UPDATE – 28/2/2008
Μέχρι σήμερα 28-02-2008 βρήκα μόνο αυτές τις τρεις ανακοινώσεις των πολιτικών κομμάτων για την «επίθεση» της Κυβέρνησης και των διαφόρων συμφερόντων στα blogs (Ιστολόγια):
1) ΚΚΕ: Ανακοίνωση του Γραφείου τύπου του ΚΚΕ για το διαδίκτυο και τα σχέδια της Κυβέρνησης του Ερυθρός
2) Συνασπισμός (Του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρέθηκε!): Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ για την απόπειρα λογοκρισίας στα ειδησεογραφικά blogs εδώ
3) ΠΑΣΟΚ: Άθλια η προσπάθεια σύνδεσης ανόμοιων πραγμάτων. Όχι κυνήγι μαγισσών εναντίον των blogs- Δηλώσεις Ν. Αθανασάκη και Γ. Ραγκούση εδώ
Προς το παρόν δεν σχολιάζω τις ανακοινώσεις. Περιμένω και από τα υπόλοιπα (μικρότερα) κόμματα.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………..
UPDATE – 27/2/2008
………………………………………………………………………………………………………………
Η μεγάλη διάδοση των ιστολογίων μέσω των οποίων εκφραζόμαστε εκατομμύρια πολίτες, ιδίως όσοι αποζητούμε το διάλογο και την σχετικά καθημερινή μας έκφραση. Από τη μια μεριά η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού «της γειτονιάς», του σωματείου, των κοινοτήτων (βλ. σχέδια Καποδίστριας) και από την άλλη οι δυνατότητες της τεχνολογίας αναπτύσσουν τα ιστολόγια (blogs).
Τα ιστολόγια είναι πιο «απόκρυφα» απ’ ότι τα πραγματικά ΜΜΕ. Ούτε στα περίπτερα κρεμιούνται για να τα βλέπουν περαστικοί και παιδιά, ούτε κάποια από τα ελάχιστα ομογενοποιημένα σχεδόν κανάλια στο σπίτι μας, ούτε διαφημίσεις κάνουν (ακόμα).
Απ’ αυτή την άποψη, παρ’ ότι χρειάζεται και τόλμη, αλλά και σύνεση απ’ όλους μας στα άρθρα και στα σχόλια, είναι ένας χώρος που έχει περισσότερο τα στοιχεία του «ιδιωτικού» και λιγότερο του «δημόσιου». Γι’ αυτό όχι μόνο αναδημοσιεύω, αλλά και προτείνω την ανα-δημοσίευση του παρακάτω μανιφέστου που πήρα από τον nylon.gr.
Διαβάστε, σχολιάστε και αναπαράγετε, αναφέροντας φυσικά τις πηγές:
«Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.
1. Τα blogs είναι διάλογος – ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες – τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.»
Filed under: Άρθρα,Ανοιχτές Επιστολές,Δημόσια αγαθά,Δημόσιοι Χώροι,Διαπολιτισμικά,Διακηρύξεις,Επικοινωνιακά,Εναλλακτικά,Κοινωνικά,Πρόληψη,Συζητήσεις,Σχόλια |
Το Μανιτάρι του Βουνού 
Τα ιστολόγια ακολουθούν την ψυχοπαθολογία της Ελληνικής κοινωνίας..
όπως παντού πλέον βλέπουμε την λάσπη στον ανεμιστήρα ελαφρά τη καρδία – από το δημόσιο βίο μέχρι τη δουλειά μας – ήταν αυτονόητο ότι κάποιοι θα έβλεπαν στα μπλογκ την ευκαιρία να γίνουν μικροί Θε(μ)οι..
Καλημέρα!
http://mikroanalogo.blogspot.com/2008/02/blogs.html
Όχι φίλε μου. Όχι.
Τα blog δεν έχουν περισσότερα στοιχεία ιδιωτικότητας από τα άλλα μέσα δημοσιοποίησης των απόψεων. Είναι εξ ίσου δημόσιο. Τα περίπτερα πέθαναν – και οι εφημερίδες κρεμιούνται στα πίξελ της οθόνης μας πλέον. Η απλούστερη αναζήτηση για οτιδήποτε, μας δίνει δεκάδες μπλογκ που σχετίζονται ή δεν σχετίζονται με αυτό το θέμα.
