα 16.45:
2) Η ΒΑΘΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ
3) ός εαν δέξηται εν παιδίον τοιούτο επί τω ονοματί μου, εμε δέχεται’
5) Giorgio Agamben: State of Exception
[i] Κατά Λουκάν, Ι΄, 40: «και αποκριθείς είπεν αυτοίς. Λέγω ουν υμίν ότι εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται» – («Μα αυτός τους είπε: Αν αυτοί σιωπήσουνε θα φωνάξουνε κι οι πέτρες», Μετ. Νικ. Ψαρουδάκη, εκδ. Μήνυμα, 1978)
[ii] Κατά Ματθαίον, ΙΑ΄, 12: «από δε των ημερών Ιωάννου του βαπτιστού έως άρτι η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν».
[iii] «Η Εκκλησία σαν συνείδηση και σαν βία», Βασίλης Ψύλλης, Σύναξη τ. 104, ΟΚΤΩΒΡΗς – ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2007, σελ. 9: «…Ο Χριστιανισμός διαστρέφεται με πολλούς τρόπους, ένας απ’ αυτούς είναι ο πασιφισμός (Pasifism). Ο Χριστός είναι μη-βία όχι για «ηθικούς» λόγους, σαν αποδοχή του Άλλου. Είναι μη-βία κατά φύση: είναι η Αγάπη. Γι’ αυτό και μπορεί να ασκεί βία: (α) όχι σε πρόσωπα αλλά σε απρόσωπα αντικείμενα – σύμβολα της βίας των ανθρωπίνων σχέσεων, και (β) πάνω στην ανθρώπινή του φύση – θέληση (Γεσθημανή)…»
[iv] Κατά Ιωάννην Η΄, 7 κ. ε.: «ως δε επέμενον ερωτώντες αυτόν, ανέκυψε και είπεν αυτοίς. Ο αναμάρτητος πρώτος βαλέτω λίθον επ’ αυτήν….» – («Κι επειδή επιμένανε να ρωτάνε σήκωσε το κεφάλι του και τους λέει: Ο αναμάρτητος να ρίξει πρώτος την πέτρα εναντίον της», Μετ. Νικ. Ψαρουδάκη, εκδ. Μήνυμα, 1978)
[v] Ι)Κατά Μάρκον ΙΑ΄, 15: «Και έρχονται πάλιν εις Ιεροσόλυμα και εισελθών ο Ιησούς εις το ιερόν ήρξατο εκβάλλειν τους πωλούντας και τους αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των κολλυβιστών και τας καθέδρας των πωλούντων τας περιστεράς κατέστρεψε, και ουκ ήφιεν ίνα τις διενέγκη σκεύος δια του Ιερού.» – («Έρχονται πάλι στα Ιεροσόλυμα. Κι όταν μπήκε στο Ναό άρχισε να διώχνει αυτούς που μέσα εκεί πουλούσανε κι αγοράζανε. Αναποδογύρισε τα τραπέζια των σαράφηδων και τα καθίσματα εκείνων που πουλούσανε περιστέρια. Και δεν επέτρεπε σε κανένα να μεταφέρει τα πράγματά του μέσα από τον ιερό περίβολο του Ναού» Μετ. Νικ. Ψαρουδάκη, εκδ. Μήνυμα, 1978).
ΙΙ) Παράβαλε και Ματθαίου ΚΑ΄, 12 κ.ε: «Και εισήλθεν ο Ιησούς εις τον ιερόν του Θεού, και εξέβαλε πάντας τους πωλούντας εν τη ιερώ, και τας τραπέζας των κολλυβιστών (χρηματιστών) κατέστρεψε και τας καθέδρας των πωλούντων τας περιστεράς. Και λέγει αυτοίς…».
ΙΙΙ) Επίσης Ιωάννου Β΄, 14-17: «και εύρεν εν τω ιερώ τους πωλούντας βόας και πρόβατα και περιστεράς, και τους κερματιστάς (σαράφηδες) καθημένους. Και ποιήσας φραγγέλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλλεν εκ του ιερού, τα τε πρόβατα και τους βόας, και των κολλυβιστών (σαράφηδων) εξέχεε το κέρμα και τας τραπέζας ανέτρεψε, και τοις τας περιστεράς πωλούσιν είπεν. Άρατε ταύτα εντεύθεν, μη ποιείτε τον οίκον του πατρός μου οίκον εμπορίου..»
Filed under: παρακρατικοί,χουλιγκάνοι,Αστυνομικά,Αστοχριστιανισμός,Αλληλεγγύη,Αντιστασιακά,Βία,Δολοφονίες,Εξεγέρσεις,Ιησούς Χριστός,Κινήματα,Κοινωνικά,ΝΔ,Φθόγγοι και κραυγές,ασφαλίτες |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
ΝΟΜΊΖΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ από αυτά που έγραψες, δεν μπορούν πλέον κάποιοι να «ξεσκίζουν τα ρούχα τους» στο όνομα του χριστιανισμού τους για τις πετριές. Πρέπει να αφήσουν να βγάλουν τις ωτασπίδες και να αφουγκραστούν τι συμβαίνει..
Από κει και πέρα. Ιδανικό των Χριστιανών είναι η μεταμόρφωση ή κάθε είδους,άρα και η μεταμόρφωση των μολότωφ εναντίον των τραπεζών σε πραγματική πάλη για έξωση του κερδοσκοπικού κεφαλαίου και της εκμετάλευσης ανθρώπου από άνθρωπο από τον ναό της συνείδησης αν όχι πρώτα, συνάμα με την έξωση από τον ναό της κοινωνίας. Από την έξωση σε κάθε μικροσχέση του…Σε αυτό διαφέρει από τον δογματικό Μαρξιστή που πάντα τα ανάγει σε θέμα δομών κυρίως οικονομικών. Για να μην είμαστε και εμείς λοιπόν δογματικοί τέρμα στις Βυζαντινολάγνες θεωρίες μας!!
«Kαθε βια σαν μεσον ειναι ειτε παραγωγος νομου ειτε συντηρητης νομου…. καθε βια σαν μεσον σχετιζεται με την προβληματικη φυση του νομου καθεαυτου.» (Walter Benjamin)
η βια του κρατους αυτη την στιγμη πασχιζει να συντηρηση την ανομια του αστικου νομου
η βια των παιδιων αντιθετα θετει εν μεσω ημων την απαιτηση για ενα νεο νομο, αυτον της αλληλεγγυης, της αμεσης κοινωνιας των προσωπων χωρις το «ενδιαμεσο» του αστικου νομου και του μονεταρισμου.
σε αυτην την θεση υποστηριζω την αναλογια της βιας των παιδιων με την βια του Χριστου στο Ναο, οπου καταγγελει τη μονεταριστικη βαση του Ρωμαϊκου νομου (πατερα του μοντερνου αστικου νομου) και εισηγειται το νεο νομο της αγαπης του αλλου χωρις ορια.
οποιος εχει ματια ας το δη.
οι υπολοιποι ας αρκεστουν στα καταναλωτικα ψιχουλα που πεφτουν απ’το μεγαλο φαγοποτι που στηνουν οι συγχρονοι «κολλυβιστες» με τους συγχρονους «σαδουκαιους».
κακο της κεφαλης τους αν δεν μπορουν να δουν οτι
η βια των παιδιων ειναι ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ
καλο δρομο συντροφε κ φιλε Πανο
Πολύ ωραία ανάρτηση. Σε ευχαριστούμε αδελφέ!!!
@ tsouknida
ενδιαφέρουσες οι προσθετικές σκέψεις σου. Μπορούμε να προσλάβουμε και τα των δομών συμπληρωματικά στα των υποκειμένων.
Βλέπω σου άρεσε το ποστάκι…
@ vassilip
Για τη βία του κράτους σκέφτομαι να γράψω κάτι με άλλη ευκαιρία. Έβαλα και μερικές ζεύξεις ακόμα (οι περισσότερες στα ιστολόγιά σου).
@ π.Λίβυος
Ήταν αναγκαία μια τέτοια ανάρτηση, έστω μόνο με λίγες νύξεις…
Ευχαριστώ και πάλι.
Όμορφα. Ένα ακόμη άκρως εκτεταμένο Χριστιανοκοινωνικό θέμα ανοίγει.
Μέσα από τα πολλά που πρέπει να πη ο καθείς, ας αναφέρω μόνον, ότι, όπως εξηγούσε ο Στ. Παπαδόπουλος, ο γνωστός κορυφαίος ακαδημαϊκός πατρολόγος, σχετικά, σε σύγγραμμά του, ο ι. Χρυσόστομος θεωρούσε, ότι ο φόβος της κοινωνικής επαναστάσεως είναι αυτό που συνετίζει τους κακούς πολιτικούς άρχοντες από τον εκτραχηλισμό τους.
Να μην ξεχνούμε και το άλλο που είπε ο γέροντας Παϊσιος ο αγιορείτης πολύ απλά και λαϊκότροπα, όπως το συνήθιζε: «Τα χωράφια, τα εργοστάσια πρέπει να ανήκουν σε όλους […] Αν τα αγαθά δεν μοιραστούν με το Ευαγγέλιο, στο τέλος θα μοιραστούν με το ΜΑΧΑΊΡΙ».
Τέλος, θυμίζω ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΆ για όσους θεωρούν, ότι ΜΌΝΟΝ όσοι πήραν κάποια αγαθά από τον Γερμανό και τον κάθε Γερμανό είναι ‘ληστές’ τον εκπληκτικό Κυριακό λόγο προς τους τραπεζίτες της εποχής και τους εμπόρους:
«Κάνατε τον οίκο του Πατρός μου σπηλιά ληστών»!!!
Και ακόμη την εξής προτροπή μη-βίας προς όσους επιθυμούν να «απαλλοτριώσουν» κάτι (μη-χρειώδες):
«Και σε εκείνον που θέλει να σε οδηγήσει στο δικαστήριο για να σου πάρει τον χιτώνα σου, άφησέ του και το πανωφόρι σου.
«Χωρίς (άλλα) σχόλια. 🙂
Χαιρετισμούς και ευχές σε όλους…!
Αδελφέ μου Πάνο,
χωρίς να θέλω να κάνω γενικεύσεις, θα σου καταθέσω, με πάσα ειλικρίνεια, τη δική μου εμπειρία ( που σίγουρα δεν είναι ο κανόνας, αλλά πρέπει να μας προβληματίσει.
Εργάζομαι σε σχολείο πλούσιου δήμου της περιοχής μου. Μια ομάδα παιδιών συγκεντρώνονται στη μέση του σχολείου ( πολλές φορές ) και φωνάζουν συνθήματα υπέρ της ομάδας τους! Αυτή η ομάδα των χορτάτων και μπουχτισμένων, από την πολυτέλεια και την καλοζωΐα παιδιών, συχνά -πυκνά προκαλούσε έκτροπα σε διάφορα μέρη του δήμου. Αυτή η ομάδα μαθητών γυμνασίου, μετά το θλιβερό γεγονός του 15χρονου, εξύβριζε χυδαιότατα την αστυνομία ( και εδώ απαράδεκτη γενίκευση για τους αστυνομικούς που παίρνουν μηνιάτικο 1000 ευρώ, σε αντίθεση με τους πλούσιους μπαμπάδες των εν λόγω μαθητών ) και έριξε αυγά στο αστυνομικό τμήμα, για να γκρεμίσει το «σύστημα» !
Το θλιβερό για μένα είναι ότι τα παιδιά αυτά νομίζουν ότι κάνουν κάτι σπουδαίο, κάτι σαν αντίσταση στη σάπια κοινωνία, αλλά είναι παντελώς αδιάφοροι για όλα τα άλλα κοινωνικά θέματα ! Αυτό είναι που με φοβίζει ! Μήπως, δηλαδή, κολακεύοντας όλα αυτά τα παιδιά και ηρωοποιώντας τα, τους κάνουμε περισσότερο κακό, από όσο τους έχει κάνει η τηλεόραση. Τα παιδιά αδυνατούν, πλέον, να διαβάσουν σχολικά βιβλία ή γενικά βιβλία ! Τα παιδιά είναι χωμένα στα βιντεοπαιχνίδια και στα ριάλιτυ, από ότι ακούω στις συζητήσεις τους ! Τα παιδιά, απλώς, μεταφέρουν πια, σε όλους τους τομείς την ατμόσφαιρα των γηπέδων και την λογική της ήσσονος προσπάθειας, αλλά με ταυτόχρονη βαθμοθηρία για να τελειώσουν το Λύκειο και να τους βολέψουν οι δικοί τους σε μια θέση στο δημόσιο !
Ας σκεφτούμε και αυτή την πλευρά των γεγονότων. Ελπίζω αυτά τα παραδείγματα να είναι η μειοψηφία στο κίνημα που εμφανίστηκε αυτές τις μέρες. Πάντως, δεν έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου αν έτσι πάμε μπροστά ως κοινωνία ή πίσω. Ο χρόνος θα δείξει και εύχομαι και από αυτά τα θλιβερά γεγονότα να βγούμε σοφότεροι και σοβαρότεροι και πιο ψύχραιμοι.
Να επισημάνω, τέλος, ότι η νηφαλιότητα και η περίσκεψη είναι αναγκαία, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης, γιατί τότε μπορούν να ενισχυθούν ακραία κινήματα, όπως έγινε με το κραχ του 1929.
@ φιλαλήθης
άρα επομένως οφείλουμε, συμμετέχοντας σ΄αυτό το κίνημα, να το μπολιάσουμε με επί πλέον προϋποθέσεις, πέρα από τις άμεσες πολιτικές επιπτώσεις που ήδη έχει. Είναι ανάγκη να δημιουργηθούν ταχύτερα δίκτυα. Είναι ανάγκη οι της θεσμικής εκκλησίας να ανοίξουν πρακτικούς δρόμους. Είναι ανάγκη να ξαναδούμε τον εαυτό μας. Ειδικά όσοι δεν παίζουμε άμεσα πολιτικά παιχνίδια.
Περιμένω τις σκέψεις σου.
@ νίκος,
είναι αλήθεια ότι αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν, ειδικά στα πλούσια σχολεία.
Όμως, όπως είδαμε και σήμερα στο Σύνταγμα, οι συμμαθητές του Αλέξη μας έκαναν ένα μεγάλο βήμα.
Να κάνουμε όλοι αυτό το βήμα και όλα θα πάνε καλύτερα.
Πρόσεξες πως έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος σήμερα το ζήτημα; Δες μερικά από τα γραφόμενά στον «Επενδυτή» από το .. Σκάι:
Είμαι οπαδός της νοοτροπίας του Μαχάτμα Γκάντι, τού μεγαλύτερου, κατ εμέ, πολιτικού ηγέτη στην ανθρώπινη ιστορία που έκανε πράξη τα ευαγγελικά εντάλματα παρότι δεν ήταν τύποις χριστιανός και ο οποίος αξιώθηκε και μαρτυρικό θάνατο, επειδή δεν ήταν όσο εθνικιστής τον ήθελαν οι ακραίοι ινδουϊστές συμπατριώτες του.
Ο Γκάντι δεν έγινε χριστιανός στα νιάτα του, επειδή κάποια γραβατωμένα καλόπαιδα του κατηχητικού τον πέταξαν, του πάστορος πρωτοστατούντος, κλωτσηδόν από τα σκαλιά ενός νοτιοαφρικανικού προτεσταντικού ναού.
Έλεγε μάλιστα πως «το Ευαγγέλιο είναι το ωραιότερο βιβλίο που έχω διαβάσει και οι χριστιανοί οι χειρότεροι άνθρωποι που έχω συναντήσει».
Με οργανωμένη μη βίαια παρέμβαση αλλά και με νηστεία (!!!) κατάφερε να διώξει τους αποικιοκράτες Εγγλέζους και να φέρει μια ισορροπία στην πολυθρησκευτική αχανή χώρα του, η οποία προφανώς και απεμπόλησε την κληρονομιά του καθώς τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξια οπίσθια, ως γνωστόν.
Στα καθ ημάς:
οφείλω να ομολογήσω πως θεωρώ απολύτως φυσιολογικό η νέα γενιά να μισεί το τραπεζικό σύστημα που τρώει τα σωθικά των γονιών του και υποθηκεύει το μέλλον τών ίδιων τών παιδιών.
Και εξίσου φυσιολογικό να αντιδρά εναντίον του!
Το περίεργο θα ήταν να μη μισεί αυτό το τέρας, γεγονός που θα σήμαινε ότι αρχίζει να του μοιάζει, κατά Μάνο Χατζηδάκι.
Γράφει ο, όντως μακαριστός, παπα Γιάννης Ρωμανίδης :
«Οι Ρωμαίοι των επαρχιών τούτων μετεβλήθησαν εις δουλοπαροίκους και οι Φράγκοι κατακτηταί απετέλεσαν την τάξιν των κατά φύσιν και εκ γενετής ευγενών και ούτως εγεννήθη ο Ευρωπαϊκός φεουδαλισμός. Δια να ξεχάσουν οι δουλοπάροικοι πλέον Ρωμαίοι ότι υπάρχει ελευθέρα ανατολική Ρωμανία, την ονόμασαν «Γραικίαν», τους ανατολικούς Ρωμαίους ονόμασαν μόνον «Γραικούς», τον εν Νέα Ρώμη βασιλέα των Ρωμαίων «βασιλέα των Γραικών», και τα ανατολικά Πατριαρχεία των Ρωμαίων «Πατριαρχεία των Γραικών».
Παραλλήλως οι Φράγκοι ονόμασαν τον πρώτον ρήγα των Φράγκων «βασιλέα των Ρωμαίων», έδιωξαν τους Ρωμαίους από το Πατριαρχείον της Πρεσβυτέρας Ρώμης, αλλά ονόμασαν τον Φράγκον πλέον Πάπαν «Πάπαν των Ρωμαίων», εκράτησαν το όνομα Ρωμανία δια το παπικόν κράτος, και ολοκλήρωσαν την κατάληψιν της λατινοφώνου και ελληνοφώνου ρωμαϊκής μας Ιεραρχίας της κάτω ιταλικής και σικελικής Ρωμανίας όταν εχάσαμεν οριστικώς πλέον τα μέρη αυτά το 1071 εις τους φραγκευμένους Νορμανδούς, οι οποίοι μόλις προ 5 ετών, το 1066, είχαν κατακτήσει την Αγγλίαν.
Πολλοί εκρωμαϊσθέντες Κέλται και Σάξωνες πρόσφυγες εξ Αγγλίας ήλθαν εις την Κωνσταντινούπολιν Νέαν Ρώμην και κατετάγησαν εις το επίλεκτον πολεμικόν σώμα των Βαράγγων, οι οποίοι αποτελούσαν την ανακτορικήν φρουράν του βασιλέως των Ρωμαίων. Άλλα στελέχη τύπου Ρομπέν των Δασών παρέμειναν εις την Αγγλίαν ωσάν ρωμαίϊκη κλεφτουριά κατά των Φραγκονορμανδών. Οι υπόλοιποι Κέλται και Σάξωνες μετεβλήθησαν εις τους δουλοπαροίκους των Νορμανδών κατακτητών. Οι Νορμανδοί έγιναν η τάξις των ευγενών και έδιωξαν τους Ορθοδόξους από την εκκλησιαστικήν ηγεσίαν γενόμενοι οι ίδιοι οι επίσκοποι του φραγκικού χριστιανισμού που έφεραν μαζί τους.»