Η διαφορά ανάμεσα στα συμβατικά μέσα επικοινωνίας και τα μπλογκ είναι ότι λείπει η διαμεσολάβηση: Δεν χρειάζεται να δείξεις το κείμενό σου στον αρχισυντάκτη για να το εγκρίνει.
Τώρα, το μανιφέστο που δημοσιεύεις δεν θέλω να το σχολιάσω. Μου θυμίζει τους καταλόγους που αποστηθίζαμε στο σχολείο…
Δες τε στο ιστολόγιο μου μια πρώτη νομική ανάλυση των blogs. Μας αφορά όλους
@ Γιώργος Χ
Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την παρατήρησή σου. Όμως οι ιστολόγοι και οι σχολιαστές είναι κατά κανόνα ανώνυμοι και κάπως γραμματιζούμενοι.
Αυτά τα δυο στοιχεία δημιουργούν μια σχετική ιδιαιτερότητα νομίζω ακόμα.
@ Μαρία
Το διάβασα και ευχαριστώ.
@ fvasileiou
Λίγο απότομος και απόλυτος! χαχχαχαχα Μ’ αρέσει όμως και αυτός ο τρόπος γιατί σε δείχνει και αυθόρμητο. Όμως:
1) Οι έννοιες του «ιδιωτικού» και του «δημόσιου» για μένα δεν είναι ασύμβατες και με στεγανά μεταξύ τους. Το πρόσωπο εκφράζεται εννιαία κατά κανόνα και στο λεγόμενο δημόσιο και στο λεγόμενο ιδιωτικό χώρο.
Εξάλλου δεν νομίζω να διαφωνείς ότι η δημόσια έκφαρσ ήμας εκφραζει στοιχεία του εσωτερικού μας χώρου-κόσμου όπως και του μικροκόσμου μας σε μεγάλο βαθμό. Από την άλλη μεριά το δημόσιο δεν υφίσταται ανεξάρτητα των δυο προηγούμενων κόσμων.
2) Εντάξει η αρίθμηση έχει κάποια τ΄λετοια στοιχεία. Όμως μη γινόμαστε χυλός, που είναι και η τάση η γενικότερη. Αξίζει τον κόπο να βάλουμε καποιους άξονες σε αυτή λοιπόν την ημι-δημόσια συζήτηση διαβούλευση. Εξ αλλου οι σχετικές συζητήσεις και τα γεγονότα θα δείξουν πισσότερα πράγματα …
Ευχαριστώ πάντως για τη συμμετοχή σου.
@ Sotiris Koukios
Ναι το είδα και ομολογώ ότι συμβάλλει το αρθράκι σου σε αυτό που συζητάμε. Νασαι καλά.
@manitaritoubounou
Σύμφωνοι, το δημόσιο και το ιδιωτικό δεν έχουν πάντα στεγανά μεταξύ τους. Και σίγουρα η έκφρασή μας, δημόσια ή ιδιωτική, αποκαλύπτει κάτι από τον έσω κόσμο μας και το άμεσο περιβάλλον μας. Αλλά η δημόσια έκφρασή μας πολλές φορές / συχνά / συνήθως δηλαδή, αποκρύπτει / προσπαθεί να αποκρύψει την εσωτερικη μας αλήθεια. Στρεψοδικία, μνησικακία, υποκρισία: όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ψυχής. Και τα συναντάμε πολύ-πολύ συχνά στα ανώνυμα καταγγελτικά, αποκαλυπτικά, στηλιτευτικά και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο μπλογκ.
Δεν είμαι εναντίον του να μπουν άξονες. Το αντίθετο. Νομίζω ότι οι άξονες υπάρχουν κι ότι κάνουμε ότι δεν τους βλέπουμε. Το ξαναλέω: Τα μπλογκ υπόκεινται σε όλους, ΣΕ ΟΛΟΥΣ, τους κανόνες που διέπουν την δημοσίευση κειμένων. Έχω πνευματική ιδιοκτησία στα κείμενα που δημοσιεύω στο μπλογκ μου και στα σχόλια που κάνω στα άλλα μπλογκ, για παράδειγμα. Κι έχω ευθύνη, λογοδοτώ αν επιτρέπω σε «ανώνυμους» να υβρίζουν ως σχολιαστές στο μπλογκ μου. Και για να το πάω και αλλού: Δεν μπόρώ να πορνογραφώ – ή αν το κάνω, πρέπει να προειδοποιώ τους αναγνώστες. Και πάντως δεν επιτρέπεται να αναπαράγω ή να δημιουργώ παιδική πορνογραφία. Αυτό απαγορεύεται, πατάσσεται και πρέπει να πατάσσεται πιο αποτελεσματικά.
Κανόνες υπάρχουν, αυτή είναι η θέση μου.
Και η απορία μου: Γιατί κάποιοι κάνουν ότι δεν υπάρχουν.
Μη με ευχαριστείς για τη συμμετοχή μου. Το ξέρεις καλά ότι το «μανιτάρι» ειναι από τα ιστολόγια που παρακολουθώ συστηματικά, με αφορά και με ενδιαφέρει.
Βρε Πάνο…
δεν ξέρω από που «προκρίθηκαν»οι 9 αυτές θέσεις, αλλά κάπου χάθηκε η μπάλα!
1. Τα blogs δεν ξεκίνησαν σαν μέσο προώθησης διαλόγου! Ξεκίνησαν σαν «ἡλεκτρονικά ημερολόγια» των χρηστών του διαδικτύου! Εξελίχτηκαν όμως και σαν διάλογοι. Τώρα, αν ο διάλογος γίνεται μεταξύ των «πολιτών», αυτό ισχύει de facto αφού όλοι μας είμαστε πολίτες!
2. Κάθε άποψη που εκφράζεται δημόσια, γραπτά ή προφορικά, τίθεται κάτω από συνθήκες σχολιασμού, διαφωνιών ή επικοινωνίας με άλλους χρήστες. Είτε πρόκειται για δημοσίευση σε blog είτε σε forum ή ακόμη, σε άλλου είδους προσωπικές ιστοσελίδες. Πρόσκληση για διάλογο και επικοινωνία γίνεται κυρίως στα FORUMS, που έχουν σχεδιαστεί ειδικά γι’ αυτό και εξυπηρετούν καλύτερο το σκοπό τους.
3. Τα blogs κέρδισαν το ενδιαφέρουν του κοινού γιατί είναι (α) free και (β) γιατί εξυπηρετούν και διευκολύνουν χρήστες που δεν γνωρίζουν πολλά από το internet και βρίσκουν έτοιμες σελίδες για συγγραφή. Επίσης, μάλλον δεν γνωρίζεις πολλά από το περιεχόμενο άλλων κατηγοριών blogs… 😦
4. Συμφωνούμε και διαφωνούμε ταυτόχρονα! Δεν μπορεί όμως εσύ π.χ. να γράφεις blog για επίκαιρα πολιτικά ή συνδικαλιστικά θέματα κι εγώ να γράφω για το πως να «καμακώνεις γκόμενες» στην παραλία κι άλλα «γενναία» περιστατικά της προσωπικής μου ζωής και να τα «ζυγίζεις» στην ίδια ζυγαριά!!! Οφείλει να γίνει κάποιος διαχωρισμός. Κι επιπλέον, σίγουρα μπορεί οποιοσδήποτε να προβάλλει την άποψή του, όμως η Δημοκρατία επιβάλλει να σέβεται ταυτόχρονα τον συνάνθρωπό του. Οτιδήποτε βλάπτει τον συνάνθρωπο ή την κοινωνία γενικότερα πρέπει να αποφεύγεται.
Διάβασε αν θες και τους όρους χρήσης που αποδέχτηκες πριν κάνεις τον λογαριασμό αυτό. Σου παραχωρείτε ο χώρος μεν, αλλά πρέπει να σέβεσαι κάποιους κανόνες δε! Άρα, κανόνες ΗΔΗ υπάρχουν!
5. Στα blogs γράφουν όλοι, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό! Οι συνέπειες μπορεί να γίνουν, ειδικά αν κάποιος θέλει ανώνυμα να κάνει χρήση των επαγγελματικών δεξιοτήτων και γνώσεων του και έτσι να επιτύχει «παράνομους» σκοπούς… Θυμήσου την δική σου στάση στο πρώτο μου σχόλιο πριν κάνω εγγραφή στο wordpress και φαινόμουν «ανώνυμος»!
6. Ορθόν! Συμφωνούμε!
7. Άσχετον! Αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν όμως, αντί να χάνονται στα εκατομμύρια των σελίδων που τους προτείνεις να «κοσκινίζουν», να συμμετέχουν σε ειδικά διαμορφωμένα FORUMS, όπου θα δέχονται σχόλια, ερωτήσεις, κλπ, και θα δίνουν λύσεις, απαντήσεις, κοκ.