Οφείλουμε, ως επίδοξοι πραγματικοί χριστιανοί και όχι φράγκικα ή νεοκοσμικά κακέκτυπα, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν περιμένουμε κανέναν εγκόσμιο χιλιαστικό παράδεισο όπου θα τρώμε με χρυσά κουτάλια αλλά ζητάμε την δικαιοσύνη του Θεού για όλα τα πλάσματα του Θεού απ άκρης σ άκρη στη γη.
Όσο ζούμε με αυτή την αμεταμόρφωτη σάρκα, θα έχουμε και πειρασμούς και θλίψεις και θνητότητα.
Την τελειότητα ελπίζουμε πως θα την βρούμε σαν περάσουμε στην αντίπερα όχθη «όπου δικαιοσύνη κατοικεί».
Αν κάποιος μπορεί ας μου λύσει μια απορία:
ο μητροπολίτης Ιωαννίνων μετέχει στο ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας. Τον έχετε ακούσει να κάνει έστω ΜΙΑ αναφορά στα υπερκέρδη των τραπεζών και στους καταχρεωμένους – έως πλειστηριασμού των οικιών τους – μεσοαστούς;
καταλήγω επαναλαμβάνοντας ένα σύνθημα που είδα γραμμένο σε τοίχους και αφίσσες τον τελευταίο καιρό:
«ΔΟΞΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΟ» μαζί με την υποσημείωση ότι το είδα γραμμένο και στην Αγιορείτικη Εστία στη Θεσσαλονίκη που έγινε στόχος επιθέσεων τις τελευταίες μέρες.
ΥΓ. Ξεκαθαρίζω ότι, κατά τη γνώμη μου, στα συγκεκριμένα γεγονότα των τελευταίων ημερών που ακολούθησαν την δολοφονία του Αλέξανδρου από τον ηλίθιο μπάτσο, μαζί με την δίκαιη αγανάκτηση ενεπλάκησαν και συμφέροντα ξένων προς τον ελληνικό λαό παραγόντων.
Δεν μπορεί ξαφνικά να ξεσηκώθηκε όλος ο πλανήτης επειδή δολοφονηθηκε ενα παιδί από αστυνομικό στην Ελλάδα, ενώ δεν συνέβη τίποτα όταν πχ οι Αγγλοι μπατσοι γάζωσαν τον ανυποψίαστο Βραζιλιάνο στο Λονδίνο γιατί τούς φάνηκε μελαμψός!!!
Οι τελευταίες ομοβροντίες, κατευθυνόμενων από εξουσιαστικά κέντρα της Νέας Ταξης, ξένων ΜΜΕ που παρουσίαζαν τη χώρα μας να βρίσκεται σχεδόν στα πρόθυρα εμφυλίου με έχουν κάνει ΠΟΛΥ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟ καθώς είναι τα ίδια ακριβώς μέσα που προπαγανδίζουν εδώ και χρόνια για τους σατανάδες Σέρβους και το «άγιο» ΝΑΤΟ που έσωσε τους, καταπιεσμένους και παρόλη την καταπίεση, δικην κουνελιών πολλαπλασιαζομένους, τουρκαλβανούς του Σερβικού Κόσσοβου.
@ Μisha
.. γράφαμε παράλληλα…
Λοιπόν μόνο δυο καίριες παρατηρήσεις στο μακροσκελές σχόλιό σου:
α) Η στρατηγική της μη βίας με βρίσκει σύμφωνο γενικά, αλλά αφενός χρειάζεται πειθαρχημένα συλλογικά υποκείμενα,
και αφετέρου όχι μόνο «περιφρουρημένες» πορείες τύπου «ΚΚΕ», αλλά νέου τύπου επικίνδυνες μορφές μη – βίας.
Δυστυχώς οι ‘ορθόδοξοι» κοιτάμε συχνά λόγω αστοχριστιανισμού μόνο το άτομό μας και αυτό με κάκιστο τρόπο. Θέλουμε δουλειά.
β) Όσον αφορά τα περί «κατευθυνόμενα από ξένα κέντρα», θεωρώ ότι πάντοτε μπορούν να εμπλέκονται σε οτιδήποτε … κινείται.
Δεν δέχομαι όμως να αποτελεί άλλοθι για σταμάτημα της εξέγερσης ή για συκοφάντηση της νεολαίας.
Ξανατονίζω ότι π.χ. στον αντιεξουσιαστικό χώρο χρειάζεται καλύτερη θεωρητική ανάλυση,
κυρίως στην Αθήνα και στο ζήτημα της «κουκούλας», αλλά τα βήματα είναι ακόμα πολλά.
Δυστυχώς όπως τα μαρξιστικά ρεύματα έρχονται από παλιά έτσι κι αυτά,
οπότε θέλουν και σεβασμό και κριτική, αλλά κυρίως μέσα από την πράξη και συλλογική δράση.
Ναι πολλοί ακτιβιστές του γλυκού νερού πρέπει να μελετήσουν την πρακτική του Γκάντι.
ΑΝ και αυτός δεν πρέπει να γίνει δόγμα…
Επίσης και ο Νίκος έχει κάποιο δίκιο… Και ο Χίτλερ, ως εξστρεμιστής ξεκίνησε.. Γιαυτό τα παιδιά εκτός από κατανόηση χρειάζονται σκέψη και παράδειγμα.
Και εμένα Μίσχα μου έκανε εντύπωση το γεγονός της διεθνούς κάλυψης, μόνο που το απέδωσα στο ότι η ευρώπη διψάει πια για εξέγερση και δεν ξέρει από που να πιαστεί..
@ φίλε Τσουκνίδα .
Μίσα είναι το νικ.
Όπως Η αρκούδα του οσίου Σεραφειμ κι η μασκώτ των ολυμπιακών τηςΜόσχας
Το «σ», παχύ ρωσικό 🙂
@φίλε ΜτΒ.
Έθεσες ΤΟ ζήτημα του αντιεξουσιαστικού χώρου,αυτό της κουκούλας.
Η κουκούλα χρησιμοποιείται για να μην μένουν έκθετοι οι διαδηλωτές σε κάμερες κλπ αν και πλέον με τους υπολογιστές μπορεί να γίνει εύκολα ταυτοποίηση κάποιου από τα λοιπά σωματομετρικά χαρακτηριστικά και τον τρόπο κίνησης του δίχως να είναι απαραίτητη η φωτογραφία του προσώπου.
Έτσι μένει η κουκούλα εργαλείο στα χέρια προβοκατόρων ποικίλης προελεύσεως.
Προτιμώ τους «απαλλοτριωτές» αδελφούς Παλιοκώστα. 🙂
Τη διεθνή κάλυψη πού τη βλέπετε; Μήπως μερικοί έχετε παραισθήσεις;
@μανιτάρι
μπορείς να μου εξηγήσεις τι εννοείς όταν λες για «ζήτημα της κουκούλας»;
@ tsouknida
ωραίο ποστ για συζήτηση η τακτική Γκάντι τουλάχιστον…
@ Μisha
κατ αρχήν «κουκούλα’ δεν χρησιμοποιεί όλος ο αντιεξουστικός χώρος. Δεύτερον αποτελεί το μαντήλι ανάγκη για τα χημικά. Όμως σωστά θέτεις ότι πιά, εάν θέλουν, μπορούν να ταυτοποιήσουν με ηλεκτρονικές μεθόδους.
Το χειρότερο όμως είναι ότι φορούν και ασφαλίτες «κουκούλα» και συλλαμβάνουν παιδιά. Είδα μια φωτογραφία τέτοια «τραγελαφική».
@ Λάζαρος
προσωπικά δεν γνωρίζω ξένες γλώσσες, αλλά οι γνωστοί μου ομιλούν ότι έχει ευρεία κάλυψη στο εξωτερικό, μέχρι και διαδηλώσεις γίνονται.
Όσον αφορά την κουκούλα έγραψα στο Μίσα…
Εσύ όμως τι λές;
Αγαπητό Μανιτάρι,
Ο Χριστιανισμός ουδεμία σχέση έχει με τα παρακμιακά φαινόμενα που ζήσαμε τις τελευταίες ημέρες. Η ζωώδης βία που είδαμε δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση γιατί καταδικάζεται σα στάση ζωής από κάθε πολιτισμένο άνθρωπο (πόσο μάλλον Χριστιανό), ανεξαρτήτως φυσικά προς τα που στοχεύει.
Επίσης ας σταματήσουμε να δικαιολογούμε χυδαίες συμπεριφορές με επιχειρήματα «οργής»/»αγανάκτησης» κτλ. Πολύ απλά τα επεισόδια τα έκαναν:
– Αναρχικοί λόγω γνωστής ιδεολογικής βάσης (συμπεριφέρονται ακριβώς έτσι εδώ και δεκαετίες).
– Παιδιά που τους μιμήθηκαν παρακινούμενα από «τσιτάτα» («Μπάτσοι, γουρούνια,..») και την πνευματική καθοδήγηση γνωστού κόμματος («Η νεολαία δολοφονείται»…) που έψαχνε από καιρό έναν τρόπο να βγει από την αφάνεια και το βρήκε στο πρόσωπο ενός νεκρού.
Και στις δύο περιπτώσεις δεν αποτελεί περίπτωση κοινωνικής έκρηξης ή οτιδήποτε παρόμοιου: 15χρονα παιδιά δεν ασχολούνται ούτε με το σκάνδαλο Βατοπαιδίου, ούτε με τα… επιτόκια όπως θέλουν να μας πείσουν κάποιοι.
Ας μη δίνουμε ιδεολογική κάλυψη σε φαινόμενα «ποδοσφαιροποίησης» της κοινωνίας επειδή πιστεύουμε ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η βία δεν είναι ποτέ στη σωστή κατεύθυνση, είναι λάθος και όταν μιλάμε για 15χρονα παιδιά είναι ότι χειρότερο…
belbo, ρίχνεις λάδι στη φωτιά, θα επανέλθω. Ας σταματήσει πια αυτή η κατινιά για τον Σύριζα που καθοδηγεί τους εμπρηστές. Πέρα από κάποιους βερμπαλισμούς που μπορούμε να κρίνουμε ο καθένας από την πλευρά του,αλλά αν οι βερμπαλισμοί είναι τόσο καθοριστικοί, τι να πούμε για την καμία παραίτηση, τι να πούμε για τα ψέματα που αποδέχτηκαν το πρώτο 24ώρο οι πολιτικοί υπέυθυνοι, τι να πούμε για την εξαιρετική βιαιότητα των ΜΑΤ απέναντι σε μαθητές χωρίς μολότοφ και μάλιστα μπροστά στος κάμερες. Ας σταμτήσει η σπέκουλα. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.
Όσο κι αν οι έφηβοι έχουν πολλές μεγάλες αιτίες να θέλουν να ουρλιάξουν τα είπε ακόμα και ο αρχιεπίσκοπος. Το έλλειμα της αριστεράς και όχι μόνο είναι που δεν κατορθώνει το ουρλιαχτό να το κάνει αποτελεσματική πάλη. Αλλά δεν θα αρέσει τους λάτρεις της στασιμότητας αυτό. Κατά βάθος προβοκάρουν γιατί προτιμούν τις μολότωφ από μια γνήσια εξέγερση…
Τσουκνίδα, μαζί σου σε όσα λες, αλλά και οι ευθύνες του Σύριζα τεράστιες. Όταν είσαι κοινοβουλευτικό κόμμα έχεις ευθύνες για αυτά που λες, δεν μπορείς να ρίχνεις λάδι στη φωτιά («η νεολαία δολοφονείται») όταν καίγεται η χώρα, είσαι φθηνός λαϊκιστής όταν το κάνεις…
Η κρίση στη χώρα είναι κρίση αξιών, προτίστως…
Πριν απ’ όλα ας μελετήσουμε εμβριθώς το άρθρο – Παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β΄εδώ στο ΜτΒ:
https://manitaritoubounou.wordpress.com/ierwnymosb-ey8ynimas-exegersi-niatwn/
αααα και τη μαρτυρία ενός συμμαθητή που ήταν μάρτυρας του φόνου…
http://lesvos.wordpress.com/2008/12/14/alexandros_or_gregory/
@ Belbo
εδώ δεν είναι ιστολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε είναι φιλοΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξεκινά όμως ούτε με πόλεμο ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ.
Το ποστ που ανέβασα είχε τρεις περιπτώσεις κοινωνικής βίας με το πρόσωπο του Ιησού σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Κατά σειρά χρονική έπραξε ως εξής:
α) Μπήκε ανάμεσα στο εξεγερμένο πλήθος (έτοιμο για λιθοβολισμό) ενάντια σε μια τυπικά και ουσιαστικά «αμαρτωλή» γυναίκα και κάλμαρε το πλήθος.
β) Εφάρμοσε ακραίες μορφές βίας (και μάλιστα πριν 2000 χρόνια, σχεδόν μόνος, απέναντι σε όλο το οικονομικό, θρησκευτικό και πολιτικό σύστημα. Πρόσεξε ιδιαίτερα να μη «αμαυρώσει» τα υποκείμενα ως υποστάσεις.
γ) Εισέπραξε το μένος των εμπόρων και χρηματιστών και αποδέχτηκε τον ατιμωτικό και σταυρικό θάνατο από τους εξεγερμένους εμπόρους, που πρόσκαιρα πήραν μαζί τους ένα μεγάλο μέρος του λαού.
Εσένα ποιό απ΄αυτά σου αρέσει;
@ tsouknida
Οι υποστηρικτές του συστήματος φυσικά και θα ρίχνουν λάδι στη φωτιά, αφού δεν θέλουν να δουν πιό πέρα από τη μύτη τους…
Δεν έχουν καταλάβει όμως ότι τα πράγματα είναι πιο σύνθετα…
@Tsouknida
Πολύ επιτυχημένη η διαπίστωση:
«προβοκάρουν γιατί προτιμούν τις μολότωφ από μια γνήσια εξέγερση…»
Είναι η ίδια διαδικασία τής απαξίωσης που ακολουθείται σε όλο το δημόσιο βίο:
Απαξιώνεται η Ολυμπιακή για να ιδιωτικοποιηθεί εύκολα, το ΕΣΥ για να πηγαίνει ο κόσμος στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα δημόσια σχολεία για να στραφεί ο κόσμος στην ιδιωτική εκπαίδευση, η δημόσια ασφάλεια για να ευνοηθούν οι σεκιουριτάδες κ.ο.κ.
Έτσι προβοκάρεται το ξεσήκωμα τών παιδιών από τους κουκουλοφόρους ασφαλίτες και τις λοιπές παρακρατικές δυνάμεις ώστε να διοχετευθεί η οργή της νέας γενιάς προς λάθος κατεύθυνση και να μη θιγούν οι κατεστημένες νεοφιλελεύθερες δομές, με πρωτοκαθεδρεύοντες τους αρχιερείς του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού, τραπεζίτες.
Για μερικούς ανθρώπους η έννοια του σεβασμού του Νόμου καθώς και δεδομένων αξιών όπως η περιουσία και η περιφρούρηση του εργασιακού δικαιώματος του άλλου είναι ελληνικά όπως θα λέγανε οι ξένοι ή κινέζικα όπως θα λέγαμε εμείς.
Ο αντιεξουσιαστικός χώρος όπως και κάθε πολιτικός χώρος έχει ανθρώπους που προσπαθούν να χειραγωγήσουν ανθρώπους, το βαθμό του ποιμνίου που μπορούν να επηρεάσουν.
Μόλις χθες είδα το Κύμα και είναι πραγματικά μια ταινία που αξίζει το κόπο να δεις κανείς.
Οι δικές μου παρατηρήσεις είναι οι εξής:
Έχουμε την ξεφτίλα του να έχουμε καταδικάσει έναν άνθρωπο κατηγορούμενο, έστω και αν είναι δεδομένη η θανάτωση του 15χρονου, αρεσκόμενοι για μια φορά ακόμα σε τηλεοπτικές ετυμηγορίες και φιλοσοφίες τσουβαλοποίησεις. Ας γίνει πρώτα η δίκη.
Έχουμε την ξεφτίλα να έχουμε για Υπουργό Εσωτερικών έναν υπουργό που δεν ευθύνεται μεν για τον θάνατο του Αλέξη, ωστόσο αποδείχθηκε ανάξιος να διαχειριστεί την υπεράσπιση των διαφόρων ελληνικών πόλεων παρότι ήταν αναμενόμενη μετά τα γεγονότα του Σαββάτου και άρα χωρίς αιφνιδιασμό η όλη κατευθυνόμενη επίθεση.
Υπήρξε ανάξιος να προστατέψει την τιμή της Ελληνικής Αστυνομίας που προσφέρει τεράστιο έργο.
Εντελώς παράτυπα και παραβιάζοντας κάθε έννοια ηθικής, έκανε κουρέλια το τεκμήριο της αθωότητος και καταδίκασε απο Βουλής τον ειδικό φρουρό. Με πιό δικαιώμα. Καλά κάνει και φωνάζει ο Κούγιας ως προς αυτό.
Φασιστικά ο καθένας πολιτικός κοιτάζει να κατασπαράξει ψήφους στη σωρό του Αλέξη, των σπιτίων που κλείσαν, των περιουσιών που χάθηκαν, των ανθρώπων που καταστράφηκαν.
Δημαγωγικά ο κάθε χ Σύριζα επιβουλεύεται κινήματα προς άγρα ψήφων και αποστασιοποιείται απο τις κουκούλες.
Το πρόβλημα δεν είναι ο Σύριζα ή ο Λαζόπουλος που τελείως δημαγωγικά το παίζει αναρχοεξτρεμιστής λέγοντας στα παιδιά μόλις την Κυριακή, προ της Δευτέρας του Αγίου Βαρθολομαίου, να συνεχίσεται, σπάστε τα δηλαδή στα αυτιά τους.
Η ουσία είναι η κουκούλα και όχι οι αγωνιστές χωρίς κουκούλα. Η ελληνική οικογένεια διαλύεται και κάθε σχετικό υπόλοιπο δημιουργεί έναν άνθρωπο ικανό να ζει και να βιώνει χωρίς κουκούλα.
Κανείς δεν ασχολείται με την ουσία που είναι το γιατί ένα παιδί φτάνει να ντροπιάζεται φορώντας κουκούλα και σπάζοντας, ρημάζοντας, κλέβοντας.
Χθες ήμουν στην Αριστοτέλους κατα τις 3 το μεσημέρι. Έβλεπα την πορεία, τα άτομα που συμμετείχαν, την πρώτη γραμμή, τα παιδιά με τις αντιασφυξιογόνες, τα ΜΑΤ που παρακολουθούσαν διακριτικά ή όχι.