8. Ε, όχι κι «ιερό»! Ας μην τρελαθούμε κιόλας! Δηλαδή αν κάποιος blogger είναι παιδόφιλος ή κάτι άλλο αντίστοιχο, και χρησιμοποιεί το blog του για να προβάλλει τις ιδέες του ή και να παρασύρει ανύποπτοτα θύματα, έχει «ιερό» δικαίωμα να γράψει ότι θέλει;;;
9. Συμφωνούμε! Η «ανωνυμία» στο διαδίκτυο, το οποίο κρύβει χιλιάδες παγίδες, είναι ταυτόχρονα και προστασία! Έτσι κι αλλιώς, όλοι χρησιμοποιούν «παρατσούκλια» στην επικοινωνία τους! Αλλά και τι θα διαβεβαίωνε ότι τα στοιχεία που δηλώνω στην εγγραφή είναι πλαστά ή αληθινά;;; Φ/Α αστυνομικής ταυτότητας;;; Έλεος!!!
Αλλά, για να σοβαρευτούμε! Ρε παιδιά…
Έστω ότι το ελληνικό κράτος περνάει νομοθεσία για τους bloggers και τα blog! Αυτό θα ισχύσει λέτε και για τα μεγάλα αμερικανικά ή άλλα ξένα sites που παρέχουν την δυνατότητα αυτή στους χρήστες;;; Ας σοβαρευτούμε λίγο…
Κι επιπλέον, να γνωρίζετε και το εξής: το ηλεκτρονικό ίχνος που αφήνει κάποιος χρήστης στο internet βρίσκεται πάρα πολύ εύκολα από τις αρμόδιες διωκτικές αρχές! Είτε μπει «επώνυμα» ή «ανώνυμα». Αυτό που πρέπει να αλλάξει – και θα αλλάξει τελικά – είναι ότι πλέον θα διώκεται ποινικά και η ηλεκτρονική παρανομία και το ηλεκτρονικό έγκλημα, ανάλογα με το κοινό ποινικό, κλπ.
Και για μπούμε και στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:
ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΑΛΛΑ ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ!
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ BLOGGERS ΟΥΤΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ. ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΟΤΑΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ «ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ»…
ΕΣΕΙΣ «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΛΑΚΙ» – που λες κι εσύ – ΓΙΑΤΙ ΣΩΠΑΙΝΕΤΕ ΣΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΞΕΤΥΛΙΓΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ;;; ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ»;;;
ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΑΥΛΑΚΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ…!
Καλημέρα σας!
Γιάννης Π
Η κρατική διαφήμιση και οι πληρωμένες καταχωρήσεις των πολυθενικών συχνά γίνεται μέσο εκβιασμού για τα συμβατικά ΜΜΕ..
Με το Πρες Τζι άρ διαφωνούσα συχνά και με τον στόχο και με την ιδεολογία και με την αισθητική, όμως δεν νομίζω ότι ήταν περισσότερο «κίτρινο» από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Με μια διαφορά δεν στηρίχθηκε στην διαφήμιση και στις προσφορές για λέει ότι είχε να πει…
Και αυτή την δυνατότητα πρέπει να τη διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.
Από κει πέρα έχω πει κι αλλού: αυτοί που απειλήθηκαν είχαν πολλά άλλα μέσα να αμυνθούν. π.χ. Δελτία Ειδήσεων. ..
Όποιος ασκεί πραγματικά Πολιτική θα κατηγορηθεί αδίκως και για «σκάνδαλα»…το λέει η Ιστορία
Αλλά θα υπάρξουν και αυτοί που θα τον στηρίξουν, επειδή παρά τα σκάνδαλα, πραγματικά ή υποτιθέμενα προσλέπουν σε αυτόν..
Αλλά και να μην τον στηρίξουν οι σύγχρονοι, θα δικαιωθεί από τα πράγματα..
Άμα, η Πολιτική γίνεται Επικοινωνιακότητα τότε φοβάσαι ένα ανώνυμο σχόλιο, σε ένα ανώνυμο μπλογκ και δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις πολιτικά και ηθικά…
Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ και μπορεί να φαντάζεται πολλά και πράγματα που γίνονται και πράγματα που δεν συμβαίνουν…
Ας δώσουν μια διέξοδο, ας βγουν μπροστά και ας μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους..
Όσο συνεχίζει να κυριαρχεί η αίσθηση ότι η Εξουσία είναι ο αυτοσκοπός των κρατούντων… τόσο θα γίνονται πιστευτά όλα τα «κίτρινα» γιατί δικαιολογούν αυτό που κανείς αισθάνεται εμπειρικά..
Βέβαια άλλο είναι ο εκβιασμός και εκεί πρέπει να είμαστε κάθετα αντίθετοι.
@ John P
Καλώς τον! Δεν μπορώ να ακολουθήσω σημείο προς σημείο τις αναφορές σου, αλλά καλά κάνεις και καταθέτεις συμφωνίες κασι ενστάσεις. Είμαστε ακόμα στην αρχή για να παιχτούν κάποιοι κανόνες – άξονες. Και φυσικά ΔΕΝ θα κάνουμε ψηφοφορία – προς το παρόν- αλλά συζητήσεις.
ΥΓ Τώρα όσον αφορά τα ζητήματα τα βαλκανικά που θέτεις, προσωπικά ΔΕΝ είμαι ο πιο ειδικός, αλλά σκέφτομαι:
Η πιο σωστή λυση να συζητιούνται ευρύτερα θέματα είναι να κάνουν συγκεντρώσεις ΚΚΕ και ΛΑΟΣ (δηλ. κόμματα) και να μη κουνούν κοινωνικό φύλλο οι υπόλοιποι στην Βόρεια Ελλάδα;
Αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί σ’ αυτο το πόστ. Το θέμα είναι άλλο.
@ τσουκνίδα
κάνεις γενικού τύπου παρατηρήσεις και με αφορμή την περίεργη υπόθεση σε ΜπΛογκ.
Κρατώ την τελευταία παρατήρησή σου: «… Όσο συνεχίζει να κυριαρχεί η αίσθηση ότι η Εξουσία είναι ο αυτοσκοπός των κρατούντων… τόσο θα γίνονται πιστευτά όλα τα “κίτρινα” γιατί δικαιολογούν αυτό που κανείς αισθάνεται εμπειρικά…»
Δυστυχώς ως λαός ρέπουμε ως αντίδραση στο κιτρινισμό ή στην υπερβολή ή στην υποταγή.
Μας λείπει η Χρυσή τομή. Φαίνεται ότι είναι ΠΑΝΤΑ ζητούμενο.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν και σ’ αυτή τη βάση υιοθέτησα το Μανιφέστο κάνοντας και εισαγωγικό σκεπτικό.
ΥΓ: Εδώ έχουμε και σχόλια στον ημερήσιο τύπο:
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=34731752,42490984,56665576,64686952,78876904,86697576,93147112,6256552,20438312,28189352
@ manitari
Πάνο μου, η Δημοκρατία φαίνεται στην πράξη!
Το Internet είναι από την φύση του Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας! Έτσι σχεδιάστηκε κι έτσι λειτουργεί. Δεν υπάρχει περίπτωση να φιμωθεί, διότι είναι παγκόσμιο κι όχι τοπικό, κρατικό ή εθνικό. Άρα, καμιά κρατική νομοθεσία δεν μπορεί να το δεσμεύσει σε τίποτα, αφού οι χρήστες του π.χ. μπορεί να είναι στην Ελλάδα αλλά οι servers κι ο παροχέας να είναι στις ΗΠΑ, στην Αγγλία ή οπουδήποτε αλλού. Πλην όμως, αδικήματα του ποινικού ή αστικού ή οποιουδήποτε άλλου νομικού κώδικα δεν έχουν ασυλία στο διαδίκτυο. Και έτσι πρέπει!
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, και αν θες και σαν πιο ειδικού, μια και το κατέχω το «άθλημα» από γεννησιμιού του, αυτά είναι πιο πολύ «ράδιο-αρβύλα» και δημοσιογραφιοκές «κορώνες» παρά πραγματικότητα!
Από την άλλη, υπάρχουν ορισμένα νομικά, ηθικά και πρακτικά ζητήματα που οφείλουν να δρομολογηθούν και να διασαφηνιστούν. Θα συμφωνήσω με τα περί «χρυσής τομής» που αναφέρεις. Κι αυτό είναι κύρια προσωπικό θέμα του καθενός χρήστη κι όχι συλλογικό -και μόνο- θέμα.