Δεν ήξερα αν έπρεπε να είμαι μέσα στην πορεία, αν ήταν ντροπή και απάθεια το να τους κοιτάζω, ή χειραγώγηση και εξυπηρέτηση αγνώστων ταγών τον να λάβω μέρος.
Κωνσταντίνος
Διορθώνω ….Η ελληνική οικογένεια διαλύεται και κάθε σχετικό μείον παιδείας και αγάπης δημιουργεί έναν άνθρωπο ικανό να ζει και να βιώνει την κουκούλα και τους φασίστες που τους καθοδηγούν και την κατάλυση των αξιών και δεδομένων του άλλου.
Και εγώ θαυμάζω τον Γκάντι.
Όσο για τον Αρχιεπίσκοπο, αυτός και αν δεν πρόκειται ποτέ να συγκρουστεί με το σύστημα.
Για να μη τα γράφω 100 φορές ιδού η ανάρτησή μου για την στάση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων απέναντι στην εξέγερση (σύμφωνα με την άποψη της πλειοψηφίας) της τελευταίας εβδομάδας http://tsouknida.blogspot.com/2008/12/blog-post_14.html
Αγαπητό Μανιτάρι,
Η προσέγγισή σου είχε μεγάλο ενδιαφέρον και η ανάλυσή σου για τη στάση του Χριστού απέναντι στη βία πολύ καλή. Η ένστασή μου είναι σε μια αύρα δικαιολόγησης που βλέπω να πνέει. Η βία δεν έχει σχέση με την παράδοσή μας σα λαό ή με την Ορθοδοξία σα στάση ζωής (να παραπέμψω στα θαυμάσια κείμενα των Πατέρων για όποιον ενδιαφέρεται με πρώτο τον Άγιο Ισαάκ το Σύρο).
Η Ορθοδοξία είναι μια περήφανη στάση ζωής που δίνει αξιοπρέπεια στον άνθρωπο, τον παίρνει και τον σηκώνει ψηλά χωρίς να χρειάζεται ούτε φτερά ούτε τίποτα. Σίγουρα δεν έχει σχέση με τον καταναλωτισμό που ζούμε. Η πολιτική στάση αντίστασης που έρχεται κοντύτερα κατά τη γνώμη μου (θα συμφωνήσω με τους προλαλίσαντες) είναι αυτή του Γκάντι,
φιλικά,
@ Κωνσταντίνος,
να μου επιτρέψεις να θεωρήσω την προσέγγισή σου άκρως κομφομμιστική – συντηρητική.
Δίνεις μεγάλη σημασία στην ‘ασφάλεια – αστυνομία», κάμποση στην οικογένεια και σχεδόν καθόλου στη συνείδηση…
Ταυτόχρονα βλέπεις τα ακραία φαινόμενα και δεν φαίνεται να μπορείς να τα αποκωδικοποιήσεις, παρά μόνο με στενά ηθικιστικά κριτήρια.
@ tsouknida,
Πολύ καλή η ανάλυσή σου από κοινωνιολογική σκοπιά. Από εκεί πήρα και τη δημοσκόπηση της V.PRC για την «Αυγή»… Για το ΣΥΡΙΖΑ όμως τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα… Οι μέσοι όροι του Αλαβάνου χάλασαν… Τέλος εποχής από εδώ και πέρα σε επίπεδο %
Να μου επιτρέψεις να την βάλω εδώ και για τον Κωνσταντίνο.
Έρευνα – σοκ: Διχασμένη η κοινωνία…
Τι αποκαλύπτει ειδική μέτρηση της V.PRC για την «Αυγή»:
Πόσοι εγκρίνουν τις επιθέσεις σε Τράπεζες και δημόσια κτίρια – και πόσοι τους εμπρησμούς καταστημάτων και αυτοκινήτων. Τι πιστεύουν για τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΗΓΗ: http://press-gr.blogspot.com/2008/12/blog-post_6535.html
@ Belbo
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι για την Ορθοδοξία ο κανόνας είναι η στάση της μη-βίας (και Γκάντι),
αφού προσπαθεί να θεραπεύσει τη συνείδηση με «νηστεία και προσευχή»,
ήτοι με αποχή από τον κομφορμισμό-καταναλωτισμό-πλεονεξία-ατομικισμό και
τη νοερά ευχή-μυστηριακή ένωση μέσω των άκτιστων ενεργειών με το Θεό.
Πρόσεξε όμως ότι δεν λέει προσευχή και νηστεία, αλλά νηστεία και προσευχή…., ήτοι προταιρεότητα με σχέση αληθή με τον κτιστό κόσμο και διαλεκτικά δυνατότητα αληθή στη σχέση με το Μεγάλο Εραστή.
Όμως σκέψου παράλληλα και το πως περπάτησε ιστορικά στην Ορθοδοξία η στάση του Ιησού στο Ναό.
Πόσες φορές έφτασαν οι πιστοί σε βίαιες δράσεις;
Το πρόβλημα με τους πιστούς φίλε μου είναι ότι μπορούν να κάνουν και λάθος ενέργειες, πράγμα που συχνά οδηγεί ή σ’ αυτές τις λανθασμένες ή στην αποφυγή τους. Όμως η ζωή είναι ρίσκο για όσους θέλουν να γίνουν ζωντανοί… και όχι νεκροί…
Απ΄αυτή την άποψη μπορείς να δεις τον τρόπο που ομιλεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ (χθες):
https://manitaritoubounou.wordpress.com/ierwnymosb-ey8ynimas-exegersi-niatwn/
και τον τρόπο που έγραψε ένας που έχει εμπειρία από το Μάη του 68:
Βένιος Αγγελόπουλος,
http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank13_12_08_1453.php
ΥΓ Δυστυχώς πότε έγιναν στη χώρα μας δράσεις τύπου Γκάντι;
Πότε στα συνδικάτα οι ατομικιστές αστοχριστιανοί βγαίνουν από το καβούκι τους;
Έτσι τα παιδιά τους/μας εξεγείρονται… (Οι λίθοι κεκράξονται..)
Είπα κι εγώ ότι ο τρόπος του Γκάντι είναι πολτικά αξιοποιήσιμος, ιδιαίτερα σε μια εποχή εικόνων, αλλά δεν σημαίνει αποχή ίσα- ίσα προκαλείς και απαντάς με άλλα όπλα όχι αυτά του εχθρού.. του καθεστώτος δηλαδή.
Για μένα να βαφτούν κόκκινα από τις μπογιές τα κτήρια της αστυνομίας είναι Γκάντι.. και ας χυμίξουν μετά με τα γκλομπ, αν μπορούν..
Xαίρετε!
Μπαίνει άραγε ζήτημα άσκησης βίας από χριστιανούς ορθόδοξους και κυρίως όταν οι συνθήκες είναι τόσο ??
«Η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη, οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο [αν], ινα μη παραδοθω τοις Ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν»
«οτι ουκ έστιν ημίν η πάλη πρὸς αίμα καὶ σάρκα, αλλὰ πρὸς τὰς αρχάς, πρὸς τὰς εξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας του σκότους τοῦ αιώνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ της πονηρίας εν τοις επουρανίοις»
Δε νομίζω οτι μπορεί να μπει θέμα άσκησης οιποιασδήποτε μορφής βίας! και μάλιστα από ανήλικα παιδάκια! Αν είναι δυνατόν!
@ tsouknida
Σωστός…. Αρχίζουμε να βάζουμε τη σχέση μη-βίας και βίας σε καλή σχέση.
@ ΚΑ
καλώς ήλθες. Λοιπόν:
1) Πες μας «καλώς» ο Ιησούς έκανε πράξεις βίας στο ναό, ναι ή όχι;
2) Είναι ο Ιησούς «τύπος και υπογραμμός των πιστών», ναι ή όχι;
3) έχει ευλογήσει η θεσμική Εκκλησία πράξεις κοσμικής βίας ναι ή όχι;
4) Έχουν επιτελέσει στην ιστορία των 2000 ετών χριστιανοί πράξεις κοινωνικής βίας ναι ή όχι;
5) Έχουν οι νέοι άνθρωποι δικαίωμα σε λάθος ενέργειες για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, την απαξίωσή τους και την αλληλεγγύη τους, ναι ή όχι;
6) Έχουμε στρογγυλοκαθίσει στον ατομισμό μας, στη δουλίτσα μας, στα κιλά μας, στον καταναλωτισμό μας, στον εφησυχασμό μας οι μεγαλύτεροι ναι ή όχι;
Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΛΕΤΩ .. τον λίθον προς τα ενήλικα και ανήλικα παιδιά (μας)…
ΥΓ Αδελφέ έχεις παιδιά; Τι σχέση έχεις μαζί τους; ταπεινώνεσαι μπροστά τους;
Αγαπητέ, όταν κάποιος φτάσει στα μέτρα των Αγίων κι έχει ‘πληροφορία’ να κάνει κάτι, ας πούμε να τα ‘ψάλλει’ σε κάποιους, το κάνει! Αλλά η απόσταση μεταξύ ημών και των Αγίων θα έλεγα οτι είναι μεγάλη! Γι’αυτό οι πράξεις βίας εκ μέρους μας και μάλιστα ενάντια στον κλήρο πολλές φορές πρέπει να αποφεύγονται.
Μα ήδη και τα δύο αποσπάσματα που έγραψα πριν έχουν το νόημα ότι ο δικός μας πόλεμος είναι πνευματικός! Ναι, η Εκκλησία ευλογεί πράξεις βίας για άμυνα πχ.
Και που έχουν γίνει πράξεις βίας εκ μέρους των χριστιανών 2000 χρόνια τι πάει να πει?? όταν ούτε το αυτί του δούλου που απέκοψε ο απ. Πέτρος δεν ήταν πράξη αποδεκτή από τον Κύριο!
Βασικά, νομίζω πως τα ανήλικα λιθοβολούν αδιακρίτως! Ο πατήρ Παΐσιος, (αν κατάλαβα καλά ‘ακούτε’ τις νουθεσίες του), έλεγε οτι όταν τα παιδιά κάνουν αταξίες ο καλός ο μπαμπάς θα τα τραβήξει από το αυτί! Λέτε να το είπε μόνο για τα 5χρονα?
Τα παιδιά φυσικά και κάνουν λάθη όπως όλοι μας, το θέμα είναι να μη τα λέμε και μπράβο όταν κάνουν ανοησίες! Ε! όχι και να χειροκροτούμε !
Ο ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να είναι συνεχώς εν εγρηγόρσει, τώρα αν χαλαρώνει πολλές φορές ευχής έργον είναι να το καταλαβαίνει γρήγορα και να συνεχίζει τον αγώνα.
Αγαπητέ, η σχέση μου με τα παιδιά, μικρά μεγάλα, νομίζω είναι πολύ καλή! Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση….
@ ΚΑ
«…ικανόν εστί…»
Άγωμεν εντεύθεν, λοιπόν!
Όλοι γνωρίζουμε το δρόμο!
Αν και τώρα που το σκέφτομαι το ‘…ικανόν εστί…’ ελέχθη όταν οι μαθηταί δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε ο Κύριος.
Μήπως εννοείτε, λοιπόν, οτι είμαι ‘μακριά νυχτωμένος’??
@ ΚΑ,
Λέγεις:
Απαντώ: 1) Εσύ ξέρεις…
2) Από το πόνημα του γνωστού Ιω. Κορναράκη «ΒΙΑ η οδός του Θεού», εκδ. Κυριακίδη, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1996, σελ. 271, αντιγράφω:
Ας δούμε αδελφέ τις εξεγέρσεις και μ΄αυτό το μάτι και όχι με ηθικιστικό…
Εξαιρετική αναρτηση Μανιταρι … Μακαρι νατανε πολλοι οι
χριστιανοί σαν και σενα … Θα γινομασταν ολοι
Δυστυχώς κυριαρχουν οι Ανθιμοι
Το εκανα ηδη συνδεσμο:
http://nosferatos.blogspot.com/2008/12/blog-post_4089.html
@ Νοσφεράτος
Μια προσπάθεια να φτάσουμε στα όρια τον προβληματισμό μας, τις αντοχές μας, τις μιζέριες μας, τον ατομισμό μας, τα πάθη μας και τις ελπίδες μας.
Ευχαριστώ για την ανάρτηση. Καλά Χριστούγεννα αδελφέ και σύντροφε.
@KA
«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην· ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής· και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού. »
Μήπως η τακτική των εξ εθνικών χριστιανών να μη προσφέρουν θυσία,έστω τύποις, στον θεό-αυτοκράτορα δεν ήταν πράξη πολιτικής ανυπακοής και αιτία κοινωνικής αναταραχής;
Μήπως όταν «όλα τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του αρειανισμού και της εικονομαχίας οι ορθόδοξοι χριστιανοί έμειναν αμέτοχοι;
Δεν κατέβαιναν στους δρόμους διαδηλούντες την αντίθεση τους στα αυτοκρατορικά κελεύσματα;
Αναφέρεται περιστατικό στην Αλεξάνδρεια όπου λάμβαναν χώρα την ιδια μέρα και ώρα δύο λιτανείες: αρειανιστών και ορθοδόξων οι οποίες συναντήθηκαν και επακολούθησε ένα απολύτως κατανοητό μπάχαλο.
Μήπως όταν εκδιώχθηκε από το πολιτικοθρησκευτικό κατεστημένο τής εποχής του και μάλιστα με απόφαση συνόδου, ο μέγας πατήρ και διδάσκαλος της Εκκλησίας, Ιωάννης ο Χρυσορρήμων, δεν ξεσηκώθηκαν όσοι χριστιανοί τον αγαπούσαν, οι αποκληθέντες Ιωαννίτες;
Μήπως οι στουδίτες πατέρες στην Κωνσταντινούπολη δεν ήταν συνεχώς στους δρόμους λιτανεύοντες τα λάβαρα και τις εικόνες την εποχή της εικονομαχίας;
Όταν οι χριστιανοί «εποίησαν την νήσσα» και προτίμησαν τον συσχηματισμό με τον αιώνα τούτο έγιναν ή ουνίτες ή γενίτσαροι.
Λοιπόν, δεν νομίζω να έχω να προσθέσω κατι παραπάνω! Και νου έχετε, και διαβασμένοι είστε, και ζήλο έχετε τι! να πολυλογούμε??
Φώτιση να ζητάμε μη σκοντάψουμε κι ας είναι και ίσιωμα!
Καλά χριστούγεννα.
Να είσαι καλά, αδελφέ.
Μετά και τις νέες σοφίες του Άνθιμου, που συμπεριφέρεται ως παπαδόμπατσος τους μετεμφυλιακού κράτους, θα γράψω και τα παρακάτω, τα οποία ήθελα μέρες να τα γράψω και δεν τα έγραφα γιατί είναι πράγματα που εν πολλοίς λέγονται κατ’ ιδίαν…
Ξεκινάω με την διαπίστωση ότι είναι εξοργιστικό άνθρωποι που καθαγιάζουν και δεν έχουν καμία κριτική προσέγγιση σε μηχανισμούς που είναι εξ΄ορισμού φορείς βίας καθεστωτικής, όπως ο στρατός και η αστυνομία και μάλιστα συχνά τους επικαλούνται, να «ξεσκίζουν τα ρούχα τους», όταν υπάρχει μια εξέγερση -δίκαιη ή άδικη δεν έχει σημασία, πάντως εξ’ αιτίας της αγανάκτησης -με λιγότερο ή περισσότερο βίαιες απολήξεις. Άρα η βία μας πειράζει όταν δεν είναι του καθεστώτος!!
Ψυχολογικά, όταν δεν μπορείς να αποδεχτείς το θυμό, την εξέγερση, τα θεωρούμενα από τον πολιτισμό- ή ακόμα χειρότερα από κάποια ιδεοληψία η θρησκοληψία- ως «κακά» συναισθήματα, αυτά τα «μεταθέτεις» συνεχώς. Θα βρουν τρόπο να εκφραστούν όμως στα πλαίσια κάποια αποδεκτού πλαισίου (πάντα με την ιδεοληψία του καθενός): Κράτος, Ηθική, θΡΗΣΚΕΙΑ, κόμμα, «Θρύλος- θεός» και ότι θέλει κανείς. Και να μην εκφραστούν με ωμή σωματική βία, θα εκφραστούν με άκαμπτους κανόνες, ιδαίτερη αυστηρότητα, ψυχολογική κακοποίηση και κάθε είδους απανθρωπία. Η Εκκλησία θα μου πείτε προτείνει επεξεργασία και μεταμόρφωση του θυμού. Εδώ είναι το ιδεοληπικό λάθος που κάνουν πολλοί με πουριτανική αντίληψη. Επεξεργασία και μεταμόρφωση δεν σημαίνει παραγνώριση και υποτίμηση και του συναισθήματος και των πηγών του και περισσότερο δεν σημαίνει «αυτομαστίγωση».
Χωρίς να ξέρω την ιστορία του αστυνομικού που πυροβόλησε και χωρίς να αποκλείω κάποιες άλλες συνιστώσες, να είχε κάνει π.χ. κατάχρηση αλκοόλ και με βάση όσα ακούστηκαν για αυτόν (π.χ. «Ράμπο») σκεφτόμουν ότι ήταν άνθρωπος που είχε πολλή βία μέσα του, βία με την οποία δεν βοηθήθηκε να έρθει αντιμέτωπος ουσιαστικά, βία την οποία πακετάρησε σε κάποια «Αρχή» και για χάρη της ήταν έτοιμος να σκοτώσει ακόμα και παιδιά…
Σκέφτηκα, ότι μέσα σε αυτό που λέγετεται γενικά»εκκλησία», μέσα στα κατηχητικά κτλ, βρίσκονται τέτοιες προσωπικότητες. Δυστυχώς έτσι όπως είναι οργανωμένη η «εκκλησία» και με τα ιδεολογικά προτάγματα στυλ Άνθιμου, δεν μπορεί να τους βοηθήσει. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις τους επιβαρύνει….
(Αυτό δεν αποκλείει το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες οάσεις εκκλησιαστικές)
Το δημοσίευμα στο χθεσινό Θέμα (όσο απηχεί την αλήθεια) μου ενισχύει τις σκέψεις μου..
Όσοι από μας λοιπόν νοαζόμαστε για την Εκκλησία, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα…
Παραπάνω διάβαζα, κάποια πράγματα που όταν δεν ερμνηνευτούν με βάση όλη την πραγματικότητα, είναι απλά βυζαντινολάγνες θεωρίες, χρήσιμες για συσκοτισμό και όχι για «φωτισμό».