Αυτά, επί του παρόντος. Ελπίζω να έγινα πιο σαφής 🙂
Όσο για το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ που το θέτεις έτσι απλά, είναι πλέον ζήτημα όλων, είτε ζεις δίπλα στα σύνορα είτε «κάτω από το αυλάκι»! Αφού η Δημοκρατία, κι όλα τα «παρελκόμενά» της βασανίζονται και κακοποιούνται πλέον κατάφωρα στο όνομα της δήθεν «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΊΗΣΗΣ» για την εξυπηρέτηση ιμπεριαλιστικών και οικονομικών συμφερόντων!
Άποψή μου βέβαια, κι αν θες την αποδέχεσαι…
Αλλά, αν εξαντλούμε την «δημοκρατικότητά» μας (διάβαζε: δημοκρατικές ευαισθησίες) σε πιο ελάχιστα πράγματα και αποφεύγουμε τα μείζονα, τότε εκτός του ότι είμαι άξιοι της μοίρας μας, ταυτόχρονα είμαστε κι ανίκανοι να δούμε την πραγματικότητα!!!
Χαίρε 🙂
Μπορείτε να διαδώσετε πέρα από το post και ένα banner για την διάδωση της είδησης και της θέσης κατά της φίμωσης των blogs.
Banner θα βρείτε στο http://dentnews.wordpress.com
ΟΧΙ στη ΦΙΜΩΣΗ των BLOGS
Έχουμε τη δύναμη !
@ John P
Θα συμγφωνήσω μαζί σου και στα δυο θεματα, έτσι όπως τα θέτεις σήμερα.
Για το θέμα της φίμωσης, θα χρωματήσω λιγο περισσότερο τη πλευρά της αντίστασης στη προσπάθεια (σχετικής) φίμωσης που θα προσπαθήσουν κάποιοι να επιβαλλουν. Και να γνωρίζουμε ότι οι εξελίξεις στην ιστορία δεν γίνονται με αυτόματο.. πιλότο..
Για το Μακεδονικό, μάλλον με αδικείς. Εκτός του ότι σχολιάζω συχνά σε πολλά ιστολόγια τελευταία, έχω παρουσιάσει τέσερα ποστ, κατά χρονολογική σειρά:
1) Το Μακεδονικό, αφύπνιση έστω την ύστατη στιγμή https://manitaritoubounou.wordpress.com/2007/11/10/makedoniko-afypnisi/
2) Βαλκανικές εθνικότητες της Δέλτα και του Μυριβήλη,
https://manitaritoubounou.wordpress.com/2007/11/10/balkan-e8nikotites-1/
3) Βέτο ή συμβιβασμός με Σκόπια;
https://manitaritoubounou.wordpress.com/2007/12/05/skopia-veto-symbibasmos/
4) Σκάκι η Ντόρα στις ΗΠΑ, αλλά πως;
https://manitaritoubounou.wordpress.com/2008/02/18/skaki-ntoras-skopia/
Χαίρε και εσύ!
@ dentnews
Ευχαριστώ πολύ. Θα προσπαθήσω να το ανεβάσω!
Ο καθένας και η συνείδηση του.. Να φροντίσει το χώρο του και να τιμήσει την ανωνυμία του. Οχι σε κάθε μορφή οργάνωσης και κανόνων.. Πρός το παρόν όμως εγώ απαντώ σε κάποους Μπλόγγερς πού στρώνουν θεωρητικά το χαλί στον εισαγγελέα..
@ sofistis
Ελπίζω με τη φόρα της αντίδρασής σου να μην εννοείς, παρεπιμπτώτως, και τη δική μου προσπάθεια αντίστασης. Έχω ξεκαθαρίσει ότι το «Μανιφέστο», που αναπαρήγαγα με ένα σκεπτικό ακόμα, ακριβώς αυτό προσπαθεί να στηρίξει. Για την ανωνυμία στο σημείο 9 γράφεται: » 9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger»
Μάλιστα κράτησα και αναπαράγω από το πολύ αξιόλογο ποστ σου:
«….Φυσικά πίσω από την ανωνυμία ενίοτε κρύβεται και μπόλικη χυδαιότητα και θρασύδειλος κωλοπαιδισμός.. Έχουμε γράψει πολλές φορές γιαυτό.. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταργήσουμε την ανωνυμία γιατί είναι σαν να καταργούμε την ελευθερία στα blogs. Γιατί η ψυχή και το μεγαλείο της μπλογκόσφαιρας δεν βρίσκεται στην επωνυμία της αλλά στο ήθος και στην ποιότητα της ανωνυμίας της…
Για τους αναγνώστες μου μάλιστα το παραθέτω:
http://sofistis.wordpress.com/2008/02/27/
Δεν κατακρίνω το μανιφέστο και φυσικά ούτε και σένα.. Αλλωστε εκτιμώ ιδιαιτέρως το μπλόγκ σου.. .. Απλώς λέω ότι αν θέλουμε να διατηρήσει η μπλογκόσφαιρα την αυθεντικότητα της πρέπει να αποφύγουμε κάθε μορφής κανόνα..
@ sofistis
Συμφωνώ στην αυθεντικότητα αυτονόητα. Γι αυτο μου άρεσαν οι άξονες-κανόνες που έβαλε στον εαυτό του ο manifestogr:
http://manifestogr.blogspot.com/2008/02/i-dont-give-shit-about-yours.html
ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΕΠΙΣΗΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ότι υπαρχει και αυτη η αναπαραγωγή:
«Το μανιφέστο των blogs – Ηθικος κωδικας του κοινου blogger», η οποία όμως δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά,
διότι ονομάζεται το μανιφέστο «ηθικός κώδικας», ενώ το ζήτημα έχει δεοντολογικό και πολιτικό χαρακτήρα:
«…Τις τελευταίες μέρες με όλη αυτή τη φασαρία γύρω από τα blogs και την ελευθερία έκφρασης που συνταγματικά κατοχυρώνεται σε κάθε πολίτη, έχουν ακουστεί αρκετές ανακρίβειες αλλά και κακοήθειες απο ανθρωπους ασχετους με τη φυση του διαδικτυου….»
http://elusivecure.wordpress.com/2008/02/25/
ΥΓ Η ΕΛΥΕΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αναπαράγει σήμερα το Μανιφέστο, χωρίς φυσικα το σκεπτικό που έβαλα, ούτε το πνεύμα των συζητήσεων που γίνεται αυτές τις τελευταίες μέρες.
ΓΡΑΦΕΙ η ΑΝΤΩΝΙΑ ΞΥΝΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 27/02/2008:
«…Το Μανιφέστο των blogs
Εάν ορισμένα μπλογκ θεωρούνται ειδησεογραφικά και αντίστοιχα οι μπλόγκερ δημοσιογράφοι, έστω και ερασιτέχνες, θα έπρεπε να διαθέτουν έναν κώδικα δεοντολογίας, παρόμοιο με αυτό της παραδοσιακής δημοσιογραφίας; Το ερώτημα έχει τεθεί επανειλημμένες φορές στο Διαδίκτυο, χωρίς όμως να έχει δοθεί απάντηση.
Το πρώτο εγχειρίδιο δεοντολογίας εκδόθηκε το 2002 από την Αμερικανίδα συγγραφέα και μπλόγκερ Ρεμπέκα Μπλουντ, με τίτλο «Weblog Handbook». Το ζήτημα, πάντως, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στις ΗΠΑ και ύστερα από χρόνια συζήτηση αρκετοί έχουν αποφασίσει να ακολουθούν τον επίσημο κώδικα δεοντολογίας που ορίζεται και για τους επαγγελματίες δημοσιογράφους.
Στην Ελλάδα έχει γίνει λόγος για τη σύνταξη ενός κώδικα δεοντολογίας και τη θέσπιση ενός αυτορυθμιστικού οργάνου, όμως είναι δύσκολο να βρεθεί μία κοινή γραμμή. Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες μέρες, με αρχή την υπόθεση του press-gr.blogspot.com, ορισμένοι χρήστες προχώρησαν στην αναδημοσίευση ενός Μανιφέστου των μπλογκ, το οποίο συνέταξε το nylon.gr. Στόχος του να διαδοθεί η ιδέα τού τι πραγματικά είναι ένα μπλογκ, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα μίντια:…»
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=11138584
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ …. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ BLOG…. MHN TO ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΣΤΡΑΒΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ……ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ…. BLOG
http://acaliptos.wordpress.com/
Πολύ μεγάλη φασαρία !
Με ξεχνάτε!