Προφανώς ένας άνθρωπος που είναι στο δρόμο της «άσκησης» δεν θα έκαιγε το περίπτερο… Σίγουρα όμως, αν έβλεπε ότι είχε δίκαιο -όχι κυρίως για τον εαυτό του αλλά για τους «αδελφούς του τους ελαχίστους»- δεν θα διαμαρτυρόταν απλώς, αλλά κατά περίπτωση ίσως προέβαινε σε πράξεις που χαρκατηρίζονται από τους καθωσπρέπει ως επίθεση (όπως και η ειβολή του Χριστού στο ναό) και είναι αντίσταση. Για το νόμο είναι «αντίσταση κατά της Αρχής» για την συνείδηση;
Και για να μην ακούσω πάλι για Γκάντι και ο Γκάντι είχε κατηγορηθεί για αντίσταση κατά της Αρχής. Προκαλούσε και αυτός..
(Μανιτάρι, αν κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας θέλω να μου το επισημάνεις, αλλά εδώ σε σένα μαζεύονται κυρίως αυτοί που θέλω να διαβάσουν αυτά που γράφω)
ΜτΒ
πώς τυπώνει κανείς τα άρθρα σου χωρίς να τυπώνει και τη σωρεία λινκ ;
Για το άρθρο σου, τι να προσθέσω; Μακάρι να πιάσουν την ουσία του και όσοι παθαίνουν αλλεργία όταν ακούν αναφορά στην ορθοδοξία
@ Misha
τα υπονόησα αυτά που γράφεις (όπως και πολλά άλλα γεγονότα, γνωστά ή άγνωστα στους πολλούς), αλλά καλά έκανες και τα έγραψες.
Σε ευχαριστώ γι αυτό.
@ ΚΑ
Δεν υπάρχει καθόλου «ίσιωμα» στην ιστορία, πολύ δε περισσότερο σε μια βαθιά μεταβατική εποχή όπως η δική μας.
Αλλά προσωπικά προτιμώ να σκοντάφτω και να προσπαθώ να σηκωθώ, πάρα να νοιώθω «ασφάλεια» οπουδήποτε γιατί «εκεί» μπορεί να πεθάνω σιγά – σιγά από έλλειψη οξυγόνου.
Καλά Χριστούγεννα στα νιάτα (κάθε μορφής…, αφού οι γερασμένοι δεν μπορούν/μπορούμε να κάνουν/κάνουμε Χριστούγεννα …)
@ Λαμπρινή
δεν κατάλαβα ποιός αδελφός να είναι καλά…
@ Τσουκνίδα
που και που χρειάζονται αυτές οι αναλύσεις, γιατί θέτουν και άλλες διαστάσεις στο ζήτημα. Σ’ ευχαριστώ.
@ Herr K.
Αν πετυχαίνει ο στόχος μου που είναι ο βαθύτερος προβληματισμός με υπόβαθρο την αυθεντική ορθόδοξη θεολογία, παίρνω κουράγιο να συνεχίσω.
Όσον αφορά το τύπωμα, γίνεται με απλή αντιγραφή και σβήσιμο των ζεύξεων (λινκς).
Καλά αυθεντικά Χριστούγεννα φίλε.
Σε όλα τα παραπάνω που έγραψα ‘σεις είδατε ‘ηθικίστικη’ ματιά, ηθικολογίες δλδ! Δεν το πιστεύω! Μάλλον δεν κατάλαβα καλά! ε?! Κι αυτό το απόσπασμα του κ. Κορναράκη τι άλλο λέει, διαφορετικό από αυτά που ανέφερα! «να βιάζουμε τον εαυτό μας θεοφιλώς.. » λέει ο εν λόγω κύριος… τι άλλο καταλάβατε εσείς που εγώ αδυνατώ να καταλάβω?….
Αλλά ας αναφερθούμε και στο ‘αυθεντική’! Mου θύμισε τα μη αυθεντικά Windows, τα οποία ‘παίζουν’ εξίσου καλά με τα αυθεντικά. Τα αυθεντικά τα καταλαβαίνεις μόνο αν δεις το ολόγραμμα φόντου! Για περισσότερη σιγουριά θα έλεγα να τρέξουμε το WGA (Windows Genuine Advantage) για να νοιώσουμε ‘ασφάλεια’ με πολύ οξυγόνο και για να μην έχουμε ‘μπλεξίματα’ και τζάμπα κούραση… και φυσικά, αν και γερασμένοι, σίγουρα θα κάνουμε αυθεντικά χριστούγεννα.
Το «ίσιωμα» το είπα για το συγκεκριμένο θέμα μας … και όχι για τη χρονική περίοδο που διανύουμε….
Καλησπέρα Merc 😉
Αγαπητό μου ΜτΒ,
Θα καταθέσω κάποιες σκέψεις όχι θεωρητικολογώντας, αλλά από άποψη πρακτική, μια που έχω (στο παρελθόν) φάει με το κουτάλι πορείες, καταλήψεις, συνελεύσεις, και ξαναματαπορείες και καταλήψεις επί καταλήψεων αλλά και δακρυγόνα και τα συναφή απαγορευμένα αέρια που χρησιμοποιούνταν και στο Βιετνάμ.
Κατ’ αρχήν ο Χριστός είναι Χριστός. ΄Οταν κάνει κάτι ξέρει γιατί το κάνει και προγνωρίζει ποιες θα είναι οι συνέπειες. Εμείς δεν νομίζω να έχουμε γίνει Χριστοί χωρίς να το καταλάβουμε. Άρα το πιο πιθανό είναι συμμετέχοντας σε μια εξέγερση, να οδηγηθούμε σε κάτι το οποίο δεν έχουμε προβλέψει και το οποίο τελικά να επιφέρει περισσότερο κακό αντί καλό.
Δεύτερον εξ ορισμού σε μια τέτοια κινητοποίηση, συμμετέχει κάθε καρυδιάς καρύδι. Οπότε:
Άντε τώρα εσύ ο Χριστιανός να προσπαθείς να μαζέψεις το χουλιγκάνο που έχει πιει τα χαπάκια του και βγαίνει ορεξάτος να τα σπάσει, να κλέψει ό,τι μπορεί και να «φάει» και κανέναν μπάτσο επειδή τον δέρνουν στο γήπεδο.
Άντε να μαζέψεις τον μετανάστη που έχοντας υποστεί διάφορες ταπεινώσεις από ζωντόβολα συμπατριώτες μας, πάει να πλιατσικολογήσει τα σπασμένα καταστήματα αισθανόμενος ότι τρόπον τινά παίρνει το αίμα του πίσω.
Άντε να μαζέψεις κατάλληλα τον κάθε αναρχοπατέρα που παίρνει γραμμή Κύριος οίδε από ποιο κέντρο των μυστικών υπηρεσιών, και να ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ότι είναι ΕΓΚΑΘΕΤΟΣ και ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ στα κατευθυνόμενα παιδάκια που τον βλέπουν σαν θεό και υπακούν σε ό,τι τους λέει.
Άντε να γλυτώσεις από τον κάθε ασφαλίτη που χώνεται σε τέτοια επεισόδια και σου φτιάχνει ένα πολύ όμορφο και χοντρό φάκελο – πλέον σε ηλεκτρονική μορφή – προσάπτοντάς σου κι εγώ δεν ξέρω πόσα φανταστικά εγκλήματα. (Για το λόγο αυτό αδελφοί εγώ δεν καταδικάζω καθόλου την κουκούλα. Ασφαλώς, μπορεί από κάτω να κρύβεται ο καθένας, αλλά οι λόγοι που την επιτάσσουν είναι από μένα τουλάχιστον κατανοητοί).
Άντε να ξεστραβώσεις τον κάθε ιδεόληπτο του αντιεξουσιαστικού χώρου, που φαντάζεται ότι ο… καπιταλισμός βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης χάρη στην επαναστατική του δράση, και αναλώνει τη ζωή του σε εξωτερικές κινητοποιήσεις ενώ μέσα του γίνεται της κακομοίρας.
Άντε να προφυλαχτείς από φασίστες που θεωρούν τη στιγμή κατάλληλη για να την πέσουν στους αναρχικούς, μια και τώρα εκείνοι είναι απασχολημένοι με τα ΜΑΤ. Και όλα αυτά ενώ εσύ είσαι κάπου εκεί κοντά…
Άντε να εμποδίσεις τα τρία μεγάλα κακά που παραμονεύουν σε κάθε στιγμή:
1) την καταστροφή περιουσιών ανθρώπων που δε φταίνε σε τίποτα (κάτι οικογενειάρχες που ακόμα χρωστάνε το αυτοκίνητό τους και το βρίσκουν καμένο, κάτι εμπόρους «μικρομεσαίους» που έχουν ρίξει τόση δουλειά στο μαγαζί τους για να το βρουν στάχτη). Ξέρετε ο Χρυσόστομος είχε πει και ότι όποιος στερεί τα μέσα συντήρησης από τον πλησίον, τον σκοτώνει.
2) την απώλεια και άλλων ανθρώπινων ζωών: είτε κάποιοι από το ένα στρατόπεδο είτε κάποιοι από το άλλο, μπορεί να καταφέρουν να «πάρουν εκδίκηση», ή να την πληρώσει κάποιος πραγματικά αμέτοχος άνθρωπος (όπως έχει ξαναγίνει).
3) την επιβάρυνση της υγείας των ταλαίπωρων που κατοικούν στις περιοχές που γίνονται πεδία μάχης. Τι φταίνε αυτοί να αναπνέουν δακρυγόνα, πτερνογόνα, αλλεργιογόνα και όλα τα επικίνδυνα τοξικά που χρησιμοποιούνται από το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις;
Και στο τέλος, σου μένει να αντιμετωπίσεις την ΑΥΞΗΜΕΝΗ κρατική καταστολή η οποία με αφορμή επεισόδια σαν αυτά, γεμίζει τον κόσμο κάμερες, ένστολους οπλοφόρους κτλ.
Κοντολογίς: Δεν επικροτώ τις δηλώσεις του μητροπολίτη Ανθίμου, δεν μου καίγεται καρφί αν καταστρέφονται τράπεζες (έχουν μαζέψει αρκετό χρήμα της αδικίας για να πληρώσουν τα σπασμένα) και η πίστη μου είναι στον Χριστό και όχι στο κράτος και την αστυνομία. ΄Ομως η συμμετοχή σε τέτοιες κινητοποιήσεις πρέπει να γίνεται με πολλή προσοχή και αφού σταθμιστούν όλα τα πιθανά ανεπιθύμητα επακόλουθα. Πρέπει να γίνεται «μετά φόβου Θεού» και όχι σαν αποτέλεσμα ενθουσιασμού, αγανάκτησης και οργής, όσο κι αν αυτή μπορεί να είναι δίκαιη. Σε άλλη περίπτωση πιθανότατα θα γίνουμε ένας όχλος, και ο γνωστός κυρ-διάολος θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.
@ KA
Εσύ φίλε δεν φαίνεται να ανήκεις στους «βραδυπορούντες:
Η προτροπή του οικοδεσπότου “Ανάγκασον εισελθείν” …
είναι για τους βραδυπορούντες μια ελπίδα και μια προσδοκία μιας επί πλέον δωρεάς του Θεού!…
Το μυαλό μου λοιπόν σ’ αυτούς πάει, δηλαδή και σε μένα…
@ expaganus
γράφεις εν τέλει:
Χμ …. Πιστεύεις ότι οι εξεγερμένοι νέοι δεν έχουν «σταθμίσει», έστω πρόχειρα, εδώ και καιρό κάποια απ’ αυτά αυτά που λές;
Δεν τα έχουν σταθμίσει οι γονείς τους που λαδώνουν ή λαδώνονται, βολεύουν ή βολεύονται, καταναλώνουν ή καταναλώνονται;
Ή η στάθμιση αφορά μόνο τους ωρίμους; Οι ώριμοι σήμερα που κυκλοφορούν; Οι ώριμοι μόνο λουφάζουν; Πήξαμε από ωρίμους του «γλυκού νερού».
ΥΓ 1: «…ο γνωστός κυρ-διάολος..» δεν κυκλοφορεί στις εξεγέρσεις μόνο.
Εξάλλου κυκλοφορεί κυρίως όπου οι συνειδήσεις ταλαντώνονται.
Όπου έχουν παγώσει, δεν χρειάζεται να πάει. Είναι ήδη ελεγχόμενοι…
ΥΓ 2: Εγω δεν ανήκω μάλλον στους ωρίμους…
ΥΓ3: Να μαζέψω τους χουλιγκάνους; Δεν είναι αυτή η κύρια δουλειά μου….
Εξάλλου εδώ δεν είπαμε να κατεβάσουμε κάποιους στους δρόμους. Κατεβαίνουν πια μόνοι τους.
Είπαμε απλά να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε, να ερμηνεύσουμε, να είμαστε κοντά…
ΥΓ 4: Υπάρχει και άλλος τρ’όπος να κατανοήσει κανείς: Από τον καναπέ, το απέναντι πεζοδρόμιο και από το διαδίκτυο…
Εκεί δεν κυκλοφορεί ο ..κυρ0διάβολος. Είναι ..όαση…
Καλά αυθεντικά Χριστούγεννα, και όσοι τα μπερδεύουν με τα Windows, δεν έχουν παρά να ανάβουν κερί από το ..net…
Αγαπητέ, το σίγουρο είναι οτι για το ‘ολόγραμμα φόντου’, δλδ την ‘πιστοποίηση’ της πνευματικής μας πορείας μιλούν πολλοί Άγιοι Πατέρες! Και φυσικά όλοι μας πρέπει να φροντίζουμε ώστε να ‘περνούμε από τεστ αυθεντικότητας», το ‘WGA’ που ανέφερα ! (Μη μου πείτε οτι δεν καταλάβατε για τι μιλάω)
Χρόνια τώρα η επαγγελματική μου σχέση με το χώρο της πληροφορικής, με τα Windows ιδιαιτέρως έχει και τις συνέπειές της!
Αλλά αλήθεια, δεν είστε σύμφωνος στο οτι το το θέμα της ‘αυθεντικότητας’ και του ‘πλαστού’ περιγράφεται πολύ καλά με την περίπτωση των Windows; Εμένα μου άρεσε.
Αγαπητέ, δεν γνωρίζετε αν και εγώ είμαι σ’αυτούς για τους οποίους ελέχθη το ‘ανάγκασον εισελθείν’, με κάποιο βάσανο, με κάτι τέλος πάντων που με ‘ταρακούνησε’ ή και που θα με ταρακουνήσει κι έτσι ακουσίως όπως λέει κι ο κ Κορναράκης μπήκα αλλά και μένω στην ‘Οδό’.
@ ΚΑ
Σου εύχομαι ολόψυχα να μπείς πλήρως και να παραμείνεις αληθώς.
Το αυτό εύχομαι και δι’υμάς, αγαπητέ αλλά όπως λέει κι ο κ Κορναράκης το προτιμότερο, πιο ‘αρχοντικό’ θα έλεγα εγώ, θα ήταν να είμαστε εκούσιοι βιαστές της βασιλείας των ουρανών!
Συγχωρέστε την ‘άτσαλη’ πολλές φορές συμπεριφορά μου.
Εύχεσθε.
Μανιτάρι, μάλλον για μένα έγραψε αρκετά ο expaganus.
Ο Χριστός είναι Χριστός και ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, αν ένα κομμάτι του, ή όλο του το είναι εξεγείρεται, δεν είναι δυνατόν να το ναρκώσει χωρίς συμπτώματα. Εν πρώτοις, αν το κάνει στο όνομα του Χριστού θα αυτοαποδείξει ότι «είναι όπιο των λαών»!
Όπωσδήποτε έναν Χριστιανό, όπως σε όλες του τις πράξεις θα τον ακολουθάει ο «φόβος Θεού», όχι ενοχικά, αλλά με όλη την ουσία της προσωπικής σχέσης του με Αυτόν.
Ο φόβος του χουλιγκάνου, θα είναι πάντα παρόν, όπως είναι και ο φόβος του εξουσιαστή ιεράρχη, ο φόβος του δαιμονικού πολιτικού κλπ κλπ.
Και όπως είπες Μανιτάρι σωστά «δεν είπαμε να κατεβάσουμε κάποιους στους δρόμους. Κατεβαίνουν πια μόνοι τους.
Είπαμε απλά να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε, να ερμηνεύσουμε, να είμαστε κοντά… » Και να προσθέσω, αν μπορούμε και όσο μπορούμε μέσω της κατανόησης να προσπαθήσουμε να «μπολιάσουμε» αυτό το εξεγερμένο κομμάτι και όχι να το καταστείλουμε. Εγώ να πω ότι καταλαβαίνω και αυτόν, που μπροστά σε αυτό το ρίσκο μένει αμέτοχος, που φοβάται τον Χούλιγκαν, που γνήσια επιλέγει τη σπηλιά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω όποιον θέλει να καταστείλει και χρησιμοποιεί το όνομα του Χριστού.
@Αγαπητό ΜτΒ, έγραψες:
Χμ …. Πιστεύεις ότι οι εξεγερμένοι νέοι δεν έχουν “σταθμίσει”, έστω πρόχειρα, εδώ και καιρό κάποια απ’ αυτά αυτά που λές;
Αγαπητέ, οι «εξεγερμένοι νέοι» δεν είναι όλοι ίδιοι ούτε έχουν ίδιο σύστημα αξιών όλοι. Ασφαλώς κάποιοι θα έχουν σταθμίσει κάποια πράγματα, ο καθένας με το δικό του σύστημα αξιών. Για παράδειγμα, για αρκετούς είναι ο.κ. να κάψουν το κάθε αυτοκινητάκι που θα βρουν μπροστά τους για να «αντισταθούν στο κράτος», ενώ άλλοι χρησιμοποιούν μόνο σκουπιδοντενεκέδες για οδοφράγματα.
Δεν τα έχουν σταθμίσει οι γονείς τους που λαδώνουν ή λαδώνονται, βολεύουν ή βολεύονται, καταναλώνουν ή καταναλώνονται;
Οι γονείς λυπάμαι που το λέω, αλλά στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι απασχολημένοι στο να κάνουν αυτά που αναφέρεις. Πάντως στα τωρινά επεισόδια ένα πουλάκι μου είπε ότι συμμετείχαν και γονείς, δηλ. παλιοί του «χώρου» που έχουν γίνει γονείς.
Ή η στάθμιση αφορά μόνο τους ωρίμους; Οι ώριμοι σήμερα που κυκλοφορούν; Οι ώριμοι μόνο λουφάζουν; Πήξαμε από ωρίμους του “γλυκού νερού”. ;
Ασφαλώς και πήξαμε, όπως και από επαναστάτες του γλυκού νερού, αλλά και του αλμυρού νερού. Είναι αναπόφευκτο, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Για το πού κυκλοφορούν οι ώριμοι, δεν έχω πολλά στοιχεία καθότι ανώριμος.
ΥΓ 1: “…ο γνωστός κυρ-διάολος..” δεν κυκλοφορεί στις εξεγέρσεις μόνο.
Εξάλλου κυκλοφορεί κυρίως όπου οι συνειδήσεις ταλαντώνονται.
Όπου έχουν παγώσει, δεν χρειάζεται να πάει. Είναι ήδη ελεγχόμενοι…
Ο γνωστός κυρ διάολος πάει παντού, αλλά όπως λέει η παροιμία για το λύκο, στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Πιο εύκολα ελέγχει ανθρώπους σε κατάσταση ταραχής, παρά ψύχραιμους, και συνήθως σε πορείες-καταλήψεις κτλ., οι άνθρωποι είναι σε έξαψη και ταραγμένοι. Ειδικά όταν δέχονται επίθεση.
ΥΓ 2: Εγω δεν ανήκω μάλλον στους ωρίμους…
Δεν αναφέρθηκα καθόλου στο αν είσαι ή δεν είσαι ώριμος, εσύ ή ο οποιοσδήποτε. Αλλά αν δεν είσαι, μη στεναχωριέσαι θα σου κάνω παρέα γιατί ούτε κι εγώ είμαι!
ΥΓ3: Να μαζέψω τους χουλιγκάνους; Δεν είναι αυτή η κύρια δουλειά μου…
Αρχικά δεν είναι, θα ενταχθεί στις δουλειές σου όμως όταν από τη μια εσύ θα διαδηλώνεις ή θα κάνεις κατάληψη στο Πολυτεχνείο και οι κάφροι αυτοί
α) θα καταστρέφουν έργα τέχνης που βρήκαν εκεί μέσα
β) θα κλέβουν υπολογιστές και άλλα αντικείμενα από το Πολυτεχνείο ή από καταστήματα που έσπασαν
γ) όταν πας να τους βάλεις φρένο θα σε λένε μπάτσο, φασίστα και τα κλασικά κλισεδάκια και
δ) θα κάνουν και άλλα πολλά τα οποία προτιμώ να μην απαριθμήσω…
Ή μήπως νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις αποτελεσματική περιφρούρηση σε μια πορεία ή σ’ ένα χώρο κατάληψης χωρίς καθόλου «μπινελίκια» και, πολλές φορές, ξύλο;
Εξάλλου εδώ δεν είπαμε να κατεβάσουμε κάποιους στους δρόμους. Κατεβαίνουν πια μόνοι τους. Είπαμε απλά να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε, να ερμηνεύσουμε, να είμαστε κοντά…
Δεν σου καταλόγισα ότι προσπαθείς να κατεβάσεις τον οποιονδήποτε στους δρόμους, αναφέρθηκα στα προβλήματα που προκύπτουν όταν κατεβαίνουμε κι εμείς μαζί τους.
Αγαπητέ μου, όταν είσαι και φυσικά, σωματικά κοντά, προκύπτουν τα προβληματάκια που ανέφερα παραπάνω. Κατά τα άλλα σε κάθε ερμηνευτική μας ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί ο ένας απ’ τον άλλον και δεν κατεβαίνουν όλοι στο δρόμο για τον ίδιο λόγο. Για παράδειγμα, παιδάκια του Γυμνασίου κατεβαίνουν και πετάνε μολότοφ για να κοκορευτούν στους συμμαθητές τους, χωρίς να τα απασχολεί καθόλου η προβληματική που απασχολεί εσένα.
ΥΓ 4: Υπάρχει και άλλος τρ’όπος να κατανοήσει κανείς: Από τον καναπέ, το απέναντι πεζοδρόμιο και από το διαδίκτυο…
Εκεί δεν κυκλοφορεί ο ..κυρ0διάβολος. Είναι ..όαση…
Ακούγεται ειδυλλιακό, αλλά ο άτιμος έρχεται κι εκεί!
Καλά αυθεντικά Χριστούγεννα, και όσοι τα μπερδεύουν με τα Windows, δεν έχουν παρά να ανάβουν κερί από το ..net…
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
@Τσουκνίδα, έγραψες:
Ο Χριστός είναι Χριστός και ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, αν ένα κομμάτι του, ή όλο του το είναι εξεγείρεται, δεν είναι δυνατόν να το ναρκώσει χωρίς συμπτώματα. Εν πρώτοις,α ν το κάνει στο όνομα του Χριστού θα αυτοαποδείξει ότι “είναι όπιο των λαών”!
Έλα που στον Χριστό τα δύο κομμάτια ήταν σε αγαστή αρμονία, ενώ σ’ εμάς όχι!
Όπωσδήποτε έναν Χριστιανό, όπως σε όλες του τις πράξεις θα τον ακολουθάει ο “φόβος Θεού”, όχι ενοχικά, αλλά με όλη την ουσία της προσωπικής σχέσης του με Αυτόν.
Ακριβώς. Τέτοιο φόβο εννοούσα κι εγώ.
Ο φόβος του χουλιγκάνου, θα είναι πάντα παρόν, όπως είναι και ο φόβος του εξουσιαστή ιεράρχη, ο φόβος του δαιμονικού πολιτικού κλπ κλπ.
Βασικά εγώ τον εαυτό μου φοβάμαι. Επίσης κατανοώ ότι σε πράγματα όπως ένα ξέσπασμα εξέγερσης, μπορώ μεν να συμμετέχω αλλά δεν μπορώ να έχω τον έλεγχό τους.
Μπορώ να ελέγχω μόνο τη δική μου στάση εκεί, αν και δεν μπορώ να εγγυηθώ για το τι θα κάνω αν αντιμετωπίσω μεγάλο πειρασμό και «βγω έξω απ’ τα ρούχα μου». Σε γενικές γραμμές πάντως, τα τελευταία χρόνια αποφεύγω καταστάσεις που μπορούν να με βάλουν σε μεγάλο πειρασμό.
δεν μπορώ να καταλάβω όποιον θέλει να καταστείλει και χρησιμοποιεί το όνομα του Χριστού.
Αν ήταν η «επίσημη θρησκεία» ο βουδισμός, προφανώς θα χρησιμοποιούσε το όνομα του Βούδα…
Αυτά, αγαπητοί φίλοι. Ελπίζω να έγινα κατανοητός. Αν στεναχώρησα κανέναν ζητώ συγγνώμη.
@ ΚΑ
εύχομαι το κατά δύναμιν…
@ tsouknida
ξέρεις η σπηλιά είναι καλή για ξεκούραση, όταν γυρνάει κανείς από άγριο περπάτημα στο δάσος…
@ expaganus
κατ αρχήν δεν στενοχωριόμαστε – τουλάχιστον η περίπτωσή μου – απ αυτά που γράφεις.
Οι χριστιανοί του διαδικτύου συνήθως γράφουμε, κριτικάρουμε χωρίς να πράττουμε κοινωνικά, με εξαίρεση την οικογένειά (μας).
Έχουμε πάψει να ρισκάρουμε και κοιτάμε την πάρτη μας στηριζόμενοι σε θεολογικά τσιτάτα.
Προσωπικά μου αρέσουν «οι ρύμες της πόλεως» και όχι το «γυναίκα έγημα» ή «αγρόν ηγόρασα»…,
διότι έτσι έχω πιθανότητα να γίνω «εκλεχτός» από … «αναγκασμό«.
Τα υπόλοιπα «τα έχω φάει στη μάπα». Κατάλαβες; Αν όχι, δεν πειράζει. Και αύριο μέρα είναι.
Την καληνύχτα μου.
Συμφωνώ για τη σπηλιά, όπως και για το περπάτημα και τα δυο στη σωστή ώρα είναι από την πλευρά της ζωής…
Α, και κάτι για τον expaganus:» Υποστατική ένωση των δύο φύσεων του Χριστού» για να εξηγήσουμε πολιτική στάση. Προχώρα το είναι ενδιαφέρον. Το λέω ειλικρινά
@ expaganus
Θέτεις πολλά θέματα που θέλω και εγώ να ….. θέσω σε ένα σχετικό κείμενο. Πάντως, με βοήθησαν διάφορα αναγνώσματά μου. Ένα εξ αυτών των πάρα πολλών μεταξύ ήταν το «Ο Ορθόδοξος δρόμος για την πολιτική εξουσία» του κορυφαίου θεολόγου Ν. Μπουγάτσου.
Εκεί ξεκαθαρίζει, ότι η μη-συμμετοχή στην πολιτική δράση (ιδιώτευση) είναι εγγενές χαρακτηριστικό των καλβινιστών, οι οποίο υποστηρίζουν, ότι η πολιτική είναι κάτι σκανδαλιστικό και άρα κινδυνεύουμε και, άρα, για την «φειδώ των ασθενών», που έλεγε κι ο Λούθηρος, δεν συμμετέχουμε. Από την άλλη, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε, ότι πρέπει όλοι εμείς να συμμετέχουμε στα πολιτικά πράγματα, να ενδιαφερόμαστε για αυτά, αλλά και να διαπαιδαγωγούμε σχετικώς τα (τυχόντα) παιδιά «μας».
Να θυμηθώ τον Μέγα Βασίλειο π.χ. εν λιμώ και αυχμώ, όταν σε πείνα και ξηρασία που είχε έλθη, όταν, με όλο τον ακτιβισμό του, από το μαστίγωμα των εκμεταλλευτών πλουσίων, την δωρεάν άσκηση της ιατρικής στους ασθενήσαντες και πολλά άλλα, είχε φτάση να μην προλαβαίνη να προσεύχεται, παρά έξω, στους δρόμους!!! Η δράση του εκείνη μας θυμίζει αυτό που έλεγε ο Ψαρουδάκης «άγιο πεζοδρόμιο» και τα περί «άμβωνα του πεζοδρομίου».
Με αφορμή και την χτεσινή ομιλία-κήρυγμα του μητροπολίτη μας Ανθίμου που για μία ακόμη φορά βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να πω, ότι μιλά ως πολιτικά Δεξιός/συντηρητικός και ΌΧΙ ως Χριστιανός Ορθόδοξος, να θυμίσω, ότι ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς καταδίκασε ΌΝΤΩΣ την ακραία εκείνη βία (φόνοι κτλ.) των Χριστιανών Ζηλωτών της Θεσσαλονίκης που εξεγέρθηκαν με έμβλημα τον σταυρό κατά του αυτοκράτορα. Ναι, την καταδίκασε, και είπε, ότι δεν πρέπει να θέλουμε να γκρεμίσουμε τον θεσμό της εξουσίας(όχι τον εκάστοτε πολιτικό άρχοντα). Διότι γενικώς προστατεύει τους αδυνάτους. ΑΛΛΆ την βία αυτήν την καταδίκασε σε ΜΊΑ και ΜΌΝΗ ομιλία, ενώ την βία των δυναστών, των πλουσίων, των εκμεταλλευτών, των μεγαλόσχημων την καταδίκασε, αν δεν απατώμαι, σε ΔΕΚΑΈΞΙ ομιλίες!!!!! Και, μάλιστα, με ΠΆΡΑ πολύ σκληρή γλώσσα, δίχως να φοβάται ούτε για την ζωή του ούτε για την θέσι του ούτε για την εύνοια της Αυλής, των αυλικών και των φιλοκαθεστωτικών της εποχής του.
Και είπε, ότι πρέπει πρώτα να λήξη η βία των προαναφερομένων. Έτσι, θα καταπαύση ο «εμφύλιος», αδελφοκτόνος πόλεμος, έλεγε ο Άγιος, όπως είναι πασίγνωστο από τους βιογράφους του.
Λοιπόν, ας τον μιμηθούμε λίγο κι εμείς, και πρώτα, βέβαια, οι «αξιωματούχοι» της Διοίκησης της Εκκλησίας…
ΜτΒ έγραψε:
«κατ αρχήν δεν στενοχωριόμαστε – τουλάχιστον η περίπτωσή μου – απ αυτά που γράφεις.»
Χαίρομαι!
«Οι χριστιανοί του διαδικτύου συνήθως…»
Δεν παίρνω όρκο για τι κάνουν οι χριστιανοί, του διαδικτύου ή μη. Βέβαια ξέρω κάποια πράγματα γι’ αυτούς που γνωρίζω καλά προσωπικά, πάντα όμως έχω την αίσθηση ότι δεν μου πέφτει λόγος.
@tsouknida έγραψε:
«Α, και κάτι για τον expaganus:” Υποστατική ένωση των δύο φύσεων του Χριστού” για να εξηγήσουμε πολιτική στάση. Προχώρα το είναι ενδιαφέρον. Το λέω ειλικρινά»
Γιατί, πότε το άρχισα και δεν το κατάλαβα;
Σας καληνυχτώ, χτύπησαν μεσάνυχτα!
@φιλαλήθη, προφανώς γράφαμε ταυτόχρονα γι’ αυτό είδα το κείμενό σου αφού ανάρτησα το δικό μου.
«…ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε, ότι πρέπει όλοι εμείς να συμμετέχουμε στα πολιτικά πράγματα, να ενδιαφερόμαστε για αυτά, αλλά και να διαπαιδαγωγούμε σχετικώς τα (τυχόντα) παιδιά “μας”.
Συμφωνώ και επαυξάνω.
«Να θυμηθώ τον Μέγα Βασίλειο π.χ. εν λιμώ και αυχμώ, όταν σε πείνα και ξηρασία που είχε έλθη, όταν, με όλο τον ακτιβισμό του, από το μαστίγωμα των εκμεταλλευτών πλουσίων, την δωρεάν άσκηση της ιατρικής στους ασθενήσαντες και πολλά άλλα, είχε φτάση να μην προλαβαίνη να προσεύχεται, παρά έξω, στους δρόμους!!!»
Δεν αμφιβάλω, πριν όμως κάνει αυτά είχε φτάσει σε μια κατάσταση, που η τόση εξωτερική δραστηριότητα δεν τον έβλαπτε πνευματικά. Ως άγιος είχε και τη διάκριση που εγώ ο φτωχός expaganus δεν έχω…
Οι καθολικοί και προτεστάντες πολλές φορές είναι ή του ύψους, ή του βάθους: ή που θα αναλώνονται σε εξωτερικές εκδηλώσεις και από πνευματική ζωή τίποτα, ή με το πρόσχημα της δήθεν πνευματικής ζωής θα κάνουν γενικώς την πάπια.
Ασφαλώς δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά με τον μητροπολίτη Άνθιμο… Είναι όμως σημάδι της κατάστασής μας το ότι υπάρχουν τόσοι, που θα ήθελαν τον Άνθιμο στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ακριβώς επειδή συμφωνούν με τις κατά καιρούς δηλώσεις του.
Και φυσικά, αυτό δίνει λαβές σε όσους θέλουν να απαξιώσουν την Εκκλησία γενικώς, και να λένε ότι όλοι οι Χριστιανοί είναι σαν τον Άνθιμο.
Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή, και η ώρα έχει περάσει.
Όπως υπάρχει φυσική νομοτέλεια, υπάρχει και κοινωνική. Που έχει ως βασική προϋπόθεση για την κοινωνική ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο Χριστός διασαφηνίζει: Η δική μου ειρήνη δεν είναι σαν την κοσμική. Σαν την αμοραλιστική pax romana,ας πούμε ή την pax americana. Όπου η άρχουσα αναρχία κλέβει, ληστεύει ελεύθερα και… ειρηνικά. Αφού κανένας δεν μπορεί να της αντισταθεί. Και ο λαός εξάλλου «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιοιούμενος», φυτοζωεί και αργοπεθαίνει… ειρηνικά!
Η ειρήνη, όπως και όλα τα αγαθά – ξαναλέει ο Χριστός – έχουν απαραίτητη προϋπόθεσή τους τη δικαιοσύνη. Ζήστε με δικαιοσύνη και όλα σας τα προβλήματα θα λυθούν, υπογραμμίζει.
Βέβαια η δικαιοσύνη του Θεού – κατ’ αναλογίαν προς την ειρήνη – δεν είναι σαν την κοσμική. Με την οποία έχει ελάχιστη ή και καμία σχέση.
Η κοσμική δικαιοσύνη στηρίζεται στους ανθρώπινους νόμους. Οι οποίοι είναι κατασκευάσματα της εκάστοτε άρχουσας αναρχίας: Των βασιλιάδων, δηλαδή, των τσιφλικάδων και σήμερα των – διαπλεκόμενων και αλληλέγγυων με το οικονομικό κατεστημένο – βουλευτάδων.
Που όχι μόνο δεν έχουν σκοπό να λύσουν τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά τα περιπλέκουν, όσο κάθε φορά τους χρειάζεται. Έτσι ώστε, σε κάθε περίπτωση, να εξυπηρετούν και να προωθούν τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και να φαλκιδεύουν τα δικαιώματα του λαού.
Βάση της δικαιοσύνης του Θεού είναι ο «χρυσός κανόνας» του Ευαγγελίου: Κάντε για τους συνανθρώπους σας ο, τι οι συνάνθρωποί σας θέλετε να κάνουν για σας.
Τις λεπτομέρειες – σε κάθε περίπτωση – τις διευκρινίζει η δημοκρατία του Θεού, η Εκκλησία. Που ασφαλώς δεν έχει καμιά σχέση ούτε με την ολιγαρχία της δεσποτοκρατίας ούτε με την απόλυτη μοναρχία της παποκρατίας. Αλλά είναι το σύνολο του κλήρου και του λαού. Αυτό ακριβώς, που τον έχουν βάλει στο ψυγείο και το γύψο του φαρισαϊκού φασισμού οι πάπες και οι παπίσκοι της ανατολής και της δύσης.
Και ακριβώς δημοκρατία του Θεού θα λειτουργεί ως υπόδειγμα για την κοσμική δημοκρατία – όπως συνέβαινε στις πρωτοχριστιανικές κοινότητες – και δεν θα είναι παράδειγμα προς αποφυγήν, όπως συμβαίνει στις μέρες μας…
Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αντιμετωπίζονται στο μεγαλύτερο – μέσα στα ανθρώπινα πλαίσια – βαθμό τα οποιαδήποτε φαινόμενα βίας. Και θα έχουμε ως αποτέλεσμα το τόσο επίκαιρο στις μέρες μας και περιπόθητο αγγελικό μελώδημα:
Δηαλαδή, το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθράποις ευδοκία»…
Ποιός αδελφός να ειναι καλά; Αυτός που μου στέλνει ημεηλ και με ενημερώνει για κάθε νέα ανάρτηση σε αυτό το ιστολόγιο. Θα εχανα αυτες τις αναρτησεις αν δεν ηταν τα συνεπή του ημεηλ.
@Φιλαλήθη
Εξαιρετική η υπόμνηση τής ταραχώδους περιόδου των ζηλωτικών της Θεσσαλονίκης (1342-1349).
Βεβαίως οφείλουμε να πούμε ότι ο μέγας άγιος Γρηγόριος Παλαμάς γνώριζε από πρώτο χέρι το πόσο αίμα είχε ρεύσει σε αυτές τις ταξικές ταραχές, όταν οι πενόμενοι «ζηλωτές» έβγαζαν από τα σπίτια όσους θεωρούσαν ταξικούς τους αντιπάλους και τους έσφαζαν σαν αρνιά.