Τα σκουπίδια τα παίρνει ο πρώτος άνεμος, αυτά που κολλάνε και βρωμάνε τα παίρνει η βροχή…
Δεν υπάρχουν ούτε κινήματα ούτε κάν κινήσεις μόνο άνθρωποι διαφορετικοί που εκφράζονται ή το προσπαθούν.
@ Lexaionarios
Η διαφήμιση είναι πράγματι η θετική όψη της αντί-δρασής τους.
@ Μάνος
Την καλησπέρα μου. Νομίζω και τα δυο υπάρχουν και συνυφαίνονται με ένα τρόπο σαν αυτός που οι μέλισσες δείχνουν. Οι διαφορετικοί άνθρωποι μπορούν να συναντιούνται πάραυτα, να σχετίζονται, να διαλέγονται, να διαφωνούν, να συμπορεύονται και να θρυματίζονται.
Συνεχίζουν όμως να είναι και διαφορετικοί και άνθρωποι.
[…] Να διαδώσουμε το Μανιφέστο των blogs (ΜανιτάριΤουΒουνού) […]
Eλευθερία του λόγου δεν σημαίνει αθυροστομία,λασπολογία και κατασυκοφάντηση.Πρέπει να υπάρξει ένα μέτρο
Σε πρόσκληση του http://koukios.wordpress.com, η οποία μπήκε σε άλλο ποστ μου (Τα Σκόπια και τα Σκόρπια) στο αρθρο του
Περί ιστολογίων συνέχεια αφησα το εξης σχόλιο:
«….Μπορεί στο διαδίκτυο να έχω χρόνια, στο ιστολογείν δεν έχω. Επομένως η γνώμη μου στηρίζεται στη κοινωνική και προσωπική εμπειρία, που ομολογώ ότι είναι πολύ μεγάλη, έντονη και διαρκείας.
Μερικές απλές παρατηρήσεις:
1) Ο οποιοσδήποτε διαχωρισμός και μάλιστα εκ των άνω νομίζω ότι είναι δύσκολο να γίνει έως ακατόρθωτο, εκτός και αν ό ίδιος ο ιστολόγος κατηγοριοποιήσει τον εαυτό του.
Προσωπικά δεν το κάνω και το έχω δείξει στους 4 μήνες που ιστολογώ ενεργά από τη θεματική μου και το όποιο ύφος έχει διαχυθεί.
2) Είναι αδιανόητο να θεωρηθούν τα ιστολόγια εκ των άνω “ηλεκτρονικά έντυπα”. Δεν γνωρίζω αν μπορούν να θεωρηθούν ακόμη οι κανονικές ιστοσελίδες…
3) Είναι τέτοιο το πλήθος και ο ρυθμός αύξησης που δεν μπορεί να ελεγχθεί, αν παρα ταύτα για άλλους λόγους (κατανοητούς πολιτικά)επιχειρηθεί. Τι θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση;
4) Έχει τεράστια σημασία να ανοίξει ο διάλογος, ανεξάρτητα από τις απόψεις που εκφράζουμε για την υπεράσπιση της έκφρασης. Όπως έχω γράψει και άλλη φορά η γνώμη μου είναι ταυτόχρονα: “ελευθερία έκφρασης + αυτορρύθμιση + διακριτικότητα).
5)Δεν συμφωνώ μες όσους θεωρούν το ιστολογείν έκφραση της “ατομικότητας”. Αυτό είναι αδύνατο να συμβεί για η ανθρώπινη φύση υποστασιοποιείται ως πρόσωπο, δηλαδή με σχέσεις.
Όσο κι αν επιμένουν κάποιοι, άλλοτε γράφουμε κλπ, άλλοτε σχολιάζουμε, άλλοτε διαβάζουμε, άλλοτε αποφεύγουμε. Αυτά είναι δείγματα σχέσεων.
Επίσης έχουμε ζεύξεις που επιλέγουμε που συχνά κατηγοριοποιούμε κατά περιόδους. Άλλοι δεν έχουν. Και άλλους μας έχουν.
6) Τέλος να μη ξεχνάμε ότι η “εικονική πραγματικότητα” αποτελεί μέρος της όποιας “πραγματικής εικονικότητας” της όλης ζωής μας.
Καλό σας απόγευμα;…»
[…] (blogs) και το σκεπτικό που παρέθεσα αναρτώντας το Το Μανιφέστο των blogs, αναρτώ και φυσικά συνυπογράφω και το ποστ: Ανησυχία […]