Πώς θα μπορούσε ένας ησυχαστής ασκητής όπως ο άγιος Γρηγόριος να συναινέσει σε σφαγές μεταξύ ομοφύλων και ομοπίστων, όταν η ησυχαστική παράδοση εκφράζει ενδοιασμούς ακόμα και για την χρήση βίας σε νόμιμη άμυνα ή εν πολέμω;
(θυμάμαι με συγκίνηση μια σχετική συζήτηση με τον γέροντα Παϊσιο την δεκαετία του 1980)
Όμως, είναι άλλου επιπέδου το αιματοκύλισμα κι άλλο η «απαλλοτρίωση» αγαθών από μια πολυεθνική υπεραγορά,τα οποία μοιράζονται στον κόσμο ή το κάψιμο ενος τοκογλυφείου (βλ.τράπεζα).
Επειδή τα πράγματα είναι περίπλοκα ας μην αδικούμε τον μητρ. Άνθιμο, ο οποίος με την εμπειρία του στην ακριτική Αλεξανδρούπολη, φοβάται μήπως οι εσωτερικές αναταραχές γίνουν όχημα εξωτερικών επεμβάσεων «φίλων και συμμάχων» και δη εξ ανατολών.
Η χριστιανική μου συνείδηση – όση έχω – «κλωτσάει» όταν διαβάζω κάποιες πρωτοβουλίες του ηρωικού μητροπολίτου Γερμανού Καραβαγγέλη ή του μητρ. Μοναστηρίου Ιωακείμ που διεκήρυσσε «οφθαλμούς αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος» μα δεν μπορώ ν αρνηθώ ότι η συμβολή τους στον Μακεδονικό αγώνα ήταν τεράστια.
@ tsouknida
η σπηλιά λειτουργεί όπως το Παράρτημα της Πάτρας, το Πολυτεχνείο, η νομική, αλλά και όπως το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, κλπ, αλλά και όπως η οικογένεια.
Ο καθείς με τη σπηλιά που διαλέγει.
Όσον αφορά τη θεολογία που πήγε να ανοίξει ο expaganus, άσε θα το ανοίξουμε εμείς σύντομα, εκτός και αν μας προλάβει…
@ φιλαλήθης
καίρια και αυτή σου η τοποθέτηση. Θερμές ευχαριστίες.
Όπως βλέπεις η συμμετοχή σας στα σχόλια δημιουργεί σιγά – σιγά ένα όμορφο και ενδιαφέρον συλλογικό υποκείμενο!!!
@ expaganus
αυτό το σχόλιό σου ήταν μετρημένο.
Δεν ήθελα να πω κάτι ιδιαίτερο, παρά μόνο να μη βιάζεσαι στις κριτικές σου…,
γιατί ενώ λες ότι δεν σου πέφτει λόγος, τελικά γράφεις συχνά κάτι σεντόνια νααααααααα!!!
@ papailiasyfnatis
γράφεις τα όμορφά σου επαναστατικά:
‘Έχω την εντύπωση πως οι «ολιγάρχες’ και συντηρητικοί μητροπολίτες δεν θα αφήσουν τον γέροντα Ιερώνυμο να προχωρήσει πολύ, μιλ΄’ωντα ςκατ΄άνθρωπον όμως.
Τέτοιου είδους γεγονότα και άλλα πολλά ίσως αλλάξουν τον συσχετισμό δύναμης και αρχίσει κάτι ελπιδοφόρο και εκεί.
Το εύχομαι ολόψυχα. Σε παρακαλώ παπά μου να σχολιάζεις συχνά σ αυτό το ιστολόγιο.
Έχουμε ανάγκη από σας τους ανοικτομάτες ιερείς τα σχόλιά σας.
@ Λαμπρινή Χ. Θωμά
δεν ήταν σαφές φίλη μου και γι αυτό ρώτησα.
Γνωρίζω τις τρεχάλες σου, αλλιώς θα περίμενα πιο εκτενή σχόλια.
Σ’ ευχαριστώ και εγώ που ανταποκρίνεσαι.
@ Misha
μόνο δυο παρατηρήσεις:
1) Όντως εκεί χύθηκε πολύ αίμα και μάλιστα από χριστιανούς. Οπότε ορθότατα ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (.. πάω να πω τη γνώμη μου στον μεγαλύτερο ίσως θεολόγο της 2ης χιλιετηρίδας του χριστιανισμού…) μίλησε έτσι. Αλλά όπως έγραψε και ο Φιλαλήθης σε άλλες φάσεις είχε ήδη κατακεραυνώσει προφητικά, επισταμένα και πολλές φορές την απληστία της φάρας των πλουσίων…
2) Ο Άνθιμος έπεσε θύμα – πάλι – των πολιτικών του απόψεων:
ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΚΚΕ (συν κάποιοι επηρεπείς πατριδολάγνοι) έβαλαν ζήτημα ξένου παράγοντα (όπως και στο πολυτεχνείο).
Ας μη τσιμπάμε λοιπόν!!!
@ MτΒ
1. πώς μπορούσε να πράξει αλλιώς ο θαυματουργός άγιος όταν είχε εγκαταλειψει τα μέγαρα και τα παλάτια της Βασιλευουσας, γενόμενος ό ίδιος πένης και αλήτης (περιφερόμενος) στις ερημιές του Άθωνα, κραυγάζων στην Θεοτόκο «φώτισον μου το σκότος»;
2. ήσαν αμέτοχοι στο Πολυτεχνείο οι ξένοι, οι οποίοι και έφεραν την χούντα στην Ελλάδα, συν τοις άλλοις για να αποσύρει την μεραρχία από την Κύπρο;
με το τηλεκοντρόλ κατεύθυναν τον Ιωαννίδη ….
κατόπιν πιλόταραν οι ίδιοι τα τουρκικά αεροσκάφη στην εισβολή για να ολοκληρωθεί το κόλπο.
@ Misha
άλλο πράγμα να έχεις σχεδιάσει κάτι και άλλο να το εκμεταλλευτείς σε κάποια επόμενη φάση…
Μη μπερδεύουμε ανόμοια πράγματα. Όμως οφείλουμε να πάρουμε, ο καθείς στο πόστο του, μέτρα, για άσχημη, αντιδημοκρατική, αντεθνική ή αντιλαϊκή χρήση της νεανικής εξέγερσης (ή κοινωνικής έκρηξης)…
Νάσαι καλά.
@MτΒ
«Όσον αφορά τη θεολογία που πήγε να ανοίξει ο expaganus, άσε θα το ανοίξουμε εμείς σύντομα, εκτός και αν μας προλάβει…»
Δεν πήγα να ανοίξω κάτι (νομίζω οι Πατέρες έχουν καλύψει το θ’έμα) αλλά φοβάμαι ότι δεν προλαβαίνω να ανοίξω τίποτα. Έχω ένα thread με μουσουλμάνο ο οποίος συζητά ασταμάτητα με διάφορους, έχουν φτάσει τα 255 σχόλια και καλά καλά δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω, όχι να τα απαντήσωω! Για την ακρίβεια αυτή τη στιγμή προσπαθώ να γράψω ένα σεντονάκι, αλλά έρχονται στο μέηλ ακατάπαυστα νέα σχόλια, οπότε έκανα ένα διαλειμματάκι και πετάχτηκα ως εδώ…
Και τώρα, τα κεφάλια μέσα και πάλι στο Ισλάμ.
Μανιτάρι του βουνού
με την ανάρτηση αυτή απλώς αποδεικνύεις ότι κάθε κοσμοεικόνα αποδέχεται ή ενσωματώνει τη βία (σε διαφορετικές ποσότητες, ποιότητα και για διαφορετικούς λόγους, φυσικά). αλλά αυτό είναι γνωστό ήδη από τον καιρό της παλαιάς διαθήκης. και το θέμα είναι πώς μπορείς να μεταφέρεις και να προσαρμόσεις σε αυτά ή σε άλλα γεγονότα της εποχής μας το
«Η στάση Του απέναντι στην ομαδική προσπάθεια λιθοβολισμού της «μοιχαλίδος», όπου μπήκε ανάμεσα στην «αμαρτωλή» και στους «εξεγερμένους»[iv]. Η άσκηση δηλαδή του πλήθους σε προσωπική βία έχει όρια και κριτήρια. Στη φάση αυτή ο Ιησούς τα έθεσε και τα αποδέχτηκε το πλήθος.»
ή το «Στη φοβερά βίαιη (και δυσερμήνευτη στους συντηρητικούς κομφορμιστές κάθε εποχής) συμπεριφορά Του μέσα στο Ναό (του Σολομώντα) απέναντι κυρίως στους «εμπορευματικούς και χρηματιστικούς στόχους». Εδώ ο Ιησούς γκρέμισε με φραγγέλιο (ειδικό μαστίγιο) όλο το εμπορευματικό υλικό, τα χρήματα, τους πάγκους, έδιωξε τα ζώα, αλλά δεν αναφέρεται για άσκηση ιδιαίτερης προσωπικής βίας απέναντι στα υποκείμενα, πλην της εξώθησης έξω από το ναό.»
και στο
«Στον τρόπο που δέχτηκε την πιο βίαιη και ταυτόχρονα άδικη συμπεριφορά, τόσο από τις δυο μορφές εξουσίας (κυρίαρχη ρωμαϊκή και ντόπια ιουδαϊκή υποτελή), όσο και από τον εξεγερμένο όχλο»,
γιατί αν το θέμα είναι η συγκεκριμένη στάση σε συγκεκριμένα γεγονότα, τότε φοβάμαι τα παραπάνω καινοδιαθηκικά δεν μας ωφελούν σε κάτι, διότι χρειαζόμαστε έναν Χριστό ανά πάσα στιγμή, ώστε να κρίνουμε χριστιανικώς αν
«κακώς τα έσπαγαν»
ή «ναι μεν καλώς διαμαρτυρήθηκαν, αλλά κακώς τα έσπαγαν»
ή «ναι μεν καλώς διαμαρτυρήθηκαν και τα έσπαγαν, αλλά εγώ δε θα τα έσπαγα και δε συμμετέχω» (= είμαι ή δεν είμαι «του καναπέ» και του «αστοχριστιανισμού»; )
ή «ναι, κι εγώ τα έσπαγα μαζί τους, γιατί είναι αυθεντικά χριστιανικό»,
όπως επίσης και τα «ναι μεν ο Χριστός τα έσπαγε, αλλά ήταν θεός και γνώριζε τα αποτελέσματα του σπασίματος» σε αντίθεση με το «πρέπει να μιμούμαστε το Χριστό», ή όπως την αντίθεση μεταξύ του «καταδικάζω τη βία» και του «αν δε μοιραστούν με το σταυρό, θα μοιραστούν με το μαχαίρι» (=άραγε τότε, όταν παν να μοιραστούν με το μαχαίρι, τι θα κάνει όποιος «καταδικάζει [χριστιανικώς] τη βία» αλλά ξέρει ότι είναι «αναπόφευκτο να μοιραστεί με το μαχαίρι ό,τι δε μοιράστηκε με το σταυρό; )
κοντολογίς, οι γενικές αρχές δεν λεν και πολλά για συγκεκριμένες περιπτώσεις. οι χριστιανοί γενικά, στην ιστορία, ήταν πρώτοι σε πολεμικές πράξεις αυτοάμυνας της χώρας ή σε επεισόδια υπέρ του δόγματός τους, αλλά στον τομέα αυτόν, της κοινωνικής βίας έχουμε μόνο προτροπές.
για τον ιερώνυμο, τον οποίον ανέφερες: θεωρώ υποκρισία τα όσα λέει, γιατί τα λέει εκεί που τον παίρνει να τα λέει. για το θέμα του βατοπαιδίου είπε (ελπίζω να κάνω λάθος) κάτι σαν «ας αποφασίσει πρώτα η δικαιοσύνη, ας βγει το τελικό συμπέρασμα για το τι έγινε κλπ, κι έπειτα θα μιλήσω». κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με τον κούγια, που διαμαρτύρεται επειδή καλούν δολοφόνο τον πελάτη του πριν το δικαστήριο αποφασίσει. για να χαϊδεύεις τα αυτιά δίχως να πάθεις τίποτε, καλλίτερος τρόπος είναι πρώτα να έχεις καθαρά τα χέρια σου.
μια παρατήρηση σε ένα σχόλιο:
«Ψυχολογικά, όταν δεν μπορείς να αποδεχτείς το θυμό, την εξέγερση, τα θεωρούμενα από τον πολιτισμό- ή ακόμα χειρότερα από κάποια ιδεοληψία η θρησκοληψία- ως “κακά” συναισθήματα, αυτά τα “μεταθέτεις” συνεχώς. Θα βρουν τρόπο να εκφραστούν όμως στα πλαίσια κάποια αποδεκτού πλαισίου (πάντα με την ιδεοληψία του καθενός): Κράτος, Ηθική, θΡΗΣΚΕΙΑ, κόμμα, “Θρύλος- θεός” και ότι θέλει κανείς. Και να μην εκφραστούν με ωμή σωματική βία, θα εκφραστούν με άκαμπτους κανόνες, ιδαίτερη αυστηρότητα, ψυχολογική κακοποίηση και κάθε είδους απανθρωπία. Η Εκκλησία θα μου πείτε προτείνει επεξεργασία και μεταμόρφωση του θυμού. Εδώ είναι το ιδεοληπικό λάθος που κάνουν πολλοί με πουριτανική αντίληψη. Επεξεργασία και μεταμόρφωση δεν σημαίνει παραγνώριση και υποτίμηση και του συναισθήματος και των πηγών του και περισσότερο δεν σημαίνει “αυτομαστίγωση”.»
και το συμπέρασμα είναι;
ότι είναι ή δεν είναι αυτομαστίγωση α) η καταδίκη β) η συγκατάθεση αλλά αποχή από γ) η συμμετοχή σε 1) διαδηλώσεις ή 2) διαδηλώσεις + σπασίματα;
οργίζεστε και μη αμαρτάνετε = ;
δε λέω αν είναι χριστιανικά καλό τι α ή το β ή το γ. λέω ότι υπάρχει τέτοια ασάφεια, ώστε καθείς λέει ό,τι θέλει δίχως να υπάρχει χριστιανική γραμμή για τη βία. ανετότατα, όπως και με τον πόλεμο για χάρη κρατικών συμφερόντων, μπορεί χριστιανικώς να θεωρήσει κανείς αυτοάμυνα έναντι των αστυνομικών/τραπεζών/ανελεύθερου κράτους τις διαδηλώσεις και μάλιστα τα σπασίματα. αλλά επίσης ανετότατα μπορεί να τα χαρακτηρίσει μη χριστιανική συμπεριφορά.
μια παρατήρηση σε άλλο σχόλιο:
το «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην• ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής• και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού» έχει χρησιμοποιηθεί ακριβώς ως αντιχριστιανικό επιχείρημα
Δεν χρειάζεται να επαναλάβω πράγματα που έχω γράψει και αλλού στο ιστολόγιο αυτό. Απλά να πω ότι η ανάλυση που κάνει το μανιτάρι των επεισοδίων («δεν σκότωσαν», «πετούσαν μερικές πέτρες κατά επιλεγμένων στόχων» κ.λπ) είναι άκρως επιδερμική και κυρίως παραγνωρίζει τον καθοριστικότατο παράγοντα «μπαχαλοκατάσταση», στην οποία πολλοί μικροί και μεγάλοι είμαστε μαθημένοι (όχι εγώ προσωπικά). Μπαχαλοκατάσταση εκ του ασφαλούς πάντα, γι’ αυτό και δεν θίχτηκαν τα in στέκια των βορείων προαστείων και του Κολωνακίου. Ούτε φυσικά τα κανάλια. Όποιος θεολογών ή απλά σκεπτόμενος δεν τα βλέπει αυτά, με γεια του με χαρά του.
Θα γράψω κάτι πολύ οξύ, αλλά προτιμώ να το πω ευθέως: Σε περίπτωση που καθηγητής θεολόγος έκανε κηρύγματα αριστερισμού με «θεολογικό» μανδύα σε παιδί μου, θα έκανα χρήση της δυνατότητας που μου δίνει η πρόσφατη εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ και θα ζητούσα την απαλλαγή του από το μάθημα για λόγους συνειδήσεως, εφ’όσον φυσικά συναινούσε και το ίδιο.
Αν σας ενδιαφέρει μια «νεο-ορθόδοξη» ανάλυση των επεισοδίων (δεν συμφωνώ απαραίτητα μαζί της), μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Στέλιου Ράμφου στην Καθημερινή, έχει πολύ ενδιαφέρον:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_14/12/2008_296056
Για μένα η Ορθοδοξία σε ανεβάζει τόσο πολύ που βρίσκεσαι ξαφνικά σε μια σφαίρα ευδαιμονίας που σε φέρνει πολύ πάνω από οποιοδήποτε κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Να το πω αλλιώς, δεν σε ενδιαφέρει αν δίπλα σου υπάρχει είτε ο πιο άγριος καπιταλισμός ή ο πιο τέλειος σοσιαλισμός, έχεις πετύχει την ευδαιμονία έτσι κι αλλιώς ότι κι αν γίνεται γύρω σου…
@Belbo
Τον Ράμφο σταμάτησα να τον διαβάζω από τότε που εντάχθηκε στο στενό πυρήνα των συμβουλατόρων του νεοφιλελεύθερου Σημίτη και εκφράσθηκε με συμπαθεια για τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ και των αμερικάνων στη Γιουγκοσλαβία.
Όσο για τη δεύτερη παράγραφο του σχολίου σου,θυμήθηκα κάτι που γράφει ο γέροντας Σωφρόνιος στο βίο του αγ. Σιλουανού και μεταφέρω όσο θυμάμαι:
«ο ασκητής του Χριστού όταν τού χαρίζεται η εμπειρία της ενώσεως με τον Θεό ξεχνά τα του κόσμου. Ακόμα και βασικές σωματικές λειτουργίες αναστέλλονται.
Ωστόσο όταν η ένταση της εμπειρίας καταλαγιάσει και ο φίλος του Θεού αντιληφθεί το κακό και τον πόνο που υπάρχει στον κόσμο αρχίζει να κλαίει και να θρηνεί, όπως ο Αδάμ όταν εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο, βλέποντας την δυστυχία των πλασμάτων.
Ο άγιος Σιλουανός έκλαιγε με λυγμούς τρεις μέρες, επειδή χτυπησε μια μύγα και μετά την είδε να σέρνει τα εντερα της μέχρι να πεθάνει.
Πώς μπορεί ένας χριστιανός να μένει στην κοσμάρα του, ασυγκίνητος μπροστά στον πόνο και τον θάνατο που τρώει τα σώματα και τις ψυχές των πλασμάτων του Θεού μετά την πτώση του Αδάμ;
Misha,
Ενδιαφέρουσα κουβέντα. Τον Ράμφο τον εκτιμώ πολύ για τη σκέψη του. Ο καθένας έχει την άποψή του για το τι έγινε στη Γιουγκοσλαβία και για το αν ο Σημίτης ήταν καλός πρωθυπουργός, νομίζω ότι δεν σχετίζεται με το θέμα μας. Επίσης προσπαθώ να μην συγχέω τη θεωρητική σκέψη κάποιου με την πρακτική στάση του απέναντι στα γεγονότα (αν ήταν έτσι θα έπρεπε να καταδικάσουμε για παράδειγμα όλους τους αριστερούς διανοητές που υποστήριζαν για δεκαετίες τα άκρως φασιστά/καταπιεστικά καθεστώτα Σοβιετικής Ένωσης).
Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες είναι παντελώς αδιάφορες στο Χριστιανό, απλά γιατί για την Ορθόδοξη κοσμοθεωρία δεν έχουν σχέση με την ευτυχία ή δυστυχία του ατόμου. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι πάμπτωχος και να πετάει στα σύννεφα ή πάμπλουτος και να είναι μέσα στη δυστυχία, έχει να κάνει με το πόσο έχει αναπτυχθεί πνευματικά όχι με τις συνθήκες που ζει. Οπότε θα έλεγα ότι ο Άγιος Σιλουανός θα έκλαιγε που οι άνθρωποι έχουν παντελή έλειψη πνευματικότητας και όχι επειδή ανέβηκε η ανεργία και δε θα μπορέσουν να βρουν δουλειά.
Σε ευχαριστώ για τον ενδιαφέροντα προβληματισμό και το Μανιτάρι για τη φιλοξενία!
@ Γιάννης, νομίζω ότι υπάρχει ένας γενικός κανόνας «να μην κάνεις στον αδελφό σου, ότι δεν θέλεις να κάνουν σε σένα».
Από κει και πέρα υπάρχει η «οικονομία», αλλά δεν είναι δυνατό να ξεφύγει κανείς από την ουσία του κανόνα
Και μια και βάζεις ερωτήματα;
α. Οι τράπεζες είναι αδελφός μου;
β. Ο αστυνομικός που δεν ανέχεται λίγο αλεύρι και κανένα αυγό μετά από μια σειρά δολοφονιών; Τελικά αν βάλω τον εαυτό μου στη θέση του δεν θα με πείραζαν τέτοιες κινήσεις;
Η θέση η δική μου είναι ξεκάθαρη συμμετέχω αλλά δεν σπάζω μαγαζάκια, ούτε αυτοκίνητα. Κατανοώ όμως και αυτόν που αυθόρμητα θες, θες απαίδευτα, ότι θες τέλος πάντων κάνει τέτοιες πράξεις και προσπαθώ να μεταβάλω τη στάση του. Όχι να τον κατασταστείλω, αλλά να τον κάνω πιο αποτελεσματικό σε αυτό που πραγματικά θέλει να εκφράσει..
Τώρα για τους συμβολικούς στόχους, έχω γράψει ότι το κάψιμο είναι απαρχαιωμένος τρόπος και αναποτελεσματικός. Ο στόχος σε πρώτο στάδιο είναι η απονομιμοποίηση της βίας, η γελοιοποίησή της
«Για μένα η Ορθοδοξία σε ανεβάζει τόσο πολύ που βρίσκεσαι ξαφνικά σε μια σφαίρα ευδαιμονίας που σε φέρνει πολύ πάνω από οποιοδήποτε κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Να το πω αλλιώς, δεν σε ενδιαφέρει αν δίπλα σου υπάρχει είτε ο πιο άγριος καπιταλισμός ή ο πιο τέλειος σοσιαλισμός, έχεις πετύχει την ευδαιμονία έτσι κι αλλιώς ότι κι αν γίνεται γύρω σου…»
Δεν ξέρω αν αυτό είναι Ορθοδοξία ή Γιόγκα
Χαρμολύπη λέει η Ορθοδοξία
«Οπότε θα έλεγα ότι ο Άγιος Σιλουανός θα έκλαιγε που οι άνθρωποι έχουν παντελή έλειψη πνευματικότητας και όχι επειδή ανέβηκε η ανεργία και δε θα μπορέσουν να βρουν δουλειά…’
μα τι λες τώρα αυτό είναι Μανιχαϊσμός
@Βelbo
oυφ…
αυτολεξεί από τον βίο του σπλαχνικού οσίου Σιλουανού:
«Ήταν Πάσχα. Επέστρεφα απο τον Εσπερινό (στο Καθολικό της Μονής) στο κατάλυμα μου που ήταν κοντά στον μύλο, και στο δρόμο είδα ένα εργάτη. Όταν τον πλησίασα με παρακάλεσε να του δώσω ένα αυγό. Δέν είχα και επέστρεψα στο Μοναστήρι και πήρα απο τον πνευματικό μου δύο αυγά. Το ένα απο αυτά το έδωσα στόν εργάτη. Μου λέει «Είμαστε δύο». Τότε έδωσα και το δεύτερο, και όταν απομακρύνθηκα, απο συμπόνια για τον φτωχό λαό του Θεού, άρχισα να κλαίω, και έτσι στην ψυχή μου ήρθε το πένθος για όλη την οικουμένη και για κάθε κτίσμα.
Μιά άλλη φορά, επίσης κατά το Πάσχα, βαδίζοντας απο τη μεγάλη πόρτα του Μοναστηριού προς το νέο κτίριο της Μεταμορφώσεως, βλέπω να τρέχη προς εμένα ένα παιδί, τεσσάρων περίπου χρόνων, με χαρούμενο πρόσωπο (η χάρη του Θεού ευφραίνει τα μικρά παιδιά). Είχα ένα αυγό και έδωσα αυτό στο παιδί. Χάρηκε καί έτρεξε στόν πατέρα τού για να δείξη το δώρο.
Καί για αυτό το ελάχιστο πράγμα έλαβα απο τον Θεό, μεγάλη χαρά και αγάπησα κάθε πλάσμα του Θεού, και το Πνεύμα το Άγιο ηχούσε στήν ψυχή μου. Όταν ήρθα στο κελλί μου, απο συμπόνια πρός τον κόσμο, με δάκρυα προσευχόμουν επι πολύ καιπό στο Θεό»
Μάρκο Τ
ούτε αριστερισμού, ούτε δεξιϊσμού. Πρέπει αντικειμενικά να προυσιάσει έναν πολιτισμό που δεν είναι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός.
Αλλά είδες που σε όλους μας την σπάει το κατηχητικό;
Είδες από τι προφυλάσσει να γίνει το μάθημα πολιτισμικό;
Αν και πόσους φιλολόγους είχαμε στην τάξη που στην Ιστορία παρέδιναν μαθήματα Μαρξισμού ή Αντιμαρξισμού – δεν μπορεί κανείς να κρυφτεί, αλλά κάποιοι το έκαναν σκόπιμα…
Τελικά, όλα τα στραβιά ψωμιά στη στραβή πινακωτή πάνε.
Πιστεύω ότι όλοι οι δάσκαλοι δεξιοί ή αριστεροί πρέπει να σέβονται την ελευθερία των παιδιών και να παρουσιάζουν τα πράγματα ανοιχτά. Εξάλλου ότι είναι σήμερα αριστερό, αύριο μπορεί να είναι δεξιότατο!!
Θα σου πω ένα παράδειγμα.. κάπου στην Π.Δ. λέει ότι «όταν θερίζετε τα χωράφια σας, να μην κόβετε τα στάχυα ως την τελευταία γωνιά του χωραφιού σας. Και να μη γυρίζεται πίσω, μετά τον θερισμό, για να μαζέψτε τα στάχυα που παράπεσαν. Ούτε να γυρνάτε πίσω στο αμπέλι σας για να μαζέψετε τα τσαμπιά που έμειναν ή τις ρώγες που έχουν πέσει. Να τα αφήνετε για τον φτωχό και για τον ξένο..» Αυτό έχει περάσει και στο σχολικό βιβλίο της Α’ Γυμνασίου
Καταλαβαίνεις ότι σε αυτό το σημείο μπορείς να κάνεις εξαίσιο αντικαπιταλιστικό κήρυγμα, καθώς χτυπάει την ουσία του καπιταλισμού, ιδαίτερα του σύγχρονου, που στοχεύει στην μεγιστοποίηση του κέρδους και μάλιστα χρησιμοποιεί την ύπαρξη πεινασμένων για αυτόν τον σκοπό (κοινωνικό ντάμπινγκ;)
Αλλά δεν πρέπει να το κάνεις. Θα δώσεις πληροφορίες για το σήμαιναν για την καθημερινή ζωή του αρχαίου Ισραηλίτη αυτές οι προσταγές και θα κάνεις έναν θαυμάσιο διάλογο με τα παιδιά, ακούγοντας ισότιμα όλες τις απόψεις. Αυτό είναι το πολιτιστικό μάθημα και όχι κατήχιση.
τσουκνίδα
το να μην κάνεις στον αδελ΄φο σου ό,τι δε θες να σου κάνουν δεν λέει κάτι για το τι πρέπει να κάνεις στον αδελφό σου, όταν αυτός κάνει σε άλλον ό,τι δε θες να σου κάνει.
Η θέση η δική μου είναι ξεκάθαρη συμμετέχω αλλά δεν σπάζω μαγαζάκια, ούτε αυτοκίνητα. Κατανοώ όμως και αυτόν που αυθόρμητα θες, θες απαίδευτα, ότι θες τέλος πάντων κάνει τέτοιες πράξεις και προσπαθώ να μεταβάλω τη στάση του. Όχι να τον κατασταστείλω, αλλά να τον κάνω πιο αποτελεσματικό σε αυτό που πραγματικά θέλει να εκφράσει..
η δική σου θέση είναι σαφής. το θέμα είναι ποια είναι η περίφημη χριστιανική θέση επ’ αυτών των πραγμάτων.
η παρεμπόδιση με κάθε τρόπο της βίας σε αντιδιαστολή προς την «κατανόηση αλλά μη συμμετοχή»; ή η μη παρεμπόδιση; ή η επιλεκτική παρεμπόδιση; και ποιος επιλέγει με βάση ποια κριτήρια; γιατί – αυτό μου φαίνεται – με βάση τα ίδια γενικά κριτήρια μπορεί κανείς να είναι υπέρ, κι ένας άλλος να είναι κατά της βίας.
Οι απόψεις μου προφανώς είναι πολύ συντηρητικές για τα αυτιά πολλών που σίγουρα έχουν διαφορετική φιλοσοφία και ίσως στομάχι.
Καλά θα ήταν απο το να δημιουργούμε εντυπώσεις χαρακτηρίζοντας να επιχειρηματολογούμε, εκτός και αν αυτό το κάνουμε για συγκεκριμένους μόνο.
Προσωπικά ευχαριστώ τον διαχειριστή γιατί κάθε forun είναι ένα βήμα.
Απο εκεί και πέρα θα ανεβάσω αυτό:
Έσβησε χθες -αθόρυβα- 24 ετών αστυνομικός, θύμα κουκουλοφόρων του 2007.
Χθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός.
Δεν ήταν αρκετά νέος,ήταν ήδη 24 ετών.
Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750.
Δεν είχε όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί.
Δεν είχε μάνα να τον κλάψει,γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος.
Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε,πονάνε το ίδιο.
Ποιος είναι ο αστυνομικός;Δυστυχώς θυμηθείτε το περιστατικό….»Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23.10 ώρα της06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσίαμέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας,(σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχεισυμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικήςστις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκληταδολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα τουλάχιστον άτομα, με ενωμένες δυνάμεις ταοποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους, λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα),προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες. Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής,πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Νοσοκομείου, ευρισκόμενοςσε καταστολή.Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κατάγματα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά. Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και ‘ ‘ καταδρομών ‘ ‘ που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα τηςσωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από ‘ ‘ άτομα ‘ ‘ που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως ‘ ‘ πολιτική παρέμβαση ‘ ‘ . Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών».
Γι ‘ αυτό το γεγονός όμως, κανένας δημοσιογράφος δε θα φωνάξει, κανένα Ιντυμίντια δε θα γράψει αράδες, κανένας ψευτοδημοκράτης μπλογκερ δε θα αναρτήσει έστω και μία γραμμή.
__________________________________________
Ωστόσο για να μην δημιουργηθούν εντυπώσεις και γίνω και επίορκος όλων ξαναλέω πως:
Όταν όλα τα ΜΜΕ σχεδόν πέφτουν ή εκδηλώνουν μια χ θέση κρατάω αποστάσεις.
Το θέμα δεν είναι να πάρουμε θέση υπερ των μεν ή των δε με κουκούλα ή όχι αλλά ακόμα και αυτοί οι προοδευτικοί που λύντσαραν το μακαριστό όργανο και που φυσικά δεν θα ασχοληθεί κανείς σχεδόν, για να προβούν εκεί έχουν ένα υπόβαθρο υστερήσεων οικογενειακών και ποιμαντικών, είτε ο ποιμήν λέγεται ηγέτης, ιερέας, πολιτικός και κυρίως πρότυπο.
Γιάννη «κάτι για το τι πρέπει να κάνεις στον αδελφό σου, όταν αυτός κάνει σε άλλον ό,τι δε θες να σου κάνει.»
βλέπε Μεγάλου Βασιλείου «Εις την αρχήν των παροιμιών»
P.G. 31, 404A-412B
Θα το βρεις και στο Γ.Ι. Μαντζαρίδη Εισαγωγή στην Ηθική, β, εκδοση, Θεσ/νίκη 1990, σ.171.
Είπαμε εκ του μηδενός και άσκηση ελευθερίας.
Δεν μπαίνουν όλα σε καλούπια
@Κωνσταντίνος, όταν οι αστυνομικοί ξυλοκοπήθηκαν από τους συναδέλφους τους γιατί δεν τους άφηναν να πάνε να διαδηλώσουν μπροστά στη βουλή πολλοί ασχολήθηκαν.
τσουκνίδα,
επειδή δεν έχω την πατρολογία σπίτι μου, κάτι πιο συγκεκριμένο;
επίσης: κάτι πιο σύγχρονο υπάρχει; που δεν αφορά τη ρωμανια του 4ου αι. αλλά μια δημοκρατία του 21ου;
στον μαντζαρίδη έχω διαβάσει την δικαιολόγηση της πολεμικης δραστηριότητας.
Γιάννη, δεν σου είπα τον Ματζαρίδη, αλλά το Μέγα Βασίλειο..
Δυστυχώς πρέπει να το σκανάρω και δεν ξέρω καν αν ανεβαίνει σε σχόλια. Στο κομμάτι αυτό μιλάει για την οικονομική αρχή στην εφαρμογή των κανόνων, ειδικότερα αυτών που έχουν σχέση με την κοινωνική βία π.χ. κλοπή και δέχεται ότι διαφορετικά αντιμετωπίζεις τον κλέφτη που δεν έχει να φάει και κλέβει και διαφορετικά τον άπληστο.. για την ίδια ακριβώς κλοπή,
καθώς και άλλα παραδείγματα.
Έτσι είναι και η δικαιολόγηση της πολεμικής δραστηριότητας ως άμυνα πάντα. Είναι πολλές φορές που «ξεχειλώνει» αυτό το κριτήριο, αλλά νομίζω φαίνεται πότε. Πάντως ο Μ. Βασίλειος στους κανόνες του, προτείνει ακόμα και αυτοί που μετείχαν σε έναν αμυντικό πόλεμο, ακόμα και αυτοί που δεν σκότωσαν, για ορισμένο καιρό μετά την επιστροφή τους να μην μετέχουν της Θ. Ευχαριστείας, αλλά να προετοιμαστούν ώστε να ξεπεράσουν τα τραύματα της βίας.
Η βία είναι βία, όπως και να τη δεις, θα έλεγε κανείς, μεταφέροντας λοιπόν την προσέγγιση ενός ανήσυχου πνεύματος από Ρωμανία του 4ου αι στη «δημοκρατία » του σήμερα (δεν βάζω τυχαία τα εισαγωγικά, μου έκανε εντύπωση που παραλλήλισες μια πολιτισμική στιγμή με μια έννοια αεί μεταβαλλόμενη και πολλαπλώς ερμηνευόμενη) . Μόνο που η πραγματικότητά μας δεν είναι αγγελικά πλασμένη, αλλά πεδίο άσκησης ελευθερίας και θα σου πω κάτι.. υπάρχουν ακόμα και καστρομονάστηρα…
και επιμένω η βία έχει πολλές μορφές, δεν είναι μόνο η σωματική..γιατί έχω υπόψη μου πολλές κοινωνικές πραγματικότητες που έχουν πολλή βία μέσα τους ενώ φαινομενικά είναι πασιφιστικές..
Αλλά τελικά η πιο επώδυνη βία δεν είναι η μοναξιά;
Όταν δεν έχεις μάθει να διαπραγματεύεσαι την επιθετικότητα που υπάρχει μέσα σου και έξω σου;
tsouknida
τα όσα λέει ο μαντζαρίδης για το θέμα του πολέμου κ όσα παραθέτει από τον μ. βασίλειο τα γνωρίζω κ είναι ικανοποιητικά.
για το άλλο θέμα περιμένω.
Αγαπητέ φίλε Τσουκνίδα,
Η δική μου εμπειρία με την Ορθοδοξία είναι βιωματική περισσότερο. Γι’ αρχή πάντως δεν πιστεύω ότι η Ορθοδοξία έχει να κάνει με κανόνες («κάνε ότι θέλεις να σου κάνουν», κτλ) για την ακρίβεια νομίζω ότι είναι η απόλυτη ελευθερία πέρα από κανόνες και έχει να κάνει μόνο με αγάπη και τίποτε άλλο.
Ως προς το συναίσθημα ευδαιμονίας που περιέγραψα άλλοι το λένε χαρμολύπη έχετε δίκιο. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος το περιγράφει κάπως έτσι:
«Εγώ νοιώθοντας τι λογής είναι αυτή η θλιμένη κατάνυξη απορώ πως γίνεται κάποιο πράγμα που λέγεται πένθος και λύπη, να έχει μέσα του τη χαρά και την ευφροσύνη περιπλεγμένα αναμεταξύ τους όπως είναι το μέλι και το κερί;» σ’΄αυτή τη χαρά αναφερόμουνα.
Misha, σίγουρα η αγάπη για τον δίπλα είναι η επιτομή του Χριστιανισμού, το σημείο μου (μάλλον δεν το είπα σωστά) ήταν λίγο διαφορετικό, ότι δηλαδή για την Ορθοδοξία πηγή των προβλημάτων δεν είναι το σύστημα αλλά το ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει την πνευματικότητά τους. Σκέψου το, σε οποιοδήποτε σύστημα μια κοινωνία αγάπης θα ευδοκιμήσει… φιλικά,
@ Κωνσταντίνος
Παρακαλώ να ελέγχετε τις πληροφορίες που μεταφέρετε στα σχόλια.
Μου πέρασε ο λογισμός να το διαγράψω – γνώριζα το κυκλοφορούν μαιλ δυο τρεις μέρες νωρίτερα -,
αλλά τελικά πρυτάνευσε η σκέψη να διαψεύσω με ένταση την ψευδή ανακυκλούμενη πληροφορία.
Διαβάστε στο ΕΘΝΟΣ ποιοί έστησαν τη … «μούφα»:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=2036740&tag=7948#
@ expaganus
κάνε δουλειά σου. Θα ανοίξουμε εδώ το θέμα σιγά – σιγά…
@ Γιάννης
ενδιαφέροντα τα ερωτήματά σου. Οι απαντήσεις δεν είναι μονοσήμαντες, ούτε υπάρχουν σε συνταγές.
Θα θέσω μερικά κριτήρια.
1) Η στάση πάντα είναι προσωπική και με βάση το «αυτεξούσιο». Οι νηπτικοί πατέρες θέτουν ως βασικό κριτήριο πάντα τη «διάκριση».
2) Η «διάκριση» έχει σχέση με το βαθμό πνευματικότητας του πιστού (κάθαρση, φωτισμός, θέωση), τη θέση του μέσα στην Εκκλησία, την εμπειρία του στα κοινά, τη γενικότερη γνώση και αντίληψή του, τις φοβίες του και αδυναμίες. Φυσικά έχει σχέση και με την ποιότητα των σχέσεών του με πνευματικό πατέρα…
3) Το ρόλο του στα κοινά και την αντίληψη που έχει στο κοινωνικό γίγνεσθαι και φυσικά την ηλικία και ταξική του θέση και συνείδηση.
Από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν τσιτάτα, πέραν του ότι η βία δεν είναι ένα είδος, αλλά πάρα πολλά. Δικαίωμα στην επιλογή λοιπόν και στην ευθύνη.
@ Μάρκο Τ
εάν δεν μπορείς να κατανοήσεις, μπορείς φυσικά να θυμώνεις.
ΥΓ Σε μένα δεν μπορείς να ζητήσεις απαλλαγή πάντως… Δες το καινούριο ποστ όπου αναφέρομαι και σε σένα:
Η ακηδία και τα σπασίματα ή η γονιμότητα του μηδενός.
@ Belbo
ναι το είχα ήδη υπόψη μου. Παρακολούθησα και τη χθεσινοβραδυνή εκπομπή. Ο Ράμφος κάνει ένα βασικό λάθος: Δεν κατανοεί ορθόδοξα το ζήτημα της εσχατολογίας ή τουλάχιστον δεν ξεκαθαρίζει τι κατανοεί αυτός και τις οι διαστρεβλωτές. Θα αφήσω σχόλιο στο ποστ που έδωσα προηγουμένως στο ΜτΒ από τις παρατηρήσεις του Π. Βασιλειάδη (ΑΠΘ).
Γράφεις:
Για το πρώτο συμφωνώ για το δεύτερο διαφωνώ. Δες τι γράφω στο Misha στο επόμενο.
@ Misha
οι χριστιανοί που μένουν στην κοσμάρα τους είναι οι ατομικιστές και καθεστωτικοί (αστοχριστιανοί και μη) διότι έχουν αλλοώσει θεολογικά το ζήτημα της εσχατολογίας και της σχέσης εκκλησίας και κτίσης.
@ tsouknida
ο μανιχαϊσμός είναι απόρροια της διαστρέβλωσης της εσχατολογίας και το αντίστροφο. Η θεολογία και οι διαστρεβλώσεις κρύβονται παντού και στην «καθ’ ημάς Ανατολή». Και όχι μόνο στους συνειδητά ορθόδοξους, αλλά και στους πολιτισμικά. Εδώ θα συμφωνήσω εν μέρει και με το Στ. Ράμφο.
@ Misha
ευχαριστούμε για τα αποσπάσματα. Για μένα αυτά είναι αυτονόητα στην ορθοδοξία. Από εκεί και πέρα λοιπόν…
@ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ
δεν χρειάζεται να σχολιάσω το μεταξύ σας διάλογο. Να πω μάλιστα ότι πλουτίζεται τα ποστ. Μη ξεχνάτε ότι η αναγνωσιμότητα του ΜτΒ είναι σε πολύ ψηλά επίπεδα.
Καλή σας μέρα.
Μανιτάρι του βουνού,
το ότι η στάση είναι πάντα προσωπική δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει συλλογικότητα, κοινωνία, συλλογικά προτάγματα, ιδεώδες κλπ. ούτε και ότι καταργείται το αυτεξούσιο, γιατί αλλιώς και η ίδια η θέσπιση κανόνων κάθε είδους το καταργεί. το αυτεξούσιο δεν είναι κριτήριο, λοιπόν.
ούτε η διάκριση καταργεί έναν κανόνα, αλλιώς – αν το θέμα είναι προσωπικό – τότε δεν είναι θέμα χριστιανικό τα κριτήρια. ένας «θεωμένος» γέροντας δε θα κατέβει να διαδηλώσει ούτε θα τα σπάσει (δεν έχει κατέβει/σπάσει, για την ακρίβεια), αυτό δεν είναι απάντηση στο τι θα πρέπει να κάνουν οι «μη αρκετά θεωμένοι» ή οι (χριστιανοί) «ελάχιστα φωτισμένοι». νομίζω πως το 3) αναφέρεται σε ένα μη αποκλειστικά χριστιανικό κριτήριο (τάξη, ηλικία), το οποίο μαζί με -πάλι-μη αποκλειστικά χριστιανικά κριτήρια («εμπειρία του στα κοινά, τη γενικότερη γνώση και αντίληψή του, τις φοβίες του και αδυναμίες») μάλλον δείχνει ότι δεν υπάρχει τέτοιο χριστιανικό κριτήριο για συγκεκριμένα ή παρόμοια γεγονότα
Γιάννη με το σωκρατικό σου τρόπο με έχεις μπερδέψει.
Αν υπονοείς τη συμπλοκότητα και την πολυποικιλότητα των στάσεων ακόμα και μέσα στην Ορθοδοξία, ανάλογα με τα πλαίσιο Ιστορικό, Κοινωνικό, μικροκοινωνικό, ψυχολογικό κλπ συμφωνώ. ΑΝ θέλεις να αναγνωρίσω την μεταβλητότητα των χριστιανικών προταγμάτων που λες και εσύ και πάλι συμφωνώ: Για παράδειγμα το θέμα του πολέμου δεν έτυχε ιδιαίτερης επεξεργασίας στην πρωτοχριστιανική εποχή λόγω υπάρξεως της PAX ROMANA… αργότερα οι όποιες ερμηνείες έγιναν για να δικαιολογήσουν την άμυνα χρησιμοποιήθηκαν σε πιο ύστερη φάση για την διακαιολόγηση της χριστιανικής επεκτατικότητας και φτάνουμε ως τις μέρες μας με τον αλήστου μνήμης «ελληνοχριστιανισμό». Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει με τον Μοναχισμό, ο οποίος από κίνημα έφτασε να δίνει ιδεολογία επί των ημερών μας στον αρχιμανδριτισμό…
Υπάρχει σαφώς η προσωπή στάση, υπάρχουν και οι κοινωνικές επιλογές, αφετηρίες, νοοτροπίες, στάσεις που όπως και να το κάνουμε μπλέκονται με τον χριστιανισμό. Ωστόσο στη βάση όλων αυτών υπάρχει το απλό και για αυτό οικουμενικό ευαγγελικό μήνυμα , μήνυμα που «πατάει» σε πρωτογενή χαρακτηριστικά της ανθρώπινης επικοινωνίας (δες ότι δεν θες να σου κάνουν μη το κάνεις) το οποίο μας καλεί να το ερμηνεύσουμε αυθεντικά μέσα στο οποιοδήποτε πλαίσιο, μπολιάζοντάς το με την ρέουσα πραγματικότητα…
Γ’ αυτό Belbo και ο υπετονισμός της νηπτικής παράδοσης εξυπηρέτησε χριστιανικώς μια εποχή που το δημόσιο όραμα (μετά μάλιστα και την συσσώρευση πολλης «ιστορίας» ) έδωσε την θέση του στο Ιδιωτικό όραμα. Οι καιροί όμως αλλάζουν.
Τσουκνίδα,
Συγνώμη αλλά δημόσιο όραμα δεν σημαίνει υπηρεσία στις ιδέες της αριστεράς. Ας μη μπερδεύουμε τη συλλογικότητα με μια μειονότητα που κατεβαίνει στους δρόμους οραματιζόμενη ένα πλήρως αποτυχημένο οικονομικό σύστημα που έχει εγκαταληφθεί σε κάθε σχεδόν χώρα που εφαρμόστηκε με τη συνοδεία φασισμού. Οι ιδέες που πρεσβέυονται αυτή την ώρα στους δρόμους είναι τριτοκοσμικές το λιγότερο και πλήρως εκτός πραγματικότητας.
Επίσης ας μην ταυτίζουμε την πίστη στην οικονομία της αγοράς με την ιδιωτικότητα. Συλλογικότητα σημαίνει κοινότητες, παράδοση, δεσμοί, αλληλοβοήθεια κι αυτά δεν είναι σίγουρα μονοπώλειο της αριστεράς.
Όπως έγραψα και παραπάνω: το πρόβλημα δεν είναι το σύστημα, αλλά η έλειψη αγάπης και πνευματικότητας από τους ανθρώπους…
φιλικά,
αx Belbo, αυτοί όλοι που κατεβαίνουν στους δρόμους είναι της αριστεράς;
«Όπως έγραψα και παραπάνω: το πρόβλημα δεν είναι το σύστημα, αλλά η έλειψη αγάπης και πνευματικότητας από τους ανθρώπους…»
Μα αυτό ακριβώς είναι Μανιχαϊσμός και τα δυο χρειάζονται, παραλληλίζονται και έχουν διαλλεκτική σχέση.
Για τα άλλα θα συμφωνούσα απόλυτα, μόνο που και την αριστερά την κατανοείς στατικά.
Αρίστερά είναι ιστορικά η δύναμη που θέλει να αλλάξει την κοινωνία προς όφελος των πολλών. Σε κάποια μόνο περίοδο ταυτίστηκε με τον αλήστου μνήμης υπαρκτό, που εγώ τουλάχιστον δεν υπερασπίζομαι..
Επίσης κατανοώ ότι πάντα στην κοινωνία θα υπάρχει ένα κομμάτι συντηρητικό, που θέλει να κάνει λίγο πίσω, χρειάζεται το κράτημα, το σέβομαι το ακούω, αλλά προχωρώ. Όταν σπάσει ο δεσμός που λες και εσύ, τότε τα πράγματα γίνονται εκρηκτικά.
Στις μέρες μας μάλλον έχει σπάσει ο δεσμός και αυτό δεν είναι ευθύνη της αριστεράς, ούτε αυτών που εξεγείρονται.. αλλά όλων που είτε λόγω συμφερόντων, είτε όχι, με επιφάσεις είτε οικονομικής λειτουργικότητας, είτε πνευματικότητας, είτε γκλαμουριάς, ο καθένας με τον τρόπο του, άφησαν τα πράγματα να φτάσουν ως εδώ. Ακούστε λοιπόν την φωνή των δρόμων και προφητεύστε όλοι οι πιστοί, μη γίνεται παλατιανοί ψευδοπροφήτες…
tsouknida,
πολύ καλά τα παραδείγματα της αντιμετώπισης του πολέμου ή του μοναχισμού. αλλά δεν υπήρξε ώς τώρα επεξεργασμένη θέση για την συμμετοχή στην κοινωνική βία για δίκαιους σκοπούς, παρά μισόλογα. το «κάνε στους άλλους ό,τι θες οι άλλοι..» και το «μη κάνεις στους άλλους κλπ..» δε βλέπω να λεν κάτι για τη βία, όχι την ατομική (για την οποία μιλάνε), αλλά τη συλλογική. προφανώς γιατί επίσης τέτοιες μορφές βίας ήταν καταδικαστέες ή ανύπαρκτες ή απλές οχλοκρατικές εκδηλώσεις. αλλά αν οι χριστιανοί του 4ου αι. βρήκαν τρόπους να δικαιολογήσουν την πολεμική άμυνα, τότε ασφαλώς θα γίνεται κάτι και σήμερα, μόνο που όπως τότε το εγχείρημα ανέλαβαν οι πατέρες, έτσι και τώρα θα έπρεπε να συμβεί. αλλά, αν φανταστούμε τον φωτισμένο «στάρετς» του 20ού αι., που είναι σε άλλες σφαίρες, δεν βλέπω και πολλά περιθώρια για την «χριστιανοκοινωνική» απάντηση στο θέμα της συμμετοχής στη βία ή στην βίαιη αντίδραση κατά της εξουσίας.
Ως προς την πληροφορία αφού είναι έτσι διέγραψε την. Δεν έχω τόσο διεστραμένο μυαλό για να εμφανίσω ζωντανό για νεκρό, ούτε μου πήγε ιδέα να προσπαθήσω να διασταυρώσω αυτονόητα υποτίθεται πράγματα, μιλάμε για πληροφορία θανάτου.
Η ουσία αυτών που γράφω είναι ανεξάρτητη του γεγονότος αυτού. Και μένει ασχολίαστη….
Τέλος η συντήρηση είναι ουσιαστικά το να πηγαίνεις με το ρεύμα. Δεν είναι μόνο το να συνεχίζεις μια παράδοση, που σε πολλά πράγματα στην Ορθοδοξία είναι το ζητούμενο αλλά και να λες άλλα λόγια να αγαπιόμαστε για να συμφωνείς με υποτίθεται προοδευτικούς κύκλους.
Συντήρηση με την αρνητική έννοια στην Εκκλησία δεν είναι μόνο να μην αντιδρας σε επικρατούσες λανθασμένες ιδέες και πρακτικές αλλά και να παρουσιάζεις την Θεολογία με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεις αρεστός στο σύγχρονο κόσμο.
Η Θεολογία είναι ζωή, ευλογία και εμπειρία χιλιετιών ή και άχρονη, ως δε ζωή είναι δημιουργία και η δημιουργία προέρχεται άπο ζύμωση και σύγκρουση αν και εδώ προσεγγίζω λίγο και Βουδιστικές αντιλήψεις τέλος πάντων…………
Κωνσταντίνος
@ Γιάννης,
δυστυχώς το συλλογικό ιδεώδες στο απανταχού χριστιανισμό, αλλά ακόμη και στην απανταχού Ορθοδοξία, περνά πρακτική και θεωρητική κρίση, τουλάχιστον στο πως εμφανίζεται.
Το πρόβλημα είναι θεολογικό και ξεκινά από πολλούς αιώνες πριν. Δυστυχώς η αποδοχή άλλων προτύπων ως αυθεντικά δημιουργεί συγχύσεις και διάσταση πρακτικών.
Η άποψή μου είναι πως χρειαζόμαστε ταυτόχρονα μια νέα διείσδυση στη πατερική θεολογία και πρακτική στο προσωπικό και συλλογικό ιδεώδες της ορθοδοξίας, αλλά και σε συνομιλία, θεωρητική και πρακτική, με τα σύγχρονα ρεύματα αμφισβήτησης του σημερινού παγκόσμιου δυτικού προτύπου (παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού).
Μέσα σ΄αυτή την αναζήτηση οφείλουμε να δούμε όλες τις μορφές βίας και βιασμών και επ΄αυτών να τοποθετηθούμε, όχι όμως με μανιχαϊστικό τρόπο.
@ tsouknida,
συμφωνώ επομένως ότι στη σημερινή εποχή για τους ορθοδόξους (τουλάχιστον) προέχει η προσωπική (όχι ατομική) στάση και προσπάθεια βίωσης και έκφρασης της αυθεντικής πίστης στη σύγχρονη κοινωνία.
@ Belbo,
το πρόβλημα είναι όλα μαζί, το καθένα στο αντίστοιχο επίπεδο. Σε κανένα λιγότερη σημασία απ’ ότι πρέπει και σε κανένα μικρότερη.
@ Κωνσταντίνος,
δεν θα το σβήσω, αφού ήδη έχει κατακλύσει το νετ, ως μνημείο προπαγάνδας.
Συμφωνώ για την έννοια της συντήρησης, όπως τη θέτεις. Ποιός όμως θέτει τα κριτήρια για τις επικρατούσες λανθασμένες ιδέες; Δεν συμφωνώ με «προοδευτικούς κύκλους», όπως δεν συμφωνώ και με «συντηρητικούς κύκλους». Το ζήτημα είναι να εκφραζόμαστε αληθινά χωρίς ενοχές, και να αναγνωρίζουμε αλήθειες ανεξάρτητα από τις δικές μας προκαταλήψεις, ως ατελών.
Αντιπαρέρχομαι τις αιχμές για «.. αν και εδώ προσεγγίζω λίγο και Βουδιστικές αντιλήψεις τέλος πάντων………… » ως κατ΄αρχήν ανυπόστατες.
Το σχόλιο που έκανα δεν έχει να κάνει σχέση με εσένα, δεν είναι αιχμή. Η φιλοσοφία της σύγκρουσης και της καταστροφής προς δημιουργία νέας ζωής είναι έντονη σε πεδία ανατολικών θρησκειών με πρώτο διορθώνω τον Ινδουισμό. πού ούτως ή άλλως είναι η πρώτη πηγή του Βουδισμού στην παραλλαγή του Σιβαϊσμού.
Πιθανόν η σχετική αρχή τους αντλεί απο τον Σιβαϊσμό. O Σίβα είναι μια θεότητα πιο φυσιοκρατική, πιο κλασσικά παγανιστική. Λατρεύεται ουσιαστικά, ως δύναμη και υπόσταση της δημιουργίας και της καταστροφής που αναγεννά συνεχώς και αναμορφώνει το σύμπαν. Δεν κατέρχεται, ούτε προσωποποιείται.
Παράγωγο του Σίβα είναι ο Σακτισμός. «Sakti» σημαίνει ενέργεια. Από κάποια περίοδο και έπειτα, οι θεότητες Kali & Durga, θεωρήθηκαν γενεσιουργές δυνάμεις και ενέργειες του Σίβα ή αλλιώς οι «Sakti του Σίβα» . Σταδιακά θεωρήθηκαν θηλυκές όψεις του Σίβα και εν τέλει σύζυγοι του. Λατρεύονται από τους οπαδούς τους, τους λεγομένους «sacta» είτε μαζί με το Σίβα, είτε ανεξάρτητα. Τιμήθηκαν και τιμώνται σε διάφορες μορφές με κύρια ιδιότητα την γένεση της ζωής, της οποίας η ζωοποιός ενέργεια τροφοδοτείται από το θάνατο. Με βάση το δεδομένο αυτό, η τιμή ειδικά της Κάλι, εξέλιξε ως κέντρο της σχετικής λατρείας τις αιματηρές θυσίες.
@ Κωνσταντίνος
τώρα έγινες και σαφής και κατανοητός.
Πάντως όχι μόνο εγώ, αλλά νομίζω και ένα μεγάλο μέρος των εξεγερμένων αναζητά μια θετική διέξοδο στη κρίση (γενικότερη και νεολαίας).
Πιθανόν βέβαια κάποιες μερίδες να έχουν επιρροές «ινδουϊστικού» τύπου, αλλά δεν νομίζω συνειδητά.
Καλά αυθεντικά Χριστούγεννα όντως.